ITPP3/443-362/14/JK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 2 i § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 20 czerwca 2014 r. (data wpływu 10 lipca 2014 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie obowiązku zapłaty akcyzy od samochodów marki: AUDI A5, AUDI A6, AUDI A7, AUDI A8, MERCEDES S, MERCEDES E, MERCEDES CLS, BMW 5, BMW 7 klasyfikowanych do kodu CN 8705 90 80. - jest prawidłowe.

W dniu 10 lipca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie obowiązku zapłaty akcyzy od samochodów marki: AUDI A5, AUDI A6, AUDI A7, AUDI A8, MERCEDES S, MERCEDES E, MERCEDES CLS, BMW 5, BMW 7 klasyfikowanych do kodu CN 8705 90 80.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe.

Wnioskodawca zamierza dokonać nabycia wewnątrzwspólnotowego "aut specjalnych" marki: AUDI A5, AUDI A6, AUDI A7, AUDI A8, MERCEDES S, MERCEDES E, MERCEDES CLS, BMW 5 i BMW 7. Wymienione auta zostały wyprodukowane jako samochody osobowe, ale uprawniona stacja diagnostyczna dokonała przebudowy pojazdu, zmieniając ich przeznaczenie na pojazdy "samochód specjalny" (pomoc drogowa) dwuosobowe, z jednym rzędem siedzeń, pięciodrzwiowe, nieposiadające stałych punktów ich kotwiczenia oraz urządzeń do instalowania siedzeń oraz bez wyposażenia pasów bezpieczeństwa znajdujących się w tylnej części pojazdu. Zainteresowany nie dokona zapłaty akcyzy w momencie wprowadzenia pojazdu na terytorium kraju, ponieważ pojazdy specjalne typu "pomoc drogowa" są "z opłaty akcyzowej zwolnione". Samochody te zostaną sprowadzone do kraju jako "samochód specjalny" (pomoc drogowa) kod CN 8705 90 80. Przeznaczenie pojazdu "samochód specjalny" (pomoc drogowa) potwierdzają następujące dokumenty: Fahrzeugbrief #8722; dokument wydany przez właściwy urząd Niemiec będący odpowiednikiem polskiej karty pojazdu, Fahrzeugschein #8722; dokument wydany przez właściwy urząd Niemiec będący odpowiednikiem polskiego dowodu rejestracyjnego. Z zapisu w dolnej części dowodu rejestracyjnego (niemieckiego) część II wynika, że pojazd ten został przebudowany z wersji osobowej przez uprawnioną stację diagnostyczną oraz zakwalifikowany jako "samochód specjalny - pomoc drogowa" zgodnie z dyrektywą 2007/46/EG załącznik IIC nr 3 i posiada 2 miejsca, trwałą przegrodę za siedzeniem kierowcy, brak foteli oraz pasów bezpieczeństwa z tyłu #8722; w przestrzeni towarowej. W świetle powyższych dokumentów oraz "stanu faktycznego" pojazdów, urzędy niemieckie klasyfikują takie pojazdy jako samochody specjalne "pomoc drogowa". Istotna jest także klasyfikacja pojazdu dokonana przez właściwe organy urzędowe kraju ich pochodzenia, które jednoznacznie klasyfikują pojazd jako samochód specjalny "pomoc drogowa".

W ocenie Zainteresowanego, z uwagi na treść definicji samochodu osobowego zawartej w ustawie o podatku akcyzowym, decydującym kryterium klasyfikacji pojazdu jest jego przeznaczenie, a w tym przypadku bezsprzecznie głównym przeznaczeniem ww. pojazdów jest "transport towarów".

W przyszłości zamierza dostosować pojazd do homologacji auta osobowego, co potwierdzone zostanie stosownymi badaniami w okręgowej stacji kontroli pojazdów. Do wydziału komunikacji zostanie złożony wniosek o zmianę wpisu w dowodzie rejestracyjnym z auta specjalnego (pomoc drogowa) na auto osobowe. Wydział komunikacji wyda dowód rejestracyjny z wpisem #8722; samochód osobowy. Z uwagi na fakt, że po dokonaniu nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodów specjalnych dokona jego rejestracji w tym charakterze, zgodnie z przepisami o ruchu drogowym, to czynności dokonane po tej rejestracji, tj. przerobienie samochodu specjalnego na samochód osobowy oraz jego przerejestrowanie lub dalsza sprzedaż, nie będą przedmiotem opodatkowania akcyzą (art. 100 ustawy).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy w opisanej sytuacji, gdy z wyżej wymienionych dokumentów, tj. zagranicznej karty pojazdu, zagranicznego dowodu rejestracyjnego oraz "stanu faktycznego" wynika, że nabywany pojazd jest "samochodem specjalnym-pomoc drogowa", nie będzie ciążył na Wnioskodawcy obowiązek zapłaty podatku akcyzowego z tytułu czynności, o których mowa w art. 100 ustawy o podatku akcyzowym.

2. Czy w sytuacji, gdy po zarejestrowaniu pojazdu niebędącego samochodem osobowym w rozumieniu art. 100 ust. 4 ustawy o podatku akcyzowym, zostaną dokonane w tym pojeździe przeróbki polegające na wmontowaniu dodatkowych siedzeń to po stronie Zainteresowanego powstanie obowiązek zapłaty podatku akcyzowego.

Stanowisko Wnioskodawcy.

W ocenie Zainteresowanego, z uwagi na fakt, że z wyżej wymienionych dokumentów, tj. zagranicznej karty pojazdu oraz zagranicznego dowodu rejestracyjnego, oraz "stanu faktycznego" wynika, że nabywany pojazd jest "samochodem specjalnym-pomoc drogowa", to nie ciąży na Nim obowiązek zapłaty podatku akcyzowego z tytułu czynności o których mowa w art. 100 ustawy o podatku akcyzowym.

Zdaniem Wnioskodawcy, gdy po zarejestrowaniu pojazdu niebędącego samochodem osobowym w rozumieniu art. 100 ust. 4 ustawy o podatku akcyzowym, zostaną dokonane w tym pojeździe przeróbki polegające na wmontowaniu dodatkowych siedzeń to po Jego stronie nie powstanie obowiązek zapłaty podatku akcyzowego.

Zainteresowany wskazuje przy tym, że ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym, zwana dalej ustawą, określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym "akcyzą", wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy (art. 1 ust. 1). W myśl art. 3 ustawy, do celów poboru akcyzy i oznaczania wyrobów akcyzowych znakami akcyzy stosuje się klasyfikację w układzie odpowiadającym Nomenklaturze Scalonej (CN) zgodną z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE L 256 z 07.09.1987, str. 1, z późn. zm.; Dz.Urz.UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 2, str. 382, z późn. zm.). Zmiany w Nomenklaturze Scalonej (CN) nie powodują zmian w opodatkowaniu akcyzą wyrobów akcyzowych i samochodów osobowych, jeżeli nie zostały określone w niniejszej ustawie.

Zgodnie z art. 100 ust. 1 ustawy, w przypadku samochodu osobowego przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

W myśl art. 100 ust. 3 ww. ustawy, jeżeli w stosunku do samochodu osobowego powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności podlegającej opodatkowaniu to nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej opodatkowaniu, jeżeli kwota akcyzy została określona lub zadeklarowana w należnej wysokości. Stosownie do art. 100 ust. 4 ustawy, samochody osobowe są to pojazdy samochodowe i pozostałe pojazdy mechaniczne o objęte pozycją CN 8703 przeznaczone zasadniczo do przewozu osób, inne niż objęte pozycją 8702, włącznie z samochodami osobowo-towarowymi (kombi) oraz samochodami wyścigowymi, z wyłączeniem pojazdów samochodowych i pozostałych pojazdów, które nie wymagają rejestracji zgodnie z przepisami o ruchu drogowym.

Za sprzedaż samochodu osobowego w rozumieniu ww. ustawy, stosownie do art. 100 ust. 5, uznaje się jego:

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych zdarzeń przyszłych jest prawidłowe.

Wskazać należy, że kwestie dotyczące klasyfikacji statystycznych, nie mieszczą się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym tutejszy organ nie jest uprawniony do oceny stanowiska Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym klasyfikacji statystycznej wyrobów. Z powyższych przepisów wynika zarazem, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska Wnioskodawcy w odniesieniu do przedstawionej we wniosku sytuacji (zdarzeń przyszłych) obejmującego zawartą klasyfikację wyrobu.

Zatem, w niniejszej interpretacji dokonano oceny stanowiska Wnioskodawcy w świetle przedstawionych zdarzeń przyszłych, z których wynika, że przedmiotem zapytania są samochody klasyfikowane do kodu CN 8705 90 80.

Pokreślić przy tym należy, że organy podatkowe nie są uprawnione do dowodowego ustalania i weryfikowania stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej. Na podstawie art. 14h w zw. z art. 169 § 1 ww. ustawy, mogą one tylko wezwać wnioskodawcę do doprowadzenia wniosku do stanu zgodnego z prawem, w rozważanym aspekcie - wyczerpującego przedstawienia stanu faktycznego, oraz, jeżeli powyższy wymóg ustawowy z art. 14b § 3 nie zostanie zrealizowany, na podstawie art. 14g powoływanej Ordynacji podatkowej wydać postanowienie o pozostawieniu wniosku bez rozpatrzenia. Nie oznacza to jednak, że organy podatkowe uprawnione są do prowadzenia w zakresie stanu faktycznego wniosku jakiegokolwiek postępowania dowodowego, w tym również poprzez wzywanie wnioskodawcy, aby coś udowodnił, na jakąś okoliczność przedstawił dowody itp. Organ wydający interpretację nie może też zmienić jej stanu faktycznego ani też żądać tego od strony postępowania. Dążenie do usunięcia wadliwości wniosku polegającej na niedostatecznie wyczerpującym przedstawieniu stanu faktycznego nie jest równoznaczne z uprawnieniem do wymagania od wnioskodawcy, aby zaprezentowany stan faktyczny merytorycznie skorygował albo przekształcił. Jednakże rzetelne przedstawienie stanu faktycznego leży przede wszystkim w interesie wnioskodawcy ubiegającego się o interpretację prawa podatkowego w jego indywidualnej sprawie. Jeżeli w toku postępowania podatkowego organy podatkowe ustalą stan faktyczny odmienny od tego, który stanowił podstawę udzielonej uprzednio interpretacji prawa podatkowego, interpretacja ta, z powodu i w zakresie różnicy wymienionych stanów faktycznych, nie będzie uzasadniała ochrony prawnej jej adresata (por. Naczelny Sąd Administracyjny z dnia 18 lipca 2014 r. sygn. akt II FSK 1935/12).

Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2014 r. poz. 752), dalej zwana ustawą, określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym "akcyzą", wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy - art. 1 ust. 1 ustawy.

Stosownie do art. 3 ustawy, do celów poboru akcyzy i oznaczania wyrobów akcyzowych znakami akcyzy stosuje się klasyfikację w układzie odpowiadającym Nomenklaturze Scalonej (CN) zgodną z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE L 256 z 07.09.1987, str. 1, z późn. zm.; Dz.Urz.UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 2, str. 382, z późn. zm.). Ewentualne zmiany w Nomenklaturze Scalonej (CN) nie powodują zmian w opodatkowaniu akcyzą wyrobów akcyzowych i samochodów osobowych, jeżeli nie zostały określone w niniejszej ustawie.

Zgodnie z art. 100 ust. 1 ustawy, w przypadku samochodu osobowego przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

W przypadku samochodu osobowego przedmiotem opodatkowania jest również sprzedaż na terytorium kraju samochodu osobowego niezarestrowanego na terytorium kraju, następująca po sprzedaży, o której mowa w ust. 1 pkt 3, jeżeli wcześniej akcyza nie została zapłacona w należytej wysokości a w wyniku kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego albo postępowania podatkowego nie ustalono, ze podatek został zapłacony - art. 100 ust. 2 ustawy.

Zgodnie z art. 100 ust. 4 ustawy, samochody osobowe są to pojazdy samochodowe i pozostałe pojazdy mechaniczne objęte pozycją CN 8703 przeznaczone zasadniczo do przewozu osób, inne niż objęte pozycją 8702, włącznie z samochodami osobowo-towarowymi (kombi) oraz samochodami wyścigowymi, z wyłączeniem pojazdów samochodowych i pozostałych pojazdów, które nie wymagają rejestracji zgodnie z przepisami o ruchu drogowym.

Zatem, w myśl powyższego, samochody klasyfikowane do kodu CN 8705 90 80, co do zasady, nie podlegają opodatkowaniu podatkiem akcyzowym.

Z opisu wniosku (zdarzeń przyszłych) wynika, że Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności zamierza dokonać nabycia wewnątrzwspólnotowego pojazdów marki: AUDI A5, AUDI A6, AUDI A7, AUDI A8, MERCEDES S, MERCEDES E, MERCEDES CLS, BMW 5 i BMW 7. Wymienione auta zostały wyprodukowane jako samochody osobowe. Następnie dokonano przebudowy pojazdów, zmieniając ich przeznaczenie na pojazdy "samochody specjalne" (pomoc drogowa) dwuosobowe, z jednym rzędem siedzeń, pięciodrzwiowe, nieposiadające stałych punktów ich kotwiczenia oraz urządzeń do instalowania siedzeń oraz bez wyposażenia pasów bezpieczeństwa znajdujących się w tylnej części pojazdu. Samochody te zostaną sprowadzone do kraju jako "samochody specjalne" (pomoc drogowa) klasyfikowane do kodu CN 8705 90 80.

Mając na uwadze wskazane przepisy i opis zdarzeń przyszłych, stwierdzić należy, że na nabywanych pojazdach opisanych we wniosku jako "samochody specjalne-pomoc drogowa", klasyfikowanych przez Wnioskodawcę do kodu CN 8705 90 80 nie będzie ciążył obowiązek zapłaty podatku akcyzowego. Obowiązek zapłaty tego podatku nie będzie również ciążył na Wnioskodawcy, gdy po zarejestrowaniu tych pojazdów, zostaną w nich dokonane przeróbki polegające na wmontowaniu dodatkowych siedzeń.

Należy zaznaczyć, że zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania, informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1 poz. 11) zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej i to jego obciążają ewentualne negatywne konsekwencje z tytułu błędnego zaklasyfikowania wyrobów podlegających akcyzie.

Wskazać należy przy klasyfikowaniu danego pojazdu do określonej kategorii samochodów bez znaczenia jest to, w jaki sposób w praktyce pojazd będzie wykorzystywany. Kluczowe znaczenie ma bowiem ustalenie zasadniczego, właściwego, podstawowego przeznaczenia pojazdu. W tym zakresie, elementem mającym determinujący wpływ na ustalenie jego przeznaczenia są posiadane przez niego cechy świadczące o pełnieniu funkcji użytkowej, np. polegającej w głównej mierze na przewozie osób (por. wyrok WSA w Gdańsku z dnia 22 marca 2011 r. sygn. akt I SA/Gd 1337/10). Podkreślenia wymaga fakt, iż klasyfikację pojazdów dla celów ustalenia, czy dany samochód podlega opodatkowaniu akcyzą nie ustala się na podstawie przepisów z zakresu prawa o ruchu drogowym. Wskazane przepisy odnoszą się jedynie dla potrzeb rejestracji pojazdu i nie mają zastosowania do powstania obowiązku w podatku akcyzowym. Przepisy podatkowe są przepisami autonomicznymi względem innych przepisów niepodatkowych. Ustawa o podatku akcyzowym jednoznacznie wskazuje, że do celów podatku akcyzowego należy stosować przepisy i definicje zawarte w tej ustawie. A zatem w kontekście ustawy podatkowej należy dokonywać oceny rodzaju nabytego pojazdu i skutków tego nabycia dla powstania obowiązku w podatku akcyzowym (WSA w Gdańsku w orzeczeniu z dnia 4 października 2011 r. sygn. akt I SA/Gd 685/11).

W orzeczeniach sądów administracyjnych wskazuje się również, że o zasadniczym przeznaczeniu pojazdu decyduje jego producent, ponieważ to właśnie on tworzy konstrukcję pojazdu zgodną z normami bezpieczeństwa, przepisami o ruchu drogowym, która ma odpowiadać określonemu przeznaczeniu pojazdu, a konstrukcyjnego przeznaczenia samochodów nie zmieniają ich użytkownicy dokonujący przeróbek czy adaptacji wnętrza do własnych potrzeb (vide wyroki WSA: w Szczecinie z 20 sierpnia 2014 r. I SA/Sz 252/14, w Łodzi z 16 stycznia 2013 r. III SA/Łd 839/12, w Gdańsku z 14 sierpnia 2012 r. I SA/Gd 508/12, w Rzeszowie z 3 marca 2012 r. I SA/Rz 94/12, we Wrocławiu z 15 marca 2012 r. I SA/Wr 36/12, w Poznaniu z 20 stycznia 2012 r. III SA/Po 759/11).

Należy także zaznaczyć, że niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach zdarzeń przyszłych opisanych przez Wnioskodawcę. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku zdarzenie jest zgodne ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania podatkowego lub kontrolnego właściwy organ ustali, inne przeznaczenie i klasyfikację przedmiotowego pojazdu, to interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy opisanych we wniosku zdarzeń przyszłych i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania niniejszej interpretacji.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionych zdarzeń przyszłych lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.