ITPP3/443-247/14/MD

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 21 sierpnia 2014 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP3/443-247/14/MD

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 16 maja 2014 r. (data wpływu 21 maja 2014 r.), uzupełnionym w dniach 5 czerwca oraz 1 sierpnia 2014 r. (daty wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie dopuszczalności zastosowania zwolnienia od tego podatku do wyrobu gazowego zużywanego do celów opałowych - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 maja 2014 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniach 5 czerwca oraz 1 sierpnia 2014 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku akcyzowego w dopuszczalności zastosowania zwolnienia od tego podatku do wyrobu gazowego zużywanego do celów opałowych.

We wniosku oraz jego uzupełnieniach przedstawiono następujący stan faktyczny.

Centrum... (dalej jako "Centrum") zarządza 5 placówkami opiekuńczo-wychowawczymi. Od dnia 1 stycznia 2012 r. podlega przepisom ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. o wspieraniu rodzinny i pieczy zastępczej (Dz. U. z 2013 r. poz. 135, z późn. zm.). Przed tą zmianą funkcjonowało, jako.... i podlegało przepisom ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2013 r. poz. 182, z późn. zm.). Było zatem jednostką organizacyjną pomocy społecznej. Zaistniała zmiana nie wprowadziła żadnych znaczących zmian w funkcjonowaniu Centrum, jak również w zadaniach, jakie były i są na nią nałożone, przez poprzednią i obecnie obowiązującą ustawę. Na podstawie art. 94 i 97 ustawy o wspieraniu rodziny i pieczy zastępczej, starosta może zapewnić wspólną obsługę ekonomiczno-administracyjną i organizacyjną prowadzonych placówek opiekuńczo-wychowawczych tworząc centra do obsługi tych placówek. Centrum kieruje dyrektor. Zarządzanie 5 placówkami opiekuńczo-wychowawczymi polega na wspólnej obsłudze ekonomiczno-administracyjnej i organizacyjnej placówek. Placówką opiekuńczo-wychowawczą kieruje dyrektor podmiotu, który zapewnia tę obsługę przy pomocy wychowawcy. Do szczegółowych zadań Centrum należy:

* prowadzenie gospodarki finansowej placówek;

* prowadzenie rachunkowości placówek;

* sporządzanie sprawozdań finansowych placówek;

* organizowanie pracy w sposób zapewniający prawidłową realizację zadań poszczególnych jednostek;

* prowadzenie spraw kadrowych placówek;

* opracowywanie regulaminów organizacyjnych, regulaminów wynagradzania, regulaminów pracy oraz innych aktów wymaganych przez przepisy szczególne obowiązujące w placówkach;

* prowadzenie spraw związanych z utrzymaniem majątku placówek.

W ustawie o wspieraniu rodziny i pieczy zastępczej określono szczegółowe zasady funkcjonowania centrum i placówek. Placówki umieszczane są w nowowybudowanych domach, tzw. zamieszkania zbiorowego. Domy mają około 200 m2 powierzchni. W każdym z 5 domów przypominających domy jednorodzinne zamieszkuje od 10 do 14 wychowanków. Sprawowana jest nad nimi całodobowa opieka pedagogiczna. Centrum nie jest żadnym z podmiotów wymienionych w art. 6 pkt 5 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej. Wyłączenie Centrum spod działania tej ustawy spowodowało, że nie jest w grupie zwolnionej od podatku akcyzowego. Ze względu na specyfikę pracy i sposób działania powinno znaleźć się w tej grupie. Centrum nie powiadomiło naczelnika urzędu celnego o prowadzeniu działalności gospodarczej jako pośrednik, ponieważ Centrum nie jest pośrednikiem i nie będzie w przyszłości. Centrum jako administrator obsługuje placówki, a nie pośredniczy w odsprzedaży gazu. W oddziale... poinformowano Centrum o konieczności złożenia oświadczenia o przeznaczeniu paliwa gazowego na potrzeby naliczania podatku akcyzowego. Z umowy między Centrum a... wynika, że wyrób jest używany do celów opałowych. Centrum nabywa paliwo gazowe z przeznaczeniem do kotłów gazowych CO i CW oraz kuchenek gazowych znajdujących się w 5 placówkach opiekuńczo-wychowawczych, czyli do celów opałowych. Centrum posiada 5 punktów poboru gazu:

* placówka opiekuńczo-wychowawcza nr...,...;

* placówka opiekuńczo-wychowawcza nr...,...;

* placówka opiekuńczo-wychowawcza nr...,...;

* placówka opiekuńczo-wychowawcza nr...,...;

* placówka opiekuńczo-wychowawcza nr...,....

Sprzedawca dostarcza Centrum paliwo gazowe typu E. Faktury wystawiane są na Centrum, ponieważ zapewnia ono wspólną obsługę m.in. księgowości. Dostawca paliwa gazowego nie nalicza na fakturach podatku akcyzowego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy z racji zmiany przepisów, które tworzone były w podobnym czasie, taka instytucja jak Centrum powinna być "płatnikiem" podatku akcyzowego, czy też powinna być z niego zwolniona.

Zdaniem Centrum, powinno być zwolnienie od płacenia podatku akcyzowego. Centrum sprawuje całodobową opiekę nad swoimi podopiecznymi, a jego zadania niewiele różnią się od instytucji, które zostały zwolnione od tego podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą - wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe oraz wyroby tytoniowe, wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Z kolei wyroby gazowe to wyroby energetyczne o kodach CN 2705 00 00, 2711 11 00, 2711 21 00, 2711 29 00 i pozostałe paliwa opałowe, o których mowa w art. 89 ust. 1 pkt 15 lit. b, z wyłączeniem wyrobów energetycznych o kodzie CN 2901 10 00 (art. 2 ust. 1 pkt 1b ustawy).

W myśl ust. 1 pkt 19a ww. artykułu, finalny nabywca gazowy to podmiot, który:

a.

nabywa na terytorium kraju, importuje lub nabywa wewnątrzwspólnotowo wyroby gazowe, lub

b.

posiada uzyskane w sposób inny niż w drodze nabycia wyroby gazowe

* niebędący pośredniczącym podmiotem gazowym.

Jak stanowi ust. 1 pkt 22 lit. a ww. artykułu, podmiot zużywający to podmiot mający miejsce zamieszkania, siedzibę lub miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, który wyroby akcyzowe objęte zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie zużywa na cele uprawniające do zwolnienia.

Według art. 3 ust. 1 ustawy, do celów poboru akcyzy i oznaczania wyrobów akcyzowych znakami akcyzy stosuje się klasyfikację w układzie odpowiadającym Nomenklaturze Scalonej (CN) zgodną z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE L 256 z 07.09.1987, str. 1, z późn. zm.; Dz.Urz.UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 2, str. 382, z późn. zm.).

Ponadto, zgodnie z ust. 1 pkt 5 lit. c ww. artykułu, w przypadku wyrobów gazowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest użycie wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego nabytych w ramach zwolnienia, o którym mowa w art. 31b ust. 1-4, do innych celów niż zwolnione na podstawie tych przepisów, przy czym za takie użycie uważa się również naruszenie warunku, o którym mowa w art. 31b ust. 5-7 lub 9, a także sprzedaż, eksport lub dostawę wewnątrzwspólnotową wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego zamiast użycia ich do celów, o których mowa w art. 31b ust. 1-4.

Według art. 9c ust. 3 ustawy, jeżeli w stosunku do wyrobów gazowych powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności, o której mowa w ust. 1, to nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została określona lub zadeklarowana w należnej wysokości.

W świetle art. 31b ust. 1 ustawy, zwalnia się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby gazowe przeznaczone do celów opałowych:

1.

do przewozu towarów i pasażerów koleją;

2.

do łącznego wytwarzania ciepła i energii elektrycznej;

3.

w pracach rolniczych, ogrodniczych, w hodowli ryb oraz w leśnictwie;

4.

w procesach mineralogicznych, elektrolitycznych i metalurgicznych oraz do redukcji chemicznej;

5.

przez zakład energochłonny wykorzystujący wyroby gazowe, w którym wprowadzony został w życie system prowadzący do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej.

Jak stanowi art. 31b ust. 2 ustawy, zwalnia się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby gazowe o kodach CN 2705 00 00, 2711 11 00, 2711 21 00 i 2711 29 00 przeznaczone do celów opałowych przez:

1.

gospodarstwa domowe;

2.

organy administracji publicznej;

3.

jednostki Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej;

4.

podmioty systemu oświaty, o których mowa w art. 2 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty;

5.

żłobki i kluby dziecięce, o których mowa w ustawie z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3;

6.

podmioty lecznicze, o których mowa w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej;

7.

jednostki organizacyjne pomocy społecznej, o których mowa w art. 6 pkt 5 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej;

8.

organizacje, o których mowa w art. 3 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie.

Źródłem ww. regulacji jest z kolei art. 15 Dyrektywy Rady 2003/96/WE z 27 października 2003 r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej (Dz. Urz. WE L Nr 283, str. 51 z późn. zm.; Dz.U.UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 9, t. 1, str. 405), który przewiduje możliwość zwolnienia od akcyzy m.in. gazu ziemnego wykorzystywanego przez gospodarstwa domowe lub organizacje uznane przez dane państwo członkowskie za organizacje użyteczności publicznej. W przypadku takich organizacji użyteczności publicznej, państwa członkowskie mogą ograniczyć zwolnienie od podatku lub obniżkę do działalności niegospodarczych. W przypadku gdy występują mieszane zastosowania, opodatkowanie stosuje się proporcjonalnie do każdego rodzaju zastosowania.

W przypadku sprzedaży wyrobów gazowych w ramach zwolnień, o których mowa w ust. 1, ust. 2 pkt 2-8, ust. 3 pkt 2 i 3 oraz ust. 4, podmiotom, które użyją tych wyrobów do celów określonych w tych przepisach, warunkiem zwolnienia jest określenie w umowie zawartej między sprzedawcą a nabywcą, że wyroby te będą użyte do tych celów (art. 31b ust. 5 ustawy).

Stosownie do treści art. 6 pkt 5 ustawy o pomocy społecznej (Dz. U. z 2013 r. poz. 182, z późn. zm.), jednostka organizacyjna pomocy społecznej to regionalny ośrodek polityki społecznej, powiatowe centrum pomocy rodzinie, ośrodek pomocy społecznej, dom pomocy społecznej, placówkę specjalistycznego poradnictwa, w tym rodzinnego, ośrodek wsparcia i ośrodek interwencji kryzysowej.

Jak stanowi art. 2 ust. 3 ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. o wspieraniu rodzinny i pieczy zastępczej (Dz. U. z 2013 r. poz. 135, z późn. zm.), jednostkami organizacyjnymi wspierania rodziny i systemu pieczy zastępczej są jednostki organizacyjne jednostek samorządu terytorialnego wykonujące zadania w zakresie wspierania rodziny i systemu pieczy zastępczej, placówki wsparcia dziennego, organizatorzy rodzinnej pieczy zastępczej, placówki opiekuńczo-wychowawcze, regionalne placówki opiekuńczo-terapeutyczne, interwencyjne ośrodki preadopcyjne, ośrodki adopcyjne oraz podmioty, którym zlecono realizację zadań z zakresu wspierania rodziny i systemu pieczy zastępczej.

Według art. 94 ust. 1 ww. ustawy, starosta może zapewnić wspólną obsługę ekonomiczno-administracyjną i organizacyjną prowadzonych placówek opiekuńczo-wychowawczych, w szczególności tworząc centra administracyjne do obsługi tych placówek lub zlecić realizację tego zadania na podstawie ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. z 2010 r. Nr 234, poz. 1536 z późn. zm.).

Z treści złożonego wniosku wynika, że na podstawie ustawy o wspieraniu rodziny i pieczy zastępczej, Centrum zarządza 5 placówkami opiekuńczo-wychowawczymi. Zarządzanie polega ono na wspólnej obsłudze ekonomiczno-administracyjnej i organizacyjnej placówek. Do szczegółowych zadań Centrum należy: prowadzenie gospodarki finansowej i rachunkowości placówek; sporządzanie sprawozdań finansowych placówek; organizowanie pracy w sposób zapewniający prawidłową realizację zadań poszczególnych jednostek; prowadzenie spraw kadrowych placówek; opracowywanie regulaminów, wynagradzania, pracy oraz innych aktów wymaganych przez przepisy szczególne obowiązujące w placówkach; prowadzenie spraw związanych z utrzymaniem majątku placówek. Ww. placówki umieszczane są w nowowybudowanych domach, tzw. zamieszkania zbiorowego. Domy mają około 200 m2 powierzchni. W każdym z 5 domów zamieszkuje od 10 do 14 wychowanków. Sprawowana jest nad nimi całodobowa opieka pedagogiczna. Centrum nie jest żadnym z podmiotów wymienionych w art. 6 pkt 5 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej. Centrum jako administrator obsługuje placówki, a nie pośredniczy w odsprzedaży gazu. Centrum nabywa paliwo gazowe z przeznaczeniem do kotłów gazowych CO i CW oraz kuchenek gazowych znajdujących się w ww. placówkach opiekuńczo-wychowawczych, czyli do celów opałowych. Sprzedawca dostarcza Centrum paliwo gazowe typu E (faktury wystawiane są na Centrum). Dostawca paliwa gazowego nie nalicza na fakturach podatku akcyzowego.

Na tym tle Centrum powzięło wątpliwość dotyczącą dopuszczalności zastosowania zwolnienia od tego podatku do wyrobu gazowego zużywanego do celów opałowych.

Biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz treść powołanych przepisów stwierdzić należy, że nie jest zasadne stanowisko Centrum w zakresie dopuszczalności zastosowania zwolnienia od podatku akcyzowego do wyrobu gazowego (gazu ziemnego) zużywanego do celów opałowych przez placówki opiekuńczo-wychowawcze, o których mowa we wniosku. Centrum w swoim stanowisku nie wskazało na konkretną podstawę normatywną zwolnienia, które - według niego - ma zastosowanie na gruncie sytuacji opisanej we wniosku. Należało zatem przeanalizować wszystkie takie potencjalne podstawy. Jednak nawet umiejscowienie Centrum w systemie wspierania rodziny i systemie pieczy zastępczej, czy nawet szerzej - w systemie opieki społecznej nie pozwala na zastosowanie zwolnienia, które zostało przewidziane w art. 31b ust. 2 pkt 7 ustawy. Centrum nie jest bowiem - w świetle art. 6 pkt 5 ustawy o pomocy społecznej - jednostką organizacyjną pomocy społecznej. A taki wymóg stawia ten przepis. Ponadto jest podmiotem o charakterze stricite administracyjnym, a przy tym wyrób gazowy nabywa we własnym imieniu (faktury wystawiane są na Centrum), ale zużywają go odrębne jednostki organizacyjne. Zatem gaz jest zużywany przez podmiot inny niż jego nabywca. Wobec tego, jeżeli nawet gaz jest zużywany w domach "przypominających domy jednorodzinne", to jednak nie są łącznie spełnione przesłanki zastosowania zwolnienia wskazanego w art. 31b ust. 2 pkt 1 ustawy. Ze względu na aspekty podmiotowe i przedmiotowe sprawy brak jest również podstaw do zastosowania w sytuacji Centrum pozostałych zwolnień uregulowanych w przepisach z zakresu podatku akcyzowego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl