ITPP3/443-99/14/JK
Pismo z dnia 14 kwietnia 2014 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP3/443-99/14/JK
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 21 lutego 2014 r. (data wpływu 28 lutego 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 25 marca 2014 r. (data wpływu 10 kwietnia 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odzyskania podatku w związku z realizacją projektu w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego 2007-2013 - jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 28 lutego 2014 r. został złożony wniosek o wydanie pisemnej interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odzyskania podatku w związku z realizacją projektu w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego 2007-2013.
We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.
Wnioskodawca jest osobą fizyczna prowadzącą działalność gospodarczą, tj. prowadzi warsztat samochodowy. Płaci zryczałtowany podatek dochodowy. Nie jest zarejestrowany jako czynny podatnik VAT. Korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 113 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054). W 2007 r. podpisał umowę z Wojewódzką Agencją Rozwoju Regionalnego i rozpoczął realizację projektu w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego 2007-2013. Wydatki, przez Wnioskodawcę, zostały ujęte we wniosku jako wydatki kwalifikowane. Koszty związane z projektem można podzielić na dwie grupy: roboty budowlane w latach 2010-2011 oraz zakup maszyn i urządzeń w latach 2012-2014. Zainteresowany nie korzystał ze zwrotu VAT na podstawie przepisów ww. ustawy. Efekty uzyskane w wyniku realizacji projektu nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych VAT.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.
Czy Wnioskodawca ma możliwość odzyskania VAT w związku z realizowanym projektem.
Stanowisko Wnioskodawcy.
W ocenie Zainteresowanego, nie ma możliwości odzyskania VAT z tytułu realizowanego projektu, na podstawie art. 86 ust. 1 ww. ustawy, ponieważ nie jest czynnym podatnikiem VAT, a towary i usługi nabywane w ramach projektu nie służą sprzedaży opodatkowanej VAT i są zaliczone do kosztów kwalifikowanych przedmiotowego projektu.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.
Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Z ust. 2 pkt 1 lit. a powołanego artykułu wynika, iż kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług - z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.
Wskazać należy, iż przepis ten (art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy), na podstawie ustawy z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2013 r. poz. 35), z dniem 1 stycznia 2014 r., otrzymuje brzmienie: "kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług".
Stosownie do art. 88 ust. 4 powołanej ustawy w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r. nadanym treścią art. 1 pkt 40 lit. d ustawy z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 35), obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.
Ponadto, zgodnie z art. 113 ust. 1 ww. ustawy, w obecnie obowiązującym brzmieniu, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.
Z powyższych przepisów wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje tylko czynnym podatnikom podatku od towarów i usług oraz tylko w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają ścisły związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany wyłącznie z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Wskazana norma prawna wyraża zasadę neutralności podatku od towarów i usług, w następstwie której podatnicy realizujący czynności zwolnione, są w podobnej sytuacji, jak ostateczny nabywca (konsument) towaru lub usługi z wyjątkiem przypadków jednoznacznie wskazanych w ustawie o podatku od towarów i usług. Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.
W rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów i usług (Dz. U. poz. 1656), przewidziano przypadki, w których kwota podatku naliczonego może być zwrócona jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług finansowanego ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej, oraz warunki i tryb dokonywania tego zwrotu. Przepisy powołanego rozporządzenia określają katalog środków, które stanowią ww. środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej (§ 8 ust. 3 i 4). Uzyskanie pomocy finansowej pochodzącej ze źródeł, o których mowa w tych przepisach daje prawo do ubiegania się o zwrot podatku w oparciu o przepisy zawarte w rozdziale 4 tego rozporządzenia. Wskazana kwestia została rozwiązana analogicznie w przepisach, obowiązującego do dnia 1 stycznia 2014 r., rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2013 r. poz. 247, z późn. zm.) oraz wcześniejszych przepisach dotyczących tej kwestii.
Analiza przedstawionego zdarzenia oraz treści powołanych przepisów pozwala na stwierdzenie, że Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z uwagi na to, że nabyte towary i usługi nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych VAT. Ponadto, Zainteresowany nie jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, co również wyklucza możliwość odliczenia podatku naliczonego. Wnioskodawcy nie przysługuje również zwrot podatku, gdyż środki, o których mowa we wniosku, nie są środkami wskazanymi w powołanym rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r.
Końcowo wskazać należy, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych, bowiem kwestię tę rozstrzygają przepisy regulujące zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej.
Interpretacja dotyczy opisanego we wniosku stanu faktycznego i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.