ITPP3/443-582a/13/AT

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 7 lutego 2014 r. (data wpływu 11 lutego 2014 r.), uzupełnionym w dniach 14 marca 2014 r. i 22 kwietnia 2014 r. (data wpływu), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* możliwości udokumentowania przez Wnioskodawcę nabycia materiałów metalowych, wymienionych w załączniku nr 11 do ustawy o podatku od towarów i usług, fakturami nabycia wystawionymi przez Wnioskodawcę - jest prawidłowe;

* odliczenia podatku naliczonego, wynikającego z tych faktur - jest nieprawidłowe.

W dniu 11 lutego 2014 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniach 14 marca 2014 r. i 22 kwietnia 2014 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości udokumentowania przez Wnioskodawcę nabycia materiałów metalowych, wymienionych w załączniku nr 11 do ustawy o podatku od towarów i usług, fakturami nabycia wystawionymi przez Wnioskodawcę oraz odliczenia podatku naliczonego, wynikającego z tych faktur.

W uzupełnieniach wniosku, doprecyzowując jego treść, ostatecznie przedstawiono dwa następujące stany faktyczne.

Spółka jawna, przywoływana dalej w skrócie jako Spółka, Strona, Podatnik lub Wnioskodawca, prowadzi działalność gospodarczą w zakresie wykonywania na zamówienie konstrukcji metalowych. Spółka jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, zobowiązanym do składania w zakresie podatku od towarów i usług miesięcznych deklaracji podatkowych. Od dnia 1 stycznia 2014 r. Podatnik nabywa od podatników VAT czynnych w ramach odwrotnego obciążenia towary, o których mowa w załączniku nr 11 do ustawy o podatku od towarów i usług, tj. wyroby stalowe (materiały konstrukcyjne), które są wykorzystywane do produkcji konstrukcji stalowych, zwane dalej materiałami metalowymi. Strona dokumentuje nabycie materiałów stalowych od dnia 1 stycznia 2014 r. "fakturami", o których mowa w art. 106e ustawy o podatku od towarów i usług, zwanych dalej "fakturami", które są ewidencjonowane w ewidencjach prowadzonych dla celów podatku od towarów i usług. "Faktury" dokumentujące nabycie przez Stronę w ramach odwrotnego obciążenia materiałów metalowych nie zawierają wszystkich elementów faktury wymienionych w art. 106e p.t.u., między innymi nie zawierają nazwy nabywcy, oraz kwoty należności ogółem. Materiały metalowe są wykorzystywane przez Spółkę wyłącznie do wykonywania usług w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Ponadto wskazano, że złożony wniosek dotyczy stanu faktycznego zaistniałego od dnia 1 stycznia 2014 r., odnoszącego się do zasad dokumentowania przez Wnioskodawcę nabycia w ramach odwrotnego obciążenia materiałów metalowych, wymienionych w załączniku nr 11 do ustawy o podatku od towarów i usług oraz prawa do odliczenia przez Stronę od podatku należnego podatku naliczonego, wynikającego z "faktur" dokumentujących nabycie przez Wnioskodawcę w ramach odwrotnego obciążenia materiałów metalowych wymienionych w ww. załączniku do ustawy.

Opisane "faktury", dokumentujące nabycie przez Spółkę od dnia 1 stycznia 2014 r. materiałów metalowych, o których mowa w art. 106e ustawy o podatku od towarów i usług, zostały wystawione przez Wnioskodawcę. "Faktury" wystawione przez Wnioskodawcę, dokumentujące nabycie przez Spółkę w ramach odwrotnego obciążenia materiałów metalowych, o których mowa w art. 106e ustawy o podatku od towarów i usług, zawierają w treści informację o kwocie podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem ostatecznie w uzupełnieniu w dniu 14 marca 2014 r. zadano następujące pytania:

1. Czy Wnioskodawca ma prawo do dokumentowania od dnia 1 stycznia 2014 r. "fakturami" nabycia w ramach odwrotnego obciążenia materiałów metalowych, wymienionych w załączniku nr 11 do ustawy o podatku od towarów i usług, które będą przez Stronę ewidencjonowane w ewidencjach prowadzonych dla celów podatku od towarów i usług.

2. Czy Wnioskodawcy będzie od dnia 1 stycznia 2014 r. przysługiwało prawo do odliczenia od podatku należnego w danym miesiącu rozliczeniowym podatku naliczonego, wyszczególnionego w "fakturach" dokumentujących nabycie materiałów metalowych, wymienionych w załączniku nr 11 do ustawy o podatku od towarów i usług.

Na tle postawionych pytań zastrzeżono w uzupełnieniu wniosku w dniu 22 kwietnia 2014 r., że zapytanie nr 1 Wnioskodawcy dotyczy zasad dokumentowania przez Spółkę nabycia materiałów metalowych, o których mowa w art. 106e ustawy o podatku od towarów i usług, nabytych przez Stronę w ramach odwrotnego obciążenia. Natomiast zapytanie nr 2 Wnioskodawcy dotyczy ustalenia czy Spółce przysługuje prawo do odliczenia od podatku należnego za dany miesiąc rozliczeniowy, podatku naliczonego wyszczególnionego w "fakturach" wystawionych przez Wnioskodawcę, dokumentujących nabycie przez Stronę w ramach odwrotnego obciążenia materiałów metalowych, o których mowa w art. 106e ustawy o podatku od towarów i usług.

W stanowisku Wnioskodawcy wyrażonym ostatecznie w uzupełnieniu wniosku w dniu 14 marca 2014 r. sformułowano następujące poglądy:

W zakresie pytania nr 1:

Zdaniem Wnioskodawcy, ustawodawca w ustawie o podatku od towarów i usług nie ustalił jak podatnicy mają dokumentować od dnia 1 stycznia 2014 r. nabywanie w ramach odwrotnego obciążenia materiałów metalowych, wymienionych w załączniku nr 11 do ustawy o podatku od towarów i usług.

Z uwagi na powyższe, według Wnioskodawcy, Spółka jako podatnik VAT czynny, ma prawo do dokumentowania "fakturami" od dnia 1 stycznia 2014 r. nabycia w ramach odwrotnego obciążenia materiałów metalowych wymienionych w załączniku nr 11 do ustawy o podatku od towarów i usług, które będą ewidencjonowane przez Stronę w ewidencjach prowadzonych dla celów podatku od towarów i usług. Zaznaczyć przy tym należy, że przedmiotowe faktury nie mogą zawierać wszystkich elementów faktury, o których mowa w art. 106e ustawy o podatku od towarów i usług np. należności ogółem, nazwy nabywcy. Wymienienie bowiem przez stronę wszystkich elementów faktury wskazanych przez ustawodawcę w art. 106e p.t.u. w "fakturze" dokumentującej nabycie materiałów metalowych wymienionych w załączniku nr 11 do ustawy o podatku od towarów i usług, zdaniem Strony, może stanowić podstawę do uznania, iż jest to faktura o której mowa w art. 108 ustawy o podatku od towarów i usług, co może stanowić podstawę do uznania przez organ podatkowy, iż Spółka poza podatkiem zadeklarowanym w związku z nabyciem materiałów metalowych, dodatkowo będzie miała obowiązek zapłacenia podatku należnego wyszczególnionego w tychże fakturach.

W zakresie pytania nr 2:

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnik VAT czynny ma prawo do odliczenia od podatku należnego podatku naliczonego wyszczególnionego w "fakturze". Z uwagi na fakt, że od dnia 1 stycznia 2014 r. Spółka jest podatnikiem VAT czynnym oraz dokumentuje "fakturami" nabycie materiałów nabytych w ramach odwrotnego obciążenia, zdaniem Wnioskodawcy, od dnia 1 stycznia 2014 r. będzie przysługiwało prawo do odliczenia od podatku należnego w danym miesiącu rozliczeniowym podatku naliczonego, wyszczególnionego w "fakturach" dokumentujących nabycie materiałów metalowych wymienionych w załączniku nr 11 do ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie:

* możliwości udokumentowania przez Wnioskodawcę nabycia materiałów metalowych, wymienionych w załączniku nr 11 do ustawy o podatku od towarów i usług, fakturami nabycia wystawionymi przez Wnioskodawcę - jest prawidłowe;

* odliczenia podatku naliczonego, wynikającego z tych faktur - jest nieprawidłowe.

Na wstępie zaznacza się, że interpretacji udzielono wyłącznie w oparciu o stan prawny obowiązujący w okresie od dnia 1 stycznia 2014 r. do dnia jednoznacznego sprecyzowania jego zakresu, tj. wpływu uzupełnienia tego wniosku (14 marca 2014 r.) określającego, że dotyczy on stanu faktycznego, a więc zaistniałego już (nie planowanego) zdarzenia.

Wskazać należy, że w dniu 1 stycznia 2014 r. obowiązywały przepisy, wprowadzone od dnia 1 października 2013 r. na mocy ustawy z dnia 26 lipca 2013 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. poz. 1027), zmieniające m.in. dotychczasowe zasady stosowania mechanizmu "odwrotnego obciążenia".

W stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r. kwestia ta przedstawiała się następująco:

Stosownie do dyspozycji art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

Jak stanowi art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z tym przepisem, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające towary wymienione w załączniku nr 11 do ustawy, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

W myśl art. 17 ust. 2 ustawy, w przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego.

Przepis art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy wprowadza mechanizm polegający na przesunięciu obowiązku rozliczenia VAT na podatnika, na rzecz którego jest dokonywana dostawa towarów wymienionych w załączniku nr 11 do ustawy.

W załączniku 11 do ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 października 2013 r. (w tym w stanie prawnym obowiązującym w dniu 1 stycznia 2014 r.), stanowiącym wykaz towarów o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy, ustawodawca wskazał:

W myśl art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Klasyfikacją, do której odwołują się przepisy ustawy w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług, wprowadzona rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293, z późn. zm.).

Na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z powyższego przepisu wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje tylko czynnym podatnikom podatku od towarów i usług w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego. Wskazana norma prawna wyraża zasadę neutralności podatku od towarów i usług, w następstwie której podatnicy realizujący czynności zwolnione, są w podobnej sytuacji jak ostateczny nabywca (konsument) towaru lub usługi, z wyjątkiem przypadków jednoznacznie wskazanych w ustawie o podatku od towarów i usług. Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

Kwotę podatku naliczonego stanowi: kwota podatku należnego z tytułu dostawy towarów, dla której zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 lub 7 podatnikiem jest ich nabywca (art. 86 ust. 2 pkt 4 lit. b ustawy).

Jak stanowi art. 86 ust. 10 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

W myśl art. 86 ust. 10b pkt 3 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 4 lit. a, b i d - powstaje zgodnie z ust. 10, pod warunkiem, że podatnik uwzględni kwotę podatku należnego z tytułu tych transakcji w deklaracji podatkowej, w której jest on obowiązany rozliczyć ten podatek.

Na mocy art. 86 ust. 10c ustawy, przepis ust. 10 stosuje się odpowiednio do całości lub części zapłaty uiszczonej przed dokonaniem dostawy lub wykonaniem usługi.

Inne szczególne przypadki powstania prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (w odniesieniu do importu towarów, małego podatnika, podatnika dokonującego okazjonalnie wewnątrzwspólnotowej dostawy nowych środków transportu oraz w związku z wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów) regulują przepisy art. 86 ust. 10d-10 h ustawy.

Zgodnie z art. 86 ust. 11 ustawy, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, 10d i 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 10d, 10e i 11, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 13a (art. 86 ust. 13 ustawy).

Zgodnie z art. 86 ust. 13a ustawy, jeżeli podatnik w odniesieniu do wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów oraz świadczenia usług, dla których zgodnie z art. 17 podatnikiem jest nabywca towarów lub usług, nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10 i 11, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od końca roku, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Katalog przesłanek wyłączających prawo podatnika do obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku zawiera art. 88 ustawy.

Zaznaczyć należy, że na podstawie art. 88 ust. 4 powołanej ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zasady fakturowania obowiązujące od dnia 1 stycznia 2014 r. regulują przepisy Działu XI "Dokumentacja" Rozdział 1 "Faktury".

Jak stanowi art. 106a tej ustawy, przepisy niniejszego rozdziału stosuje się do:

Zgodnie z art. 106b ust. 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

W przepisie art. 106d ust. 1 ustawy wskazano, że podmiot, o którym mowa w art. 106b ust. 1 pkt 1, nabywający towary lub usługi od podatnika może wystawiać w imieniu i na rzecz tego podatnika faktury:

- jeżeli ten podmiot i ten podatnik wcześniej zawarli umowę w sprawie wystawiania faktur w imieniu i na rzecz tego podatnika, w której została określona procedura zatwierdzania poszczególnych faktur przez podatnika dokonującego tych czynności.

Na podstawie art. 106e ust. 1 ustawy, faktura powinna zawierać:

Zgodnie z art. 106e ust. 4 pkt 1 ustawy, faktura nie zawiera: w przypadku dostawy towarów lub wykonania usługi, dla których obowiązanym do rozliczenia podatku, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 7 i 8, jest nabywca towaru lub usługobiorca - danych określonych w ust. 1 pkt 12-14.

Na mocy obowiązującego od dnia 1 stycznia 2014 r. przepisu art. 2 pkt 31 ustawy, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o fakturze - rozumie się przez to dokument w formie papierowej lub w formie elektronicznej zawierający dane wymagane ustawą i przepisami wydanymi na jej podstawie.

Zgodnie z art. 109 ust. 3 ustawy, podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 oraz podatników, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą: kwoty określone w art. 90, dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania, wysokość podatku należnego, kwoty podatku naliczonego obniżające kwotę podatku należnego oraz kwotę podatku podlegającą wpłacie do urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu oraz inne dane służące do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej, a w przypadkach określonych w art. 120 ust. 15, art. 125, art. 134 oraz art. 138 - dane określone tymi przepisami niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej.

W złożonym wniosku poinformowano, że Spółka jawna prowadzi działalność gospodarczą w zakresie wykonywania na zamówienie konstrukcji metalowych. Spółka jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, zobowiązanym do składania w zakresie podatku od towarów i usług miesięcznych deklaracji podatkowych. Od dnia 1 stycznia 2014 r. Podatnik nabywa od podatników VAT czynnych w ramach odwrotnego obciążenia towary, o których mowa w załączniku nr 11 do ustawy o podatku od towarów i usług, tj. wyroby stalowe (materiały konstrukcyjne), które są wykorzystywane do produkcji konstrukcji stalowych (materiały metalowe). Strona dokumentuje nabycie materiałów stalowych od dnia 1 stycznia 2014 r. "fakturami", o których mowa w art. 106e ustawy o podatku od towarów i usług, które są ewidencjonowane w ewidencjach prowadzonych dla celów podatku od towarów i usług. "Faktury" dokumentujące nabycie przez Stronę w ramach odwrotnego obciążenia materiałów metalowych nie zawierają wszystkich elementów faktury wymienionych w art. 106e ustawy, między innymi nie zawierają nazwy nabywcy, oraz kwoty należności ogółem. Materiały metalowe są wykorzystywane przez Spółkę wyłącznie do wykonywania usług w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Opisane "faktury", dokumentujące nabycie przez Spółkę od dnia 1 stycznia 2014 r. materiałów metalowych, o których mowa w art. 106e ustawy o podatku od towarów i usług, zostały wystawione przez Wnioskodawcę. "Faktury" wystawione przez Wnioskodawcę, dokumentujące nabycie przez Spółkę w ramach odwrotnego obciążenia materiałów metalowych, o których mowa w art. 106e ustawy o podatku od towarów i usług, zawierają w treści informację o kwocie podatku od towarów i usług.

W kontekście powyższego należy zgodzić się z twierdzeniem Wnioskodawcy, że ustawodawca nie ustalił, jak podatnicy mają dokumentować od dnia 1 stycznia 2014 r. nabycie materiałów metalowych w ramach odwrotnego obciążenia. Zauważyć należy, że w ww. stanie prawnym faktury mogą być wystawiane wyłącznie w sytuacjach wskazanych w powołanych uprzednio przepisach i winny one ściśle zawierać dane wskazane w tych przepisach. Wobec tego w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r. brak podstaw, aby Wnioskodawca w opisanej we wniosku sytuacji mógł wystawić faktury na przedmiotową okoliczność (nabycie materiałów metalowych wymienionych w załączniku nr 11 do ustawy o podatku od towarów i usług). W szczególności nie wystąpił przypadek, o którym mowa w art. 106d ust. 1 ustawy, jak również żaden inny warunek, którego ziszczenie obligowało Wnioskodawcę do wystawienia faktury. Fakturą, co należy jeszcze raz podkreślić, jest bowiem dokument, który zawiera dane wymagane ustawą i przepisami wydanymi na jej podstawie, w szczególności wskazane w art. 106e ustawy, ponadto wystawiany jest on z uwzględnieniem przypadków wskazanych w art. 106a. Samo zawarcie na dokumencie nazwy "faktura" nie przesądza więc o uznaniu takiego dokumentu za fakturę w rozumieniu przepisów o VAT. Zaznaczyć jednak należy, że nie stoi w sprzeczności z obowiązującymi w zakresie podatku od towarów i usług przepisami wystawienie dokumentu wewnętrznego niebędącego fakturą w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług przez Wnioskodawcę na okoliczność nabycia przedmiotowych materiałów, który udokumentuje takie zdarzenie.

Jednocześnie Wnioskodawca mógł - rozliczając VAT w związku z odwrotnym obciążeniem - dokonywać stosownego ujęcia w ewidencji prowadzonej dla celów VAT kwoty podatku naliczonego obniżającego kwotę podatku należnego w zakresie przysługującego Jemu prawa do odliczenia (mając na uwadze obowiązek wynikający z przepisu art. 109 ust. 3 ustawy).

Odnosząc się natomiast do stanu faktycznego w kwestii prawa Wnioskodawcy do obniżenia podatku należnego od dnia 1 stycznia 2014 r. stwierdzić należy, że przysługuje ono w zakresie wskazanym w przepisie art. 86 ust. 1 ustawy (w zakresie związanym z czynnościami opodatkowanymi) w odniesieniu do kwoty podatku należnego, stanowiącego kwotę podatku naliczonego z tytułu dostawy towarów, dla której zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 7 podatnikiem jest ich nabywca - art. 86 ust. 2 pkt 4 lit. b ustawy. Wobec tego, o ile nabywane towary służą wykonywaniu czynności opodatkowanych, Wnioskodawca miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o ww. kwotę podatku naliczonego, pod jednoczesnym warunkiem, że nie wystąpiły przesłanki wskazane w art. 88 ustawy. Obniżenia takiego Wnioskodawca dokonuje z uwzględnieniem art. 86 ust. 10b pkt 3 ustawy w zw. z art. 86 ust. 10 ustawy oraz art. 86 ust. 11, 13 i 13a, adekwatnie do okoliczności. W tym aspekcie szczególnego podkreślenia wymaga, że prawo do odliczenia - wbrew twierdzeniu Wnioskodawcy - nie przysługuje z uwagi na fakt, że Wnioskodawca od dnia 1 stycznia 2014 r. jest podatnikiem VAT czynnym oraz dokumentuje "fakturami" nabycie materiałów w ramach odwrotnego obciążenia. Jak zastrzeżono wcześniej, Wnioskodawca nie może wystawiać od dnia 1 stycznia 2014 r. faktur w rozumieniu przepisów o VAT, lecz dokumenty niebędące fakturami w związku z nabyciem materiałów metalowych, o których mowa w załączniku nr 11 do ustawy. W związku z tym podstawą odliczenia podatku naliczonego jest związek dokonanych zakupów z czynnościami opodatkowanymi, a kwotę podatku naliczonego stanowi kwota podatku należnego z tytułu dostawy towarów, dla której zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 lub 7 podatnikiem jest Wnioskodawca (art. 86 ust. 2 pkt 4 lit. b ustawy). Ponadto kwota podatku naliczonego do odliczenia nie może wynikać w tej sytuacji z faktur wystawionych przez Wnioskodawcę w rozumieniu przepisów o VAT.

W konsekwencji, zajęte w sprawie stanowisko Wnioskodawcy w zakresie stanu faktycznego:

* dotyczącego możliwości udokumentowania przez Wnioskodawcę nabycia materiałów metalowych, wymienionych w załączniku nr 11 do ustawy o podatku od towarów i usług, fakturami nabycia wystawionymi przez Wnioskodawcę - jest prawidłowe

natomiast

* dotyczącego odliczenia podatku naliczonego, wynikającego z tych faktur - jest nieprawidłowe.

Zaznacza się, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii, czy opisane we wniosku "materiały metalowe", które nabywa Wnioskodawca, stanowią wyroby klasyfikujące się do PKWiU używanego na potrzeby ustawy o podatku od towarów i usług w załączniku nr 11, gdyż nie było to przedmiotem zapytania Wnioskodawcy. W związku z tym rozstrzygając przedmiotowe kwestie oparto się na wskazaniu Wnioskodawcy, zgodnie z którym nabywa on wyroby wymienione w załączniku nr 11 do ustawy o VAT.

W przedmiocie poglądu Wnioskodawcy, dotyczącego rozpatrywania faktury wystawianej w związku z przedmiotowym nabyciem materiałów metalowych w kategorii art. 108 ustawy stwierdzić należy, że nie był on przedmiotem oceny, albowiem ze sformułowanych ostatecznie pytań, określających zakres żądania Wnioskodawcy, nie wynika, aby miało to być przedmiotem interpretacji.

Informuje się, że w zakresie pytań Wnioskodawcy dotyczących stanu prawnego obowiązującego do dnia 31 grudnia 2013 r. w dniu 5 marca 2014 r. wydano odrębne rozstrzygnięcie znak....

Końcowo wskazuje się, że niniejsza interpretacja nie wywołuje skutków podatkowo-prawnych względem dostawcy materiałów metalowych na rzecz Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy dwóch stanów faktycznych przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzeń.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.