ITPP3/443-176/09/ZG - Opodatkowanie akcyzą nabycia energii elektrycznej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. z 2005 r. Dz. U. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 6 listopada 2009 r. (data wpływu 16 listopada 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania energii elektrycznej - jest prawidłowe.

W dniu 16 listopada 2009 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania energii elektrycznej.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Z dniem 1 marca 2009 r. Wnioskodawca stał się podatnikiem podatku akcyzowego z tytułu sprzedaży energii elektrycznej. Wnioskodawca dostarcza energię elektryczną nabywcom końcowym, jak również podmiotom niebędącymi nabywcami końcowymi. W przedmiotowym stanie faktycznym Spółka dostarcza energię na rzecz nabywcy, który złożył oświadczenie, iż posiada koncesję na dystrybucję, obrót oraz wytwarzanie energii elektrycznej. Nabywca zasadniczą część zakupionej energii zużywa na potrzeby własne, natomiast niewielką część odsprzedaje na zasadzie refaktury odbiorcom zasilanym z jego instalacji. W związku z wejściem w życie w dniu 1 marca 2009 r. ustawy o podatku akcyzowym, nabywca zwrócił się do Wnioskodawcy o zmianę warunków umowy sprzedaży. Strony postanowiły, że z tym dniem cena sprzedawanej energii elektrycznej nie będzie zawierała podatku akcyzowego. Na wystawianych fakturach sprzedaży Wnioskodawca zamieszcza informację, iż podatek akcyzowy od sprzedanej energii elektrycznej nie został naliczony.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż energii elektrycznej na potrzeby własne podmiotu posiadającego koncesję na dystrybucję, obrót i wytwarzanie energii elektrycznej podlega opodatkowaniu akcyzą przez sprzedawcę...

Zdaniem Wnioskodawcy mając na uwadze opisany stan faktyczny, zgodnie z art. 9 ust. 1 pkt 3 ustawy akcyzowej na nabywcy, który posiada jedną z koncesji (wymienionych w art. 9 ust. 1 pkt 2) lub łącznie koncesję na dystrybucję, przesył lub obrót ciąży obowiązek naliczenia i zapłaty podatku akcyzowego z tytułu zużycia energii na potrzeby własne.

W myśl art. 9 ust. 1 pkt 2, 3 i 4 ustawy akcyzowej w przypadku energii elektrycznej przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

Natomiast na podstawie art. 2 pkt 19 ww. ustawy nabywca końcowy to podmiot nabywający energię elektryczną, nieposiadający koncesji na wytwarzanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót tą energią w rozumieniu przepisów ustawy Prawo energetyczne (...).

Zgodnie z opisanym stanem faktycznym, przedmiotowy nabywca oprócz koncesji na wytwarzanie energii, posiada koncesję na dystrybucję i obrót energią, zatem zgodnie z art. 2 pkt 19 ustawy nie spełnia definicji nabywcy końcowego. Ponadto w myśl art. 9 ust. 1 pkt 3 podmiot posiadający koncesję na przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią jest zobowiązany do naliczenia podatku akcyzowego z tytułu zużycia energii na potrzeby własne. Reasumując stwierdzić należy, iż literalne brzmienie art. 9 ust. 1 pkt 3 ustawy w sposób jednoznaczny określa, iż przedmiotowy nabywca jest zobowiązany do opodatkowania zużycia energii na potrzeby własne.

Wnioskodawca wskazuje również, iż do przedmiotowego stanu faktycznego nie ma zastosowania interpretacja ogólna Ministra Finansów sygn. AE6/033/13/IRZ/09/1772 z dnia 31 marca 2009 r., która dotyczy podmiotów posiadających wyłącznie koncesję na wytwarzanie energii.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy wskazać, iż zgodnie z art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Ze wskazanej regulacji wynika, iż osoba zainteresowana, to osoba, która chce uzyskać interpretację przepisów prawa podatkowego w celu ułożenia swoich interesów w sferze prawa podatkowego. Zatem z wnioskiem może wystąpić osoba, u której wystąpił lub może wystąpić określony stan faktyczny (zdarzenie przyszłe), który może rodzić określone konsekwencje w sferze prawa podatkowego. (por. B. Brzeziński, M. Kalinowski, A. Olesińska, M. Masternak, J. Orłowski, Ordynacja Podatkowa. Komentarz, Toruń 2007, s. 78). Zatem niniejsza interpretacja ogranicza się do praw i obowiązków podatkowych Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym, w przypadku energii elektrycznej przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

Zgodnie z art. 13 ust. 1 ustawy podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą.

W przedstawionym we wniosku opisie stanu faktycznego Wnioskodawca wskazuje, iż dostarcza energię eklektyczną podmiotowi, który posiada koncesje na dystrybucję, obrót oraz wytwarzanie energii elektrycznej. Ponadto z wniosku wynika, iż nabywca energii zasadniczą jej część zużywa na własne potrzeby, natomiast niewielką część odsprzedaje na zasadzie refaktury.

W związku z faktem, iż odbiorca energii oświadczył o posiadaniu ww. koncesji, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż odsprzedaż energii temu podmiotowi nie podlega opodatkowaniu po stronie Wnioskodawcy, gdyż podmiot nabywający energię nie ma statusu nabywcy końcowego z racji posiadania koncesji.

Zatem odnosząc się do stanowiska Wnioskodawcy należy wskazać, iż w myśl art. 2 pkt 19 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2009 r. Nr 3, poz. 11 z późn. zm.) nabywca końcowy to podmiot nabywający energię elektryczną, nieposiadający koncesji na wytwarzanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót tą energią w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz. U. z 2006 r. Nr 89, poz. 625 z późn. zm.), z wyłączeniem spółki prowadzącej giełdę towarową w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych (Dz. U. z 2005 r. Nr 121, poz. 1019 z późn. zm.) nabywającej energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 5 ust. 3a ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych.

Z treści cytowanego przepisu wynika, iż podmiot posiadający koncesję na dystrybucję, obrót i wytwarzanie energii elektrycznej nie będzie nabywcą końcowym w stosunku do nabywanej energii elektrycznej.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe, gdyż w przedstawionym opisie stanu faktycznego nie będzie on podatnikiem podatku akcyzowego od sprzedanej energii elektrycznej, ponieważ nabywca przedmiotowej energii elektrycznej nie jest nabywcą końcowym w myśl art. 2 pkt 19 ustawy.

Końcowo wskazać należy, iż mając na uwadze fakt, że stroną wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego jest Spółka - jako sprzedawca energii elektrycznej, zaznacza się, iż interpretacja nie ma mocy wiążącej dla podmiotu nabywającego energię. Podmiot ten, aby uzyskać interpretację indywidualną powinien wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej udzielenie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.