ITPP3/443-98/12/JK - Możliwość zwolnienia z opodatkowania podatkiem akcyzowym sprzedaży wyrobów węglowych przez pośredniczący podmiot węglowy na rzecz podmiotów uprawnionych do zwolnienia od tego podatku.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 5 czerwca 2012 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP3/443-98/12/JK Możliwość zwolnienia z opodatkowania podatkiem akcyzowym sprzedaży wyrobów węglowych przez pośredniczący podmiot węglowy na rzecz podmiotów uprawnionych do zwolnienia od tego podatku.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 22 marca 2012 r. (data wpływu 26 marca 2012 r.) uzupełnione i sprecyzowane pismem z dnia 31 maja 2012 r. o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od akcyzy - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 marca 2012 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczący podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od akcyzy.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka jest pośredniczącym podmiotem węglowym, u której zaopatrują się w węgiel i koks - pozycja CN 2701 i 2704 - podmioty: wspólnoty mieszkaniowe, spółdzielnie mieszkaniowe oraz dom zakonny. W budynkach tych podmiotów znajdują się kotłownie. Podmioty nabywają opał wyłącznie na potrzeby grzewcze lokali mieszkalnych znajdujących się w danej wspólnocie, spółdzielni bądź domu zakonnego i deklarują, że zużyją zakupione wyroby na własne potrzeby w celu ogrzania mieszkań zgodnie z art. 31a ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku akcyzowym jako gospodarstwa domowe. W budynkach tych nie znajdują się lokale wykorzystywane na potrzeby działalności gospodarczej, czy też biura. Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy Zainteresowany działając jako pośredniczący podmiot węglowy może sprzedawać węgiel i koks bez akcyzy wskazanym wyżej podmiotom na podstawie ich deklaracji, że kwalifikują się do zwolnienia jako gospodarstwa domowe na podstawie art. 31a ust. 2 pkt 3 wymienionej ustawy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż węgla i koksu ww. podmiotom, które deklarują, że korzystają ze zwolnienia od akcyzy na podstawie art. 31a ust. 2 pkt 3 ustawy jako gospodarstwo domowe i podpisują odbiór opału na dokumencie dostawy, umożliwia Wnioskodawcy korzystanie ze zwolnienia od akcyzy na podstawie art. 31a ust. 1 pkt 1 ustawy bez ponoszenia odpowiedzialności podatkowej za to, że odbiorca błędnie zakwalifikował się do grupy odbiorców zwolnionych od akcyzy lub wykorzystał opał niezgodnie z deklaracją zawartą w podpisanym dokumencie dostawy.

Stanowisko Wnioskodawcy.

Zdaniem Spółki, sprzedając węgiel i koks wymienionym podmiotom Wnioskodawca jako pośredniczący podmiot węglowy podlega zwolnieniu od akcyzy na podstawie art. 31a ust. 1 pkt 1 ustawy. Jednocześnie Spółka nie ponosi odpowiedzialności podatkowej za to, że opał zostanie wykorzystany niezgodnie z deklaracją na podpisanym dokumencie dostawy lub odbiorca błędnie zakwalifikował się do grupy odbiorców zwolnionych od akcyzy jako gospodarstwo domowe na podstawie art. 31a ust. 2 pkt 3 ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1a ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 z późn. zm.), dalej zwanej ustawą, wyroby węglowe, to wyroby energetyczne, określone w poz. 19-21 załącznika nr 1 do ustawy. Zgodnie z treścią wskazanego załącznika do wyrobów akcyzowych zalicza się:

* węgiel; brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgła - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych, klasyfikowane do kodu CN 2701,

* węgiel brunatny (lignit), nawet aglomerowany, z wyłączeniem gagatu - jeżeli jest przeznaczony do celów opałowych, klasyfikowany do kodu CN 2702,

* koks i półkoks, z węgla, węgla brunatnego (lignitu) lub torfu, nawet aglomerowany; węgiel retortowy - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych, klasyfikowany do kodu CN 2704 00.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 22 lit. a) ustawy, podmiot zużywający to podmiot mający miejsce zamieszkania, siedzibę lub miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, który wyroby akcyzowe objęte zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie zużywa na cele uprawniające do zwolnienia. Natomiast w myśl art. 2 ust. 1 pkt 23a ustawy, pośredniczącym podmiotem węglowym jest podmiot mający siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium kraju, dokonujący sprzedaży, dostawy wewnątrzwspólnotowej, nabycia wewnątrzwspólnotowego, importu lub eksportu wyrobów węglowych, podlegających zwolnieniu od akcyzy.

Zgodnie z art. 9a ust. 1 ustawy, w przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1.

sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju;

2.

nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów węglowych;

3.

dostawa wewnątrzwspólnotowa wyrobów węglowych;

4.

import wyrobów węglowych;

5.

eksport wyrobów węglowych;

6.

użycie wyrobów węglowych do celów innych niż wskazane w art. 31a ust. 2, przy czym za takie użycie uważa się naruszenie warunków zwolnienia, jak i sprzedaż, dostawę wewnątrzwspólnotową albo eksport wyrobów węglowych przez podmiot korzystający ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2, niebędący pośredniczącym podmiotem węglowym, zamiast użycia go do celów zwolnionych;

7.

użycie lub sprzedaż wyrobów węglowych uzyskanych w drodze czynu zabronionego pod groźbą kary;

8.

powstanie ubytków wyrobów węglowych.

W myśl ustępu 2 cytowanego artykułu, za sprzedaż wyrobów węglowych uznaje się ich:

1.

sprzedaż, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny;

2.

zamianę, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny; 3) wydanie w zamian za wierzytelności; 4) wydanie w miejsce świadczenia pieniężnego; 5) darowiznę, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny; 6) wydanie w zamian za dokonanie określonej czynności; 7) przekazanie lub wykorzystanie na potrzeby reprezentacji albo reklamy; 8) przekazanie przez podatnika na potrzeby osobiste podatnika, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, a także zatrudnionych przez niego pracowników oraz byłych pracowników; 9) użycie na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 31a ust. 1 ustawy, zwalnia się od akcyzy:

1.

sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju przez pośredniczący podmiot węglowy pośredniczącemu podmiotowi węglowemu lub podmiotowi korzystającemu ze zwolnienia, o którym mowa w ust. 2;

2.

dostawę wewnątrzwspólnotową wyrobów węglowych przez pośredniczący podmiot węglowy;

3.

nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów węglowych przez pośredniczący podmiot węglowy lub podmiot korzystający ze zwolnienia, o którym mowa w ust. 2;

4.

import wyrobów węglowych przez pośredniczący podmiot węglowy lub podmiot korzystający ze zwolnienia, o którym mowa w ust. 2;

5.

eksport wyrobów węglowych przez pośredniczący podmiot węglowy.

Warunkiem zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 1 ustawy, jest: pisemne powiadomienie właściwego naczelnika urzędu celnego o zamiarze rozpoczęcia działalności gospodarczej jako pośredniczący podmiot węglowy, o którym mowa w art. 16 ust. 3a; posiadanie, przez pośredniczący podmiot węglowy, pisemnego potwierdzenia powiadomienia o zamiarze rozpoczęcia działalności gospodarczej jako pośredniczący podmiot węglowy, o którym mowa w art. 16 ust. 3b; dołączenie do przemieszczanych wyrobów węglowych dokumentu dostawy - art. 31a ust. 3 ustawy.

Zgodnie z art. 31a ust. 2 ustawy, zwalnia się od akcyzy wyroby węglowe zużywane:

1.

w procesie produkcji energii elektrycznej;

2.

w procesie produkcji wyrobów energetycznych;

3.

przez gospodarstwa domowe, organy administracji publicznej, jednostki Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, podmioty systemu oświaty o których mowa w art. 2 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 z późn. zm.), żłobki i kluby dziecięce, o których mowa w ustawie z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3 (Dz. U. Nr 45, poz. 235, Nr 131, poz. 764 i Nr 171, poz. 1016), podmioty lecznicze, o których mowa w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. Nr 112, poz. 654, Nr 149, poz. 887, Nr 174, poz. 1039 i Nr 185, poz. 1092), jednostki organizacyjne pomocy społecznej, o których mowa w art. 6 pkt 5 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2009 r. Nr 175, poz. 1362 z późn. zm.), organizacje, o których mowa w art. 3 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. z 2010 r. Nr 234, poz. 1536 z późn. zm.).

4.

do przewozu towarów i pasażerów koleją;

5.

do łącznego wytwarzania ciepła i energii elektrycznej;

6.

w pracach rolniczych, ogrodniczych, w hodowli ryb, oraz w leśnictwie;

7.

w procesach mineralogicznych, elektrolitycznych i metalurgicznych oraz do redukcji chemicznej; procesy mineralogiczne oznaczają procesy sklasyfikowane w nomenklaturze NACE pod kodem DI 26 "produkcja produktów z pozostałych surowców niemetalicznych" w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 3037/90 z dnia 9 października 1990 r. w sprawie statystycznej klasyfikacji działalności gospodarczej we Wspólnocie Europejskiej (Dz. Urz. UE L 293 z 24.10.1990, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 02, t. 04, str. 177, z późn. zm.);

8.

przez zakłady energochłonne do celów opałowych;

9.

przez podmioty gospodarcze, w których wprowadzone zostały w życie systemy prowadzące do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej.

Stosownie do art. 31a ust. 7 ustawy, dokument dostawy powinien być przechowywany do celów kontroli przez okres 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym dokument dostawy potwierdzony przez odbiorcę.

Wskazać należy, iż wzór dokumentu dostawy wyrobów węglowych oraz zasady jego stosowania zawarto w treści przepisów rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 30 sierpnia 2010 r. w sprawie dokumentu dostawy, ewidencji wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, warunków i sposobu ich zwrotu oraz środków skażających alkohol etylowy (Dz. U. Nr 160, poz. 1075 z późn. zm.).

Z treści złożonego wniosku wynika, że Spółka - pośredniczący podmiot węglowy - sprzedaje węgiel i koks: wspólnotom mieszkaniowym, spółdzielniom mieszkaniowym oraz zaopatruje dom zakonny. Podmioty nabywają opał wyłącznie na potrzeby grzewcze lokali mieszkalnych. W budynkach tych nie znajdują się lokale wykorzystywane na potrzeby działalności gospodarczej. Wskazane podmioty nabywając opał deklarują w dokumencie dostawy, że korzystają ze zwolnienia od akcyzy na podstawie art. 31a ust. 2 pkt 3 ustawy.

Mając na uwadze opis przedstawiony we wniosku, powołane regulacje z zakresu podatku akcyzowego stwierdzić należy, że przepisy ustawy nie przewidują potwierdzania uprawnienia do korzystania ze zwolnienia przez podmioty wymienione art. 31a ust. 2 ustawy. Wnioskodawca - podmiot pośredniczący - na podstawie danych przekazanych przez podmiot nabywający wyroby węglowe bez zawartej w cenie akcyzy określa w dokumencie dostawy m.in. przeznaczenie wyrobów węglowych uprawniające do korzystania ze zwolnienia od akcyzy. Na str. 2 "Dokumentu dostawy wyrobów węglowych" - w kolumnie 5 - należy wskazać krótki opis i podstawę prawną zwolnienia od akcyzy. Odpowiednio w kolumnie 4 "Dokumentu dostawy wyrobów węglowych w formie uproszczonej" wskazuje się przeznaczenie uprawniające do zwolnienia. Z kolei podpis podmiotu nabywającego wyroby węglowe złożony na tym dokumencie potwierdzający ich odbiór będzie stanowił potwierdzenie przeznaczenia wyrobów węglowych określonego w dokumencie dostawy.

Zaznaczenia wymaga, że jeżeli odbiorca wyrobów węglowych, który deklaruje, iż zużyje te wyroby zgodnie z przeznaczeniem uprawniającym do zwolnienia od akcyzy - użyje dostarczonych wyrobów węglowych do innych celów niż zgodne z przeznaczeniem, dokona w ten sposób czynności podlegającej opodatkowaniu, o której mowa w art. 9a ust. 1 pkt 6 ustawy. Przy czym za takie użycie uważa się także naruszenie warunków zwolnienia, jak i sprzedaż, dostawę wewnątrzwspólnotową albo eksport wyrobów węglowych przez podmiot korzystający ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2, niebędący pośredniczącym podmiotem węglowym, zamiast użycia go do celów zwolnionych.

Zatem, biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, iż stanowisko Spółki jest prawidłowe. Sprzedaż przez Wnioskodawcę wyrobów węglowych wskazanym we wniosku podmiotom, które deklarują, iż są podmiotami uprawnionym do zwolnienia od podatku - na podstawie art. 31a ust. 2 pkt 3 ustawy - jest zwolniona od akcyzy przy wypełnieniu warunków zwolnienia okreslonych w art. 31a ust. 3 ustawy.

Interpretacja dotyczy opisanego we wniosku stanu faktycznego i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa - art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl