ITPP3/443-196/10/JK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 14 grudnia 2010 r. (data wpływu 20 grudnia 2010 r.) uzupełnionym pismami z dnia 25 lutego 2011 r. oraz dnia 18 marca 2011 r. o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczące podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odliczenia podatku VAT w związku z realizacją projektu "Poprawa funkcjonalności..." - jest prawidłowe.

W dniu 20 grudnia 2010 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczący podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odliczenia podatku VAT w związku z realizacją projektu "Poprawa funkcjonalności...".

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Gmina w dniu 30 września 2010 r. podpisała umowę o dofinansowanie projektu Poprawa funkcjonalności..." współfinansowanego z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach osi priorytetowej 4 - rozwój, restrukturyzacja i rewitalizacja miast, działanie 4.2 - rewitalizacja miast w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego na lata 2007-2013. Wskazane zadanie dotyczyło przebudowy ulic. W ramach inwestycji przebudowano nawierzchnię ulic z kostki wraz z przyległymi chodnikami z uwzględnieniem istniejących zjazdów, usunięte zostały kolizje istniejących sieci telekomunikacyjnych i energetycznych, przebudowana została infrastruktura podziemna: sieć wodociągowa z przyłączami, sieć kanalizacji sanitarnej i sieć burzowa oraz wybudowane zostało oświetlenie drogowe. Wnioskodawca wskazuje, że działanie Gminy w przedstawionej sytuacji nie ma związku ze sprzedażą opodatkowaną. Inwestycja nie będzie służyć do wykonywania czynności opodatkowanych. W związku z czym nie będzie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego, bądź zwrotu kwoty różnicy tego podatku. Wobec tego podatek VAT jest kwalifikowalny i został ujęty we wniosku o dofinansowanie. Zgodnie z umową o dofinansowanie jednostką realizującą projekt jest Urząd Miejski. Środki uzyskane z Unii Europejskiej nie są środkami w myśl § 7 ust. 3 i 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799 z późn. zm.). Zainteresowany wskazał także, że po zakończeniu inwestycji właścicielem wykonanej sieci kanalizacyjnej i wodociągowej pozostanie Gmina. Mieniem tym na podstawie umowy dzierżawy administruje Przedsiębiorstwo Usług Wodno-Kanalizacyjnych jednostka operatorska - Sp. z o.o., która pobiera opłaty z tytułu dostarczania i odprowadzania wody. Umowa dzierżawy i uzyskiwany z tego tytułu czynsz nie dotyczy przedsięwzięć dofinansowywanych ze środków Unii Europejskiej. Po zakończeniu inwestycji Gmina nie będzie zawierała umów powodujących opodatkowane przychody.

Ponadto, w odpowiedzi na wezwanie tutejszego organu o uszczegółowienie przedstawionego stanu faktycznego, Wnioskodawca stwierdził, iż przedmiotowy majątek w ramach umowy dzierżawy jest oddany do eksploatacji Przedsiębiorstwu Usług Wodno-Kanalizacyjnych jednostka operatorska - Sp. z o.o. Z powyższego tytułu jest pobierany czynsz dzierżawny. Zainteresowany wskazuje przy tym, iż majątek wyremontowany w wyniku realizacji inwestycji pod nazwą "Poprawa funkcjonalności..." t.j. sieci wodociągowe i kanalizacyjne po jego oddaniu do eksploatacji do tego przedsiębiorstwa został wyłączony z opłaty za dzierżawione mienie. W związku z tym faktem Gmina nie będzie zawierała umów powodujących przychody opodatkowane i w żaden sposób nie może odzyskać podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Gmina realizując opisane przedsięwzięcie, które służy zaspokajaniu zbiorowych potrzeb wspólnoty, nie mające związku ze sprzedażą opodatkowaną, może odzyskać koszt poniesionego podatku od towarów i usług, którego wysokość została ujęta w kategorii wydatków kwalifikowalnych.

Stanowisko Wnioskodawcy.

W ocenie Zainteresowanego, Gmina realizując wskazane przedsięwzięcie nie może odzyskać poniesionego kosztu VAT, z uwagi na fakt, że w opisanej sytuacji nie będzie miała zastosowania sprzedaż opodatkowana. Podatek VAT w tym przypadku jest kosztem kwalifikowanym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Stosownie do art. 88 ust. 4 powołanej ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje tylko czynnym podatnikom podatku od towarów i usług w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Wskazana norma prawna wyraża zasadę neutralności podatku od towarów i usług, w następstwie której podatnicy realizujący czynności zwolnione, są w podobnej sytuacji jak ostateczny nabywca (konsument) towaru lub usługi, z wyjątkiem przypadków jednoznacznie wskazanych w ustawie. Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

W rozdziale 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799 z późn. zm.), przewidziano przypadki, w których kwota podatku naliczonego może być zwrócona jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług finansowanego ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej, oraz warunki i tryb dokonywania tego zwrotu. Przepisy powołanego rozporządzenia określają katalog środków, które stanowią ww. środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej (§ 7 ust. 3 i 4). Uzyskanie pomocy finansowej pochodzącej ze źródeł, o których mowa w tych przepisach daje prawo do ubiegania się o zwrot podatku w oparciu o przepisy zawarte w rozdziale 9 tego rozporządzenia.

Z treści złożonego wniosku wynika, że Zainteresowany zrealizował zadanie inwestycyjne polegające na przebudowie nawierzchni ulic, istniejących sieci telekomunikacyjnych i energetycznych, przebudowana została sieć wodociągowa z przyłączami, sieć kanalizacji sanitarnej i sieć burzowa oraz wybudowane zostało oświetlenie drogowe. Wnioskodawca wskazał, że inwestycja nie będzie służyć do wykonywania czynności opodatkowanych. Zainteresowany wskazał także, że po zakończeniu inwestycji właścicielem wykonanej sieci kanalizacyjnej i wodociągowej pozostanie Gmina. Mieniem tym na podstawie umowy dzierżawy administruje spółka z o.o., która pobiera opłaty z tytułu dostarczania i odprowadzania wody. Umowa dzierżawy i uzyskiwany z tego tytułu czynsz nie dotyczy przedsięwzięć dofinansowywanych ze środków Unii Europejskiej. Wnioskodawca wskazuje przy tym, że majątek wyremontowany w wyniku realizacji inwestycji pod nazwą "Poprawa funkcjonalności..." t.j. sieci wodociągowe i kanalizacyjne po jego oddaniu do eksploatacji do tego przedsiębiorstwa został wyłączony z opłaty za dzierżawione mienie. Ponadto, po zakończeniu inwestycji Gmina nie będzie zawierała umów powodujących opodatkowane przychody.

Biorąc powyższe pod uwagę, w szczególności to, że majątek będący przedmiotem projektu nie jest przedmiotem umowy cywilnoprawnej (dzierżawy), należy stwierdzić, że z uwagi na fakt niespełnienia podstawowej przesłanki warunkującej prawo do odliczenia podatku naliczonego, jaką jest związek zakupów z wykonywaniem czynności opodatkowanych, Gminie nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu wydatków związanych z realizacją przedmiotowego projektu. Wnioskodawcy nie przysługuje również prawo otrzymania zwrotu tego podatku w przypadkach i trybie przewidzianym w rozdziale 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r., gdyż środki na realizację projektu nie są środkami bezzwrotnej pomocy zagranicznej, o których mowa w § 7 ust. 3 i 4 wymienionego rozporządzenia.

Jednocześnie informuje się, że organy podatkowe nie są kompetentne do rozstrzygania kwestii możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych, bowiem kwestię tę rozstrzygają przepisy regulujące zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153 poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.