ITPP3/443-76/09/JK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 7 kwietnia 2009 r. (data wpływu 9 kwietnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczące podatku akcyzowego w zakresie stawki podatku akcyzowego na paliwo opałowe klasyfikowane do kodu CN 2710 19 99 - jest prawidłowe.

W dniu 9 kwietnia 2009 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczący podatku akcyzowego w zakresie stawki podatku akcyzowego na paliwo opałowe klasyfikowane do kodu CN 2710 19 99.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka zamierza nabyć oleje odpadowe sklasyfikowane w pozycji CN 2710 99 00, które na podstawie posiadanego zezwolenia podda procesowi R15 polegającemu na przygotowaniu oleju odpadowego do odzysku poprzez usunięcie zanieczyszczeń i substancji szkodliwych. Do tak przygotowanego oleju odpadowego, w celu ustabilizowania parametrów użytkowych dodany zostanie olej opałowy z grupy CN 2710 19 61 do 69 lub paliwo opałowe z grupy CN 2707 99 99, w ilości mniejszej niż 50% produktu finalnego. Wyprodukowane w ten sposób paliwo opałowe Spółka zamierza sprzedawać na cele opałowe w zakładach przemysłowych. Wyrób sprzedawany będzie w autocysternach.

Parametry wyrobu:

* barwa: czarna,

* gęstość w temperaturze 15°C (kg/m#179;) - od 890 do 1000,

* temperatura zapłonu (°C) - powyżej 61,

* lepkość kinematyczna w 50°C (mm#178;/s) - od 10 do 1000,

* temperatura płynięcia (°C) - od -20 do +20,

* wartość opałowa (MJ/kg) - mniej niż 40,

* destylacja metodą ASTM D86:

* do 250°C - nie można określić destylacji tą metodą,

* do 350°C - nie można określić destylacji tą metodą,

* zawartość siarki (%) - mniej niż 2,0,

* pozostałość po spopieleniu (%) - mniej niż 3,

* zawartość wody (%) - mniej niż 1.

Wnioskodawca wskazał, iż proponowaną klasyfikację opiera o wytyczne zawarte w rozporządzeniu Komisji (WE) Nr 1031/2008 z dnia 19 września 2008 r., zmieniające załącznik nr 1 do rozporządzenia rady (EWG) Nr 2658/87 w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej. Na podstawie uwag do działu 27 - Uwagi dodatkowe pkt 2, w pozycji 2710: d) "oleje ciężkie" (kody CN od 2710 19 31 do 2710 19 99) oznaczają oleje i preparaty, których mniej niż 65% objętościowo (włącznie ze stratami) destyluje w 250°C według metody ASTM D 86 lub dla których procent destylacji w 250°C nie może być oznaczony tą metodą. Z uwagi na to, że zasadniczym składnikiem produktu są oleje odpadowe, pochodzące z destylacji próżniowej, brak jest możliwości stosowania metody oznaczenia składu frakcyjnego w warunkach atmosferycznych przewidzianych w normie ASTM D 86 i PN-EN ISO 3405. Zatem jeżeli zawartość produktów pochodzących z destylacji próżniowej jest wyższa niż 50%, nie jest możliwa destylacja tej części wyrobu metodą ASTM D 86, a produkowane paliwo należy uznać za olej ciężki. Idąc dalej, do olejów ciężkich, zgodnie z punktem e) ww. uwag dodatkowych zaliczane są "oleje napędowe" (kody CN od 2710 19 31 do 2710 19 49), z których 85% lub więcej objętościowo (włącznie ze stratami) destyluje w 350°C według metody ASTM D 86. Do tej kategorii zaliczane są również "oleje opałowe" (kody CN od 2710 19 51 do 2710 19 69) inne niż oleje napędowe według punktu e), przy czym produkty te muszą dodatkowo spełniać wymagania odnośnie lepkości kinematycznej w 50°C dla odpowiadającego koloru rozcieńczenia C oznaczonego metodą ASTM D 1500, zgodnie z wymaganiami przedstawionymi w punkcie f) ww. uwag dodatkowych. Ponadto do kodów CN od 2710 19 51 do 2710 19 69 zaliczane są jedynie produkty o kolorze naturalnym.

Oleje ciężkie, dla których nie można określić:

* procentu destylacji w 250 st. C metodą ASTM D 86,

* lepkości kinematycznej w 50 st. C metodą ASTM D 445,

* lub koloru rozcieńczonego C metodą ASTM D 1500 objęte są podpozycjami od 2710 19 71 do 2710 19 99.

Ponieważ głównym składnikiem paliwa opałowego są oleje odpadowe, barwy czarnej, nie można określić koloru rozcieńczenia C metodą ATSM D 1500, a ponadto, jak wspomniano wyżej, procent destylacji w 250°C nie może być oznaczony metodą ASTM D 86 olej należy zakwalifikować do kodów CN 2710 19 71 do 2710 19 99.

Ponieważ właściwości oraz przeznaczenie produktu nie odpowiadają żadnemu produktowi przyporządkowanemu do kodów CN 2710 19 71 do 19 93, jedynym właściwym kodem, zdaniem Spółki, jest kod CN 2710 19 99.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w opisanym stanie faktycznym stawką akcyzy właściwą dla wyrobu - paliwa opałowego o kodzie CN 2710 19 99 - jest stawka określona w art. 89 ust. 1 pkt 15 lit. a) tiret drugi ustawy, to jest 60,00 zł/1000 kg, gdyż gęstość wyrobu w temperaturze 15°C jest wyższa niż 890 kg/metr sześcienny, w sytuacji gdy sprzedaż tych wyrobów odbywać się będzie przy spełnieniu warunków określonych w art. 89 ust. 5-15 ustawy o podatku akcyzowym.

Stanowisko Wnioskodawcy.

W ocenie Zainteresowanego w przypadku przeznaczenia do celów opałowych opisanego w stanie faktycznym wyrobu będącego w swej istocie olejem ciężkim sklasyfikowanych do kodu CN 2710 19 99 z uwagi na swe właściwości fizykochemiczne należy zastosować stawkę akcyzy w wysokości przewidzianej dla pozostałych paliw opałowych, a więc w wysokości określonej w art. 89 ust. 1 pkt 15 ustawy i powinna wynosić 60,00 zł/1000 kg.

Zdaniem Spółki, zastosowanie stawki akcyzy w wysokości 60,00 zł/1000 kg będzie możliwe pod warunkiem spełnienia wymogów określonych w art. 89 ust. 5-15 ustawy. Oznacza to więc. że zastosowanie tej stawki akcyzy wymagać będzie przede wszystkim składania przez nabywców tych wyrobów oświadczeń o ich przeznaczeniu na cele opałowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym z dnia 6 grudnia 2008 r. paliwami silnikowymi w rozumieniu ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do napędu silników spalinowych. Stosownie do treści art. 86 ust. 3 ustawy paliwami opałowymi w rozumieniu ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do celów opałowych, z wyłączeniem wyrobów, o których mowa w ust. 2. Tak więc paliwami opałowymi są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do celów opałowych pod warunkiem, że nie są to wyroby energetyczne zaliczane do kategorii paliw silnikowych, a więc wyrobów energetycznych przeznaczonych do użycia, oferowanych na sprzedaż lub używanych do napędu silników spalinowych. Literalne brzmienie definicji paliw opałowych skłania do wniosku. iż tylko wyroby energetyczne zaliczane do kategorii paliw silnikowych zostały bezwzględnie wyłączone z możliwości ich zaliczenia do grupy pozostałych paliw opałowych. Co więcej, uznanie danego wyrobu energetycznego za paliwo silnikowe lub paliwo opałowe zależne jest od przeznaczenia danego wyrobu, sposobu jego oferowania na sprzedaż lub sposobu jego używania.

Przedstawione definicje paliwa silnikowego i paliwa opałowego powodują, iż paliwem opałowym z pewnością nie będzie wyrób spełniający definicję paliwa silnikowego. Przykładowo więc do paliw opałowych nie można na gruncie ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. zaliczyć benzyny silnikowej oznaczonej kodem CISI od 2710 11 45 do 2710 11 49, ponieważ wyrób ten spełnia definicję paliwa silnikowego (jest wyrobem przeznaczonym do użycia, oferowanym na sprzedaż lub używanym do napędu silników spalinowych). co powoduje niemożliwość: jego zaliczenia do kategorii paliw opałowych nawet w przypadku przeznaczenia na cele opałowe. Do kategorii "podstawowych" paliw opałowych niewątpliwie należą natomiast wyroby wymienione w art. 89 ust. 1 pkt 9 i 10 ustawy, a więc chodzi tu w szczególności o oleje opałowe oznaczone kodami CN od 2710 19 51 od 2710 19 69.

W ocenie Spółki opisane w stanie faktycznym produkty będące olejami ciężkimi klasyfikowane do kodu CN 2710 19 99 mogą być traktowane jako pozostałe paliwa opałowe w przypadku ich przeznaczenia do użycia, oferowania na sprzedaż lub używania do celów opałowych. Wynika to z faktu, iż przedstawione w stanie faktycznym produkty klasyfikowane do kodu CN 2710 1999 nie spełniają, definicji paliwa silnikowego z art. 86 ust. 2 ustawy albowiem nie są to wyroby przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do napędu silników spalinowych.

Zasadne jest więc stanowisko, iż do kategorii pozostałych paliw opałowych należeć mogą opisane w stanie faktycznym produkty (oleje ciężkie) oznaczone kodem CISI 2710 19 99 albowiem produktów tych nie zaliczono do kategorii paliw silnikowych, a jednocześnie nie należą one do "podstawowych" paliw opałowych, a więc wyrobów wymienionych w art. 89 ust. 1 pkt 9 i 10 ustawy. Wnioskodawca wskazuje, iż kod CN 2710 19 99 został wymieniony w art. 89 ust. 1 pkt 11 ustawy jednakże wskazana tam stawka akcyzy w wysokości 1180,00 zł/1000 l będzie mieć zastosowanie wyłącznie do olejów smarowych oznaczonych między innymi kodem CN 2710 19 99. Zakres przedmiotowy przepisu art. 89 ust. 1 pkt 11 obejmuje bowiem oleje smarowe oznaczone kodem CN od 2710 19 71 do 2710 19 99, z wyłączeniem wyrobów o kodzie CN 2710 19 85 (oleje białe, parafina ciekła) oraz smarów plastycznych zaliczanych do kodu CN 2710 19 99 - 1 180.00 zł/1000 litrów. Tak więc tylko oleje smarowe oznaczone kodem CN od 2710 19 71 do 2710 19 99 będą opodatkowane stawką akcyzy w wysokości 1180,00 zł/1000 I. Zatem wyroby inne niż oleje smarowe klasyfikowane do kodów CN od 2710 19 71 do 2710 19 99 nie będą mieście się zakresie przedmiotowym wyrobów opodatkowanych stawką akcyzy w wysokości 1180,00 zł/1000 I. Przedstawiony wyżej pogląd ma swoje mocne oparcie w zasadzie, iż ustawa podatkowa winna wyraźnie wskazywać przedmiot i zakres opodatkowania danym podatkiem, a dominującą metodą wykładni winna być wykładania językowa. Zainteresowany stwierdza, że ustawodawca w treści art. 89 ust. 1 pkt 11 ustawy określił zakres wyrobów opodatkowanych podatkiem akcyzowym według stawki akcyzy 1180,00 zł/1000 l w ten sposób, iż tylko oleje smarowe klasyfikowane do kodów CN od 2710 19 71 do 2710 19 99 winny być opodatkowane określoną tą stawką. Celem stwierdzenia czy dany wyrobów winien zostać opodatkowany stawką akcyzy w wysokości 1180,00 zł/1000 l na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 11 należy przede wszystkim zbadać czy dany produkt może być kwalifikowane jako olej smarowy. Po ustaleniu, że dany wyrobów może być uznany za oleje smarowy konieczne jest stwierdzenie czy analizowany produkt jest klasyfikowany do kodów CN od 2710 19 71 do 2710 19 99. Tylko wykazanie, że dany wyrób jest jednocześnie olejem smarowym jak również wyrobem który może być zakwalifikowany do kodu CN od 2710 19 71 do 2710 19 99 uzasadnia zastosowanie stawki akcyzy w wysokości 1180,00 zł/1000 l na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 11 ustawy. Z treści art. 89 ust. 1 pkt 11 można więc wysunąć wniosek, że określona tam stawka akcyzy nie będzie mieć zastosowania do olejów smarowych, które nie są klasyfikowane do kodów CN od 2710 19 71 do 2710 19 99, ani też do wyrobów oznaczonych kodami CN od 2710 19 71 do 2710 19 99 w przypadku, gdy produkty te nie mogą być uznane za oleje smarowe. Taka interpretacja jest w pełni słuszna i ma opacie w literalnym brzmieniu ustawy. Gdyby bowiem ustawodawca zamierzał opodatkować stawką akcyzy w wysokości 1180,00 zł/1000 l wszystkie produkty klasyfikowane do kodu CN od 2710 19 71 do 2710 19 99, to w miejsce wyrażenia "olejów smarowych" umieszczonego w przepisie art. 89 ust. 1 pkt 11 ustawy umieściłby słowo "wyrobów", co wówczas powodowałoby konieczność opodatkowania stawką akcyzy w wysokości 1180,00 zł wszystkich wyrobów oznaczonych kodami CN od 2710 19 71 do 2710 19 99 nawet w przypadku, gdyby dany wyrobów mieszczący się w zakresie tych kodów CN nie mógłby zostać uznany za olej smarowy. Biorąc pod uwagę przedstawione w stanie faktycznym parametry produktu uznać należy, że nie jest to olej smarowy, lecz olej ciężki, a więc wyrób ten nie może być opodatkowany stawką akcyzy w wysokości 1180,00 zł/1000 I albowiem wyrób ten nie mieści się w zakresie przedmiotowym produktów opodatkowanych na podstawie 89 ust. 1 pkt 11 ustawy.

Zdaniem Spółki opisane w stanie faktycznym produkty nie może być uznany za wyroby wymienione w art. 89 ust. 1 pkt 11 ustawy albowiem nie jest on olejem smarowym, a za wyroby wymienione w tym przepisie można uznać tylko oleje smarowe, które jednocześnie są zaklasyfikowane do wskazanych w tym przepisie kodów CN. Spółka dodaje iż nawet w przypadku stwierdzenia, że opisany w stanie faktycznym produkt można uznać, za wyrób wymieniony w art. 89 ust. 1 pkt 11, to i tak istnieją silne argumenty uzasadniające możliwość zastosowania stawki akcyzy przewidzianej dla pozostałych paliw opałowych względem tego produktu. Warto tu zatem przedstawić tezy, które przemawiają za stanowiskiem, iż do pozostałych paliw opałowych należeć mogą również niektóre wyroby wymienione w art. 89 ust. 1 pkt 1-13.

Zdaniem Spółki ewentualna koncepcja, iż do pozostałych paliw opałowych mogą należeć tylko wyroby niewymienione w art. 89 ust. 1 pkt 13 nie ma żadnej podstawy w treści art. 89 ust. 1 pkt 15 ustawy. Jeżeli bowiem ustawodawca chciałby wyłączyć z zakresu pojęcia "pozostałe paliwa opałowe" wszystkie wyroby wymienione w art. 89 ust. 1 pkt 1-13 to wyraźnie by to zastrzegł. Brak jakiejkolwiek dyspozycji w treści art. 89 ust. 1 pkt 15 ustawy ograniczającej pojęcie "pozostałe paliwa opałowe" do wyrobów niewymienionych w art. 89 ust. 1 pkt 1-13 ustawy oznacza, iż do kategorii pozostałych paliw opałowych mogą należeć również niektóre z wyrobów wymienionych w art. 89 ust. 1 pkt 1-13 ustawy pod warunkiem, że nie będą to wyroby kwalifikowane jako paliwo silnikowe w myśl definicji z art. 86 ust. 2 ustawy.

W ocenie Wnioskodawcy brzmienie art. 89 ust. 1 pkt 14 i pkt 15 nie uzasadnia tezy, iż wszystkie wyroby wymienione w art. 89 ust. 1 pkt 1-13 należy zaliczyć do paliw silnikowych lub paliw opałowych. Warto tu zauważyć, iż przepisy art. 89 ust. 1 pkt 1-13 oraz ust. 1 pkt 14 i pkt 15 należy interpretować zgodnie z treścią przywołanych wyżej definicji paliwa silnikowego i paliwa opałowego, które zawarto w art. 86 ust. 2 i ust. 3. Powoduje to taką konsekwencję, iż wyroby wymienione w art. 89 ust. 1 pkt 1-13 można podzielić na trzy kategorie:

* paliwa silnikowe (chodzi tu w szczególności o benzynę silnikową określoną w art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy),

* paliwa opałowe (np. oleje opałowe wymienione w art. 89 ust. 1 pkt 10 ustawy),

* wyroby, które w zależności od przeznaczenia mogą być opodatkowane stawkami akcyzy przewidzianymi dla pozostałych paliw silnikowych lub pozostałych paliw opałowych np. oleje smarowe określone w art. 89 ust. 1 pkt 11 ustawy.

W przypadku wyrobów wskazanych w pkt 3 przedstawionego podziału, stawka akcyzy winna być zależna od ich przeznaczenia. W przypadku przeznaczenia produktów wskazanych w pkt 3, a więc chodzi tu w szczególności o wyroby wymienione w art. 89 ust. 1 pkt 11 zastosowanie powinna znaleźć stawka akcyzy przewidziana dla pozostałych paliw opałowych. Nawet zatem gdyby uznać, iż opisany w stanie faktycznym produkt jest wyrobem wymienionym w art. 89 ust. 1 pkt 11 (choć stanowisko takie z uwagi na właściwości tych wyrobów nie jest zasadne), to w przypadku ich przeznaczenia oraz oferowania na cele opałowe zastosowanie będą mieć stawki akcyzy właściwe dla pozostałych paliw opałowych wynikające z art. 89 ust. 1 pkt 15 ustawy, pod warunkiem, że sprzedaż tych wyrobów zostanie dokonana z zachowaniem wymogów wynikających z art. 89 ust. 5-15 ustawy.

Podsumowując przedstawione rozważania, produkty oznaczone kodem CN 2710 19 99 winny być opodatkowane stawką akcyzy właściwą dla pozostałych paliw opałowych, co oznacza, iż właściwa stawka akcyzy wynosi 60,00 zł/1000 kg. Zdaniem Spółki zastosowanie stawek akcyzy określonych wart. 89 ust. 1 pkt 15 wymaga spełnienia warunków określonych w art. 89 ust. 5-15. Spółka zamierza sprzedawać produkty opisane w stanie faktycznym przy spełnieniu zasad wynikających z art. 89 ust. 5-15 ustawie, a więc stosowanie stawek określonych w art. 89 ust. 1 pkt 15 ustawy będzie w pełni uprawnione i zasadne.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2009 r. Nr 3, poz. 11) do wyrobów energetycznych, w rozumieniu ustawy, zalicza się wyroby:

* objęte pozycjami CN od 1507 do 1518 00, jeżeli są przeznaczone do celów opałowych lub napędowych;

* objęte pozycjami CN 2701, 2702 oraz od 2704 do 2715;

* objęte pozycjami CN 2901 i 2902;

* oznaczone kodem CN 2905 11 00, niebędące pochodzenia syntetycznego, jeżeli są przeznaczone do celów opałowych lub napędowych;

* objęte pozycją CN 3403;

* objęte pozycją CN 3811;

* objęte pozycją CN 3817;

* oznaczone kodami CN 3824 90 91 i 3824 90 97, jeżeli są przeznaczone do celów opałowych lub napędowych;

* pozostałe wyroby, z wyłączeniem substancji stosowanych do znakowania i barwienia, o którym mowa w art. 90 ust. 1, przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane jako paliwa silnikowe lub jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych - bez względu na kod CN;

* pozostałe wyroby będące węglowodorami, z wyłączeniem torfu, przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane jako paliwa opałowe lub jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych - bez względu na kod CN.

Zgodnie z art. 86 ust. 3 wymienionej ustawy paliwami opałowymi w rozumieniu ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do celów opałowych, z wyłączeniem paliw silnikowych, czyli wyrobów energetycznych przeznaczonych do użycia, oferowanych na sprzedaż lub używanych do napędu silników spalinowych.

Stawki akcyzy na wyroby energetyczne, w tym na paliwa opałowe, określono w art. 89 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym.

Zgodnie z art. 89 ust. 1 pkt 10 wymienionej ustawy dla olejów opałowych o kodach CN od 2710 19 51 do 2710 19 69 z których 30% lub więcej objętościowo destyluje przy 350°C lub których gęstość w temperaturze 15°C jest niższa niż 890 kilogramów/metr sześcienny, zabarwionych na czerwono i oznaczonych znacznikiem zgodnie z przepisami szczególnymi - stawka wynosi 232,00 zł/1000 litrów, natomiast dla pozostałych, niepodlegających obowiązkowi barwienia i znakowania na podstawie przepisów szczególnych - 60,00 zł/1000 kilogramów.

Dla pozostałych paliw opałowych, w myśl przepisu art. 89 ust. 1 pkt 15 ustawy, w przypadku gdy ich gęstość w temperaturze 15°C jest niższa niż 890 kilogramów/metr sześcienny stosuje się stawkę w wysokości 232,00 zł/1000 litrów, natomiast w przypadku, gdy gęstość jest równa lub wyższa niż 890 kilogramów/metr sześcienny - 60,00 zł/1000 kilogramów.

Z treści wniosku wynika, iż Spółka planuje rozpocząć wytwarzanie w składzie podatkowym paliwa opałowego, a następnie jego sprzedaż zgodnie z warunkami zawartymi w przepisach art. 89 ust. 5-15 ustawy. Gotowy wyrób będzie posiadał gęstość od 890 do 1000 kilogramów/metr sześcienny i zostanie sklasyfikowany przez Spółkę do kodu CN 2710 19 99. Produkt będzie przeznaczony na cele opałowe.

Mając na uwadze powyższe należy wskazać, iż kryterium podstawowym pozwalającym na ustalenie właściwej stawki akcyzy jest przeznaczenie produkowanych przez Spółkę wyrobów energetycznych. Zasadniczo przepisy ustawy o podatku akcyzowym w stosunku do wyrobów przeznaczonych do celów opałowych innych niż oleje opałowe o kodach CN 2710 19 51 - 69, przewidują ich opodatkowanie w zależności od gęstości paliwa odpowiednio - 232,00 zł/1000 l dla olejów o gęstości mniejszej niż 890 kilogramów/metr sześcienny oraz 60,00 zł/1000 kg dla olejów o gęstości równej lub wyższej od 890 kilogramów/metr sześcienny.

Zatem należy zgodzić się ze stanowiskiem Spółki, iż produkowane paliwo opałowe klasyfikowane do kodu CN 2710 19 99 o gęstości w temperaturze 15°C od 890 do 1000 kilogramów/metr sześcienny podlega stawce podatku akcyzowego w wysokości 60,00 zł/1000 kilogramów, zgodnie z przepisem art. 89 ust. 1 pkt 15 tiret drugie ustawy o podatku akcyzowym przy wypełnieniu warunków zawartych w przepisach art. 89 ust. 1 pkt 15 ustawy o podatku akcyzowym.

Należy zaznaczyć, iż zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania, informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1 poz. 11) zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej i to jego obciążają ewentualne negatywne konsekwencje z tytułu błędnego zaklasyfikowania wyrobów akcyzowych. Biorąc pod uwagę przytoczoną regulację, organ nie dokonywał klasyfikacji wyrobów, przyjmując klasyfikację wskazaną we wniosku przez Spółkę.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.