ITPP3/4512-299/15/AT

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 19 czerwca 2015 r. (data wpływu 25 czerwca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku opodatkowania czynności sprzedaży niezabudowanych działek gruntu otrzymanych w drodze darowizny - jest prawidłowe.

W dniu 25 czerwca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku opodatkowania czynności sprzedaży niezabudowanych działek gruntu otrzymanych w drodze darowizny.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną nieprowadzącą pozarolniczej działalności gospodarczej i nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Zamierza dokonać czynności przyszłej, polegającej na sprzedaży nieruchomości w postaci działek o nr... i..., znajdujących się w..., dzielnica..., ul..... Są to grunty orne częściowo objęte planem zagospodarowania przestrzennego.

Nabycie przedmiotowej nieruchomości gruntowej nastąpiło w drodze darowizny. W roku 1992, na podstawie aktu notarialnego Repertorium A, nr... z dnia... maja 1992 r., sporządzonego przez notariusza..., prowadzącą kancelarię w..., Wnioskodawca nabył w drodze darowizny od rodziców,............., nieruchomość rolną położoną w..., o obszarze... ha (... hektary... arów). W skład nieruchomości wchodziły między innymi działki nr... obszar... ha (jeden hektar czterdzieści siedem arów) i nr... obszar... ha (... arów.... metrów kwadratowych). W księdze wieczystej... nr... prowadzonej przez Sąd Rejonowy w.... jako właściciel wpisany był..., który oświadczył, że powyższą nieruchomość nabył na podstawie orzeczenia o wykonaniu aktu nadania w czasie trwania małżeństwa z... i stanowi ona ich majątek wspólny.

Jak wynikało z wykazu zmian gruntowych, działka nr... zmieniła numerację na numer.... Stawający oświadczyli, że działki numer... i... nie były zabudowane. Stawający przedstawili następujące dokumenty:

1. Zaświadczenie z Urzędu Miejskiego w... z dnia... maja 1992 r. nr... stwierdzające, że działki nr...,..., i... stanowiące własność.... są użytkowane rolniczo;

2. W paragrafie 3 aktu notarialnego określono, że... i.... małżonkowie... darują z nieruchomości wyżej w paragrafie 1-szym opisanej, objętej księgą wieczystą... nr. Sądu Rejonowego w..., działki: nr... obszaru... ha i nr....... ha swojej córce..., która powyższą darowiznę przyjmuje i oświadcza, że nabycia dokonuje będąc stanu wolnego. Jednocześnie strony wniosły o odłączenie z księgi wieczystej... nr.... Sądu Rejonowego w... działek nr... obszaru... ha i nr... obszaru... ha i urządzenie nowej księgi wieczystej z wpisem prawa własności na rzecz....

Księgi wieczyste.

W dniu... kwietnia 2007 r. została założona księga wieczysta w wyniku odłączenia części z innej księgi wieczystej dla działki numer... obszaru... ha, przy ulicy... i działaki nr...... ha. Numer księgi wieczystej..., nadanej przez. Wydział Ksiąg Wieczystych Sądu Rejonowego... w.... Sposób korzystania w księdze wieczystej jest zaznaczony jako rola.

Zmiana przeznaczenia gruntów.

Dnia... marca 2007 r. została podjęta uchwala... przez Radę Miasta..., Karta... zmieniająca przeznaczenie działki nr... w całości oraz działki nr... w 10% z gruntów rolnych na tereny budowlane.

Opisane we wniosku grunty nie były nigdy przez Wnioskodawcę wykorzystywane, ani nie stanowiły przedmiotu jakiegokolwiek użytkowania.

Grunty nie zostały przez Wnioskodawcę uzbrojone i nie prowadził On żadnej działalności gospodarczej związanej z działalnością marketingową w zakresie sprzedaży nieruchomości, jedynie jako osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej umieścił ofertę sprzedaży przedmiotowej nieruchomości na stronie internetowej firmy..., które po pewnym czasie usunął z powodu braku zainteresowania zakupem działek.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy przedmiotowa transakcja sprzedaży działek nr... i..., stanowiąca majątek prywatny Wnioskodawcy, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług dlatego, iż Wnioskodawca, zgodnie z treścią art. 15 ustawy o VAT, podejmując takie działania nie spełni podmiotowych przesłanek i nie stanie się podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż działek... i... znajdujących się w..., dzielnica -..., ul...., nie podlega przepisom ustawy o podatku od towarów i usług ponieważ zgodnie z normą art. 15 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), dalej ustawa o VAT, Wnioskodawca nie spełni podmiotowych przesłanek koniecznych dla uznania za podatnika VAT.

Zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wyznacza nie tylko czynnik przedmiotowy - opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług, ale także czynnik podmiotowy - czynności muszą być wykonywane przez podatnika.

Wnioskodawca podkreśla, że nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem był podatnikiem podatku od towarów i usług.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Dalej, w ustępie 2 tego przepisu wskazano, iż działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na mocy art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 347 str. 1 z późn. zm.), działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców i osób świadczących usługi włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów. Za działalność gospodarczą uznaje się również wykorzystywanie w sposób ciągły własności dóbr materialnych lub niematerialnych do celów zarobkowych.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Przenosząc powyższe rozważania na grunt niniejszej sprawy nie można uznać Wnioskodawcy za podatnika podatku od towarów i usług w związku z opisaną sprzedażą nieruchomości gruntowej. Pomimo, iż grunt w pewnym zakresie spełnia definicję towaru, o którym mowa w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, to nie można uznać, że dokonując sprzedaży opisanej nieruchomości gruntowej Wnioskodawca działałby w charakterze handlowca. Nabycie gruntu nie nastąpiło bowiem w celach zarobkowych. Niniejszą nieruchomość rolną Wnioskodawca otrzymał w drodze darowizny i nie była ona wykorzystywana przez Wnioskodawcę w jakiejkolwiek działalności gospodarczej. W konsekwencji sprzedając nieruchomość gruntową Wnioskodawca korzysta z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem. Zatem ww. czynność sprzedaży oznacza działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania, bowiem Wnioskodawca dokona zbycia gruntu należącego do majątku prywatnego. Reasumując, należy stwierdzić - mając również na uwadze aktualne orzecznictwo sądowe (w tym wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby (C-180/10) i Emilian Kuć, Halina Jeziorska-Kuć (C-181/10)) - że sprzedaż nieruchomości gruntowej, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż brak jest normatywnych przesłanek, aby uznać Wnioskodawcę za podatnika tego podatku. Podkreślić należy, iż powyższe orzeczenie TSUE wyznacza aktualnie kierunki interpretacyjne i stanowi podstawę orzeczeń Naczelnego Sądu Administracyjnego i Wojewódzkich Sądów Administracyjnych, np. NSA z dnia 18 października 2011 r. (sygn. Akt I FSK 1536/10), z dnia 9 listopada 2011 r. (sygn. Akt I FSK 1658/11), z dnia 9 listopada 2011 r. (sygn. Akt I FSK 1656/11), oraz WSA z dnia 1 grudnia 2011 r., (sygn. Akt I SA/Po 670/11), z dnia 14 grudnia 2011 r. (sygn. Akt I SA/Po 730/11), które zapadły na tle wyroku Trybunału.

Z powyższych wyroków wynika, że podejmowanie zorganizowanych działań, takich jak podział gruntu na mniejsze działki, uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych, uzyskanie przed sprzedażą decyzji o warunkach zabudowy, wykonywanie czynności marketingowych, świadczy o tym, że czynności te przybierają formę zawodową (profesjonalną).

W tej sprawie istotne znaczenie ma więc fakt, że planowane zdarzenie przyszłe, polegające na sprzedaży działek, nie będzie poprzedzone przez Wnioskodawcę żadnymi działaniami w zakresie obrotu nieruchomościami i nie będą angażowane środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, a to skutkuje brakiem wypełnienia przesłanek umożliwiających uznaniem Wnioskodawcy za podatnika podatku od towarów i usług. Zwykła sprzedaż, jaka jest planowana przez Wnioskodawcę, nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu. W związku z opisanym zdarzeniem przyszłym, oraz w oparciu o fakt, iż Wnioskodawca nie podejmuje żadnych tożsamych z formą zawodową/handlową czynności związanych z obrotem nieruchomościami, to Wnioskodawca nie może być uznany, na podstawie art. 15 ustawy o VAT, za podatnika podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.