ITPP3/443-361/13/MD

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 29 lipca 2013 r. (data wpływu 2 sierpnia 2013 r.), uzupełnionym w dniu 8 października 2013 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności udzielania pożyczek oraz możliwości zastosowania zwolnienia od podatku dla tych czynności - jest prawidłowe.

W dniu 2 sierpnia 2013 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 8 października 2013 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności udzielania pożyczek oraz możliwości zastosowania zwolnienia od podatku dla tych czynności.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest spółką akcyjną (dalej: Spółka), mającą siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Planuje udzielenie oprocentowanej pożyczki na rzecz osoby fizycznej. Niewykluczone, że w przyszłości udzieli kolejnych pożyczek na rzecz tego samego lub innych podmiotów, co uzależnione jest od poziomu nadwyżek środków pieniężnych jakimi będzie dysponował oraz okoliczności biznesowych.

Na moment udzielenia pożyczki Spółka będzie czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług w rozumieniu ustawy z dnia 1I marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) - dalej: ustawa o VAT.

Zgodnie z umową spółki jednym z obszarów jej działalności będzie m.in. udzielanie pożyczek poza systemem bankowym (PKD 64.92.Z - pozostałe formy udzielania kredytów).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy czynność udzielenia pożyczki przez Spółkę będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i jednocześnie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na mocy art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT.

Zdaniem Spółki, udzielenie przez nią pożyczki będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a ponadto będzie korzystało ze zwolnienia od podatku wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług, w świetle ustawy o VAT, jest łączne spełnienie dwóch przesłanek. Po pierwsze czynność winna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu, po drugie musi być zrealizowana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Spółka zauważyła, że zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów. Za odpłatne świadczenie usługi rozumie się wykreowanie stosunku prawnego między świadczącym a odbiorcą usługi, który wiąże się z wypłaceniem wynagrodzenia za wyświadczoną usługę.

Tym samym z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę. Nie budzi zatem wątpliwości, że czynność udzielenia pożyczki w zamian za wynagrodzenie (odsetki), stanowi odpłatne świadczenie usług w świetle regulacji ustawy o VAT.

Drugi z przewidzianych warunków stanowi, że dana czynność musi być zrealizowana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza natomiast, zgodnie z ust. 2 tego artykułu, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W ocenie Spółki (podatnika podatku od towarów i usług), wykorzystanie jej majątku w celu uzyskiwania z tego tytułu dochodu poprzez udzielanie pożyczki należy uznać za działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o VAT. Co więcej, udzielanie pożyczek przez podatnika podatku od towarów i usług spełnia przesłanki uznania tych czynności za podlegające opodatkowaniu, niezależnie od częstotliwości i celu ich udzielenia, czy statusu nabywcy.

Jak wskazał chociażby Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z dnia 9 kwietnia 2013 r. (sygn. ITPP1/443-39/13/TS), udzielanie pożyczek przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą, w związku z jej prowadzeniem, można bowiem zaliczać do zawodowej płaszczyzny jednostki, a więc uznać za rodzącą obowiązki w podatku od towarów i usług, nawet gdy te czynności nie znajdują się w jej zakresie przedmiotowym.

Zgodnie natomiast z art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku od towarów i usług usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę.

Mając powyższe na uwadze, Spółka stoi na stanowisku, że udzielenie przez nią pożyczki będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, niemniej jednak czynność ta będzie zwolniona od opodatkowania zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT. Spółka uznała, że przedstawiona wykładnia przepisów prawa podatkowego znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach organów podatkowych np.: interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 23 maja 2013 r. nr ITPP2/443-191/13/AK, interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 22 kwietnia 2013 r. nr ITPP2/443-75/13/AP, interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 12 kwietnia 2013 r. nr ITPP2/443-66/13/AW, interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 9 kwietnia 2013 r. nr ITPP1/443-39/13/TS, interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 14 marca 2013 r. nr IBPP2/443-1241/I2/KO oraz interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 28 lutego 2013 r. nr IPPP1/443-56/13-2/IGo.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Niniejszą interpretację wydano przy założeniu, że miejscem świadczenia i opodatkowania ww. usług jest terytorium kraju, a także, że działania Spółki są zgodne z powszechnie obowiązującymi przepisami prawa.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.