ITPP3/4512-182/15/EK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 9 kwietnia 2015 r. (data wpływu 14 kwietnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania sprzedaży licytacyjnej nieruchomości, dokonywanej w trybie egzekucji komorniczej - jest prawidłowe.

W dniu 14 kwietnia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania sprzedaży licytacyjnej nieruchomości, dokonywanej w trybie egzekucji komorniczej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe.

W toku postępowania egzekucyjnego o sygnaturze k.m. xx Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym, Kancelaria Komornicza, pismem z dnia 12 sierpnia 2014 r. dokonał zajęcia nieruchomości położonej pod adresem M., Gmina, dla której Sąd Rejonowy, X Zamiejscowy Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą xyz. Przedmiotowa nieruchomość stanowi własność w ustawowej wspólności majątkowej małżeńskiej dłużników: T. K. i A. K. Przedmiotowa nieruchomość położona jest w M., Gmina, działka nr xy. Nieruchomość rolna zabudowana o pow. 0,3514 ha, położona niedaleko wiaduktu kolejowego na drodze w kierunku O. Jest to siedlisko byłego niewielkiego gospodarstwa rolnego z niewielką powierzchnią gruntu rolnego. Budynek mieszkalny i budynek gospodarczy stanowią zabudowę siedliska. Budynek mieszkalny wzniesiony w 1960 r. parterowy z poddaszem nieużytkowym wykorzystywanym jako strych i podpiwniczeniem, murowany z żużlobetonowych pustaków i cegły oraz żelbetowymi stropami nad piwnicami. Na obu szczytach dobudowano wejścia z sieniami. Z prawej strony stan dobudówki jest zły, a szczególnie stropodach. Z lewej strony jest dobudówka - w trakcie prac wykończeniowych. Strop w części głównej budynku nad parterem jest częściowo żelbetowy i drewniany - w stanie złym. Schody wewnętrzne i zewnętrzne do piwnicy betonowe, a na strych drabina. Poddasze stanowi jedno pomieszczenie i poruszanie się w części stropu drewnianego jest ryzykowne. Konstrukcja dachowa jest drewniana z połacią dachową pokrytą eternitem falistym. Brak rynien i rur spustowych. Stolarka okienna częściowo wymieniona na PCV, a drewniana znacznie zużyta. Stolarka drzwiowa drewniana, a wejście w lewej dobudówce ma drzwi z PCV. Funkcjonalność i standard wykończenia budynku niskie. W budynku są dwie oddzielne instalacje co., elektryczna i wodno-kanalizacyjna (szambo). Stan techniczny ledwie dostateczny. Ciepłochronność budynku niska. Powierzchnia użytkowa budynku jest równa 148,07 m². Budynek gospodarczy o powierzchni zabudowy 153 m². Część starsza wzniesiona w 1960 r. murowana z dachem o konstrukcji drewnianej pokrytej eternitem falistym - częściowo uszkodzonym ma powierzchnię użytkową ok. 105 m², a nowsza wzniesiona ok. 1998 r. o powierzchni użytkowej ok. 23 m² murowana z dachem o konstrukcji drewnianej pokrytej eternitem. Stan techniczny budynku gospodarczego dostateczny. Całkowita powierzchnia użytkowa budynku jest równa 128 m². Teren zabudowany ogrodzony płotem z elementów żelbetowych i ze stalowych.

W toku czynności egzekucyjnych ustalono, zgodnie z odpowiedzią Urzędu Skarbowego z dnia 3 marca 2015 r., że dłużnik T. K. prowadzi działalność gospodarczą, natomiast dłużniczka A. K. nie prowadzi działalności gospodarczej. Zgodnie z oświadczeniem dłużnika złożonym do akt, dłużnik oświadczył, że prowadzi działalność gospodarczą, której przedmiotem są usługi elektryczne wykonywane u indywidualnych klientów. W nieruchomości pod tym adresem nie wykonuje działalności gospodarczej. Nieruchomość nie jest i nigdy nie była wykorzystywana do celów prowadzenia działalności gospodarczej. Zgodnie z oświadczeniem dłużników nieruchomość nie była wydzierżawiana, nie była oddana w najem ani oddana w użytkowanie w ramach czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Dłużnicy oświadczyli, że nieruchomość jest ich majątkiem prywatnym, nie związanym i nie wykorzystywanym w żaden sposób do prowadzenia działalności gospodarczej, przy nabyciu nieruchomości nie powstało prawo do odliczenia podatku od towarów i usług, przy nabyciu nie został naliczony ani zapłacony podatek od towarów i usług do Urzędu Skarbowego. Dłużnicy oświadczyli, że dokonali ulepszeń budynku mieszkalnego, ulepszenia przekroczyły 30% wartości budynku, nie są w stanie podać dat ulepszeń, oświadczają, że budynek gospodarczy również został ulepszony, ulepszenia również przekroczyły 30% wartości budynku gospodarczego, dłużnicy nie są w stanie określić dokładnych dat dokonanych ulepszeń. Przy dokonaniu ulepszeń budynku mieszkalnego oraz budynku gospodarczego nie powstało prawo do odliczenia podatku od towarów i usług. Dłużnik T. K. oświadczył, że budynki pod tym adresem i cała nieruchomość nie figuruje w ewidencji środków trwałych działalności gospodarczej dłużnika. Dłużnik T. K. utrzymuje się z prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, dłużniczka A. K. jest zarejestrowana jako osoba bezrobotna w Powiatowym Urzędzie Pracy bez prawa do zasiłku dla bezrobotnych lub stypendium.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy przy sprzedaży w drodze licytacji w postępowaniu egzekucyjnym zajętej nieruchomości, dla której Sąd Rejonowy, X Zamiejscowy Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą xyz, komornik sądowy jako płatnik podatku od towarów i usług będzie zobowiązany do naliczenia i odprowadzenia do Urzędu Skarbowego podatku od towarów i usług... W przypadku odpowiedzi twierdzącej Wnioskodawca (komornik) prosi o podanie w jakiej wysokości naliczyć podatek.

Stanowisko Wnioskodawcy.

W ocenie organu egzekucyjnego, przy sprzedaży przedmiotowej nieruchomości w drodze licytacji w postępowaniu egzekucyjnym nie powstaje obowiązek naliczenia i odprowadzenia do Urzędu Skarbowego podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na podstawie uregulowania zawartego w art. 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), organy egzekucyjne określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2005 r. Nr 229, poz. 1954 z późn. zm.) oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów.

Definicja płatnika została zawarta w art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613), zgodnie z którym, płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami - w myśl art. 2 pkt 6 powołanej ustawy - są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Artykuł 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W świetle zapisów art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - zgodnie z ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług - w świetle powyższych przepisów - jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze, czynność winna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - musi być dokonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zatem jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku osobistego, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, nie oznacza to prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz treści powołanych uregulowań prawnych prowadzi do stwierdzenia, że dostawa przedmiotowej nieruchomości, o której mowa we wniosku, w drodze licytacji nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż - jak wskazano we wniosku - nieruchomość stanowi majątek prywatny, który nie był wykorzystywany do prowadzenia działalności gospodarczej. W opisanej we wniosku sytuacji dłużnicy nie wystąpią w charakterze podatnika, a czynność ta nie będzie stanowiła działalności gospodarczej w rozumieniu ww. przepisu ustawy. Zatem sprzedaż licytacyjna będzie sprzedażą majątku osobistego dłużników, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie znajdą zastosowania, wobec czego komornik sądowy nie będzie zobowiązany do naliczenia i odprowadzenia do urzędu skarbowego podatku od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy (komornika sądowego) przedstawione we wniosku należy uznać za prawidłowe.

Należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.