ITPP3/443-575/13/JK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 2 i § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 25 listopada 2013 r. (wpływ 2 grudnia 2013 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od akcyzy wyrobów gazowych - jest nieprawidłowe.

W dniu 2 grudnia 2013 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od akcyzy wyrobów gazowych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Zadaniem Wnioskodawcy jest utrzymanie bazy sportowej i rekreacyjnej Gminy-Miasta. Jest jednostką budżetową działającą na podstawie uchwały Rady Miasta w sprawie utworzenia jednostki budżetowej. Jednostką kieruje dyrektor. Jako jednostka budżetowa nie posiada osobowości prawnej. Dyrektor składa oświadczenia na podstawie pełnomocnictwa udzielonego przez Prezydenta Miasta. Jednostka nie jest stroną umów cywilnoprawnych. Zawierane umowy wskazują, że stroną umów dotyczących m.in. zakupu towarów i usług związanych z eksploatacją obiektów stanowiących bazę sportową i rekreacyjną Miasta jest Gmina Miasto reprezentowana przez działającego z upoważnienia Prezydenta Miasta - dyrektora jednostki budżetowej. Do zadań jednostki należy m.in. eksploatacja sześciu kotłowni gazowych, znajdujących się w niektórych gminnych obiektach sportowych, z których ogrzewane są budynki zaplecza socjalnego, w tym pomieszczenia biurowe tych obiektów. Jeden z tych obiektów został przekazany jednostce w trwały zarząd, a pozostałe przekazane do administrowania. Do zasilania przedmiotowych kotłowni gaz nabywany jest z sieci miejskiej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy gminna jednostka budżetowa dokonując nabycia wyrobów gazowych przeznaczonych do celów opałowych, na rzecz gminnych obiektów sportowo-rekreacyjnych, działając z upoważnienia Prezydenta Miasta, może korzystać ze zwolnienia od akcyzy, na podstawie art. 31b ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym, jako organ administracji publicznej.

Stanowisko Wnioskodawcy.

Jednostka budżetowa może korzystać ze zwolnienia od akcyzy przy nabyciu wyrobów gazowych przeznaczonych do celów opałowych, na podstawie art. 31b ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym. Przywołana ustawa nie definiuje pojęcia "organ administracji publicznej" (w kontekście zastosowania zwolnienia), stąd zasadne jest odwołanie się do przepisów ustawy - Kodeks postępowania administracyjnego. Zgodnie z art. 5 § 1 pkt 3 i pkt 6 wymienionej ustawy, pod pojęciem organów administracji publicznej rozumie się m.in. organy jednostek samorządu terytorialnego, w tym prezydenta miasta. W ocenie Wnioskodawcy, organ "jako taki" nie może zużywać wyrobów gazowych. Nie wydaje się bowiem, aby ustawodawcy "chodziło o to", że zwolniony od akcyzy jest gaz zużywany jedynie przez prezydenta miasta. Wydaje się w związku z tym, że można uznać, że zwolnione od akcyzy są wyroby gazowe nabywane przez prezydenta miasta ale na potrzeby gminy, którą zarządza jako organ wykonawczy - zwłaszcza do celów opałowych w obiektach stanowiących mienie gminy. W związku z tym, można uznać, że zwolnione od akcyzy są wyroby gazowe, które nabywane są przez organ administracji publicznej - prezydenta miasta, które następnie zużywane są w jednostkach podległych temu organowi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Ze wskazanej regulacji wynika, iż osoba zainteresowana, to osoba, która chce uzyskać interpretację przepisów prawa podatkowego w celu ułożenia swoich interesów w sferze prawa podatkowego. Zatem z wnioskiem może wystąpić osoba, u której wystąpił lub może wystąpić określony stan faktyczny (zdarzenie przyszłe), który może rodzić określone konsekwencje w sferze prawa podatkowego (por. B. Brzeziński, M. Kalinowski, A. Olesińska, M. Masternak, J. Orłowski, Ordynacja Podatkowa. Komentarz, Toruń 2007, s. 78). Wobec powyższego, niniejsza interpretacja ogranicza się wyłącznie do praw i obowiązków podatkowych Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1b ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, wyroby gazowe to wyroby energetyczne o kodach CN 2705 00 00, 2711 11 00, 2711 21 00, 2711 29 00 i pozostałe paliwa opałowe, o których mowa w art. 89 ust. 1 pkt 15 lit. b, z wyłączeniem wyrobów energetycznych o kodzie CN 2901 10 00.

Z kolei, zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 19a ustawy, finalny nabywca gazowy to podmiot, który:

- niebędący pośredniczącym podmiotem gazowym.

W myśl art. 9c ust. 1 ustawy, w przypadku wyrobów gazowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

W przypadku wyrobów gazowych, zgodnie z art. 11b ust. 1 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z dniem:

Podatnikiem akcyzy, zgodnie art. 13 ust. 1 ustawy, jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą, w tym podmiot:

2a. będący nabywcą lub posiadaczem suszu tytoniowego niebędący podmiotem prowadzącym skład podatkowy, pośredniczącym podmiotem tytoniowym lub rolnikiem, który wyprodukował susz tytoniowy, jeżeli nie została od tego suszu zapłacona akcyza w należnej wysokości i nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tego suszu;

Zgodnie z art. 31b ust. 1 ustawy, zwalnia się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby gazowe przeznaczone do celów opałowych:

Z kolei, zgodnie z 31b ust. 2 ustawy, zwalnia się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby gazowe o kodach CN 2705 00 00, 2711 11 00, 2711 21 00 i 2711 29 00 przeznaczone do celów opałowych przez:

W przypadku sprzedaży wyrobów gazowych w ramach zwolnień, o których mowa w ust. 1, ust. 2 pkt 2-8, ust. 3 pkt 2 i 3 oraz ust. 4, podmiotom, które użyją tych wyrobów do celów określonych w tych przepisach, warunkiem zwolnienia jest określenie w umowie zawartej między sprzedawcą a nabywcą, że wyroby te będą użyte do tych celów - art. 31b ust. 5 ustawy.

Zgodnie z art. 5 § 2 pkt 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 r. poz. 267) przez organy administracji publicznej rozumie się ministrów, centralne organy administracji rządowej, wojewodów, działające w ich lub we własnym imieniu inne terenowe organy administracji rządowej (zespolonej i niezespolonej), organy jednostek samorządu terytorialnego oraz organy i podmioty wymienione w art. 1 pkt 2.

Z kolei, w myśl art. 5 § 2 pkt 6 ww. ustawy, przez organy jednostek samorządu terytorialnego rozumie się organy gminy, powiatu, województwa, związków gmin, związków powiatów, wójta, burmistrza (prezydenta miasta), starostę, marszałka województwa oraz kierowników służb, inspekcji i straży działających w imieniu wójta, burmistrza (prezydenta miasta), starosty lub marszałka województwa, a ponadto samorządowe kolegia odwoławcze.

Z opisu wniosku wynika, że Wnioskodawca - jednostka budżetowa - nabywa wyroby gazowe w celu ich zużycia do ogrzania budynków zaplecza socjalnego, w tym pomieszczeń biurowych tych obiektów. Jeden z obiektów został przekazany jednostce w trwały zarząd, a pozostałe przekazane do administrowania. Jednostka nie jest stroną umów cywilnoprawnych. Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą możliwości korzystania ze zwolnienia od akcyzy, na podstawie art. 31b ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym, jako organu administracji publicznej.

Zgodnie z ugruntowanym orzecznictwem sądowym wszelkiego rodzaju przywileje podatkowe są w swojej istocie odstępstwem od jednej z głównych zasad podatkowych, a mianowicie zasady sprawiedliwości podatkowej, przejawiającej się w powszechności opodatkowania oraz równości podatkowej. Zatem rzeczą zupełnie wyjątkową jest sytuacja, w której pewna grupa podmiotów korzysta z uprawnień, których nie posiada większość. Z powyższego wynika, że wszelkiego rodzaju uprzywilejowanie w systemie prawa podatkowego jako wyjątek, odstępstwo od zasady sprawiedliwości podatkowej (powszechności i równości opodatkowania) nie może być oderwane od zasad wykładni gramatycznej i odbywać się według wykładni rozszerzającej. Zasadą jest bowiem, jak to sformułowano w wyroku Sądu Najwyższego z dnia 7 maja 1997 r. (III RN 22/97 - OSNAPU 1998 nr 5 poz. 142), ścisła interpretacja przepisów wprowadzających przywileje podatkowe.

W ocenie tutejszego organu, analiza wskazanych wyżej przepisów wskazuje, że Wnioskodawca (jednostka budżetowa) nie spełnia definicji organu administracji publicznej, o którym mowa w art. 31b ust. 2 pkt 2 ustawy. Zatem jednostki budżetowej, która faktycznie zużywa przedmiotowe wyroby, nie można uznać za podmiot uprawniony do korzystania ze zwolnienia od akcyzy. Z opisu wniosku wynika jednoznacznie, że podmiotem zużywającym nabyty gaz jest jednostka budżetowa - działającą na podstawie stosownej uchwały Rady Miasta - a nie uprawniony organ administracji publicznej, czyli w opisanym przypadku Prezydent Miasta.

Wobec powyższego, Wnioskodawca nie może skorzystać ze wskazanego zwolnienia i powinien nabywać wyroby gazowe zużywane do celów grzewczych z akcyzą zapłaconą. Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.