ITPP3/4512-276/15/BJ

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 25 sierpnia 2015 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP3/4512-276/15/BJ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., z poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku (...) z dnia 9 czerwca 2015 r. (data wpływu 11 czerwca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku opodatkowania sprzedaży lokalu niemieszkalnego dokonywanej w trybie egzekucji komorniczej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 czerwca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku opodatkowania sprzedaży lokalu niemieszkalnego dokonywanej w trybie egzekucji komorniczej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Komornik Sądowy prowadzi postępowanie, w którym egzekucję skierowano do nieruchomości stanowiącej lokal niemieszkalny, o powierzchni użytkowej 49,83 m2 i pomieszczenie przynależne nr X, o powierzchni 4,81 m2, położonej w X przy ul. XXX użytk./nr X, dla której Sąd Rejonowy w.... Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą o numerze KW XXX. Z odpisu księgi wieczystej wynika, że dłużniczka stała się właścicielem lokalu na podstawie umowy darowizny sporządzonej przed notariuszem dnia 24 listopada 2009 r. o nrXXX. Obecnie przedmiotem sprzedaży ma być lokal użytkowy nr X położony w piwnicy budynku, przy ul.XX, o powierzchni użytkowe jw. składający się z pomieszczenia usługowego, pomieszczenia socjalnego i w.c. oraz przynależnego do niego pomieszczenia - komórki lokatorskiej w piwnicy oznaczonej nr X, o powierzchni jw. Lokal jest aktualnie pustostanem.

Dłużniczka wezwana do złożenia oświadczenia, czy odpłatna sprzedaż tej nieruchomości jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub korzysta ze zwolnienia od podatku vat, nie odpowiedziała na wezwanie.

Natomiast Naczelnik Urzędu Skarbowego w... za pismem z dnia 8 marca 2015 r. udzielił o dłużniczce następujących informacji:

#61607;

* figuruje w rejestrze podatników pod nr NIP XXX,#61607;

* nie odnotowano powiązań z działalnością gospodarczą,#61607;

* ostatni dokument wymiarowy to PIT-28 za 2012 r., w którym wykazano przychód z najmu, podnajmu, dzierżawy,#61607;

* figuruje w rejestrze podatników nabywających prawa majątkowe i rzeczy jako:

a.

nabywca volkswagen passat,

b.

obdarowany: środki pieniężne.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż w drodze licytacji nieruchomości, stanowiącej lokal niemieszkalny o powierzchni użytkowej 49,83 m2 i pomieszczenie przynależne nr X o powierzchni 4,81 m2, położonej w X przy ul. XXX, dla której Sąd Rejonowy w.... Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą o numerze KW XXX będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług i jaką stawką, czy też będzie zwolniona od podatku.

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż ww. opisanej nieruchomości, stanowiącej lokal niemieszkalny nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Dłużniczka nie jest powiązana z działalnością gospodarczą, lokal niemieszkalny stanowi jej majątek osobisty nieużywany do prowadzenia działalności gospodarczej i jego sprzedaż nie podlega ustawie o vat.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na podstawie uregulowania zawartego w art. 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), organy egzekucyjne określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2005 r. Nr 229, poz. 1954 z późn. zm.) oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów.

Definicja płatnika została zawarta w art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613), zgodnie z którym, płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami - w myśl art. 2 pkt 6 powołanej ustawy - są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Artykuł 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W świetle zapisów art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - zgodnie z ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług - w świetle powyższych przepisów - jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze, czynność winna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - musi być dokonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Należy mieć też na uwadze, że dla uznania danego majątku za prywatny istotny jest sposób jego wykorzystania i charakter działań podejmowanych w odniesieniu do niego w całym okresie posiadania przez dany podmiot. Aby majątek uznać za prywatny musi być on w całym okresie posiadania wykorzystywany wyłącznie do celów prywatnych. Potwierdził to Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w orzeczeniu w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen V. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej wyłącznie do celów prywatnych. "Majątek prywatny" to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej.

Jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku osobistego, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, nie oznacza to prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz treść powołanych przepisów prowadzi do stwierdzenia, że dostawa lokalu niemieszkalnego znajdującego się w L. przy ulicy P. nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem z treści wniosku nie wynika, by dłużniczka prowadziła działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, w której wykorzystywałaby przedmiotowy lokal, tym bardziej, otrzymała ja w drodze darowizny. W opisanej sytuacji dłużniczka nie wystąpi zatem w charakterze podatnika, a czynność ta nie będzie stanowiła działalności gospodarczej w rozumieniu ww. przepisu ustawy. Wobec tego sprzedaż licytacyjna będzie sprzedażą majątku osobistego dłużnika, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie znajdą zastosowania, a komornik sądowy nie będzie zobowiązany do naliczenia i odprowadzenia do urzędu skarbowego podatku od towarów i usług.

Jednakże należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl