ITPP3/443-178a/08/09-S/JK - Możliwość zwolnienia od podatku akcyzowego importowanego paliwa żeglugowego nabywanego od pośredników (traderów) mających siedzibę poza terytorium Polski.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów - uwzględniając wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 6 maja 2009 r. sygn. akt I SA/Sz 205/09 - po ponownej analizie stanu faktycznego stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 5 sierpnia 2008 r. (data wpływu 8 sierpnia 2008 r.) uzupełnionym pismami z dnia 8 września 2008 r. i 2 września 2009 r. oraz 28 września 2009 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczące podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od akcyzy importowanego paliwa żeglugowego - jest nieprawidłowe.

W dniu 8 sierpnia 2008 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczący podatku akcyzowego w zakresie warunków zwolnienia od akcyzy importowanego paliwa żeglugowego.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka zaopatruje statki polskie i statki obce w paliwo żeglugowe, czyli olej napędowy oznaczony znacznikiem Solvent Yellow 124 oraz zabarwiony na niebiesko barwnikiem Solvent Blue 35. Dostarczany na statki olej napędowy Spółka importuje. Na podstawie § 8 ust. 6 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego olej napędowy przeznaczony do celów żeglugi jest zwolniony od podatku akcyzowego. Spółka dołącza do zgłoszenia celnego oświadczenie, że zakupiony olej napędowy zostanie zużyty lub odsprzedany do celów żeglugi. Następnie Spółka odsprzedaje olej napędowy podmiotom posiadającym jednostki pływające. Podmiot posiadający jednostkę pływającą składa na kwicie bunkrowym oświadczenie, że zakupiony olej napędowy zostanie zużyty do celów żeglugi. Spółka w terminie do dnia 25. następnego miesiąca przekazuje do właściwego naczelnika urzędu celnego miesięczne zestawienia otrzymanych oświadczeń od podmiotów posiadających jednostki pływające.

Część oleju napędowego sprzedawana i dostarczana jest na statki obcej bandery za pośrednictwem "traderów" - podmiotów gospodarczych zajmujących się obrotem takimi paliwami dla potrzeb statków przebywających w obcych portach. "Trader" posiadający siedzibę poza terytorium Polski działając w imieniu armatora statku składa zamówienie na dostawę oleju napędowego. Olej napędowy dostarczany jest bezpośrednio na statek. Kapitan statku składa oświadczenie, że zakupiony olej napędowy zostanie zużyty do celów żeglugi. Spółka wystawia fakturę sprzedaży na "tradera", który następnie wystawia armatorowi statku fakturę za wykonane usługi oraz dostarczony na statek olej napędowy. Wnioskodawca prowadzi ewidencję sprzedawanych olejów napędowych przeznaczonych na cele żeglugi. Posiada całą dokumentację dostaw oleju napędowego bezpośrednio na statki, czyli kwity bunkrowe określające rodzaj i ilość dostarczanego oleju napędowego, oznaczenie jednostki pływającej oraz wszystkie inne wymagane informacje. Ponadto jest w posiadaniu dokumentów potwierdzających fakt dokonania sprzedaży oleju napędowego za pośrednictwem "traderów". We wszystkich przypadkach sprzedaży oleju napędowego za pośrednictwem "traderów" kupujący dokonali zapłaty za zakupiony towar.

Spółka ponadto poinformowała, iż sprzedawany olej napędowy objęty jest kodami CN 2710 19 41, 2710 19 45, 2710 19 49 i symbolem PKWiU 23.20.15. Olej dostarczany jest na statki, o których mowa w art. 83 ust. 1 pkt 10 lit. a) i b ustawy o VAT. Dostawy na statki odbywają się bezpośrednio z magazynu Spółki. "Trader" nie jest zarejestrowanym podatnikiem podatku akcyzowego. Wystawiane przez Spółkę faktury sprzedaży przesyłane są bezpośrednio na wskazane zagraniczne adresy "traderów".

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Stanowisko Wnioskodawcy.

W ocenie Spółki sprzedaż oleju napędowego prawidłowo oznaczonego i zabarwionego na niebiesko, za pośrednictwem "traderów" mających siedzibę poza terytorium Polski jest zwolniona od podatku akcyzowego, gdyż spełnione zostały wszystkie wymogi § 8 ust. 6 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego. Spełniony został cel zwolnienia od podatku akcyzowego, gdyż olej napędowy został sprzedany do celów żeglugi. Zdaniem Wnioskodawcy przedstawiony sposób zaopatrywania statków w olej napędowy jest stosowany powszechnie we wszystkich portach, w kraju i za granicą w całej branży morskiej. W innych portach Wspólnoty Europejskiej olej napędowy przeznaczony na cele żeglugi jest zwolniony z podatku akcyzowego na podstawie art. 14 ust. 1 lit. c) dyrektywy Rady 2003/96/WE z dnia 27 października 2003 r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej. Spółka dodatkowo informuje, iż Dyrektor Izby Celnej w piśmie z dnia 30 lipca 2007 r. potwierdził, że sprzedaż oleju napędowego na statki obce za pośrednictwem "traderów" jest zwolniona z podatku akcyzowego, pod warunkiem uzyskania od kapitana statku oświadczenia, że zakupiony olej napędowy zostanie zużyty do celów żeglugi.

Działający z upoważnienia Ministra Finansów Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy wydał w dniu 29 października 2008 r. interpretację indywidualną Nr ITPP3/443-178a/08/JK stwierdzając, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 8 września 2008 r. jest nieprawidłowe. Wezwanie do usunięcia naruszenia prawa wniesiono w dniu 18 listopada 2008 r., zaś odpowiedzi na wezwanie udzielono pismem z dnia 19 grudnia 2008 r. znak ITPP3/443W-16/08 (doręczonym w dniu 29 grudnia 2008 r.). W dniu 29 stycznia 2009 r. wpłynęła do Izby Skarbowej w Bydgoszczy skarga na ww. interpretację, w której wniesiono o uchylenie interpretacji indywidualnej.

Wyrokiem z dnia 6 maja 2009 r. sygn. akt I SA/Sz 205/09, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie uchylił zaskarżoną interpretację.

W wykonaniu wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie tutejszy organ pismem z dnia 24 sierpnia 2009 wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej poprzez wskazanie dodatkowych elementów stanu faktycznego. Z uwagi na fakt, iż Spółka nie odniosła się precyzyjnie do pytań postawionych w wezwaniu z dnia 24 sierpnia 2009 r. organ wystosował do Wnioskodawcy kolejne wezwanie z dnia 14 września 2009 r.

W odpowiedzi na wezwanie z dnia 14 września 2009 r. Wnioskodawca uzupełnił stan faktyczny zawarty we wniosku stwierdzając, iż:

Wnioskodawca uzasadniając swoje stanowisko w sprawie stwierdził, że w świetle powyższego działanie "tradera" jest charakterystyczne dla obrotu morskiego i nie przekreśla możliwości zastosowania szczególnego sposobu opodatkowania dostaw paliwa, które faktycznie są realizowane na rzecz podmiotów posiadających jednostki pływające zgodnie z obowiązującymi przepisami.

Spółka stoi na stanowisku, iż w przedstawionym stanie faktycznym, spełnione są wszystkie cztery warunki zwolnienia od akcyzy, wymienione w § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 kwietnia 2004 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (tekst jedn. Dz. U. z 2006 r. Nr 72, poz. 500 z późn. zm.) i art. 83 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zainteresowany ponadto wskazał, iż faktycznie nabywcą oleju napędowego był podmiot posiadający jednostkę pływającą. Podmiot ten odbierał od Spółki zamówiony przez "tradera" olej napędowy, potwierdzał na kwicie bunkrowym odbiór oleju i zużywał nabyty olej napędowy. W ocenie Wnioskodawcy, to ten podmiot nabywał olej napędowy, skoro został mu dostarczony i następnie przez niego zużyty. Ponadto formalnie Spółka wypełniła również warunek odsprzedaży oleju napędowego. Wnioskodawca odnosząc się do kwestii umów stwierdził, iż "trader" posiada z armatorami stosowne umowy, skoro dokonuje zapłaty za towar, którym nie dysponuje. Na podstawie takiej umowy "trader" odzyskuje koszty poniesione przy zakupie towarów dostarczonych jako zaopatrzenie statków.

Natomiast odnosząc się do kwestii pełnomocnictwa do działania "tradera" w imieniu armatora Zainteresowany dodał, iż jest to umowa dwóch podmiotów armatora statku i "tradera" oraz jest ona nieistotna dla Spółki, gdyż w żaden sposób jej nie dotyczy.

W wyniku ponownej analizy przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, w związku z przepisem art. 153 ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, stanowiącym, że ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie ten sąd oraz organ, którego działanie lub bezczynność było przedmiotem zaskarżenia, stanowisko Spółki w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem artykułu 14 ust. 1 lit. c dyrektywy Rady 2003/96/WE z dnia 27 października 2003 r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej poza przepisami ogólnymi wymienionymi w dyrektywie 92/12/EWG w sprawie zwolnionych zastosowań produktów podlegających opodatkowaniu, i bez uszczerbku dla innych przepisów wspólnotowych, państwa członkowskie zwalniają od podatku na warunkach, które ustanawiają do celów zapewnienia prawidłowego i prostego stosowania takich zwolnień oraz zapobieżenia jakimkolwiek oszustwom podatkowym, unikaniu lub nadużyciom produkty energetyczne dostarczane w celu zastosowania jako paliwo do celów żeglugi na wodach terytorialnych Wspólnoty (włącznie z połowami), z wyłączeniem prywatnej żeglugi niehandlowej, i energię elektryczną produkowaną na pokładzie statku.

Zatem państwo polskie stosownie do wskazanego przepisu dyrektywy zobowiązane zostało do ustanowienia przepisów umożliwiających zwolnienie od akcyzy paliwa do celów żeglugi na wodach terytorialnych Wspólnoty (włącznie z połowami), z wyłączeniem prywatnej żeglugi niehandlowej. Dyrektywa nałożyła na Polskę również obowiązek określenia warunków tego zwolnienia.

Według stanu prawnego w dacie wydania pierwotnej interpretacji indywidualnej przepisy artykułu 14 ust. 1 lit. c ww. dyrektywy Rady wdrożono do polskiego porządku prawnego w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 26 kwietnia 2004 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (tekst jedn. Dz. U. z 2006 r., Nr 72, poz. 500 z późn. zm.).

W myśl § 8 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 kwietnia 2004 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (tekst jedn. Dz. U. z 2006 r., Nr 72, poz. 500 z późn. zm.) zwalnia się od akcyzy sprzedaż między innymi olejów napędowych wykorzystywanych do celów żeglugi (włączając rejsy rybackie), dokonywaną ze składu podatkowego na terytorium kraju uprawnionemu nabywcy lub dokonywaną przez podmiot, który dokonuje odsprzedaży tych wyrobów podmiotom zużywającym wymienione wyroby do celów zwolnionych lub zużywa je na własne potrzeby do celów zwolnionych od akcyzy.

Stosownie do § 8 ust. 6 wymienionego rozporządzenia zwolnienie, o którym mowa wyżej ma zastosowanie również do importu olejów napędowych pod warunkiem, że:

Należy w tym miejscu zauważyć, iż przepis ten dotyczy zwolnienia importu, a nie jak twierdzi we wniosku Spółka czynności sprzedaży wyrobów akcyzowych. Zgodnie z jego dyspozycją zwalania się od akcyzy import olejów napędowych, olejów opałowych lub olejów smarowych oznaczonych symbolem PKWiU 23.20.18-02.50 oraz objętych kodem CN 2710 19 81 pod warunkiem, że wszystkie określone w nim wymogi zostaną przez importera wykonane. Importer korzysta z tego zwolnienia podatkowego warunkowo, gdyż jeżeli nie spełni któregoś z określonych warunków, traci to zwolnienie, co powoduje, że jest zobowiązany do zapłaty podatku z tytułu importu, co do którego nie wykazał, że został on przez niego lub podmiot od niego ten olej nabywający, zużyty do celów żeglugi (włączając rejsy rybackie). Zwolnienie to odnosi się do wyrobu (oleju napędowego) objętego danym zgłoszeniem celnym i nie wygasa, o ile nie zostanie w stosunku do objętego tym zgłoszeniem wyrobu, stwierdzone niespełnienie, któregoś z warunków określonych w § 8 ust. 6 rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 26 kwietnia 2004 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (por. wyrok NSA z dnia 2 lipca 2009 r. syg. akt I FSK 723/08).

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, iż w przypadku importu przedmiotowych wyrobów warunkiem zwolnienia jest bezpośrednie zużycie oleju napędowego przez importera do celów zwolnionych lub ich odsprzedaż podmiotowi zużywającemu wyroby do celów zwolnionych.

Należy zaznaczyć, iż w przypadku importu zwolnionych od akcyzy wyrobów, o których mowa w § 8 ust. 6 wymienionego rozporządzenia, nie występuje (jak w innych regulacjach tego rozporządzenia) pośrednik w obrocie zwolnionym od akcyzy wyrobem akcyzowym. Zatem sprzedaż przez importera oleju napędowego podmiotowi, który nie będzie podmiotem zużywającym wyroby do celów zwolnionych od akcyzy powoduje, iż przedmiotowe wyroby nie będą korzystały ze zwolnienia od akcyzy.

Powyższe potwierdza brzmienie przepisów dotyczących treści oświadczeń składanych przez podmioty uczestniczące w obrocie zwolnionym od akcyzy olejem napędowym. W obrocie olejem napędowym może jedynie uczestniczyć importer (§ 8 ust. 6 pkt 1) oraz podmiot zużywający (§ 8 ust. 6 pkt 3 rozporządzenia).

Należy zauważyć, iż zgodnie z ugruntowanym orzecznictwem sądowym wszelkiego rodzaju przywileje podatkowe są w swojej istocie odstępstwem od jednej z głównych zasad podatkowych, a mianowicie zasady sprawiedliwości podatkowej, przejawiającej się w powszechności opodatkowania oraz równości podatkowej. Zatem rzeczą zupełnie wyjątkową jest sytuacja, w której pewna grupa podmiotów korzysta z uprawnień, których nie posiada większość. Z powyższego wynika, że wszelkiego rodzaju uprzywilejowanie w systemie prawa podatkowego jako wyjątek, odstępstwo od zasady sprawiedliwości podatkowej (powszechności i równości opodatkowania) nie może być oderwane od zasad wykładni gramatycznej i odbywać się według wykładni rozszerzającej. Zasadą jest bowiem, jak to sformułowano w wyroku Sądu Najwyższego z dnia 7 maja 1997 r. (III RN 22/97 - OSNAPU 1998 Nr 5 poz. 142), ścisła interpretacja przepisów wprowadzających przywileje podatkowe.

Podkreślenia wymaga, iż zgodnie z linią orzeczniczą sądów administracyjnych przepisy prawa podatkowego należy interpretować ściśle, zaś ich wykładnia rozszerzająca jest niedopuszczalna. Wszelkiego rodzaju ulgi podatkowe mają charakter ściśle określony. W szczególności zatem przepisy dotyczące ulg, będące odstępstwem od zasady płacenia podatków, nie powinny być interpretowane rozszerzająco (wyrok NSA z dnia 17 lipca 2002 r. syg. akt I SA/Wr 469/00).

Zatem, przepisy regulujące kwestię zwolnienia od akcyzy importowanych olejów napędowych do celów żeglugi wskazują na możliwość odsprzedaży wyrobu akcyzowego wyłącznie podmiotowi który będzie zużywał ten olej i nie dopuszczają udziału podmiotów, które pośredniczą w dostawie. Kierując się przepisem dyrektywy Minister Finansów w celu zapobieżenia jakimkolwiek oszustwom podatkowym, unikaniu lub nadużyciom uznał, iż obrót importowanym paliwem powinien być szczególnie przejrzysty.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie wskazał, iż kluczowe znaczenie w niniejszej sprawie ma wyjaśnienie, kto w przedstawionym przez stronę stanie faktycznym jest nabywcą importowanego paliwa czyli stroną dokonywanej transakcji kupna - sprzedaży, tj. czy jest nią armator, w imieniu, którego działa "trader", czy też sam "trader", który, w ocenie sądu, nie jest podmiotem uprawnionym. Sąd zaznaczył także, iż działanie uprawnionego nabywcy, korzystającego z pośrednika (pełnomocnika) występującego w jego imieniu i działającego na jego rzecz, uniemożliwia skorzystanie ze zwolnienia do podatku akcyzowego.

Z treści odpowiedzi Spółki, na wezwanie o przedstawienie dodatkowych elementów stanu faktycznego, wynika, iż nabywcą (kupującym) oleju napędowego przeznaczonego do celów żeglugi był "trader", a w wystawianych przez Spółkę fakturach sprzedaży wymienionego oleju jako nabywca (kupujący) wskazany jest "trader" składający zamówienie. Wnioskodawca wskazał także, że "trader" nie przedstawiał Spółce pełnomocnictwa, w jakiejkolwiek formie, do działania w imieniu i na rzecz armatora statku.

Zaznaczyć również należy, iż "trader" nie występował w imieniu armatora jako agent morski posiadający sporządzoną w tym celu umowę agencyjną.

Zatem, z analizy przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż stroną transakcji kupna-sprzedaży był "trader", a nie armator. W wystawionych przez Spółkę (importera) fakturach sprzedaży to "trader" wskazany jest jako nabywca (kupujący) olej napędowy. Armator w opisanym stanie faktycznym nie jest nabywcą, jak twierdzi Spółka, lecz wyłącznie odbiorcą paliwa żeglugowego.

Zaznaczyć również należy, iż "trader" nie okazał Spółce pełnomocnictwa do działania w imieniu i na rzecz armatora statku. Ponadto w opisanych transakcjach "trader" nie działa jako agent morski (pełnomocnik) reprezentujący armatora przy zakupie oleju napędowego.

Wobec powyższego nie jest uzasadnione również twierdzenie Spółki, iż w opisanym stanie faktycznym "trader" działa jako płatnik. Natomiast podmiot ten faktycznie działa we własnym imieniu nabywając olej napędowy w celu jego dalszej odsprzedaży armatorom.

Odnosząc się natomiast do wskazanego przez Spółkę, a następnie WSA w Szczecinie postanowienia Dyrektora Izby Celnej w Szczecinie w sprawie interpretacji prawa podatkowego Nr 320000-PA-9110-I-7/07 z 30 lipca 2007 r. stwierdzić należy, iż dotyczy ono odmiennego stanu faktycznego. Organ w wymienionym postanowieniu analizował kwestię sprzedaży oleju napędowego do celów żeglugi ze składu podatkowego na terytorium kraju, a nie importu. Obrót przedmiotowym paliwem na terytorium kraju w związku z jego odsprzedażą reguluje inna norma prawna zawierająca właściwe dla tej czynności warunki zwolnienia. Wskazać również należy, iż przepisy regulujące zwolnienie od akcyzy w przypadku sprzedaży oleju napędowego do celów żeglugi ze składu podatkowego na terytorium kraju dopuszczają możliwość odsprzedaży oleju podmiotowi, który sam nie zużywa jego paliwa leczy odsprzedaje je podmiotom uprawnionym (zużywającym). Zatem w ramach tej procedury dopuszczono istnienie podmiotu, który nabywał olej napędowy ze składu podatkowego, a następnie dostarczał go podmiotom uprawnionym.

W tym miejscu należy zaznaczyć, iż zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, wyczerpujący opis stanu faktycznego winien wynikać z wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, jak również z pism uzupełniających stan faktyczny, nie zaś z załączonych do niego dokumentów, w związku z czym nie były one przedmiotem merytorycznej analizy.

Reasumując, Spółka (importer) w opisanym stanie faktycznym, korzysta ze zwolnienia podatkowego warunkowo, gdyż jeżeli nie spełni któregoś z określonych warunków, traci uprawnienie do korzystania ze zwolnienia podatkowego. Zwolnienie to odnosi się do wyrobu akcyzowego objętego danym zgłoszeniem celnym i nie wygasa, o ile nie zostanie w stosunku do objętego tym zgłoszeniem wyrobu, stwierdzone niespełnienie, któregokolwiek z warunków określonych w § 8 ust. 6 rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 26 kwietnia 2004 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego. Zainteresowany zatem, nie może korzystać ze zwolnienia, gdyż nie spełnia warunków zwolnienia. Importowany wyrób, będący przedmiotem zapytania, nie jest przez Spółkę sprzedawany podmiotom uprawnionym, które same zużywają olej napędowy do celów żeglugi (wyłączając rejsy rybackie).

Należy również podkreślić, iż tutejszy organ wydając niniejszą interpretacje indywidualną jest związany oceną prawną wyrażoną w orzeczeniu Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 6 maja 2009 r. sygn. akt I SA/Sz 205/09.

W wydanym wyroku Sąd stwierdził, między innymi, iż w przypadku importu, odsprzedaż oleju napędowego podmiotowi, który nie będzie zużywał go do celów zwolnionych od akcyzy powoduje, że przedmiotowe wyroby nie będą zwolnione od akcyzy.

W wyniku przeprowadzenia nakazanego przez Sąd postępowania wyjaśniającego tutejszy organ na podstawie przedstawionego przez Spółkę stanu faktycznego ustalił, iż kupującym olej napędowy był "trader" działający we własnym imieniu i na swoją rzecz, który sam go nie zużywał, zatem nie był podmiotem uprawnionym do odbioru zwolnionego od akcyzy wyrobu, wobec czego przedmiotowe wyroby akcyzowe nie mogły korzystać ze zwolnienia od akcyzy z tytułu importu.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.