ITPP3/443-66/11/ZG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. z 2005 r. Dz. U. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 11 marca 2011 r. (data wpływu 18 marca 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 25 marca 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od akcyzy całkowicie skażonego alkoholu etylowego - jest prawidłowe.

W dniu 18 marca 2011 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od akcyzy całkowicie skażonego alkoholu etylowego.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest producentem wyrobów ziemniaczanych - głównie frytek. Podstawowym surowcem niezbędnym do produkcji wyrobów jest ziemniak. Aby zabezpieczyć całoroczne potrzeby produkcyjne, należy przechować większość surowca w specjalistycznych przechowalniach. Aby surowiec zachował wymagane parametry, przechowuje się go w wyższych temperaturach co niestety powoduje jego kiełkowanie. W celu zapobieżenia kiełkowaniu Spółka stosuje inhibitory wzrostu. Dotychczas stosowane mają swoje zalety lecz również i wady, wobec czego Spółka poszukuje nowych, bardziej skutecznych środków. Angielska firma ma kilkuletnie doświadczenie w hamowaniu kiełkowania ziemniaków przy użyciu etylenu. Metoda tej firmy polega na przetworzeniu etanolu (C2H5OH) w specjalistycznym generatorze ustawionym w przechowalni ziemniaków na etylen - gaz (C2H4) i wodę (H2O). Etylen obecny w atmosferze przechowalni ziemniaków hamuje kiełkowanie ziemniaków. Aby sprawdzić skuteczność tej metody, Spółka postanowiła wykonać test w sezonie 2010/2011. W tym celu firma ta nadesłała dnia 2 listopada 2010 r. swój generator wraz z czujkami do kontroli stężenia etylenu oraz 124 litry 96% (dnia 26 października 2010 r. - 119 litrów i dnia 8 listopada 2010 r. - 5 litrów) alkoholu etylowego skażonego z firmy mającej siedzibę w Niemczech.

Specyfikacja alkoholu etylowego (w załączeniu): Etanol 96%, MEK 1%, Bitrex 1 g, skażono 1 litrem ketonu metylowoetylowego (MEK) i 1 gramem benzoesanu denaturującego (BITREX) na 100 litrów czystego alkoholu.

Generator i alkohol przyjęto na magazyn Spółki dnia 24 listopada 2010 r. i rozpoczęto test w przechowalni ziemniaków. Spółka nie zgłaszała otrzymania alkoholu do czasu uzyskania od firmy wysyłającej pisma ponaglającego odesłanie dokumentów stwierdzających dokonanie odprawy celnej otrzymanego alkoholu. Wówczas dnia 27 grudnia 2010 r. Spółka podjęła czynności w celu zgłoszenia faktu sprowadzenia 124 litrów alkoholu etylowego 96%. W tym dniu ze sprowadzonej ilości 20 litrów znajdowało się w generatorze przetwarzającym alkohol etylowy na etylen, a reszta w magazynie Spółki. Wnioskodawca wskazuje, iż nie jest zarejestrowany w zakresie podatku akcyzowego na nabycie wewnątrzwspólnotowe alkoholu etylowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Zdaniem Wnioskodawcy otrzymany skażony alkohol etylowy z przeznaczeniem na konkretny jednorazowy test mający na celu sprawdzenie działania etylenu (powstałego w wyniku przerobu alkoholu etylowego w specjalistycznym generatorze) na powstrzymanie kiełkowania ziemniaków w przechowalni, powinien być zwolniony z podatku akcyzowego. Spółka wskazuje, że sprowadzony skażony alkohol etylowy, nie jest przeznaczony do dalszego przerobu jako dodatek do innych wyrobów, do innego niż wskazano użytkowania czy też spożycia przez ludzi, lecz zostanie po przetworzeniu na etylen usunięty z atmosfery przechowalni podczas sterowanej komputerowo wymiany powietrza (wentylacji).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 30 ust. 9 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2009 r. Nr 3, poz. 11 z późn. zm.), zwalnia się od akcyzy alkohol etylowy całkowicie skażony, importowany, nabywany wewnątrzwspólnotowo albo produkowany na terytorium kraju, wskazanymi przez dowolne państwo członkowskie Unii Europejskiej, środkami dopuszczonymi do skażania alkoholu etylowego na podstawie rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93 z dnia 22 listopada 1993 r. w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenia alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego, w tym zawarty w wyrobach nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi.

Natomiast zgodnie z art. 1 ww. rozporządzenia Komisji substancje skażające, które są wykorzystywane w każdym Państwie Członkowskim do celów całkowitego skażenia alkoholi, zgodnie z art. 27 ust. 1 lit. a) dyrektywy 92/83/EWG, zostały określone w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca nabył wewnątrzwspólnotowo 124 litry alkoholu etylowego, skażonego 1 litrem ketonu metylowoetylowego (MEK) i 1 gramem benzoesanu denaturującego (BITREX) na 100 litrów czystego alkoholu.

Analiza załącznika nr 1 do rozporządzenia Komisji 3199/93 wskazuje, iż przedmiotowy alkohol został skażony w sposób wskazany przez Niemcy, a zatem alkohol taki jest alkoholem etylowym całkowicie skażonym.

Wskazać należy, iż ustawodawca nie zawarł dodatkowych warunków dla zastosowania zwolnienia od akcyzy na podstawie art. 30 ust. 9 pkt 1 ustawy. Bez wpływu na zwolnienie pozostaje również, sposób wykorzystania alkoholu całkowicie skażonego.

Zatem stwierdzić należy, iż alkohol etylowy całkowicie skażony środkami dopuszczonymi do jego skażenia na podstawie rozporządzenia Komisji WE nr 3199/93 z dnia 22 listopada 1993 r. w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenia alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego, podlega zwolnieniu od podatku akcyzowego, w związku z czym uznano stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe.

Końcowo wskazuje się, iż zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, wyczerpujący opis stanu faktycznego winien wynikać z wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, a nie zaś z załączonych do niego dokumentów, w związku z czym nie były one przedmiotem merytorycznej analizy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.