ITPP3/443-5/07/JK - Reprezentacja podatnika w postępowaniu kontrolnym prowadzonym przez organ kontroli skarbowej przez osobę nie będącą pracownikiem podatnika, agentem celnym, radcą prawnym, doradcą podatkowym.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. Nr 8, poz. 60 z 2005 r. z późn. zm.) oraz § 2 i § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 1 sierpnia 2007 r. (data wpływu 8 sierpnia 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie udzielania pełnomocnictwa w postępowaniu prowadzonym przez organ kontroli skarbowej w toku kontroli skarbowej dotyczącej podatku akcyzowego - jest nieprawidłowe.

W dniu 8 sierpnia 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie udzielania pełnomocnictwa w postępowaniu prowadzonym przez organ kontroli skarbowej w toku kontroli skarbowej dotyczącej podatku akcyzowego.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Prowadzę działalność w zakresie usług doradczych. Często reprezentuję klientów jako pełnomocnik w postępowaniu administracyjnym, również przed organami podatkowymi. Chciałbym reprezentować podatnika w kontroli skarbowej z zakresu podatku akcyzowego dotyczącego towaru przeznaczonego do działalności gospodarczej, prowadzonej przez organ kontroli skarbowej.

W związku z powyższym zadał Pan następujące pytania:

Zdaniem wnioskodawcy przepis art. 17 ustawy o podatku akcyzowym jest przepisem szczególnym wobec art. 136 ustawy - Ordynacja podatkowa. Oznacza to, że w postępowaniu z zakresu podatku akcyzowego dotyczącego towaru przeznaczonego do działalności gospodarczej, występować jako pełnomocnik może jedynie osoba wymieniona w art. 17 ustawy o podatku akcyzowym. Jeżeli w takim postępowaniu prowadzonym przez organ kontroli podatkowej (który, de facto jest organem podatkowym) występuje osoba nie będąca pracownikiem, radcą prawnym, agentem, doradcą podatkowym lub agentem celnym, to kierowane do tej osoby czynności są bezskuteczne i powoduje to bezwzględny obowiązek ponownego dokonania czynności z udziałem podatnika.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zasady postępowania przed organami kontroli skarbowej i przepisy dotyczące ustanawiania pełnomocnika w sprawach dotyczących podatku akcyzowego prowadzonych przez organy kontroli skarbowej zawarte są w ustawie z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej (tekst jedn. Dz. U. Nr 8, poz. 65 z 2004 r. z póź. zm.).

Stosownie do postanowień zawartych art. 31 ust. 1 ustawy o kontroli skarbowej w zakresie nieuregulowanym w ustawie o kontroli skarbowej do postępowania kontrolnego stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. Nr 8, poz. 60 z 2005 r. późn. zm.), o których mowa w dziale IV. Natomiast do kontroli podatkowej stosuje się odpowiednio dział VI ww. ustawy. Zgodnie z art. 292 przedmiotowej ustawy w sprawach nieuregulowanych w art. 281-291 stosuje się również odpowiednio przepisy art. 135 -138 z działu IV przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa.

Art. 31 ustawy o kontroli skarbowej stosowany jest w całym toku postępowania kontrolnego od jego wszczęcia do dnia jego zakończenia, tj. do wydania przez organ kontroli skarbowej decyzji lub wyniku kontroli.

W związku z powyższym w postępowaniu przed organami kontroli skarbowej podmiot kontrolowany występuje samodzielnie lub przez swego przedstawiciela (pełnomocnika). Podmioty kontrolowane przez organ kontroli skarbowej będące osobami fizycznymi, osobami prawnymi, bądź jednostkami organizacyjnymi nieposiadającymi osobowości prawnej, mogą występować w postępowaniu przed organami podatkowymi przez swoich pełnomocników, przy czym uprawnienie to przysługuje stronie postępowania kontrolnego tylko wówczas, gdy charakter czynności nie wymaga jej osobistego działania.

Zasady udzielania pełnomocnictw w toku postępowania przed organami kontroli skarbowej określa art. 137 ustawy - Ordynacja podatkowa w związku z art. 31 ust. 1 ustawy o kontroli skarbowej, zgodnie z którym pełnomocnikiem podatnika może być wyłącznie osoba fizyczna posiadająca pełną zdolność do czynności prawnych. Pełnomocnictwa może udzielić każdy podmiot będący stroną w postępowaniu, tj. osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej. Pełnomocnikiem zaś, może być wyłącznie osoba fizyczna.

Pełnomocnictwo powinno być udzielone na piśmie lub też zgłoszone do protokołu stosownie do art. 137 § 2 ustawy - Ordynacja podatkowa, z tym że w kwestiach mniejszej wagi wynikających w toku postępowania kontrolnego inspektor lub inny upoważniony pracownik organu kontroli skarbowej przeprowadzający czynności kontrolne może nie żądać pełnomocnictwa, jeżeli zostaną spełnione łącznie dwa warunki: pełnomocnikiem kontrolowanego jest jego małżonek i nie ma wątpliwości co do istnienia oraz zakresu upoważnienia do występowania w imieniu kontrolowanego, stosownie do art. 137 § 3a ustawy Ordynacja podatkowa. Obowiązkiem pełnomocnika jest dołączyć do akt oryginał lub urzędowo poświadczony odpis pełnomocnictwa. Jeżeli pełnomocnikiem jest adwokat lub radca prawny bądź doradca podatkowy, może on sam uwierzytelnić odpis udzielonego mu pełnomocnictwa.

Od pełnomocnika nie jest wymagane posiadanie odpowiednich fachowych kwalifikacji, tak jak w przypadku zastępcy procesowego. Wymagane jest tylko, aby była to osoba fizyczna mająca pełną zdolność do czynności prawnych.

Pełnomocnikowi strony postępowania kontrolnego przysługują takie same uprawnienia, jak stronie postępowania kontrolowanego. Ustanowienie przez kontrolowanego pełnomocnika oznacza, że wszelkie pisma procesowe, które wydaje organ kontroli skarbowej, winny być doręczane, zgodnie z art. 145 § 2 ustawy - Ordynacja podatkowa, pełnomocnikowi. Nic nie stoi na przeszkodzie, by organ kontroli skarbowej prowadzący postępowanie kontrolne doręczył kopię pisma procesowego również stronie. Niedopuszczalne jest, w przypadku, gdy strona ustanowiła pełnomocnika, doręczenie pisma stronie z pominięciem pełnomocnika. W takim przypadku pismo nie zostanie doręczone skutecznie.

W zakresie nieuregulowanym w ustawie - Ordynacja podatkowa do pełnomocnictwa stosowane są przepisy Kodeksu postępowania cywilnego, co oznacza, że pełnomocnictwo uznawane jest za skuteczne od momentu powiadomienia o nim organu kontroli skarbowej i złożeniu go do akt sprawy lub udzielenia go do protokołu do momentu powiadomienia organu kontroli skarbowej o wypowiedzeniu pełnomocnictwa.

Z powyższego wynika, iż art. 17 ustawy z dnia 23 stycznia 2004 r. o podatku akcyzowym (Dz. U Nr 29, poz. 257 późn. zm.) nie znajduje zastosowania w postępowaniu kontrolnym z zakresu podatku akcyzowego prowadzonym przez organ kontroli skarbowej. W przedmiotowej sprawie zastosowanie mają przepisy ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej (tekst jedn. Dz. U. Nr 8, poz. 65 z 2004 r. z póź. zm.) na podstawie których, strona postępowania prowadzonego przez organ kontroli skarbowej ustanawia pełnomocnika w oparciu o art. 136 - 137 ustawy - Ordynacja podatkowa. W przypadku, gdy w postępowaniu prowadzonym przez organ kontroli skarbowej występuje skutecznie umocowany pełnomocnik o którym mowa w art. 137 ustawy - Ordynacja podatkowa, nie będzie konieczne powtarzanie czynności procesowych postępowania w obecności strony postępowania kontrolnego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.