ITPP3/443-293/13/JK
Pismo z dnia 26 sierpnia 2013 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP3/443-293/13/JK
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 10 czerwca 2013 r. (data wpływu 14 czerwca 2013 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania nadwyżki wyrobów węglowych - jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 14 czerwca 2013 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczący podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania nadwyżki wyrobów węglowych.
W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.
Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą m.in. w zakresie sprzedaży wyrobów węglowych (węgla kamiennego) na terytorium kraju. W obrocie występuje w charakterze pośredniczącego podmiotu węglowego w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym. Spełnia warunki wskazane w art. 31a ust. 3 ww. ustawy. Wnioskodawca w toku prowadzonej działalności pozyskuje wyroby węglowe, które przybywają do Spółki odkrytymi środkami transportu, a następnie magazynowane są na placach składowych (na otwartym powietrzu). W wyniku oddziaływania warunków atmosferycznych (m.in. wchłaniania wody) masa magazynowanego węgla ulega zmianie. Wnioskodawca zamierza dokonać inwentaryzacji wyrobów węglowych, w posiadaniu których się znajduje. W wyniku inwentaryzacji zostanie stwierdzona nadwyżka wyrobów węglowych, która jest rezultatem oddziaływań środowiska na magazynowany węgiel kamienny, nie zaś ingerencji samego Wnioskodawcy, czy też osób trzecich.
W związku z powyższym zadano następujące pytania:
1. Czy stwierdzenie nadwyżki wyrobów węglowych przez pośredniczący podmiot węglowy rodzi obowiązek zapłaty podatku akcyzowego od stwierdzonej nadwyżki.
2. Czy z tytułu sprzedaż uzyskanych w wyniku inwentaryzacji i stwierdzenia nadwyżki wyrobów węglowych, z zachowaniem zasad i warunków wskazanych w art. 31a ust. 3 ustawy o podatku akcyzowym, Wnioskodawca skorzysta ze zwolnienia w podatku akcyzowym na takich samych zasadach jak przy transakcjach, których przedmiotem są wyroby węglowe niepochodzące z nadwyżek.
Stanowisko Wnioskodawcy.
Zdaniem Spółki, zaistnienie nadwyżki, w opisanym zdarzeniu, nie stanowi żadnej z czynności będącej przedmiotem opodatkowania akcyzą, wskazanej w art. 9a ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym. W ocenie Spółki, warunki skorzystania ze zwolnienia w podatku akcyzowym zostały wymienione w ustawie o podatku akcyzowym i wśród nich nie wskazano pochodzenia wyrobów węglowych. W związku ze sprzedażą uzyskanych w wyniku inwentaryzacji i stwierdzenia nadwyżki wyrobów węglowych, z zachowaniem zasad i warunków określonych w art. 31a ust. 3 ww. ustawy, Wnioskodawca skorzysta ze zwolnienia w podatku akcyzowym na takich samych zasadach jak przy transakcjach, których przedmiotem są wyroby węglowe niepochodzące z nadwyżek.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.
Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1a ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 z późn. zm.), dalej zwanej ustawą, wyroby węglowe, to wyroby energetyczne, określone w poz. 19-21 załącznika nr 1 do ustawy. Zgodnie z treścią wskazanego załącznika do wyrobów akcyzowych zalicza się:
* węgiel; brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgla - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych, klasyfikowane do kodu CN 2701,
* węgiel brunatny (lignit), nawet aglomerowany, z wyłączeniem gagatu - jeżeli jest przeznaczony do celów opałowych, klasyfikowany do kodu CN 2702,
* koks i półkoks, z węgla, węgla brunatnego (lignitu) lub torfu, nawet aglomerowany; węgiel retortowy - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych, klasyfikowany do kodu CN 2704 00.
Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 20 ustawy, ubytki wyrobów akcyzowych to wszelkie straty:
wyrobów akcyzowych, określonych w załączniku nr 2 do ustawy, objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, powstałe podczas stosowania procedury zawieszenia poboru akcyzy, z wyłączeniem strat powstałych podczas produkcji wyrobów energetycznych lub wyrobów tytoniowych,
objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na przeznaczenie:
* napojów alkoholowych,
* wyrobów energetycznych przemieszczanych, a w przypadku podmiotu pośredniczącego, również magazynowanych,
wyrobów węglowych przemieszczanych lub magazynowanych przez pośredniczący podmiot węglowy.
Podmiot zużywający to podmiot mający miejsce zamieszkania, siedzibę lub miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, który wyroby akcyzowe objęte zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie zużywa na cele uprawniające do zwolnienia - art. 2 ust. 1 pkt 22 lit. a ustawy.
Z kolei, w myśl art. 2 ust. 1 pkt 23a ustawy, pośredniczący podmiot węglowy to podmiot mający siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium kraju, dokonujący sprzedaży, dostawy wewnątrzwspólnotowej, nabycia wewnątrzwspólnotowego, importu lub eksportu wyrobów węglowych, podlegających zwolnieniu od akcyzy.
W przypadku wyrobów węglowych, zgodnie z art. 9a ust. 1 ustawy, przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:
sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju;
nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów węglowych;
dostawa wewnątrzwspólnotowa wyrobów węglowych;
import wyrobów węglowych;
eksport wyrobów węglowych;
użycie wyrobów węglowych do celów innych niż wskazane w art. 31a ust. 2, przy czym za takie użycie uważa się naruszenie warunków zwolnienia, jak i sprzedaż, dostawę wewnątrzwspólnotową albo eksport wyrobów węglowych przez podmiot korzystający ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2, niebędący pośredniczącym podmiotem węglowym, zamiast użycia go do celów zwolnionych;
użycie lub sprzedaż wyrobów węglowych uzyskanych w drodze czynu zabronionego pod groźbą kary;
powstanie ubytków wyrobów węglowych.
Za sprzedaż wyrobów węglowych, zgodnie z art. 9a ust. 2 ustawy, uznaje się ich:
sprzedaż, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny;
zamianę, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny;
wydanie w zamian za wierzytelności;
wydanie w miejsce świadczenia pieniężnego;
darowiznę, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny;
wydanie w zamian za dokonanie określonej czynności;
przekazanie lub wykorzystanie na potrzeby reprezentacji albo reklamy;
przekazanie przez podatnika na potrzeby osobiste podatnika, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, a także zatrudnionych przez niego pracowników oraz byłych pracowników;
użycie na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej.
Zgodnie z art. 31a ust. 1 ustawy, zwalnia się od akcyzy:
sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju przez pośredniczący podmiot węglowy pośredniczącemu podmiotowi węglowemu lub podmiotowi korzystającemu ze zwolnienia, o którym mowa w ust. 2;
dostawę wewnątrzwspólnotową wyrobów węglowych przez pośredniczący podmiot węglowy;
nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów węglowych przez pośredniczący podmiot węglowy lub podmiot korzystający ze zwolnienia, o którym mowa w ust. 2;
import wyrobów węglowych przez pośredniczący podmiot węglowy lub podmiot korzystający ze zwolnienia, o którym mowa w ust. 2;
eksport wyrobów węglowych przez pośredniczący podmiot węglowy.
Ponadto, w myśl ust. 2 cytowanego artykułu zwalnia się od akcyzy wyroby węglowe zużywane:
w procesie produkcji energii elektrycznej;
w procesie produkcji wyrobów energetycznych;
przez gospodarstwa domowe, organy administracji publicznej, jednostki Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, podmioty systemu oświaty o których mowa w art. 2 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 z późn. zm.), żłobki i kluby dziecięce, o których mowa w ustawie z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3 (Dz. U. Nr 45, poz. 235, Nr 131, poz. 764 i Nr 171, poz. 1016), podmioty lecznicze, o których mowa w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. Nr 112, poz. 654, Nr 149, poz. 887, Nr 174, poz. 1039 i Nr 185, poz. 1092), jednostki organizacyjne pomocy społecznej, o których mowa w art. 6 pkt 5 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2009 r. Nr 175, poz. 1362 z późn. zm.), organizacje, o których mowa w art. 3 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. z 2010 r. Nr 234, poz. 1536 z późn. zm.);
do przewozu towarów i pasażerów koleją;
do łącznego wytwarzania ciepła i energii elektrycznej;
w pracach rolniczych, ogrodniczych, w hodowli ryb, oraz w leśnictwie;
w procesach mineralogicznych, elektrolitycznych i metalurgicznych oraz do redukcji chemicznej; procesy mineralogiczne oznaczają procesy sklasyfikowane w nomenklaturze NACE pod kodem DI 26 "produkcja produktów z pozostałych surowców niemetalicznych" w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 3037/90 z dnia 9 października 1990 r. w sprawie statystycznej klasyfikacji działalności gospodarczej we Wspólnocie Europejskiej (Dz.Urz.UE.L 293 z 24.10.1990, str. 1, z późn. zm.; Dz.Urz.UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 02, t. 04, str. 177, z późn. zm.);
przez zakłady energochłonne do celów opałowych;
przez podmioty gospodarcze, w których wprowadzone zostały w życie systemy prowadzące do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej.
Zgodnie z art. 31a ust. 3 ustawy, warunkiem zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 1, jest: pisemne powiadomienie właściwego naczelnika urzędu celnego o zamiarze rozpoczęcia działalności gospodarczej jako pośredniczący podmiot węglowy, o którym mowa w art. 16 ust. 3a; posiadanie, przez pośredniczący podmiot węglowy, pisemnego potwierdzenia powiadomienia o zamiarze rozpoczęcia działalności gospodarczej jako pośredniczący podmiot węglowy, o którym mowa w art. 16 ust. 3b; dołączenie do przemieszczanych wyrobów węglowych dokumentu dostawy. Stosownie do art. 31a ust. 7 ustawy, dokument dostawy powinien być przechowywany do celów kontroli przez okres 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym dokument dostawy został potwierdzony przez odbiorcę.
Z opisu wniosku wynika, że Wnioskodawca, jako pośredniczący podmiot węglowy, w ramach prowadzonej działalności, nabywa wyroby węglowe przeznaczone do celów opałowych. W związku z magazynowaniem wyrobów węglowych zamierza przeprowadzić inwentaryzację. W ramach tej czynności zostanie stwierdzona nadwyżka przedmiotowych wyrobów. Nadwyżka wyrobów wynika z oddziaływania warunków atmosferycznych i z właściwości przedmiotowych wyrobów (np. wchłanianie wody), nie zaś ingerencji Spółki, czy też osób trzecich.
W ocenie organu w sprawie opisanej we wniosku sam fakt posiadania wskazanej nadwyżki wyrobu węglowego, wynikającego z różnicy ilości (masy) wyrobu węglowego odebranego i ilości (masy) magazynowanego wyrobu węglowego nie podlega opodatkowaniu akcyzą. Powyższe oznacza zatem, iż Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do zapłaty podatku akcyzowego z tytułu stwierdzonej różnicy pomiędzy masą wykazaną w dokumencie dostawy przez dostawcę (inny pośredniczący podmiot węglowy) a masą stwierdzoną przez Spółkę przy inwentaryzacji wyrobów węglowych. Jednakże warunkiem nieopodatkowania stwierdzonej nadwyżki wyrobów węglowych będzie ich sprzedaż na cele objęte zwolnieniem, z zachowaniem warunków tego zwolnienia.
Interpretacja dotyczy opisanego we wniosku stanu zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa - art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.