ITPP3/443-74c/10/ZG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. z 2005 r. Dz. U. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 10 maja 2010 r. (data wpływu 12 maja 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odzyskania podatku w związku z realizacją projektu inwestycyjnego pod nazwą "Poprawa bezpieczeństwa publicznego poprzez budowę bezprzewodowego systemu monitoringu miejskiego" - jest prawidłowe.

W dniu 12 maja 2010 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odzyskania podatku w związku z realizacją projektu inwestycyjnego pod nazwą "Poprawa bezpieczeństwa publicznego poprzez budowę bezprzewodowego systemu monitoringu miejskiego".

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Gmina w 2009 r. wystąpiła o środki z Regionalnego Programu Operacyjnego na lata 2007-2013 na budowę bezprzewodowego systemu monitoringu wizyjnego miasta w ramach projektu: "Poprawa bezpieczeństwa publicznego poprzez budowę bezprzewodowego systemu monitoringu miejskiego".

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy - Ordynacja podatkowa nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań, dla realizacji których zostały powołane z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Inwestycja polegająca na budowie systemu monitoringu wizyjnego miasta w ramach powyżej przytoczonego programu, służyć będą wyłącznie realizacji zadań własnych - zapewnieniu bezpieczeństwa publicznego - nałożonych na Gminę przepisami prawa (ustawa o samorządzie gminnym), dla których Gmina została powołana. Inwestycja dotyczy zabezpieczenia bezpieczeństwa publicznego i wpłynie na poprawę bezpieczeństwa mieszkańców miasta. Samorządowe osoby prawne nie mają własnych struktur organizacyjnych, za nałożone na nie zadania wykonują za pośrednictwem Urzędu. Urząd nie ma możliwości prowadzenia odrębnej ewidencji księgowej, dotyczącej rozliczeń podatku od towarów i usług dla samorządowych osób prawnych.

W przedstawionym przypadku nie ma związku ze sprzedażą opodatkowaną, gdyż zrealizowana inwestycja nie będzie służyć do wykonywania czynności opodatkowanych. W związku z czym nie będzie przysługiwać o prawo do obniżenia podatku należnego, bądź zwrotu różnicy podatku.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Gmina realizując opisany projekt inwestycyjny może odzyskać koszt poniesionego podatku VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy Gmina nie ma możliwości odliczenia podatku od towarów i usług od realizowanych inwestycji zaliczanych do zadań własnych Gminy, gdyż realizuje zadania nałożone na nią przez odrębne przepisy prawa i tym samym w zakresie tych zadań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Gmina stoi na stanowisku, że jeśli w przyszłości zaistnieją przesłanki umożliwiające odliczenie podatku VAT (biorąc pod uwagę zmieniające się przepisy prawa), zwróci zrefundowane w ramach projektu części poniesionego podatku.

W realizowanych do chwili obecnej przez Gminę inwestycjach przy wsparciu środków pochodzących z Unii Europejskiej (ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego z którego są zasilane regionalne programy operacyjne), koszt podatku VAT zawsze stanowił wydatek kwalifikowany z uwagi na brak możliwości jego odzyskania.

Reasumując Gmina wskazuje, iż realizując opisany projekt nie ma możliwości pomniejszenia podatku należnego o podatek naliczony bądź otrzymania zwrotu kwoty podatku VAT z tytułu zrealizowanej inwestycji jak również prawa zaliczenia go do kosztów uzyskania przychodu, zatem stanowi on koszt kwalifikowany.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

W myśl ust. 2 pkt 1 lit. a) powołanego artykułu, kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższego wynika, że przedmiotowe prawo, które nie ma bezwarunkowego charakteru, przysługuje wyłącznie podatnikowi podatku od towarów i usług, występującemu w takim charakterze, a podatek naliczony winien wynikać z zakupów towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności opodatkowanych. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który związany jest z transakcjami opodatkowanymi, realizowanymi przez podatnika o ile nie zachodzą przesłanki wyłączające to prawo, wynikające z art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ww. ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Ponadto wg § 12 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799 z późn. zm.) zwalnia się od podatku czynności związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywane w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

W myśl przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn. Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast, zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty, w tym zabezpieczenia bezpieczeństwa publicznego.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż opisana inwestycja służyć będzie wyłącznie realizacji zadań własnych nałożonych na Gminę przepisami prawa (ustawy o samorządzie gminnym), dla których Gmina została powołana. Inwestycja polegająca na budowie bezprzewodowego systemu monitoringu wizyjnego wpłynie na zapewnienie bezpieczeństwa publicznego i nie będzie miała związku ze sprzedażą opodatkowaną.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz treść powołanych przepisów uznać należy, że Gminie nie będzie przysługiwać prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego w związku z realizacją projektu, ponieważ jego wykorzystanie nie będzie miało związku z czynnościami opodatkowanymi.

Należy wskazać, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii możliwości zaliczenia nieodliczonego podatku od towarów i usług do kosztów uzyskania przychodów, gdyż w tym zakresie Wnioskodawca nie sprecyzował pytania. Ponadto w części D. 2. wniosku nie wskazano, iż przedmiotem zapytania jest podatek dochodowy od osób prawnych.

Ponadto wskazuje się również, iż organy podatkowe nie są kompetentne do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.