ITPP3/443-243/11/JK - Opodatkowanie podatkiem akcyzowym wyrobów węglowych zużywanych na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 8 grudnia 2011 r. (data wpływu 9 grudnia 2011 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania wyrobów węglowych zużywanych przez Wnioskodawcę na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej - jest nieprawidłowe.

W dniu 9 grudnia 2011 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczący podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania wyrobów węglowych zużywanych przez Wnioskodawcę na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi samodzielną działalność gospodarczą jako podatnik podatku VAT czynny, zobowiązany w zakresie podatku od towarów i usług do składania deklaracji miesięcznych. W zakres prowadzonej przez podatnika działalności między innymi wchodzi produkcja wyrobów jubilerskich ze srebra, wykonywanie konstrukcji metalowych na zlecenie oraz wykonywanie usług budowlanych na zlecenie. W roku podatkowym 2011 strona była zobowiązana do prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów na zasadach określonych rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475 z późn. zm.), którą to podatkową księgę rozchodów i rozchodów ma zamiar prowadzić podatnik także w roku podatkowym 2012 r. Od uzyskanego dochodu z tytułu prowadzenia samodzielnej działalności gospodarczej podatnik opłacał w roku podatkowym 2011 podatek dochodowy od osób fizycznych liniowy według stawki podatkowej w wysokości 19%. Zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych opłacono miesięcznie.

Podatnik jest właścicielem budynków na terenie miasta, które są wykorzystywane przy prowadzeniu działalności gospodarczej. Przedmiotowe budynki są ogrzewane za pośrednictwem własnej kotłowni, w której piec jest opalany węglem kamiennym oraz koksem, a wydatki z tego tytułu są zaliczane od kosztów uzyskania przychodu. Zainteresowany nabył w roku podatkowym 2011 r. na okres zimowy węgiel kamienny, który nie zostanie w całości zużyty do dnia 31 grudnia 2011 r. Być może Wnioskodawca przed dniem 31 grudnia 2011 r. nabędzie także koks który będzie wykorzystywany do ogrzewania budynków

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy podatnik z tytułu wykorzystywania w roku podatkowym 2012 oraz w latach podatkowych następnych przy ogrzewaniu budynków węgla kamiennego lub koksu nabytego przed dniem 31 grudnia 2011 r., od dnia 1 stycznia 2012 r. będzie podatnikiem podatku akcyzowego zobowiązanym do: zarejestrowania się w urzędzie celnym, sporządzenia spisu posiadanego zapasu węgla kamiennego oraz koksu na dzień 1 stycznia 2012 r., prowadzenia ewidencji dla celów podatku akcyzowego, określania należnego podatku akcyzowego w deklaracjach dla podatku akcyzowego oraz złożenia zawiadomienia, o którym mowa w art. 28 ust. 1 ustawy z dnia 16 września 2011 r. o redukcji obowiązków obywateli i przedsiębiorców (Dz. U. Nr 232, poz. 1378).

Stanowisko Wnioskodawcy.

W ocenie Zainteresowanego, stosownie do art. 16 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym Wnioskodawca z tytułu wykorzystywania w roku podatkowym 2012 oraz w latach podatkowych następnych przy ogrzewaniu budynków węgla kamiennego lub koksu nabytego przed dniem 31 grudnia 2011 r. od dnia 1 stycznia 2012 r. będzie podatnikiem podatku akcyzowego zobowiązanym do zarejestrowania się w urzędzie celnym oraz do sporządzenia spisu posiadanego zapasu węgla kamiennego oraz koksu na dzień 1 stycznia 2012 r. Wnioskodawca od dnia 1 stycznia 2012 r. będzie podatnikiem podatku akcyzowego zgodnie z art. 10 ust. 1 wymienionej ustawy, zobowiązanym: do prowadzenia ewidencji dla celów podatku akcyzowego; do określenia należnego podatku akcyzowego w deklaracjach dla podatku akcyzowego oraz do złożenia zawiadomienia do organu celnego, o którym mowa w art. 28 ust. 1 ustawy z dnia 16 września 2011 r. o redukcji obowiązków obywateli i przedsiębiorców (Dz. U. Nr 232, poz. 1378).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 163 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 z późn. zm.), dalej zwanej ustawą, do dnia 1 stycznia 2012 r. węgiel i koks objęte pozycjami CN 2701, 2702 oraz 2704 00, przeznaczone do celów opałowych podlegały zwolnieniu od akcyzy.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1a ustawy, wyroby węglowe, to wyroby energetyczne, określone w poz. 19-21 załącznika nr 1 do ustawy. Zgodnie z treścią wskazanego załącznika do wyrobów akcyzowych zalicza się:

* węgiel; brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgła - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych, klasyfikowane do kodu CN 2701,

* węgiel brunatny (lignit), nawet aglomerowany, z wyłączeniem gagatu - jeżeli jest przeznaczony do celów opałowych, klasyfikowany do kodu CN 2702,

* koks i półkoks, z węgla, węgla brunatnego (lignitu) lub torfu, nawet aglomerowany; węgiel retortowy - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych, klasyfikowany do kodu CN 2704 00.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 22 lit. a) ustawy, podmiot zużywający to podmiot mający miejsce zamieszkania, siedzibę lub miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, który wyroby akcyzowe objęte zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie zużywa na cele uprawniające do zwolnienia. Z kolei, w myśl art. 2 ust. 1 pkt 23a ustawy, pośredniczący podmiot węglowy, to podmiot mający siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium kraju, dokonujący sprzedaży, dostawy wewnątrzwspólnotowej, nabycia wewnątrzwspólnotowego, importu lub eksportu wyrobów węglowych, podlegających zwolnieniu od akcyzy.

Zgodnie z art. 9a ust. 1 ustawy, w przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

W myśl ustępu 2 cytowanego artykułu, za sprzedaż wyrobów węglowych uznaje się ich:

Obowiązek podatkowy z tytułu sprzedaży wyrobów węglowych na terytorium kraju, zgodnie z art. 10 ust. 1a ustawy, powstaje z dniem wydania wyrobów węglowych, w tym także przewoźnikowi, a w przypadkach, o których mowa w art. 9a ust. 2 pkt 2-9, z dniem wykonania tych czynności. Jeżeli sprzedaż wyrobów węglowych jest potwierdzona fakturą, obowiązek podatkowy, w myśl art. 10 ust. 1b ustawy, powstaje z dniem wystawienia faktury, nie później niż w 7. dniu od dnia wydania wyrobów węglowych.

Zgodnie z zasadą określoną w art. 13 ust. 1 ustawy, podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą.

Podmiot prowadzący działalność gospodarczą jest obowiązany, przed dniem wykonania pierwszej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą lub pierwszej czynności z wykorzystaniem wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, złożyć zgłoszenie rejestracyjne właściwemu naczelnikowi urzędu celnego. Zgłoszenie rejestracyjne powinno zawierać dane dotyczące tego podmiotu i prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, w szczególności imię i nazwisko lub nazwę podmiotu, adres jego siedziby lub zamieszkania oraz określenie rodzaju prowadzonej działalności gospodarczej, a w przypadku działalności gospodarczej z użyciem wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy - również adresy miejsc wykonywania działalności oraz określenie rodzaju i przewidywanej średniej miesięcznej ilości zużywanego wyrobu akcyzowego. Właściwy naczelnik urzędu celnego, bez zbędnej zwłoki, nie później niż w ciągu 7 dni od dnia przyjęcia zgłoszenia rejestracyjnego, pisemnie potwierdza jego przyjęcie (art. 16 ust. 1-3 ustawy).

Ponadto, w myśl, art. 21a ust. 1 ustawy, w przypadku wyrobów węglowych podatnik jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego:

Zgodnie z art. 31a ust. 1 ustawy, zwalnia się od akcyzy:

Ponadto, zgodnie z art. 31a ust. 2 ustawy, zwalnia się od akcyzy wyroby węglowe zużywane:

W myśl art. 28 ust. 1 ustawy z dnia 16 września 2011 r. o redukcji niektórych obowiązków obywateli i przedsiębiorców (Dz. U. Nr 232, poz. 1378) pisemne powiadomienie o zamiarze prowadzenia działalności gospodarczej jako pośredniczący podmiot węglowy, o którym mowa w art. 16 ust. 3a ustawy wymienionej w art. 21, może być złożone do właściwego naczelnika urzędu celnego, przed dniem 2 stycznia 2012 r., a właściwy naczelnik urzędu celnego może je potwierdzić przed tym dniem.

Z treści wniosku wynika, iż Wnioskodawca jest właścicielem budynków, które wykorzystuje w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Przedmiotowe budynki są ogrzewane za pośrednictwem własnej kotłowni, w której piec jest opalany węglem kamiennym oraz koksem. Wnioskodawca w 2011 r. nabył węgiel kamienny, który nie zostanie w całości zużyty do dnia 31 grudnia 2011 r. Zainteresowany przed dniem 31 grudnia 2011 r. zamierza nabyć koks który także będzie wykorzystywany do ogrzewania budynków.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą skutków podatkowych zużycia przedmiotowych wyrobów od dnia 1 stycznia 2012 r. w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W ocenie Zainteresowanego, z tytułu wykorzystywania w roku podatkowym 2012 oraz w latach podatkowych następnych przy ogrzewaniu budynków węgla kamiennego lub koksu nabytego przed dniem 31 grudnia 2011 r. od dnia 1 stycznia 2012 r. Wnioskodawca będzie podatnikiem podatku akcyzowego zobowiązanym do określania należnego podatku akcyzowego w składanych deklaracjach dla podatku akcyzowego, zarejestrowania się w urzędzie celnym, sporządzenia spisu posiadanego zapasu węgla kamiennego oraz koksu na dzień 1 stycznia 2012 r., prowadzenia ewidencji dla celów podatku akcyzowego oraz do złożenia zawiadomienia, o którym mowa w art. 28 ust. 1 ustawy z dnia 16 września 2011 r. o redukcji obowiązków obywateli i przedsiębiorców (Dz. U. Nr 232, poz. 1378).

Na wstępie wskazać należy, iż opodatkowanie akcyzą wyrobów przeznaczonych do celów opałowych, takich jak węgiel kamienny i koks zostało wprowadzone przepisami ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 3, poz. 11), której tekst ogłoszono dnia 12 stycznia 2009 r. Jednakże stosownie do art. 18a dyrektywy Rady 2003/96/WE w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej Polska mogła stosować okres przejściowy do 1 stycznia 2012 r. dla dostosowania swojego krajowego poziomu opodatkowania węgla i koksu dla celów grzewczych. Z uwagi na wynegocjowany przez Polskę okres przejściowy, w art. 163 ustawy o podatku akcyzowym, przewidziano - do dnia 1 stycznia 2012 r. włącznie - zwolnienie od akcyzy węgla i koksu objętych pozycjami CN 2701, 2702 oraz 2704 00, przeznaczonych do celów opałowych. Zmiany przepisów ustawy o podatku akcyzowym zawarte w treści ustawy z dnia 16 września 2011 r. o redukcji niektórych obowiązków obywateli i przedsiębiorców (Dz. U. Nr 232, poz. 1378) dotyczyły uregulowania sytuacji podatkowej wyrobów węglowych w związku z wygaśnięciem z dniem 1 stycznia 2012 r. obowiązującego zwolnienia od akcyzy.

Z uwagi na specyfikę obrotu wyrobami węglowymi, ustawodawca, dążąc do redukcji obciążeń związanych z ich obrotem, zdecydował się opodatkować je na ostatnim etapie obrotu, tj. w momencie sprzedaży podmiotowi, który zużyje wyroby węglowe i nie będzie korzystał z żadnego zwolnienia ze względu na przeznaczenie. Zaznaczyć należy, odnosząc się do faktu posiadania przez Spółkę zapasu wyrobów węglowych, że posiadanie wyrobów węglowych nie jest przedmiotem opodatkowania akcyzą. W związku z powyższym sam fakt posiadania po 1 stycznia 2012 r. zapasów wyrobów węglowych nie spowoduje powstania obowiązku podatkowego, a co za tym idzie - posiadanie przez Wnioskodawcę wyrobów węglowych nie spowoduje, że stanie się ona z dniem 2 stycznia 2012 r. podatnikiem akcyzy. Skoro fakt posiadania wyrobów węglowych nie został wskazany jako przedmiot opodatkowania akcyzą, nie wprowadzono także przepisu zobowiązującego podmioty posiadające zapasy wyrobów węglowych do dokonania spisu z natury tych wyrobów, bowiem oznaczałoby to de facto nakładanie obowiązków podatkowych w akcyzie na podmioty niebędące jej podatnikami.

Jednakże w sytuacji, gdy Wnioskodawca niepodlegający żadnym zwolnieniom od akcyzy, posiadający zapasy wyrobów węglowych nabyte przed dniem 2 stycznia 2012 r., zużyje te wyroby po dniu 1 stycznia 2012 r. na cele opałowe w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, będzie podlegał opodatkowaniu z tytułu użycia tych wyrobów na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej (art. 9a ust. 2 pkt 9 ustawy). Obowiązek podatkowy w tym przypadku będzie powstawał systematycznie w miarę zużywania tych wyrobów węglowych. Zatem Zainteresowany będzie obowiązany składać deklaracje podatkowe i dokonywać rozliczenia akcyzy od zużytych wyrobów węglowych. Jednakże należy zauważyć, iż Wnioskodawca nabywając wyroby węglowe po dniu 1 stycznia 2012 nie będzie już obowiązany dokonać rozliczenia akcyzy związanej z nabywanymi wyrobami węglowymi, gdyż podatnikiem będzie podmiot sprzedający Wnioskodawcy te wyroby.

Zatem, biorąc powyższe pod uwagę wskazać należy, iż w opisanej we wniosku sytuacji (zdarzeniu przyszłym) w związku z faktem, iż Wnioskodawca od dnia 2 stycznia 2012 r. zamierza wykonywać czynności opodatkowane akcyzą, tym samym będzie podatnikiem akcyzy z tytułu zużywania w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zapasów wyrobów węglowych - węgla i koksu przeznaczonego do celów opałowych - zgromadzonych do dnia 1 stycznia 2012 r.

W związku z powyższym Wnioskodawca będzie miał obowiązek zarejestrować się jako podatnik akcyzy przed dokonaniem pierwszej czynności opodatkowanej akcyzą oraz rozliczyć należny podatek w składanych deklaracjach podatkowych.

Podkreślić jednakże należy, iż na Zainteresowanym, nie będzie ciążył obowiązek dokonania spisu z natury posiadanych na dzień 1 stycznia 2012 r. wyrobów węglowych oraz prowadzenia ewidencji wymienionych wyrobów. Ponadto, z uwagi na fakt, iż Zainteresowany w opisanym zdarzeniu nie będzie występował jako pośredniczący podmiot węglowy, zatem nie będzie także zobowiązany do złożenia pisemnego powiadomienia o zamiarze prowadzenia działalności gospodarczej jako taki podmiot.

W związku z powyższym, z uwagi na fakt, że tutejszy organ nie mógł zgodzić się ze stanowiskiem Spółki w pełnym zakresie, stanowisko to należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa - art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.