ITPP3/443-693/14/MD

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 24 listopada 2014 r. (data wpływu 8 grudnia 2014 r.), uzupełnionym w dniu 26 lutego 2015 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu opodatkowania sprzedaży gruntu niezabudowanego i nieprzeznaczonego pod zabudowę, wyłączonego z produkcji rolniczej - jest nieprawidłowe.

W dniu 8 grudnia 2014 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 26 lutego 2015 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu opodatkowania sprzedaży gruntu niezabudowanego i nieprzeznaczonego pod zabudowę, wyłączonego z produkcji rolniczej.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Gmina Miasto... (dalej jako "Gmina") zbyła nieruchomość niezabudowaną, która nie spełniała wymogów samodzielnej działki budowlanej, na poprawienie warunków zagospodarowania nieruchomości przyległej. Umowa sprzedaży została zawarta w formie aktu notarialnego w dniu... sierpnia 2014 r. Przedmiotowa nieruchomość znajduje się w obszarze nieposiadającym miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Nie wydano dla niej także decyzji o warunkach zabudowy, ze względu na jej niesamodzielność. Nieruchomość wyłączona jest z produkcji rolniczej i zgodnie z danymi z ewidencji gruntów i budynków obejmuje zurbanizowane tereny niezabudowane (Bp). Przez teren nieruchomości przebiegają sieci energetyczne i gazowe niestanowiące własności Gminy.

W związku z powyższym opisem w uzupełnieniu wniosku zadano następujące pytanie.

Czy zbycie nieruchomości w powyższym przypadku podlega opodatkowaniu VAT w wysokości 23% na podstawie przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.).

Zdaniem Gminy, opisane powyżej zbycie (dostawa) nieruchomości podlega opodatkowaniu VAT na podstawie przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

W opisanym powyżej przypadku nie stosuje się art. 43 ust. 1 pkt 9 tej ustawy, zgodnie z którym zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

W powyższym przypadku grunt został już wyłączony z produkcji rolniczej, co oznacza, że teren już wcześniej został przeznaczony pod zabudowę na podstawie miejscowego planu, który stracił ważność w dniu 31 grudnia 2003 r. Grunt nie stanowi innego użytku (np. rolnego), którego zmiana na budowlany wymaga przeznaczenia pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

Zatem przy zbyciu nieruchomości stanowiącej zurbanizowane tereny niezabudowane nie ma podstaw do zastosowania zwolnienia od VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z brzmieniem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) - zwanej dalej "ustawą" - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do treści art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z art. 45 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121) - dalej jako k.c. - rzeczami w rozumieniu niniejszego kodeksu są tylko przedmioty materialne.

Z kolei w myśl art. 46 § 1 k.c., nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Natomiast stosownie do treści art. 47 § 1 k.c., część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych.

Paragraf 2 cytowanego artykułu stanowi, że częścią składową rzeczy jest wszystko, co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego.

Zgodnie z art. 48 k.c., z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane, jak również drzewa i inne rośliny od chwili zasadzenia lub zasiania.

Wyjątek od zasad wymienionych w ww. przepisach stanowi art. 49 § 1 k.c., z którego wynika, że urządzenia służące do doprowadzania lub odprowadzania płynów, pary, gazu, energii elektrycznej oraz inne urządzenia podobne nie należą do części składowych nieruchomości, jeżeli wchodzą w skład przedsiębiorstwa.

Przesłanka ta jest spełniona z chwilą podłączenia wymienionych w art. 49 k.c. urządzeń do sieci należących do przedsiębiorstwa. W rezultacie więc urządzenia te przestają być częścią składową nieruchomości, na której zostały zbudowane i nie stanowią własności właściciela tej nieruchomości. Dotychczasowy właściciel traci ich własność na rzecz właściciela instalacji, do której zostały one przyłączone, czyli na rzecz przedsiębiorcy sieciowego.

Stawka podatku, jak wynika z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże stosownie do art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

Zastosowanie obniżonej stawki podatku lub zwolnienia od podatku, jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku dostaw towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Stosownie do treści ust. 1 pkt 9 tego artykułu, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Z treści art. 2 pkt 33 ustawy (obowiązującego od dnia 1 kwietnia 2013 r.) wynika, że przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Z treści złożonego wniosku wynika, że w sierpniu 2014 r. Gmina zbyła nieruchomość niezabudowaną na poprawienie warunków zagospodarowania nieruchomości przyległej. Nieruchomość ta znajduje się na obszarze nieposiadającym miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Nie wydano dla niej także decyzji o warunkach zabudowy ze względu na jej niesamodzielność. Grunt został wyłączony z produkcji rolniczej. Teren był wcześniej przeznaczony pod zabudowę na podstawie miejscowego planu, który stracił ważność z końcem 2003 r. Grunt nie stanowi innego użytku (np. rolnego), którego zmiana na budowlany wymaga przeznaczenia pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Zgodnie z danymi z ewidencji gruntów i budynków, obejmuje zurbanizowane tereny niezabudowane (Bp). Przez teren nieruchomości przebiegają sieci energetyczne i gazowe, niestanowiące własności Gminy.

Na tym tle Gmina powzięła wątpliwość dotyczącą sposobu opodatkowania sprzedaży ww. nieruchomości.

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku stan faktyczny, cytowane regulacje z zakresu podatku od towarów i usług oraz przepisy odrębne stwierdzić należy, że skoro - jak wynika z wniosku - dla nieruchomości, którą zbyła Gmina, nie istnieje plan zagospodarowania przestrzennego (poprzedni plan wygasł z końcem 2003 r.) oraz nie została wydana decyzja o warunkach zabudowy, to jej sprzedaż - wbrew poglądowi Gminy - korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy. Bez znaczenia przy tym pozostaje fakt wyłączenia nieruchomości "z produkcji rolniczej", gdyż takie wyłączenie nie determinuje budowlanego charakteru danego terenu, w rozumieniu przepisów ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.