ITPP3/4512-287/16/PB

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 31 maja 2016 r. (data wpływu 6 czerwca 2016 r.), uzupełniony w dniu 27 czerwca 2016 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania sprzedaży gruntu na rzecz użytkownika wieczystego - jest prawidłowe.

W dniu 6 czerwca 2016 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 27 czerwca 2016 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania sprzedaży gruntu na rzecz użytkownika wieczystego.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Starosta K. jako organ reprezentujący Skarb Państwa prowadzi na wniosek użytkownika wieczystego postępowanie w sprawie sprzedaży w trybie bezprzetargowym użytkownikowi wieczystemu prawa własności nieruchomości gruntowej niezabudowanej oznaczonej jako działki ewidencyjne nr XXX4, nr XXX5, nr XXX6 położonej w obrębie ewidencyjnym B., gmina M. Na sprzedaż nieruchomości gruntowej w trybie bezprzetargowym wyraził zgodę Wojewoda zarządzeniem nr XXX z dnia 10 grudnia 2015 r. Nieruchomość gruntowa przeznaczona do sprzedaży jest niezabudowana, nieuzbrojona i niezagospodarowana, położona w dużym kompleksie działek o przeznaczeniu na cele mieszkaniowe i usługowe, w sąsiedztwie gruntów niezabudowanych. W miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego nieruchomość położona jest na terenie oznaczonym symbolem XXX - z przeznaczeniem pod zabudowę usługową z mieszkaniami właściciela usług lub personelu. W celu określenia ceny sprzedaży prawa własności konieczne jest ustalenie, czy określona operatem szacunkowym sporządzonym przez rzeczoznawcę majątkowego wartość sprzedawanego prawa własności podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Użytkownik wieczysty nabył prawo użytkowania na mocy umowy sprzedaży aktem notarialnym z dnia 7 września 2015 r., od poprzedniego użytkownika wieczystego, jako przedsiębiorca prowadzący działalność gospodarczą na zasadzie spółki cywilnej pod nazwą P.H.U. "K." S.C. B. i L.K. Poprzednim użytkownikiem wieczystym nieruchomości był I.H.i A.R.P.I.B. z siedzibą w miejscowości R. wpisany do KW XXX prowadzonej przez Wydział Ksiąg Wieczystych Sądu Rejonowego w miejscowości K. w dziale II jako użytkownik wieczysty gruntu i właściciel budynków oraz budowli, natomiast Skarb Państwa wpisany jest jako właściciel. Obecny użytkownik wieczysty P.H.U."K." S.C. B. i L.K. zwrócił się do Starosty z wnioskiem o sprzedaż prawa własności nieruchomości, którą włada. Nieruchomość obejmuje działki ewidencyjne nr XXX4 o pow. 0,1686 ha, nr XXX5 o pow. 0,1639 ha i nr 401/126 o pow. 0,1560 ha położonej w obrębie ewidencyjnym B., gmina M. - KW XXX. Według ewidencji gruntów prowadzonej przez Starostę działka stanowi grunty orne, natomiast zgodnie z zaświadczeniem właściwego Urzędu Gminy według zapisów w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego zatwierdzonym uchwałą Rady Gminy M. z dnia 25 października 2007 r. działki z obrębu B. o numerach nr XXX4 o pow. 0.1686 ha, nr XXX o pow. 0,1639 ha i nr XXX6 o pow. 0,1560 ha są położone na obszarze opisanym symbolem XXX z przeznaczeniem na zabudowę usługową z mieszkaniami właściciela usług lub personelu. Początkowy dzień rozpoczynający okres trwania użytkowania wieczystego gruntu poprzedniego użytkownika wieczystego nieruchomości - I.H.iA.R.P.I.B. z siedzibą w miejscowości R. to 11 marca 1991 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż użytkownikowi wieczystemu na podstawie art. 32 ust. 1 i 1a oraz art. 37 ust. 2 pkt 5 ustawy z dnia 21 sierpnia 1977 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2015 r. poz. 782, z późn. zm.) prawa własności nieruchomości w przedmiotowym przypadku podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, planowana czynność, tj. sprzedaż nieruchomości gruntowej w trybie bezprzetargowym na rzecz jej użytkownika wieczystego na tle przepisów ustawy o podatku od towarów i usług nie stanowi ani świadczenia usług ani dostawy towarów, a tym samym nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem sprzedaż nieruchomości na rzecz jej dotychczasowego użytkownika wieczystego stanowi jedynie zmianę tytułu prawnego do nieruchomości i nie wpływa na tzw. "władztwo rzeczy". W przedmiotowej sprawie nie mamy bowiem do czynienia z dostawą towaru, ponieważ nie następuje jego wydanie. Użytkownik wieczysty faktycznie włada już nieruchomością mając do tego tytuł prawny, a na mocy art. 32 ustawy o gospodarce nieruchomościami następuje jedynie zmiana formy prawnej władania z użytkowania wieczystego na własność.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

Należy wskazać, iż przepis art. 7 ust. 1 ustawy definiujący pojęcie "dostawa towarów" nie odwołuje się do cywilistycznych pojęć sprzedaży, czy też przeniesienia prawa własności, stąd też nie można utożsamiać dostawy towarów w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług z przeniesieniem prawa własności na gruncie prawa cywilnego.

W celu przedstawienia właściwego rozumienia pojęcia "przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel" należy zaznaczyć, iż dotyczy ono tego rodzaju czynności, które dają nabywcy prawo do postępowania z nabytą rzeczą jak właściciel. Chodzi tutaj przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym. Istotą dostawy towarów nie jest bowiem przeniesienie prawa własności, zatem zwrotu "prawo do rozporządzania jak właściciel" nie można interpretować jako "prawo własności". Należy ponadto wskazać, iż czynności przejęcia własności ekonomicznej nie musi towarzyszyć przejęcie własności w sensie prawnym, bowiem "dostawa towarów" nie ogranicza się wyłącznie do zbycia prawa własności rzeczy. W konsekwencji pojęcie "dostawa towarów" oraz ekonomiczne aspekty transakcji, nie muszą wiązać się ze skutkami powstającymi na gruncie cywilistycznego prawa własności. Pozwala to na uznanie danej czynności za dostawę towarów, nawet w przypadkach nałożenia na nabywcę pewnych ograniczeń we władaniu towarem. Chwilą decydującą o przejściu na odbiorcę korzyści i ciężarów związanych z nabyciem towaru jest, co do zasady, wydanie towaru.

Wobec powyższego, uwzględniając szerokie, ekonomiczne, a nie cywilistyczne rozumienie pojęcia "przeniesienie prawa do rozporządzenia towarami jak właściciel", ustawodawca uznał, iż oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste stanowi dostawę towarów, wymieniając tę czynność w art. 7 ust. 1 pkt 6 ustawy. W wyniku ustanowienia prawa użytkowania wieczystego dochodzi do ekonomicznego przeniesienia władztwa nad gruntem na rzecz użytkownika wieczystego, co sprawia, że może on rozporządzać nim jak właściciel. Znajduje to wyraz zarówno w swobodzie korzystania z gruntu i czerpania z niego pożytków w sposób niemalże taki jak w przypadku właściciela tego gruntu, jak i w możliwości przeniesienia takiego władztwa na inny podmiot, jak przy dokonywaniu sprzedaży gruntu przez właściciela.

Według art. 32 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2015 r. poz. 782), nieruchomość gruntowa oddana w użytkowanie wieczyste może być sprzedana wyłącznie użytkownikowi wieczystemu, z zastrzeżeniem ust. 1a i ust. 3.

Stosownie do ust. 1a cyt. artykułu, nieruchomość gruntowa stanowiąca własność Skarbu Państwa może być sprzedana użytkownikowi wieczystemu za zgodą wojewody.

Według ust. 2 tego artykułu, z dniem zawarcia umowy sprzedaży nieruchomości wygasa, z mocy prawa, uprzednio ustanowione prawo użytkowania wieczystego (...).

W myśl art. 37 ust. 2 pkt 5 ww. ustawy, nieruchomość jest zbywana w drodze bezprzetargowej, jeżeli sprzedaż nieruchomości następuje na rzecz jej użytkownika wieczystego.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz treści powołanych przepisów prowadzi do stwierdzenia, że skoro do ustanowienia prawa użytkowania wieczystego (na rzecz poprzedniego użytkownika) doszło w 1991 r., a więc przed wprowadzeniem przepisów, którymi ustawodawca objął tę czynność opodatkowaniem, to ustanowienie tego prawa nie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Planowana przez Gminę sprzedaż nieruchomości na rzecz użytkownika wieczystego (który nabył to prawo użytkowania na mocy umowy sprzedaży aktem notarialnym z dnia 7 września 2015 r.), nie będzie stanowiła dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, ani żadnej innej czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, wobec czego pozostanie poza zakresem ww. ustawy. Czynność ta będzie jedynie zmianą tytułu prawnego do nieruchomości, nie wpływając natomiast na "władztwo do rzeczy", które użytkownik wieczysty już uzyskał. Wobec powyższego należy stwierdzić, że sprzedaż nieruchomości gruntowej, o której mowa we wniosku, na rzecz użytkownika wieczystego, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jednocześnie podkreślić należy, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.