ITPP3/443-57/11/JK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 10 marca 2011 r. (data wpływu 11 marca 2011 r.) uzupełnionym i zmienionym pismem z dnia 14 marca 2011 r. o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczące podatku od towarów i usług w zakresie możliwości obniżenia kwoty podatku VAT w związku z realizacją projektu pod nazwą "Prace remontowo - konserwatorskie oraz zagospodarowanie terenu przy zabytkowych kościołach" - jest prawidłowe.

W dniu 11 marca 2011 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczący podatku od towarów i usług w zakresie możliwości obniżenia kwoty podatku VAT w związku z realizacją projektu pod nazwą "Prace remontowo - konserwatorskie oraz zagospodarowanie terenu przy zabytkowych kościołach".

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Parafia w ramach Umowy o Przyznanie Pomocy w ramach Działania "Odnowa i Rozwój Wsi" objętego PROW na lata 2007-2013 wykonała projekt inwestycyjny pod nazwą "Prace remontowo - konserwatorskie oraz zagospodarowanie terenu przy zabytkowych kościołach". Prace objęte projektem zostały zakończone. Po zakończeniu i protokólarnym odbiorze wykonawcy wystawili fakturę w dniu 13 września 2010 r. na kwotę 192.507,33 zł w tym 34.714,44 zł 22% podatek od towarów i usług. Wobec powyższego, zgodnie z zapisami umowy dofinansowania projektu, Parafia zapłaciła wykonawcy kwotę wraz z podatkiem. Wnioskodawca wskazuje, iż dokonuje zapłaty podatku dochodowego ryczałtem oraz nie jest "płatnikiem" podatku od towarów i usług. Ponadto, Zainteresowany informuje, iż nie może uzyskać zwrotu podatku w oparciu o przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799 z późn. zm.).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Parafii w związku z realizacją opisanego projektu przysługuje prawo odliczenia podatku naliczonego lub możliwość zwrotu podatku od towarów i usług.

Stanowisko Wnioskodawcy.

W ocenie Zainteresowanego, z uwagi na fakt, że Parafia nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług, to nie przysługuje Jej prawo do odliczenia podatku naliczonego zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) oraz nie może uzyskać zwrotu podatku w oparciu o rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20.

Jak wynika z powyższych przepisów, prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje tylko czynnym podatnikom podatku od towarów i usług oraz tylko w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają ścisły związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Wskazana norma prawna wyraża zasadę neutralności podatku od towarów i usług, w następstwie której podatnicy realizujący czynności zwolnione podmiotowo lub przedmiotowo, są w podobnej sytuacji jak ostateczny nabywca (konsument) towaru lub usługi, z wyjątkiem przypadków jednoznacznie wskazanych w ustawie o podatku od towarów i usług. Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

W rozdziale 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799 z późn. zm.), przewidziano przypadki, w których kwota podatku naliczonego może być zwrócona jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług finansowanego ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej, oraz warunki i tryb dokonywania tego zwrotu. Przepisy powołanego rozporządzenia określają katalog środków, które stanowią ww. środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej (§ 7 ust. 3 i 4). Uzyskanie pomocy finansowej pochodzącej ze źródeł, o których mowa w tych przepisach daje prawo do ubiegania się o zwrot podatku w oparciu o przepisy zawarte w rozdziale 9 tego rozporządzenia. Jednocześnie informuje się, że od dnia 1 stycznia 2011 r. obowiązuje rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 246, poz. 1649), które w sposób analogiczny powyższą kwestię reguluje w rozdziale 9 i § 8 ust. 3 i 4 ww. rozporządzenia.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Parafia nie prowadzi działalności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług, prowadzi jedynie niegospodarczą działalność statutową. Realizuje zadanie, w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007-2013, polegające na pracach remontowo - konserwatorskich oraz zagospodarowaniu terenu przy zabytkowych kościołach.

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że Parafii nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego na zasadach wynikających z ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż nabywane towary i usługi nie mają związku z czynnościami opodatkowanymi, a ponadto wydatki zostały poniesione przez podmiot, który nie jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawcy nie przysługuje również uprawnienie do otrzymania zwrotu podatku poniesionego w związku z realizacją ww. przedsięwzięcia, ponieważ środki finansowe, o które się ubiega, nie są środkami, o których mowa w § 7 ust. 3 i 4 powołanego rozporządzenia.

Końcowo należy wskazać, iż niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych, bowiem zagadnienie to rozstrzygają przepisy regulujące zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153 poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.