ITPP3/443-91/14/AT

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 20 lutego 2014 r. (data wpływu 25 lutego 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku możliwości odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn.: "Utwardzenie placów i ciągów pieszych przy kościele parafialnym..." - jest prawidłowe.

W dniu 25 lutego 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku możliwości odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn.: "Utwardzenie placów i ciągów pieszych przy kościele parafialnym...".

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu... 2013 r. Parafia Rzymskokatolicka złożyła wniosek do Fundacji... o dofinansowanie przedsięwzięcia inwestycyjnego pn. "Utwardzenie placów i ciągów pieszych przy kościele parafialnym..." w ramach działania 413 "wdrażanie lokalnych strategii rozwoju" PROW na lata 2007-2013 dla operacji, które odpowiadają warunkom przyznania pomocy w ramach działania Odnowa i rozwój wsi. Wniosek został załatwiony pozytywnie i w dniu... 2013 r. w Urzędzie Marszałkowskim... została podpisana umowa o przyznanie pomocy finansowej.

Po podpisaniu umowy z wykonawcą, w kwietniu br., rozpoczną się roboty budowlane a po ich zakończeniu, odbiorze oraz opłaceniu zostanie złożony wniosek o płatność. We wniosku tym, podobnie jak we wniosku o przyznanie pomocy finansowej na realizację przedsięwzięcia, VAT zostanie wykazany jako koszt kwalifikowany, w związku z tym Parafia zobowiązana będzie dołączyć pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczania VAT.

Parafia nie jest zarejestrowana jako czynny podatnik VAT i realizacja przedmiotowego projektu nie jest związana z wykonywaniem przez Parafię czynności opodatkowanych VAT. Parafia, jako organizacja religijna, prowadzi jedynie działalność duszpasterską.

Po zakończeniu prac powstałe nakłady, tj. m.in. utwardzone kostką brukową place i chodniki, będą stanowiły własność Parafii i nie będą one wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Głównym celem realizowanej operacji jest zaspokajanie potrzeb społecznych i poprawa jakości życia mieszkańców wsi....

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Parafia, będąc podatnikiem podmiotowo zwolnionym od podatku od towarów i usług, ma możliwość odliczenia i zwrotu VAT poniesionego w związku z wydatkami wynikającymi z realizacji podjętej operacji.

Wnioskodawca uważa, że chociaż posiada nadany numer NIP, nie jest podatnikiem VAT czynnym, tj. korzysta ze zwolnienia podmiotowego na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Parafia korzysta ze zwolnienia podmiotowego, nie ma możliwości odliczania VAT naliczonego, zapłaconego przy nabyciu towarów i usług, stosownie do treści art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. W związku z powyższym Parafia nie ma możliwości odliczania VAT w ramach realizacji operacji pn. "Utwardzenie placów i ciągów pieszych przy kościele parafialnym..." z dofinansowaniem PROW.

Zgodnie z treścią oświadczenia załączonego do wniosku o dofinansowanie, Wnioskodawca uważa, że cała kwota VAT, związana z realizacją przedmiotowej operacji przez Parafię, stanowi koszt kwalifikowany.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 88 ust. 4 powołanej ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r. nadanym treścią art. 1 pkt 40 lit. d ustawy z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 35), obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje tylko czynnym podatnikom podatku od towarów i usług w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego. Wskazana norma prawna wyraża zasadę neutralności podatku od towarów i usług, w następstwie której podatnicy realizujący czynności zwolnione, są w podobnej sytuacji jak ostateczny nabywca (konsument) towaru lub usługi, z wyjątkiem przypadków jednoznacznie wskazanych w ustawie o podatku od towarów i usług. Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

W rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów i usług (Dz. U. poz. 1656), przewidziano przypadki, w których kwota podatku naliczonego może być zwrócona jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług finansowanego ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej, oraz warunki i tryb dokonywania tego zwrotu. Przepisy powołanego rozporządzenia określają katalog środków, które stanowią ww. środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej (§ 8 ust. 3 i 4). Uzyskanie pomocy finansowej pochodzącej ze źródeł, o których mowa w tych przepisach daje prawo do ubiegania się o zwrot podatku w oparciu o przepisy zawarte w rozdziale 4 tego rozporządzenia.

Biorąc pod uwagę opis zdarzenia przyszłego oraz treść powołanych przepisów prawa stwierdzić należy, że przy założeniu, że dokonane zakupy nie służą wykonywaniu czynności opodatkowanych (na co wskazuje treść wniosku), w świetle powołanego art. 86 ust. 1 ustawy, Wnioskodawcy, jako niezarejestrowanemu podatnikowi VAT, nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego na zasadach wynikających z ustawy o podatku od towarów i usług. Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało także prawo do otrzymania zwrotu tego podatku, gdyż środki otrzymane na jego realizację nie są środkami wskazanymi w powołanym rozporządzeniu.

Jednocześnie należy zaznaczyć, że organy podatkowe nie są kompetentne do rozstrzygania kwestii możliwości zaliczania, bądź braku przesłanek do zaliczenia wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych, ponieważ kwestię tę rozstrzygają przepisy regulujące zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.