ITPP3/443-123a/09/JK - Opodatkowanie podatkiem akcyzowym ubytków olejów smarowych i olejów bazowych, powstałych w toku produkcji innych wyrobów akcyzowych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 6 lipca 2009 r. (data wpływu 13 lipca 2009 r.) uzupełnione pismem z dnia 6 sierpnia 2009 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczące podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania ubytków olejów smarowych i olejów bazowych powstałych w toku produkcji innych wyrobów akcyzowych - jest nieprawidłowe.

W dniu 13 lipca 2009 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczący podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania ubytków olejów smarowych i olejów bazowych powstałych w toku produkcji innych wyrobów akcyzowych.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka jest podmiotem działającym w branży paliwowej, zajmującym się kompleksowo produkcją i dystrybucją środków smarnych. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, między innymi, wytwarza oleje smarowe oraz oleje bazowe o kodach CN 2710 19 71-2710 19 99. W związku z przedmiotową działalnością, możliwe są sytuacje, w których Spółka będzie odnotowywać straty ilościowe wyrobów akcyzowych. Straty te mogą powstawać w toku produkcji wyrobów akcyzowych bądź w związku z ich magazynowaniem czy transportem. Straty produkcyjne związane są z normalną działalnością Spółki, w ramach której wytwarzane są oleje smarowe. W trakcie tej działalności możliwe są sytuacje, gdy pewne ilości surowców używanych do produkcji bardziej przetworzonych olejów, zostaną utracone w wyniku naturalnych procesów fizykochemicznych (np. osadzają się w instalacjach produkcyjnych, parują, itp). Z treści wniosku wynika również, iż Spółka oleje smarowe produkuje w składzie podatkowym w procedurze zawieszenia poboru akcyzy oraz dokonuje wysyłek wyrobów akcyzowych za pomocą administracyjnego dokumentu towarzyszącego (ADT).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wskazane powyżej straty wyrobów akcyzowych, olejów smarowych i olejów bazowych klasyfikowanych do kodu CN 2710 19 71-2710 19 99, powstające w toku produkcji innych wyrobów akcyzowych nie podlegają opodatkowaniu podatkiem akcyzowym na podstawie ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym...

Stanowisko Wnioskodawcy.

W ocenie Spółki, art. 2 ust. 20 lit. a) ustawy o podatku akcyzowym stanowi, że za ubytki wyrobów akcyzowych uznaje się straty wyrobów akcyzowych, określonych w załączniku Nr 2 do ustawy, objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, powstałe podczas stosowania procedury zawieszenia poboru akcyzy, z wyłączeniem strat powstałych podczas produkcji wyrobów energetycznych lub wyrobów tytoniowych.

Powyższy przepis wskazuje, że z zakresu ubytków wyłączone są straty powstałe podczas produkcji wyrobów energetycznych. Oleje smarowe stanowią wyroby energetyczne, są bowiem objęte kodami CN wymienionymi w art. 86 ust. 1 pkt 2 ustawy. W świetle powyższego, straty olejów smarowych i bazowych w toku czynności produkcyjnych nie mogą stanowić ubytków wyrobów akcyzowych w rozumieniu przepisów ustawy o podatku akcyzowym. Straty przedmiotowych wyrobów w toku produkcji nie mogą zostać również uznane za inną czynność opodatkowaną akcyzą, w tym przede wszystkim za produkcję wyrobów akcyzowych. W konsekwencji powyższego nie podlegają one opodatkowaniu akcyzą. W związku z powyższym, Spółka nie jest zobowiązana do naliczania i zapłaty podatku akcyzowego wynikającego ze strat powstałych w toku czynności produkcyjnych w stosunku do olejów smarowych i bazowych, określonych kodami CN 2710 19 71-2710 19 99, gdyż straty te nie stanowią opodatkowanych ubytków wyrobów akcyzowych, w rozumieniu ustawy o podatku akcyzowym oraz nie mogą zostać uznane za inną czynność opodatkowaną.

Fakt, że całość olejów smarowych zużywanych w procesach produkcyjnych nie podlega opodatkowaniu, potwierdza przepis art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku akcyzowym. Przepis ten wskazuje, że z dniem zużycia wyrobu akcyzowego w składzie podatkowym zobowiązanie podatkowe nie powstaje i wygasa obowiązek podatkowy, gdy zużyto wyrób akcyzowy do wyprodukowania innego wyrobu akcyzowego, również w ramach procesów służących bezpośrednio produkcji tego wyrobu. Oznacza to, że zarówno oleje zużyte do wyprodukowania innych wyrobów akcyzowych, jak również straty tych olejów w procesach produkcyjnych, nie powodują powstania zobowiązania podatkowego.

Jednocześnie, przepisy ustawy o podatku akcyzowym nie nakazują właściwym naczelnikom urzędów celnych wydawania podatnikom norm zużycia olejów smarowych, których przekroczenie byłoby opodatkowane. Przepisy przewidują bowiem tylko dwa przypadki wydawania takich norm. Zgodnie z art. 85 ust. 1 pkt 2 ustawy normy zużycia wydaje się dla napojów alkoholowych, a na podstawie art. 85 ust. 2 pkt 2, dla wyrobów energetycznych objętych zerową stawką akcyzy i znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy. W przypadku Spółki żaden z powyższych przypadków nie będzie miał zastosowania, ponieważ oleje smarowe nie są klasyfikowane do grupy napojów alkoholowych, a jednocześnie ich produkcja odbywa się w składzie podatkowym w procedurze zawieszenia poboru akcyzy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

W myśl art. 2 pkt 20 lit. a) ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2009 r. Nr 3, poz. 11 z późn. zm.), dalej zwanej ustawą, ubytki wyrobów akcyzowych - wszelkie straty wyrobów akcyzowych, określonych w załączniku Nr 2 do ustawy, objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, powstałe podczas stosowania procedury zawieszenia poboru akcyzy, z wyłączeniem strat powstałych podczas produkcji wyrobów energetycznych lub wyrobów tytoniowych.

Zgodnie z przepisem art. 8 ust. 3 ustawy przedmiotem opodatkowania akcyzą są również ubytki wyrobów akcyzowych.

Ponadto zgodnie z przepisem art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy zakończenie procedury zawieszenia poboru akcyzy następuje z dniem zużycia wyrobu akcyzowego w składzie podatkowym, zobowiązanie podatkowe nie powstaje i wygasa obowiązek podatkowy, gdy zużyto wyrób akcyzowy do wyprodukowania innego wyrobu akcyzowego, również w ramach procesów służących bezpośrednio produkcji tego wyrobu; jeżeli ilość napoju alkoholowego zużyta do wyprodukowania innego wyrobu akcyzowego przekracza dopuszczalne normy zużycia wyrobów akcyzowych, o których mowa w art. 85 ust. 1 pkt 2 lit. a) lub ust. 2 pkt 1 lit. b), w stosunku do ilości przekraczającej te normy obowiązek podatkowy nie wygasa, a zobowiązanie podatkowe powstaje z dniem wyprowadzenia wyprodukowanego wyrobu akcyzowego ze składu podatkowego poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy.

W myśl art. 85 ust. 1 pkt 2 ustawy właściwy naczelnik urzędu celnego ustala, w drodze decyzji, dla poszczególnych podmiotów, na ich wniosek dopuszczalne normy zużycia napojów alkoholowych:

Natomiast zgodnie z przepisem art. 85 ust. 2 pkt 2 właściwy naczelnik urzędu celnego, w drodze decyzji, wydanej z urzędu dla poszczególnych podmiotów ustala dopuszczalne normy zużycia wyrobów akcyzowych określonych w art. 89 ust. 2, znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy i objętych zerową stawką akcyzy, w przypadku ich zużycia do produkcji innych wyrobów.

Przedmiotem interpretacji, zgodnie z treścią opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego, jest kwestia opodatkowania ubytków wyrobów akcyzowych klasyfikowanych do kodu CN 2710 19 71-2710 19 99 wyrobów energetycznych powstałych w procedurze zwieszenia poboru akcyzy w toku produkcji innych wyrobów akcyzowych.

Na wstępie należy zaznaczyć, że trafne jest stanowisko Spółki, iż przepisy ustawy wyłączają z katalogu ubytków wyrobów akcyzowych straty wyrobów energetycznych klasyfikowanych do kodu CN 2710 19 71-2710 19 99 powstałe w procedurze zwieszenia poboru akcyzy w toku produkcji innych wyrobów energetycznych.

Natomiast tutejszy organ nie może zgodzić się z całością własnego stanowiska Spółki w sprawie oceny prawnej przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, gdyż wskazane przez Wnioskodawcę dodatkowo przepisy art. 42 ust. 1 pkt 2, art. 85 ust. 1 pkt 2, art. 85 ust. 2 pkt 2 ustawy nie dotyczą ubytków (strat) wyrobów akcyzowych, lecz mają zastosowanie do czynności zużycia wyrobów akcyzowych oraz ustalania dopuszczalnych norm zużycia wyrobów akcyzowych, zatem nie mogą mieć zastosowania w przedmiotowej sprawie.

Reasumując, ubytki wyrobów energetycznych objętych kodami CN 2710 19 71-2710 19 99 powstałe w czasie produkcji innych wyrobów akcyzowych w procedurze zawieszenia poboru akcyzy, zgodnie z dyspozycją przepisu art. 2 pkt 20 lit. a) ustawy, nie podlegają opodatkowaniu akcyzą.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.