ITPP3/443-59/14/JK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 2 i § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 4 lutego 2014 r. (data wpływu 10 lutego 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 7 maja 2014 r. (data wpływu 9 maja 2014 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania strat gazu powstałych w procesie regazyfikacji - jest nieprawidłowe.

W dniu 10 lutego 2014 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 7 maja 2014 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania strat gazu powstałych w procesie regazyfikacji.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe.

Zadaniem Spółki jest budowa i eksploatacja instalacji skroplonego gazu ziemnego (LNG), tj. terminalu w rozumieniu art. 3 pkt 10b ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (dalej: "Prawo energetyczne") przeznaczonego do sprowadzania, wyładunku i regazyfikacji skroplonego gazu ziemnego wraz z instalacjami pomocniczymi i zbiornikami magazynowymi wykorzystywanymi w procesie regazyfikacji i dostarczania gazu ziemnego do systemu przesyłowego (dalej: "terminal"). Terminal będzie instalacją służącą do wyładunku i regazyfikacji LNG wraz z instalacjami służącymi do procesowego składowania LNG oraz urządzeniami służącymi do świadczenia usług dodatkowych takich jak: przeładunek LNG na cysterny kolejowe lub samochodowe, przeładunek LNG na mniejsze jednostki pływające i bunkrowanie statków gazem LNG.

Powstanie terminalu LNG pozwoli na odbieranie gazu ziemnego LNG #8722; drogą morską - z dowolnego miejsca na świecie, oraz jego regazyfikację. Termin rozpoczęcia eksploatacji terminalu LNG planowany jest na koniec 2014 r. Spółka jako operator terminalu będzie odpowiedzialna za gaz od momentu jego wyładunku do momentu jego przekazania (po regazyfikacji) do punktu wyjścia z terminalu do systemu przesyłowego, tj. miejsca dostarczenia paliwa gazowego z terminalu do systemu przesyłowego (ewentualnie do innych punktów wyjścia w przypadku takich czynności jak przeładunek LNG na cysterny kolejowe lub samochodowe, przeładunek LNG na mniejsze jednostki pływające, bunkrowanie statków gazem LNG). Regazyfikacja LNG polega na przywróceniu gazu z postaci skroplonej ponownie do postaci gazowej, poprzez ogrzanie skroplonego surowca. W wyniku tego procesu z gazu ziemnego skroplonego (LNG) o kodzie CN 2711 11 00 będzie powstawał gaz ziemny w stanie gazowym o kodzie CN 2711 21 00. W trakcie funkcjonowania terminalu, tj. w trakcie wyładunku, składowania, regazyfikacji i wydawania gazu z terminalu (w tym w trakcie takich czynności jak przeładunek LNG na cysterny kolejowe lub samochodowe, przeładunek LNG na mniejsze jednostki pływające, bunkrowanie statków gazem LNG) będą powstawać straty zarówno gazu skroplonego (LNG) o kodzie CN 2711 11 00, jak i gazu ziemnego w stanie gazowym o kodzie CN 2711 21 00 (dalej: "straty gazu" lub "straty wyrobów gazowych").

Przedmiotem niniejszego wniosku są wszystkie rodzaje strat gazu LNG oraz gazu ziemnego, jakie będą mieć miejsce na terenie terminalu, w szczególności następujące rodzaje strat gazu:

1. Straty technologiczne związane z np. odparowywaniem gazu LNG znajdującego się w zbiornikach (wydmuch);

2. Inne straty, w przypadku których dokładne przyczyny ich powstania nie będą znane, a identyfikowane będą one jako różnice bilansowe (różnice pomiędzy gazem przyjętym do terminalu, a wydanym do punktów wyjścia z terminalu, tj. zasadniczo do systemu przesyłowego oraz do innych punktów wyjścia w przypadku takich czynności jak przeładunek LNG na cysterny kolejowe lub samochodowe, przeładunek LNG na mniejsze jednostki pływające, bunkrowanie statków gazem LNG).

Straty te będą związane z technologiczną i techniczną specyfiką funkcjonowania terminalu lub z sytuacjami awaryjnymi, w których część gazu przyjęta do Terminalu zostanie utracona. Będą one powstawać na wszystkich instalacjach terminalu, w szczególności na jego części regazyfikacyjnej, a także na instalacjach związanych tylko z przeładunkiem gazu. Powstawanie strat gazu w wyniku jego transportu, magazynowania i regazyfikacji w terminalu jest nieodłączną cechą gazu niezależną od Spółki.

W zdarzeniu przyszłym Spółka zakłada dwa scenariusze:

1. Posiadanie statusu pośredniczącego podmiotu gazowego, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 23d ustawy o podatku akcyzowym;

2. Działanie bez statusu pośredniczącego podmiotu gazowego #8722; w charakterze finalnego nabywcy gazowego, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 19a ww. ustawy.

W uzupełnieniu wniosku wskazano:

Działając jako finalny nabywca gazowy, Spółka zamierza opisany we wniosku gaz nabywać w kraju, nabywać wewnątrzwspólnotowo lub importować. W przeważającej części gaz znajdujący się w terminalu, którego mogą dotyczyć straty będące przedmiotem wniosku Spółki, nie będzie nabywany przez Wnioskodawcę. Będzie on nabywany i będzie własnością podmiotów, na rzecz których Spółka będzie świadczyć usługi regazyfikacji.

Spółka może sprzedawać opisany we wniosku gaz. W takim przypadku przed sprzedażą gazu uzyska status pośredniczącego podmiotu gazowego.

Działając, jako pośredniczący podmiot gazowy, Spółka zamierza opisany we wniosku gaz nabywać w kraju, nabywać wewnątrzwspólnotowo lub importować. W przeważającej części gaz, znajdujący się w terminalu, którego mogą dotyczyć straty będące przedmiotem wniosku Spółki, nie będzie nabywany przez Spółkę. Będzie on nabywany i będzie własnością podmiotów, na rzecz których Spółka będzie świadczyć usługi regazyfikacji.

Spółka może sprzedawać opisany we wniosku gaz. W takim przypadku przed sprzedażą gazu Spółka uzyska status pośredniczącego podmiotu gazowego. Kontrahentami Spółki będą inne pośredniczące podmioty gazowe.

Wniosek dotyczy jedynie takich strat, które będą związane z technologicznymi i technicznymi aspektami produkcji gazu ziemnego, tj. regazyfikacji LNG, a także stratami gazu na instalacjach związanych tylko z przeładunkiem gazu oraz z sytuacjami awaryjnymi, w których część gazu przyjęta do terminalu zostanie utracona. Nie da się określić zamkniętego katalogu takich strat. Spółka we wniosku wymieniła wprost jedynie straty z tytułu odparowywania gazu LNG znajdującego się w zbiornikach (wydmuch) oraz straty związane z przeładunkiem LNG na cysterny kolejowe lub samochodowe itd., ponieważ tylko takie straty można obecnie z punktu widzenia praktycznego przewidywać. Przed rozpoczęciem funkcjonowania terminalu nie można dokładnie przewidzieć, jakie inne straty gazu zaistnieją w toku jego funkcjonowania. Cechą wspólną tych strat będzie to, że będą one związane z technologiczną i techniczną specyfiką funkcjonowaniem terminalu lub z sytuacjami awaryjnymi, a identyfikowane będą one jako różnice bilansowe (różnice pomiędzy gazem przyjętym do terminalu, a przekazanym do punktów wyjścia z terminalu, tj. zasadniczo do systemu przesyłowego oraz do innych punktów wyjścia w przypadku takich czynności jak przeładunek LNG na cysterny kolejowe lub samochodowe, przeładunek LNG na mniejsze jednostki pływające, bunkrowanie statków gazem LNG). Spółka zaznacza, że straty, których dotyczy wniosek nie obejmują strat będących efektem kradzieży gazu oraz strat związanych z celowym zużyciem gazu przez Spółkę jako pośredniczący podmiot gazowy.

Straty będące przedmiotem wniosku obejmują straty naturalne gazu oraz straty powstałe w wyniku awarii.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy straty gazu na terenie terminalu będą podlegać opodatkowaniu akcyzą.

2. Czy Spółka będzie zobowiązana na gruncie przepisów akcyzowych do ewidencjowania tych strat.

Stanowisko Wnioskodawcy.

Zdaniem Spółki, straty na terenie terminalu, które są przedmiotem niniejszego wniosku nie będą podlegały opodatkowaniu akcyzą, a Spółka nie będzie zobowiązana do ich ewidencjowania na potrzeby akcyzy.

Zgodnie z art. 9c ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym, w przypadku wyrobów gazowych przedmiotem opodatkowania jest:

Spółka wskazuje, że powstanie na terenie terminalu strat gazu, które są przedmiotem niniejszego wniosku, nie jest zgodnie z cytowanym art. 9c ust. 1 ww. ustawy, przedmiotem opodatkowania akcyzą. W szczególności opisywane straty nie będą stanowić użycia wyrobów gazowych. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN (http://sjp.pwn.pl/)"użycie" oznacza "stosowanie czegoś". W przypadku strat gazu Spółka nie będzie gazu do niczego stosować. Ze względu na techniczne uwarunkowania procesów transportu, magazynowania, regazyfikacji LNG w terminalu, straty gazu powstające w trakcie tych procesów nie będą nigdy związane ze użyciem gazu ziemnego. Stąd opisywane straty nie będą podlegać opodatkowaniu akcyzą.

Spółka zaznacza, że w przypadku innych wyrobów akcyzowych niż wyroby gazowe, przepisy ww. ustawy określają, że powstanie ubytków (czyli strat wyrobów akcyzowych, jak definiuje to art. 2 ust. 1 pkt 20 ustawy o akcyzie) jest przedmiotem opodatkowania akcyzą. Przykładowo, ustawodawca postanowił w art. 8 ust. 3 oraz w art. 9a ust. 1 pkt 7 ww. ustawy. W art. 9c ust. 1 ww. ustawy, który w stosunku do wyrobów gazowych jako "lex specialis" określa przedmiot opodatkowania akcyzą (podobnie jak art. 9a ustawy o akcyzie w przypadku wyrobów węglowych), nie ma takiego zapisu. Zatem nie można uznać, że ubytki wyrobów gazowych podlegają opodatkowaniu akcyzą. Koresponduje, to z przepisami tzw. "dyrektywy energetycznej", której implementacją są przepisy ww. ustawy. Zgodnie z art. 21 ust. 5 ww. dyrektywy, moment opodatkowania akcyzą gazu ziemnego następuje na etapie sprzedaży gazu do nabywcy końcowego. Oznacza to, że straty gazu ziemnego powstałe w wyniku jego transportu, magazynowania i regazyfikacji (a więc w przypadku Spółki straty powstające w związku z działalnością terminalu) powstają przed pierwszą czynnością opodatkowaną. Straty powstałe przed pierwszą czynnością opodatkowaną nie powinny podlegać opodatkowaniu podatkiem akcyzowym.

Zgodnie z art. 31b ust. 11 ww. ustawy, zwalnia się od akcyzy powstałe u finalnego nabywcy gazowego straty wyrobów gazowych nabytych w ramach zwolnienia, o którym mowa w ust. 1-4, jeżeli w wyniku kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego albo postępowania podatkowego nie ustalono, że nastąpiło użycie tych wyrobów do celów innych niż określone w tych przepisach. Zdaniem Spółki, ww. przepis określa zasadę: dopóki organ podatkowy nie ustali, że u danego podmiotu nastąpiło użycie (które zgodnie z art. 9c ust. 1 ustawy o akcyzie jest przedmiotem opodatkowania) wyrobu do celów opodatkowanych akcyzą, to straty gazu u takiego podmiotu pozostają nieopodatkowane.

W konsekwencji, niezależnie od tego, czy Spółka będzie działać jako pośredniczący podmiot gazowy, czy jako finalny nabywca gazowy, straty gazu powstające na terminalu będące przedmiotem niniejszego wniosku, nie będą podlegać opodatkowaniu akcyzą.

Dodatkowo straty gazu, będące przedmiotem niniejszego wniosku, nie będą musiały być na gruncie przepisów akcyzowych ewidencjonowane. W przypadku finalnego podmiotu gazowego #8722; przepisy ustawy o podatku akcyzowym nie nakładają na niego w ogóle obowiązku prowadzenia ewidencji. W przypadku zaś podmiotu pośredniczącego, katalog czynności i stanów faktycznych, jakie muszą być ewidencjonowane określa art. 91b ww. ustawy. W tym katalogu nie ma obowiązku ewidencjonowania strat, w szczególności nie ma obowiązku sporządzania bilansu zakładu, w którym podatnik prowadzi działalność związaną z wyrobami gazowymi (z którego to bilansu wynikałyby straty). Stąd zdaniem Spółki nie musi ona ewidencjonować strat gazu (w szczególności ich poziomu), do jakich będzie dochodzić na terminalu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych zdarzeń przyszłych jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Ze wskazanej regulacji wynika, iż osoba zainteresowana, to osoba, która chce uzyskać interpretację przepisów prawa podatkowego w celu ułożenia swoich interesów w sferze prawa podatkowego. Zatem z wnioskiem może wystąpić osoba, u której wystąpił lub może wystąpić określony stan faktyczny (zdarzenie przyszłe), który może rodzić określone konsekwencje w sferze prawa podatkowego (por. B. Brzeziński, M. Kalinowski, A. Olesińska, M. Masternak, J. Orłowski, Ordynacja Podatkowa. Komentarz, Toruń 2007, s. 78). Wobec powyższego, niniejsza interpretacja ogranicza się wyłącznie do praw i obowiązków podatkowych Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1b ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, wyroby gazowe to wyroby energetyczne o kodach CN 2705 00 00, 2711 11 00, 2711 21 00, 2711 29 00 i pozostałe paliwa opałowe, o których mowa w art. 89 ust. 1 pkt 15 lit. b, z wyłączeniem wyrobów energetycznych o kodzie CN 2901 10 00.

Z kolei, zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 19a ustawy, finalny nabywca gazowy to podmiot, który:

* niebędący pośredniczącym podmiotem gazowym.

W myśl z art. 2 ust. 1 pkt 23d ustawy, pośredniczący podmiot gazowy to podmiot mający siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium kraju lub posiadający koncesję na obrót gazem ziemnym na terytorium kraju:

* który pisemnie powiadomił właściwego naczelnika urzędu celnego o tej działalności;

W myśl art. 9c ust. 1 ustawy, w przypadku wyrobów gazowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

W przypadku wyrobów gazowych, zgodnie z art. 11b ust. 1 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z dniem:

Podatnikiem akcyzy, zgodnie art. 13 ust. 1 ustawy, jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą, w tym podmiot:

2a) będący nabywcą lub posiadaczem suszu tytoniowego niebędący podmiotem prowadzącym skład podatkowy, pośredniczącym podmiotem tytoniowym lub rolnikiem, który wyprodukował susz tytoniowy, jeżeli nie została od tego suszu zapłacona akcyza w należnej wysokości i nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tego suszu;

Zgodnie z art. 31b ust. 1 ustawy, zwalnia się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby gazowe przeznaczone do celów opałowych:

Z kolei, zgodnie z art. 31b ust. 2 ustawy, zwalnia się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby gazowe o kodach CN 2705 00 00, 2711 11 00, 2711 21 00 i 2711 29 00 przeznaczone do celów opałowych przez:

Ponadto, zgodnie z art. 31b ust. 3 ustawy, zwalnia się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby gazowe przeznaczone do:

Z kolei, zgodnie z art. 31b ust. 4 ustawy, zwalnia się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby gazowe przeznaczone do napędu stacjonarnych urządzeń lub do celów opałowych związanych z napędem stacjonarnych urządzeń, użyte:

W przypadku sprzedaży wyrobów gazowych w ramach zwolnień, o których mowa w ust. 1, ust. 2 pkt 2-8, ust. 3 pkt 2 i 3 oraz ust. 4, podmiotom, które użyją tych wyrobów do celów określonych w tych przepisach, warunkiem zwolnienia jest określenie w umowie zawartej między sprzedawcą a nabywcą, że wyroby te będą użyte do tych celów - art. 31b ust. 5 ustawy.

Ponadto, zwalnia się od akcyzy powstałe u finalnego nabywcy gazowego straty wyrobów gazowych nabytych w ramach zwolnienia, o którym mowa w ust. 1-4, jeżeli w wyniku kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego albo postępowania podatkowego nie ustalono, że nastąpiło użycie tych wyrobów do celów innych niż określone w tych przepisach - art. 31b ust. 11 ustawy.

Z opisu wniosku wynika, że Spółka zamierza wybudować i eksploatować terminal gazowy. Sprowadzany do terminalu gaz ziemny (LNG) w celu jego regazyfikacji będzie nabywany w kraju, importowany oraz nabywany wewnątrzwspólnotowo. W przeważającej części gaz, znajdujący się w terminalu #8722; którego mogą dotyczyć straty #8722; będzie nabywany przez podmioty, na rzecz których Spółka będzie świadczyć usługi regazyfikacji. W procesie regazyfikacji oraz przy czynnościach związanych z magazynowaniem oraz przeładunkiem gazu będą powstawały straty tego wyrobu. Przedmiotowy wniosek dotyczy jedynie takich strat, które będą związane z technologicznymi i technicznymi aspektami regazyfikacji LNG, a także stratami gazu na instalacjach związanych z przeładunkiem gazu oraz z sytuacjami awaryjnymi, w których część gazu przyjęta do terminalu zostanie utracona.

W opisanym zdarzeniu przyszłym Spółka zamierza działać, jako finalny nabywca gazowy oraz jako pośredniczący podmiot gazowy.

Wątpliwości Spółki, sprowadzają się do kwestii opodatkowania akcyzą strat wyrobów gazowych, które powstaną podczas opisanych w zdarzeniu przyszłym czynności oraz obowiązku ewidencjonowania powstały strat.

W ocenie Spółki, straty powstałe na terenie terminalu, które są przedmiotem niniejszego wniosku nie będą podlegały opodatkowaniu akcyzą, a ponadto Spółka nie będzie zobowiązana do ich ewidencjowania.

Mając na uwadze zdarzenia opisane we wniosku oraz obowiązujące regulacje z zakresu podatku akcyzowego stwierdzić należy, że stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe tylko w części. Zgodzić się bowiem należy, że Spółka nie będzie zobowiązana do ewidencjonowania opisanych strat wyrobów gazowych.

Jednakże wskazać należy, że w myśl wymienionych wyżej przepisów ustawy o podatku akcyzowym ewentualne straty wyrobów gazowych podlegają opodatkowaniu akcyzą na ostatnim etapie obrotu tymi wyrobami, czyli najczęściej na etapie związanym z użyciem tych wyrobów przez finalnego nabywcę gazowego. Zatem wcześniejszy obrót wyrobami gazowymi miedzy pośredniczącymi podmiotami gazowymi co do zasady nie podlega opodatkowaniu podatkiem akcyzowym. Na tych wcześniejszych etapach obrotu wyrobami gazowymi opodatkowaniu akcyzą podlega czynność użycia tych wyrobów przez pośredniczący podmiot gazowy, ale nie straty jako takie powstające np. w związku z naturalnymi właściwościami gazu lub z przyczyn technologicznych w procesie regazyfikacji LNG i jego przeładunku w terminalu.

Natomiast wskazać należy, że w sytuacji gdy Wnioskodawca będzie działał jako finalny nabywca gazowy, to w związku opisanymi we wniosku czynnościami, np. importem wyrobów gazowych, powstanie u Niego obowiązek podatkowy. Zatem taki obrót podlega jednak opodatkowaniu akcyzą i w tym zakresie stanowisko Spółki jest nieprawidłowe.

Z tym, że wskazany wyżej obowiązek podatkowy nie przekształci się w zobowiązanie podatkowe w przypadku, gdy wyroby gazowe będą korzystały ze zwolnienia od akcyzy określonego w przepisach ustawy #8722; przy wypełnieniu warunków tego zwolnienia. Zwolnieniem od akcyzy w przepisach ustawy o podatku akcyzowym objęto także straty wyrobów gazowych powstałe u finalnego nabywcy gazowego korzystającego ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31b ust. 1-4, jeżeli organ podatkowy nie ustali, że wyroby te zostały użyte do celów innych niż wskazane w ust. 1-4. Zatem finalny nabywca gazowy będzie zobowiązany do zapłaty należnej akcyzy z tytułu użycia wyrobów gazowych do celów innych niż wskazane w art. 31b ust. 1-4 wówczas, gdy uprawniony organ w wyniku kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego albo postępowania podatkowego ustali, że użycie tych wyrobów nastąpiło do celów innych niż zwolnione od akcyzy.

Zatem z uwagi na fakt, że tutejszy organ nie mógł zgodzić się ze stanowiskiem Spółki w pełnym zakresie, stanowisko to należało uznać za nieprawidłowe.

Tutejszy organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy wyłącznie sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytań) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisanym zdarzeniu przyszłym, które nie zostały objęte pytaniem oraz własnym stanowiskiem w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone. Należy podkreślić, że w postepowaniu w przedmiocie wydania interpretacji organ dokonał oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego, natomiast nie dokonuje jakichkolwiek własnych ustaleń faktycznych związanych z postepowaniem podatkowym, o którym mowa w Dziale IV Ordynacji podatkowej. Bowiem wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej wyznacza granice rozpoznawania danej sprawy i jest rozpatrywany zgodnie z Rozdziałem 1a Działu II Ordynacji podatkowej, który nie przewiduje w tym trybie prowadzenia postępowania podatkowego zmierzającego do ustalenia stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy opisanych we wniosku zdarzeń przyszłych i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.