ITPP3/443-709/14/BJ - Prawo fundacji do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją przedsięwzięcia w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007-2013.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 1 grudnia 2014 r. (data wpływu 12 grudnia 2014 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. "XXX" - jest prawidłowe.

W dniu 12 grudnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie indywidualnej interpretacji dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją ww. projektu.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Fundacja funkcjonuje od 2007 r. Prowadzi działalność nieodpłatną w zakresie:

1. Udzielania wszechstronnej pomocy osobom i rodzinom, znajdującym się w trudnych warunkach życiowych, ze szczególnym uwzględnieniem potrzeb dzieci, osób samotnych i niepełnosprawnych. Fundacja prowadzi świetlicę oferującą pomoc w odrabianiu lekcji, sprawowaniu opieki nad dziećmi oraz udziela pomocy materialnej. Współpracuje z Centrum... w XXX i Fundacją " X" z X.

2. Działalności edukacyjno-wychowawczej i opiekuńczej, która skierowana jest do grupy dzieci i młodzieży tworzących zespół muzyki dawnej. Grupa poznaje tajniki muzyki dawnej pod kierunkiem nauczyciela muzyki. Dla nich organizowane są warsztaty muzyczne. Oddziaływaniem wychowawczym i opiekuńczym objęte są dzieci korzystające ze świetlicy.

3. Tworzenia możliwości do rozwoju wartości duchowych, moralnych i rozwoju osobistego.

Środki finansowe na pokrycie kosztów działalności pochodzą z datków i darowizn od osób, z przekazania 1% podatku dochodowego oraz z kwest ulicznych.

Fundacja zajmuje się również wynajmem pokoi gościnnych - częściowo odpłatnych, a uzyskany dochód przeznaczony jest na cele statutowe (roczny dochód z tego tytułu nie przekracza X zł).

Lokal, który wykorzystywany jest na siedzibę Fundacji oraz realizację celów statutowych został użyczony przez XXX na podstawie stosownej umowy.

Lokal jest ogólnodostępny (bezpłatnie) dla społeczności lokalnej. Pełni funkcję świetlicy wiejskiej, gdzie mieszkańcy organizują spotkania.

W celu poprawy warunków użytkowników Fundacja wystąpiła z wnioskiem o dofinansowanie remontu, połączonego z modernizacją obiektu pełniącego funkcję świetlicy wiejskiej w N. w 2014 r. w zakresie izolacji ścian zewnętrznych i stropodachu. Środki pochodzą z Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich, których dysponentem jest Urząd Marszałkowski. Wartość remontu to XXX. Roboty objęte dofinansowaniem "podlegają zgłoszeniu robót budowlanych".

Fundacja wskazuje, że nie musi rejestrować działalności gospodarczej, by zostać uznana za podatnika VAT. Liczą się faktycznie dokonywane czynności, które na gruncie ustawy o VAT uznane zostaną za działanie jako przedsiębiorca. Jednakże zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT Fundacja ma prawo korzystać ze zwolnienia podmiotowego jeżeli wartość sprzedaży nie przekracza 150.000 zł.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Fundacja, realizując zadanie ww. zadanie, ma możliwość odzyskania uiszczonego podatku od towarów i usług, który stanowić będzie koszt podlegający refundacji przez instytucję dofinansowującą.

Zdaniem Wnioskodawcy, Fundacja nie prowadzi działalności gospodarczej, w wyniku czego nie ma możliwości odzyskania uiszczonego podatku od towarów i usług z tytułu realizacji opisanego zadania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z ust. 2 pkt 1 lit. a powołanego artykułu wynika, iż kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Zgodnie z art. 88 ust. 4 powołanej ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje czynny podatnik podatku od towarów i usług, a towary i usługi, przy nabyciu których podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

W rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu podatku jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów i usług (Dz. U. poz. 1656), przewidziano przypadki, w których kwota podatku naliczonego może być zwrócona jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług finansowanego ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej, oraz warunki i tryb dokonywania tego zwrotu.

Przepisy powołanego rozporządzenia określają katalog środków, które stanowią ww. środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej (§ 8 ust. 3 i 4). Uzyskanie pomocy finansowej pochodzącej ze źródeł, o których mowa w tych przepisach daje prawo do ubiegania się o zwrot podatku na podstawie przepisów zawartych w rozdziale 4 tego rozporządzeniu.

Biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz treść powołanych przepisów stwierdzić należy, że nie został spełniony warunek, o którym mowa w wyżej cyt. art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, skoro towary i usługi nabywane w ramach projektu nie służą sprzedaży opodatkowanej podatkiem od towarów i usług. W konsekwencji Wnioskodawca nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych z tytułu realizacji tego zadania.

Wnioskodawca nie ma również możliwości uzyskania zwrotu podatku naliczonego, gdyż środki wskazane we wniosku nie są środkami, o których mowa w powołanym rozporządzeniu.

Jednocześnie informuje się, że organy podatkowe nie są kompetentne do rozstrzygania kwestii możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych, bowiem kwestię tę rozstrzygają przepisy regulujące zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.