ITPP3/443-48/14/AT

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 24 stycznia 2014 r. (data wpływu 31 stycznia 2014 r.), uzupełnionym w dniu 10 marca 2014 r. (data wpływu 14 marca 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie prawa do zastosowania zwolnienia od akcyzy wyrobów gazowych w związku ze zużywaniem ich w celach grzewczych - jest prawidłowe.

W dniu 31 stycznia 2013 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 14 marca 2014 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie prawa do zastosowania zwolnienia od akcyzy wyrobów gazowych w związku ze zużywaniem ich w celach grzewczych.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wspólnota Mieszkaniowa posiada podpisaną umowę kompleksową na dostarczanie paliwa gazowego wg taryfy Z 4 o kodzie CN 2711 21 00, tj. gaz ziemny zaazotowany Ls do instalacji znajdującej się w obiekcie wspólnoty mieszkaniowej. Odbiór paliwa gazowego zasila urządzenia gazowe, tj.: kocioł gazowy - pobór roczny wynosi ponad 10.650 m#179;, tj. 23.248 m#179;. Wspólnota Mieszkaniowa nabywa paliwo gazowe na potrzeby ogółu właścicieli lokali, wchodzących w skład określonej nieruchomości. W skład Wspólnoty Mieszkaniowej wchodzi 26 lokali mieszkalnych.

Stroną umowy jest Wspólnota, która dokonuje rozliczenia właścicieli na podstawie regulaminu wspólnoty, tj. do m² powierzchni użytkowej lokalu.

We wniosku wskazano ilość gazu o kodzie CN 2711 21 00 zakupionego przez Wspólnotę Mieszkaniową w 2013 r. - łącznie 23.248 m#179;.

Wspólnota zakupiła w okresie od dnia 1 listopada 2013 r. do 31 grudnia 2013 r. - 6.051 m#179; gazu, natomiast w okresie do dnia 1 stycznia 2014 r. do 6 lutego 2014 r. zakupiła 4.860 m#179;.

Wspólnota nie złożyła oświadczenia na rzecz dostawcy gazu, o którym mowa w art. 31b ust. 6 pkt 3 ustawy z dnia 27 września 2013 r. o zmianie ustawy o podatku akcyzowym.

Wspólnota nabywa paliwo gazowe w celu opałowym lokali mieszalnych, tj. gospodarstw domowych, wchodzących w skład nieruchomości. We Wspólnocie znajdują się wyłącznie lokale mieszkalne. Wspólnota nie posiada lokali, w których prowadzona jest działalność gospodarcza.

Wspólnota nie nabyła wskazanego gazu w ramach zwolnienia, o którym mowa w art. 3lb ust. 1-4 oraz w art. 31b ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 27 września 2013 r. o zmianie ustawy o podatku akcyzowym. Na fakturach od dostawcy gazu od dnia 1 listopada 2013 r. naliczana jest akcyza.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy wspólnoty mieszkaniowe, które dokonują zakupu wyrobów gazowych na potrzeby lokali - gospodarstw domowych wchodzących w skład Wspólnoty, są finalnym odbiorcą w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 19a ustawy z dnia 27 września 2013 r. o zmianie ustawy o podatku akcyzowym i jako takie mogą korzystać ze zwolnienia określonego dla gospodarstw domowych.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, że przedmiotem pytania Wnioskodawcy jest Jego indywidualna sprawa. Wolą jest otrzymanie interpretacji indywidualnej prawa podatkowego.

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle art. 6 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali, ogół właścicieli, których lokale wchodzą w skład określonej nieruchomości, tworzy wspólnotę mieszkaniową. Wspólnota mieszkaniowa może nabywać prawa i zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywana. Wspólnota dokonuje zakupu wyrobów gazowych, w celu opałowym lokali mieszkalnych - gospodarstw domowych wchodzących w skład wspólnoty i może korzystać ze zwolnienia określonego dla potrzeb gospodarstw domowych.

Dla wspólnot, które posiadają urządzenia gazowe, tj. kocioł gazowy pobór roczny w jednostkowych przypadkach przekracza granice ujęte w " art. 31b pkt 6 ust. 1b " ustawy z dnia 27 września 2013 r. o zmianie ustawy o podatku akcyzowy. Jednak zgodnie z art. " 31b pkt 6 ust. 3b " ww. ustawy uzyskanie od nabywcy, w tym przypadku wspólnoty mieszkaniowej oświadczenia o używaniu tych wyrobów na potrzeby gospodarstw domowych utrzymuje warunki zwolnienia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Na wstępie wskazać należy, że z dniem 1 listopada 2013 r. weszły w życie przepisy ustawy z dnia 27 września 2013 r. o zmianie ustawy o podatku akcyzowym (Dz. U. poz. 1231), które zmieniają dotychczasowe zasady obrotu wyrobami gazowymi.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1b ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, użyte w ustawie określenia oznaczają: wyroby gazowe - wyroby energetyczne o kodach CN 2705 00 00, 2711 11 00, 2711 21 00, 2711 29 00 i pozostałe paliwa opałowe, o których mowa w art. 89 ust. 1 pkt 15 lit. b, z wyłączeniem wyrobów energetycznych o kodzie CN 2901 10 00.

W świetle art. 2 ust. 1 pkt 19a ustawy, finalny nabywca gazowy to podmiot, który:

- niebędący pośredniczącym podmiotem gazowym.

Jak stanowi ust. 1 pkt 22 lit. a ww. artykułu, podmiot zużywający to podmiot mający miejsce zamieszkania, siedzibę lub miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, który wyroby akcyzowe objęte zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie zużywa na cele uprawniające do zwolnienia.

Według art. 3 ust. 1 ustawy, do celów poboru akcyzy i oznaczania wyrobów akcyzowych znakami akcyzy stosuje się klasyfikację w układzie odpowiadającym Nomenklaturze Scalonej (CN) zgodną z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE L 256 z 07.09.1987, str. 1, z późn. zm.; Dz.Urz.UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 2, str. 382, z późn. zm.).

W świetle art. 9c ustawy, ust. 1 pkt 2 ustawy, w przypadku wyrobów gazowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest sprzedaż wyrobów gazowych finalnemu nabywcy gazowemu.

Obrót wyrobami gazowymi w ww. okolicznościach podlega zatem z zasady opodatkowaniu akcyzą.

W myśl art. 9c ust. 1 pkt 5 ustawy, w przypadku wyrobów gazowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest użycie wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego:

Stosownie do treści art. 31b ust. 2 pkt 1 ustawy, zwalnia się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby gazowe o kodach CN 2705 00 00, 2711 11 00, 2711 21 00 i 2711 29 00 przeznaczone do celów opałowych przez gospodarstwa domowe.

Na podstawie art. 31b ust. 6 ustawy, warunkiem zwolnienia, o którym mowa w ust. 2 pkt 1, jest:

1. CN 2711 21 00 - sprzedaż tych wyrobów w ilościach nieprzekraczających:

2. W przypadku wyrobów gazowych o kodzie ex CN 2711 29 00 - sprzedaż tych wyrobów w ilościach nieprzekraczających:

3. W przypadku sprzedaży wyrobów gazowych:

- uzyskanie od nabywcy tych wyrobów oświadczenia, że nie używa tych wyrobów na inne potrzeby niż prowadzenie gospodarstwa domowego, w tym na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, albo oświadczenia o ilości tych wyrobów używanych na inne potrzeby niż prowadzone gospodarstwo domowe, w tym na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, określonej przez nabywcę proporcjonalnie do wykorzystanej na te potrzeby powierzchni nieruchomości z uwzględnieniem mocy urządzeń grzewczych.

Na potrzeby zastosowania zwolnienia, o którym mowa w ust. 2 pkt 1, za gospodarstwo domowe nie uznaje się nieruchomości w całości wykorzystywanej na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, w którym użycie wyrobów, o których mowa w ust. 6 pkt 1 lub 2, nie przekracza ilości określonych w tych przepisach (art. 31b ust. 8 ustawy).

Zaznaczenia wymaga, że na podstawie art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 27 września 2013 r. o zmianie ustawy o podatku akcyzowym, jeżeli wydanie wyrobów gazowych finalnemu nabywcy gazowemu, w przypadku ich sprzedaży na terytorium kraju, nastąpiło po dniu 31 października 2013 r., a potwierdzająca tę sprzedaż faktura lub inny dokument, z którego wynika zapłata należności za sprzedane wyroby gazowe, zostały wystawione przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, przyjmuje się, że obowiązek podatkowy z tytułu sprzedaży na terytorium kraju wyrobów gazowych finalnemu nabywcy gazowemu powstaje z dniem wydania tych wyrobów.

Zgodnie z ust. 2 wskazanego artykułu, w przypadku, o którym mowa w ust. 1, jeżeli faktura lub inny dokument, wskazane w tym przepisie, obejmują sprzedaż wyrobów gazowych dokonaną przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy oraz sprzedaż wyrobów gazowych dokonaną po dniu wejścia w życie niniejszej ustawy, do wyliczenia należnej akcyzy przyjmuje się ilość wyrobów gazowych podlegających opodatkowaniu akcyzą proporcjonalnie do okresów, jakie obejmuje ta faktura lub ten dokument.

W złożonym wniosku poinformowano, że Wspólnota Mieszkaniowa posiada podpisaną umowę kompleksową na dostarczanie paliwa gazowego o kodzie CN 2711 21 00 (gaz ziemny zaazotowany Ls do instalacji znajdującej się w obiekcie Wspólnoty Mieszkaniowej). Odbiór paliwa gazowego zasila urządzenia gazowe, tj.: kocioł gazowy - pobór roczny wynosi ponad 10.650 m#179; - w 2013 r. 23.248 m#179;. Wspólnota Mieszkaniowa nabywa paliwo gazowe na potrzeby ogółu właścicieli lokali, wchodzących w skład określonej nieruchomości - w celu opałowym lokali mieszalnych, tj. gospodarstw domowych, wchodzących w skład nieruchomości. W skład Wspólnoty Mieszkaniowej wchodzi 26 lokali mieszkalnych. Stroną umowy jest Wspólnota. W okresie od dnia 1 listopada 2013 r. do 31 grudnia 2013 r. zakupiono 6.051 m#179; gazu, natomiast w okresie od dnia 1 stycznia 2014 r. do 6 lutego 2014 r. zakupiono 4.860 m#179;.

Wspólnota nie złożyła oświadczenia na rzecz dostawcy gazu, o którym mowa w art. 31b ust. 6 pkt 3 ustawy z dnia 27 września 2013 r. o zmianie ustawy o podatku akcyzowym. We Wspólnocie znajdują się wyłącznie lokale mieszkalne. Wspólnota nie posiada lokali, w których prowadzona jest działalność gospodarcza. Wspólnota nie nabyła wskazanego gazu w ramach zwolnienia, o którym mowa w art. 3lb ust. 1-4 oraz w art. 31b ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 27 września 2013 r. o zmianie ustawy o podatku akcyzowym. Na fakturach od dostawcy gazu od dnia 1 listopada 2013 r. naliczana jest akcyza.

Mając na uwadze treść powołanych przepisów prawa w powiązaniu z przedstawionym we wniosku stanem faktycznym należy stwierdzić, że całokształt sprawy wskazuje, iż Wnioskodawca dokonując nabycia wyrobów gazowych o kodzie CN 2711 21 00 (gaz ziemny) na potrzeby opałowe lokali mieszkalnych (gospodarstw domowych) występuje jako finalny nabywca gazowy w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 19a ustawy o podatku akcyzowym. W tej sytuacji zwolnieniem od akcyzy objęte są wskazane wyroby gazowe, pod warunkiem że przeznaczone są one do celów opałowych przez gospodarstwa domowe. Przy czym warunkiem tego zwolnienia jest sprzedaż tych wyrobów w ilościach nieprzekraczających:

* 10 m#179;/h - gazu ziemnego wysokometanowego grupy E, nie więcej niż 8000 metrów sześciennych rocznie, albo

* 25 m#179;/h - gazu ziemnego zaazotowanego grupy Lw, grupy Ls, grupy Ln albo grupy Lm, nie więcej niż 10 650 metrów sześciennych rocznie.

W tym przypadku zwolnienie nie jest uzależnione od spełnienia dodatkowych warunków (art. 31b ust. 6 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym). Jednakże w przypadku przekroczenia ww. ilości zwolnienie wskazanych we wniosku wyrobów gazowych uzależnione jest od spełnienia dodatkowych warunków, o których mowa w art. 31b ust. 6 pkt 3 lit. b ustawy. W konsekwencji w niniejszej sprawie zwolnieniem objęta jest sprzedaż przedmiotowych wyrobów gazowych, pod warunkiem uzyskania od nabywcy tych wyrobów oświadczenia, że nie używa tych wyrobów na inne potrzeby niż prowadzenie gospodarstwa domowego, w tym na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, albo oświadczenia o ilości tych wyrobów używanych na inne potrzeby niż prowadzone gospodarstwo domowe, w tym na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, określonej przez nabywcę proporcjonalnie do wykorzystanej na te potrzeby powierzchni nieruchomości z uwzględnieniem mocy urządzeń grzewczych.

W konsekwencji powyższego prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy sprowadzające się w istocie do poglądu, że gdy pobór roczny w jednostkowych przypadkach przekracza granice ujęte w art. 31b ust. 6 pkt 1 lit. b ustawy o podatku akcyzowym, złożenie przez Wspólnotę oświadczenia o używaniu tych wyrobów na potrzeby gospodarstw domowych wypełnia warunki zwolnienia. W tej sytuacji spełnione są ustawowe warunki zwolnienia.

Na tle powyższego zaznacza się, że przedmiotem oceny było stanowisko Wnioskodawcy w jego indywidualnej sprawie nie zaś stosowany sposób opodatkowania akcyzą sprzedaży przedmiotowego gazu w przedstawionym stanie faktycznym. W tym aspekcie zastrzega się, że niniejsza interpretacja nie wywołuje skutków podatkowo-prawnych względem sprzedawcy opisanego we wniosku gazu - nie przesądza o jego prawach i obowiązkach podatkowych. Jednocześnie w interpretacji nie oceniono stanowiska Wnioskodawcy w odniesieniu do skutków podatkowo-prawnych dla innych wspólnot, jako że wniosek złożono w indywidualnej sprawie Wnioskodawcy.

Końcowo zaznacza się, że na ocenę prawidłowości stanowiska Wnioskodawcy nie wpływa powołanie przez Niego błędnych jednostek redakcyjnych, jako podstaw zwolnienia - " art. 31b pkt 6 ust. 1b " ustawy z dnia 27 września 2013 r. o zmianie ustawy o podatku akcyzowy oraz " art. 31b pkt 6 ust. 3b " tej ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.