ITPP3/443-175/08/ZG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. z 2005 r. Dz. U. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 22 lipca 2008 r. (data wpływu 23 lipca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania podatkiem akcyzowym olejów smarowych wykorzystywanych do celów innych niż opałowe lub napędowe - jest nieprawidłowe.

W dniu 23 lipca 2008 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania podatkiem akcyzowym olejów smarowych wykorzystywanych do celów innych niż opałowe lub napędowe.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Podatnik prowadzi działalność gospodarczą - sprzedaż detaliczną i hurtową olejów smarowych. Od maja 2004 r. podatnik nabywa wewnątrzwspólnotowo z Finlandii na dokumencie UDT oleje silnikowe, hydrauliczne, przekładniowe, rozpuszczalniki, środki czyszczące oraz smary samochodowe. W urzędzie celnym podatnik ma złożone zabezpieczenie akcyzowe oraz płaci podatek akcyzowy od nabytych olejów mineralnych. Nabyte oleje nie są używane jako paliwa silnikowe oraz nie służą do ogrzewania, wiec nie są wyrobami akcyzowymi zharmonizowanymi w związku z czym nie są obciążone akcyzą.

Oleje o kodzie CN 2710 19 810 są to mineralne oleje silnikowe, które są stosowane w silnikach samochodowych - nie stanowią środka napędowego pojazdu. Oleje o kodzie CN 2710 19 830 są to oleje mineralne hydrauliczne, które są stosowane w układach hydraulicznych. Oleje o kodzie CN 2710 19 870 są to mineralne oleje przekładniowe, które są rozlewane do przekładni napędowych i mechanizmów różnicowych oraz do skrzyń przekładniowych. Środki czyszczące o kodzie CN 2710 11 210 służą do mycia części samochodowych w zakładach mechanicznych. Smar w aerozolu o kodzie CN 2710 19 990 służy do odtłuszczania zębatek, lin stalowych, łańcuchów. Rozpuszczalnik o kodzie CN 2710 19 410 służy do odtłuszczania powierzchni metalowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy za oleje nabywane wewnątrzwspólnotowo należy płacić podatek akcyzowy. Jeżeli nie ma takiego obowiązku czy Wnioskodawca ma prawo do zwrotu akcyzy zapłaconej z poprzednich lat.

Zdaniem Wnioskodawcy w opisanym we wniosku stanie faktycznym nie powinien on płacić podatku akcyzowego, a także powinien otrzymać zwrot zapłaconej akcyzy. Dyrektywy Rady 92/12/WE, 2003/96/WE oraz Sąd w Szczecinie i Gliwicach wydały wyroki, iż oleje smarowe, które są stosowane w innym celu niż jako paliwa silnikowe lub do ogrzewania, nie są wyrobem akcyzowym zharmonizowanym w związku z czym nie są obciążone w akcyzą. Nabywane wewnątrzwspólnotowo oleje nie służą do ogrzewania i nie są wykorzystywane jako paliwa silnikowe, a służą do innych celów wskazanych w opisie stanu faktycznego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Na wstępie należy podkreślić, iż dyrektywy nie określają w sposób pełny zagadnień będących ich przedmiotem i wymagają uściślenia lub uzupełnienia przez państwa członkowskie. Kraje członkowskie są zobowiązane do implementowania zapisów dyrektyw do prawa krajowego w wyznaczonych w dyrektywach terminach.

Zatem warunkiem stosowania dyrektyw jest ich wdrożenie do przepisów krajowych. Istnieją jednak pewne szczególne okoliczności, kiedy dyrektywa może być stosowana bezpośrednio. W przypadku braku implementacji norm dyrektyw do porządku prawnego danego państwa członkowskiego albo dokonania implementacji w sposób niepełny lub po terminie, dyrektywy mogą być stosowane bezpośrednio pod warunkiem, że przepisy dyrektyw są precyzyjne i bezwarunkowe zaś z norm dyrektyw wynikają prawa jednostek wobec państwa.

Podkreślenia wymaga, iż krajowe regulacje prawne w zakresie obrotu i opodatkowania podatkiem akcyzowym produktów rafinacji ropy naftowej są zgodne z przepisami prawa wspólnotowego. Przede wszystkim regulacje te spełniają wymagania i warunki określone w dyrektywach Rady:

* 2003/96/WE z dnia 27 października 2003 r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej

,

* 92/12/EWG z dnia 25 lutego 1992 r. w sprawie ogólnych warunków dotyczących wyrobów podlegających podatkowi akcyzowemu, ich przechowywania, przepływu oraz kontrolowania

.

Uzasadniając powyższe, wskazać należy, że katalog wyrobów energetycznych został zawarty w art. 2 ust. 1 dyrektywy 2003/96/WE. Do wyrobów tych zalicza się m.in. wszystkie wyroby umieszczone w pozycji taryfy celnej 2710, w tym również wymienione we wniosku oleje smarowe. Wyłączenie ich z uregulowań niniejszej dyrektywy zawarte w art. 2 ust. 4 dyrektywy, w przypadku wykorzystania produktów energetycznych do celów zarówno napędowych jak i opałowych nie powoduje, iż nie są one produktami energetycznymi.

Przepisy wymienionych dyrektyw zostały implementowane do krajowego porządku prawnego ustawą z dnia 23 stycznia 2004 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 29, poz. 257 z późn. zm.), która reguluje opodatkowanie podatkiem akcyzowym oraz określa zasady i tryb wprowadzania do obrotu wyrobów objętych akcyzą. Wyroby ropopochodne klasyfikowane do pozycji CN 2710 zostały wymienione w poz. nr 4 załącznika nr 2, zatem w myśl art. 2 ust. 2 ustawy są wyrobami akcyzowymi zharmonizowanymi.

W związku z powyższym na gruncie przepisów wspólnotowych oraz krajowych wyroby wymienione w opisie stanu faktycznego prawidłowo uznaje się za produkty energetyczne i wyroby akcyzowe zharmonizowane.

W opisanym we wniosku stanie faktycznym nabywa Pan wewnątrzwspólnotowo oleje smarowe w procedurze z zapłaconą akcyzą, zatem w niniejszej sytuacji zastosowanie ma art. 55 ust. 1 i 2 ustawy o podatku akcyzowym.

Zgodnie z brzmieniem ww. przepisu w przypadku gdy podatnik prowadzący działalność gospodarczą nabywa wyroby akcyzowe zharmonizowane z akcyzą zapłaconą na terytorium państwa członkowskiego na potrzeby wykonywanej działalności gospodarczej na terytorium kraju, jest obowiązany:

W takim przypadku obowiązek podatkowy powstaje z dniem otrzymania wyrobów akcyzowych zharmonizowanych przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą, nie później jednak niż w 7 dniu, licząc od dnia dokonania wysyłki określonej w uproszczonym dokumencie towarzyszącym.

W myśl art. 54 ust. 1 ustawy, uproszczony dokument towarzyszący może być zastąpiony przez dokument handlowy w przypadku, gdy dokument ten zawiera takie same dane, jakie są wymagane dla uproszczonego dokumentu towarzyszącego.

Z powyżej cytowanych przepisów wynika, iż w przypadku nabycia wewnątrzwspólnotowego olejów smarowych klasyfikowanych do pozycji taryfy celnej CN 2710 z przemieszczeniem ich w procedurze z zapłaconą akcyzą, podatnik winien dokonać czynności określonych w art. 55 ust. 1 ustawy, w tym m.in. w terminie 10 dni dokonać zapłaty podatku akcyzowego w wysokości obliczonej w złożonej deklaracji uproszczonej nabycia wewnątrzwspólnotowego.

Odnosząc się do zagadnienia związanego z możliwością ubiegania się o zwrot podatku akcyzowego zapłaconego w związku z nabyciem wewnątrzwspólnotowym opisanych we wniosku olejów stwierdza się, iż jak wykazano powyżej w stosunku do przedmiotowych czynności powstał obowiązek podatkowy, a tym samym obowiązek zapłaty podatku akcyzowego zarówno w myśl przepisów wspólnotowych jak i krajowych, zatem jest to świadczenie należne.

Ponadto stwierdzić należy, iż powołane w treści złożonego wniosku orzeczenia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego nie mogą wpłynąć na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii. Są one rozstrzygnięciami w konkretnych sprawach i tylko do nich się zawężają, w związku z tym nie mają mocy powszechnie obowiązującego prawa. Organ podatkowy jest zobowiązany traktować indywidualnie każdą sprawę, a orzeczenia sądu podejmowane są w oparciu o zebrany materiał dowodowy, dlatego trudno jest określić, w jakim stopniu przedstawiona sprawa będąca przedmiotem rozstrzygnięcia sądu oraz sytuacja przedstawiona we wniosku jest tożsama.

Końcowo wskazuje się, iż organ nie dokonywał klasyfikacji wyrobów, przyjmując klasyfikację wskazaną we wniosku przez Podatnika.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej - powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.