ITPP3/4512-209/16/JC - VAT w zakresie opodatkowania dostawy nieruchomości gruntowej zabudowanej i nieruchomości gruntowych niezabudowanych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 12 kwietnia 2016 r. (data wpływu 18 kwietnia 2016 r.), uzupełnionym w dniu 14 czerwca 2016 r. (data wpływu 20 czerwca 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy nieruchomości gruntowej zabudowanej i nieruchomości gruntowych niezabudowanych - jest nieprawidłowe.

W dniu 18 kwietnia 2016 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 20 czerwca 2016 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy nieruchomości gruntowej zabudowanej i nieruchomości gruntowych niezabudowanych.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Aktem notarialnym z dnia... 1993 r. Gmina nieodpłatnie oddała Wnioskodawcy w użytkowanie wieczyste na lat 40 działkę nr 402/3 oraz przeniosła na rzecz Wnioskodawcy własność posadowionego na tejże działce budynku. Przeniesienie własności budynku również nastąpiło nieodpłatnie.

Budynek nie nadawał się do użytku, przez to w miesiącu grudniu 1993 r. został rozebrany. Roboty rozbiórkowe zostały wykonane przez firmę zewnętrzną, która roboty te wykonała, a Wnioskodawca naliczony podatek VAT odliczył od podatku należnego.

W miejsce rozebranego budynku Wnioskodawca wybudował nowy budynek. W latach 1993-1995 poniósł wydatki na budowę na łączną kwotę 53.480,30 zł netto. Naliczony podatek VAT Wnioskodawca odliczył od podatku należnego.

W latach 2006-2007 Wnioskodawca poniósł wydatki na modernizację tego budynku na wartość 57.168,37 zł netto. Naliczony podatek VAT Wnioskodawca odliczył od podatku należnego.

W przedmiotowym budynku Wnioskodawca prowadził wyłącznie działalność opodatkowaną, jako sklep firmowy polegający na sprzedaży wyrobów cukierniczych.

Aktem notarialnym z dnia... 2015 r. Wnioskodawca przeniósł na rzecz małżonków prawo własności działki 402/3 (dnia... 2011 r. nastąpiło przekształcenie prawa użytkowania wieczystego w prawo własności) oraz posadowionego na niej wyżej opisanego budynku.

Tym samym aktem notarialnym Wnioskodawca przeniósł na rzecz ww. małżonków prawo użytkowania wieczystego niezabudowanej działki 401/3 oraz przeniósł własność działki 402/5. Cenę sprzedaży nieruchomości oraz prawa użytkowania wieczystego ustalano na kwotę 209.100,00 zł brutto (tekst jedn.: z 23% podatkiem VAT).

W uzupełnieniu wniosku z dnia 20 czerwca 2016 r. Wnioskodawca wskazał, że działki o nr 401/3 i 402/5 na dzień 19 listopada 2015 r. stanowiły tereny budowlane w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż prawa użytkowania wieczystego niezabudowanej działki 401/3, sprzedaż własności niezabudowanej lecz wyłożonej kostką brukową działki 402/5, sprzedaż zabudowanej budynkiem działki 402/3 podlega opodatkowaniu podatkiem VAT w wysokości 23%, czy też jest zwolniona z tegoż podatku.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku VAT zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntów jest dostawą towarów. Co do zasady podlega więc opodatkowaniu podstawową stawką VAT tj. 23%. Wyjątkiem jest art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT. Jednakże w tym konkretnym przypadku nie mamy do czynienia z terenami innymi niż tereny budowlane, więc sprzedaż prawa wieczystego użytkowania niezabudowanej działki 401/3 winna być opodatkowana 23% stawką VAT.

Powyższe ma zastosowanie również do sprzedaży prawa własności niezabudowanej działki 402/5.

Odnośnie zabudowanej działki 402/3, Wnioskodawca stwierdza co następuje.

W art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a ustawy o VAT ustawodawca przewidział zwolnienie z VAT. Wyjątkiem jest pierwsze zasiedlenie, w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy. Biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny, sprzedaż zabudowanej działki 402/3 opodatkowana winna być 23% stawką VAT, albowiem mamy do czynienia z wyjątkiem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 i/lub pkt 10a.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju

W myśl art. 7 ust. 1 cyt. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

(...);

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii, o czym stanowi art. 2 pkt 6 ww. ustawy.

Stawka podatku - zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług - wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże w myśl art. 146a pkt 1 tej ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Od zasady opodatkowania według stawki podstawowej przewidziano jednak pewne wyjątki. Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług ujęte zostały w art. 43 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Przez tereny budowlane - zgodnie z art. 2 pkt 33 ustawy - rozumie się przez to grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Z powołanego powyżej przepisu art. 2 pkt 33 ustawy wynika, że dla oceny, czy grunt ma charakter budowlany istotnym jest jego przeznaczenie wynikające z dokumentów wydanych na podstawie przepisów ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2015 r. poz. 199 z późn. zm.) - miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego lub decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Inne dokumenty zawierające w swojej treści informacje dotyczące przeznaczenia gruntów, takie jak ewidencja gruntów, czy też zapisy zawarte w studium uwarunkowań zagospodarowania terenu, nie stanowią podstawy, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług do uznania, czy grunt mający być przedmiotem sprzedaży jest terenem budowlanym, czy też nim nie jest.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Ustawodawca, w art. 2 pkt 14 ustawy, definiuje pojęcie "pierwszego zasiedlenia", przez które rozumieć należy oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Z treści powyższego przepisu wynika, że aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynków (budowli) lub ich części do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pojęcie "pierwszego zasiedlenia" należy rozumieć szeroko i obejmuje ono nie tylko sytuację, gdy obiekt zostanie sprzedany, oddany w najem lub dzierżawę, ale również gdy wybudowany obiekt jest wykorzystywany przez podmiot do celów własnej działalności opodatkowanej.

Natomiast w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom - po spełnieniu łącznie określonych warunków - skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w punkcie 10a tego przepisu.

Jak stanowi art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

W myśl ust. 7a tego artykułu, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Dokonując analizy powyższych przepisów stwierdzić należy, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a stanie sie bezzasadne.

W myśl art. 29a ust. 8 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Z powyższej regulacji jednoznacznie wynika, że co do zasady grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki lub budowle na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku, również sprzedaż gruntu będzie korzystała ze zwolnienia od podatku.

Analiza przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego oraz treści przywołanych przepisów prawa prowadzi do wniosku, że zbycie budynku - wbrew stanowisku Wnioskodawcy - korzystało ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Z przedstawionego we wniosku opisu wynika, że budynek będący przedmiotem sprzedaży został wybudowany w latach 1993-1995, następnie w latach 2006-2007 został zmodernizowany, był wykorzystywany wyłącznie do prowadzenia działalności opodatkowanej jako sklep firmowy.

A zatem należy uznać że, zbycie budynku korzystało ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, bowiem nie zaszły wyjątki w nim przedstawione, tzn. dostawa ww. nieruchomości nie będzie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim (które nastąpiło z momentem, w którym Wnioskodawca rozpoczął wykorzystywanie budynku w stanie ulepszonym w działalności gospodarczej), a pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą upłynął okres dłuższy niż 2 lata.

Tym samym, uwzględniając treść art. 29a ust. 8 ustawy, dostawa działki 402/3 zabudowanej ww. budynkiem była również objęta zwolnieniem od podatku od towarów i usług.

Natomiast zgodzić się należy ze stanowiskiem Wnioskodawcy, że dokonana sprzedaż działki o nr 402/5 oraz prawa użytkowania wieczystego działki nr 401/3 podlegała opodatkowaniu stawką 23% - nie było podstaw do zastosowania zwolnienia z podatku.

Z treści wniosku wynika bowiem, że działki 402/5 i 401/3 stanowiły tereny budowlane w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy o podatku od towarów i usług. Tym samym, zbycie działki i prawa wieczystego użytkowania działki podlegało opodatkowaniu, wg stawki 23% na podstawie art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy. Do dokonanej transakcji nie miał zastosowania przepis art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Podsumowując, w opisanym stanie faktycznym odpłatna dostawa budynku sklepu wraz z działką 402/3 korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, natomiast dostawa działki o nr 402/5 oraz prawa użytkowania wieczystego działki nr 401/3 podlegała opodatkowaniu, wg stawki 23%. Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionych we wniosku okoliczności co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.