ITPP2/4512-907/15/AJ

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 6 listopada 2015 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP2/4512-907/15/AJ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 6 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 15 września 2015 r. (data wpływu 21 września 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku dostawy w ramach postępowania egzekucyjnego (k.m. XXX/XX) lokalu mieszkalnego wraz z udziałem w prawie wieczystego użytkowania gruntu oraz z udziałem we współwłasności części domu przeznaczonych do wspólnego korzystania - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 września 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku dostawy w ramach postępowania egzekucyjnego (k.m. XXX/XX) lokalu mieszkalnego wraz z udziałem w prawie wieczystego użytkowania gruntu oraz z udziałem we współwłasności części domu przeznaczonych do wspólnego korzystania.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W sprawie k.m. XXX/XX prowadzone jest postępowanie egzekucyjne m.in. przeciwko dłużnikowi - K. N. spółce z o.o. Egzekucja prowadzona jest ze stanowiącego odrębną nieruchomość lokalu mieszkalnego nr 16, położonego w G. przy ul. M., dla którego prowadzona jest księga wieczysta. Z nieruchomością związany jest udział w prawie użytkowania wieczystego działek i we współwłasności części domu przeznaczonych do wspólnego korzystania.

Nabycie przedmiotowego lokalu mieszkalnego przez dłużnika nastąpiło 12 lipca 2007 r., przy czym z treści aktu notarialnego wynika, że sprzedaż podlegała podatkowi od towarów i usług (7%).

Z informacji udzielonej pismem z dnia 25 czerwca 2015 r. przez Naczelnika Urzędu Skarbowego w G. wynika, że dłużna spółka figurowała w ewidencji podatników tego organu podatkowego, natomiast obecnie właściwym organem jest Naczelnik Urzędu Skarbowego W., który z kolei, pismem z dnia 20 lipca 2015 r., wskazał komornikowi, że dłużnik figuruje w ewidencji podatników podatku od towarów I usług.

Były prezes zarządu dłużnika (5 kwietnia 2005 r. - 11 października 2012 r.) Pan Z.K., wezwany do udzielenia informacji poinformował komornika, że ulepszenie lokalu polegało na wyodrębnieniu pozostających w obrębie jednego lokalu dwóch mieszkań, oraz że lokal ten od chwili zakupu był praktycznie cały czas wynajmowany. Ulepszenia mogły następować w 2007, 2008 lub 2009 r. (nie pamięta dokładnie).

Zamieszkująca jedno z mieszkań w przedmiotowym lokalu osoba fizyczna (nie będąca stroną lub uczestnikiem postępowania) złożyła w dniu 6 maja 2015 r. do protokołu oświadczenie, że wg jej wiedzy od chwili ustanowienia 2 mieszkań w ramach jednego lokalu, nie były dokonywane na lokal żadne nakłady.

Kolejny były prezes (11 października 2012 r. - 24 maja 2013 r.) dłużnej spółki, Pan Z.M., zameldowany w przedmiotowym lokalu, oświadczył w dniu 10 sierpnia 2015 r. do protokołu, że wg jego wiedzy, nie zostały poczynione na lokal żadne nakłady, a o ewentualnych wcześniejszych nakładach nie posiada wiedzy. Ponadto poinformował, że lokal na podstawie umowy najmu zajmowała fundacja, której jest prezesem.

Powyższe potwierdził Naczelnik III Urzędu Skarbowego, który w odpowiedzi na wezwanie komornika, pismem z dnia 11 sierpnia 2015 r., wskazał, iż fundacja dla celów podatkowych lub rejestrowych wykazała jako podstawę uprawnienia do korzystania z tego lokalu umowę najmu z 9 stycznia 2014 r. na czas nieokreślony. Według informacji naczelnika taką podstawę wykazało również 8 innych spółek prawa handlowego, na podstawie umów najmu lub podnajmu zawieranych począwszy od 29 listopada 2013 r. na czas określony lub nieokreślony. Równocześnie Naczelnik II Urzędu Skarbowego wskazał, iż w wyniku przeprowadzonych wizji lokalnych ustalono, że podmioty te nie prowadzą fizycznie działalności w przedmiotowym lokalu.

W następstwie kolejnych czynności przeprowadzonych w dniu 26 sierpnia 2015 r. z Panem J. K., przebywającym okazjonalnie w jednym z mieszkań przedmiotowego lokalu, byłym prokurentem dłużnej spółki (5 kwietnia 2005 r. - 24 maja 2011 r.) oraz byłym prezesem i wspólnikiem (do 11 lipca 2012 r.) P.O. K. sp. z o.o., która była wspólnikiem dłużnej spółki (5 kwietnia 2005 r. - 12 września 2007 r.), ww. do protokołu czynności złożył informację, że od samego początku nabycia lokalu nr 16, tj. od dnia 12 lipca 2007 r., położonego w G. przy ul. M., właściciel lokalu, dłużna spółka nie dokonywała nakładów na ulepszenia tego lokalu. Praktycznie od samego początku lokal ten był wynajmowany zarówno osobom fizycznym jak i osobom prawnym, w przypadku osób fizycznych na cele mieszkalne, a w przypadku osób prawnych na cele siedziby lub na cele mieszkalne pracowników. Wg informacji udzielonych przez Pana J.K. jedynie najemcy mogli ponosić nakłady na przedmiotowy lokal. Według Jego wiedzy, od momentu zakupu lokalu przez dłużną spółkę żadnego generalnego remontu lokalu nie przeprowadzano.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy istnieje obowiązek podatkowy podatku od towarów i usług (23%) obciążający czynność sprzedaży w trybie egzekucji sądowej przedmiotowej nieruchomości czyniący komornika sądowego płatnikiem tego podatku.

Zdaniem Wnioskodawcy, dostawa przedmiotowego lokalu zwolniona będzie od podatku od towaró w i usług, i nie będzie jego płatnikiem z tytułu sprzedaży tego lokalu. Skoro nabycie przez dłużną spółkę (będącą podatnikiem podatku od towarów i usług) przedmiotowego lokalu mieszkalnego, zgodnie z informacjami zawartymi w akcie notarialnym, nastąpiło w dniu 12 lipca 2007 r., a więc ponad 8 lat temu, a z informacji udzielonych przez osoby, które związane były ze spółką kapitałowo, lub w związku ze sprawowanymi funkcjami w spółce, oraz osób zamieszkujących przedmiotowy lokal, wynika, że nakłady na lokal mogły być ponoszone w latach 2007, 2008 lub 2009, i że nie ponosiła ich, dokonująca dostawy dłużna spółka, lecz osoby lub podmioty wynajmujące lokal, a ponadto praktycznie od momentu zakupu lokal był przedmiotem umów najmu, to dostawa ta nie będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim, a pomiędzy pierwszym zasiedleniem a potencjalną dostawą lokalu upłynie okres dłuższy niż 2 lata od dostawy (obecnie jest to już 8 lat). Nie zachodzą w okolicznościach sprawy przesłanki określone w lit. a i b) art. 43 ust. 1 pkt 10, stanowiących o braku zwolnienia dostawy ww. lokalu od podatku. Ponadto ewentualne nakłady na ulepszenie lokalu ponosili najemcy a nie "dokonująca dostawy" dłużna spółka, co stanowi o braku zaistnienia przesłanek określonych w ppkt b) art. 43 ust. 1 pkt 10a, stanowiących o braku zwolnienia dostawy ww. lokalu od podatku. Niezależnie od powyższego, spełniona jest przesłanka wynikająca z ust. 7a, tj. niestosowania warunku z ppkt b) art. 43 ust. 1 pkt 10a, z uwagi na wykorzystywanie praktycznie od chwili zakupu lokalu na cele najmu (co najmniej 5 lat).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

W myśl regulacji zawartej w art. 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), organy egzekucyjne określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2005 r. Nr 229, poz. 1954 z późn. zm.) oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów.

Definicja płatnika została zawarta w art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613), zgodnie z którym, płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju (art. 5 ust. pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług).

Artykuł 7 ust. 1 ww. ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

1.

przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;

2.

wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;

3.

wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;

4.

wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;

5.

ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;

6.

oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;

7.

zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii, o czym stanowi art. 2 pkt 6 ww. ustawy.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Na podstawie art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121, z późn. zm.), przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Stosownie do treści powyższego przepisu, oddanie rzeczy innej osobie do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony na podstawie umowy najmu związane jest z wzajemnym świadczeniem najemcy polegającym na zapłacie umówionego czynszu. Z powyższego wynika, że umówiony między stronami czynsz jest wynagrodzeniem za możliwość korzystania z cudzej własności i stanowi świadczenie wzajemne należne za używanie rzeczy przez jego najemcę.

Tak więc najem jest umową dwustronnie obowiązującą i wzajemną; odpowiednikiem świadczenia wydzierżawiającego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie dzierżawcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu.

Stawka podatku - zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług - wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże w myśl art. 146a pkt 1 tej ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Od zasady opodatkowania według stawki podstawowej przewidziano jednak pewne wyjątki. Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług ujęte zostały w art. 43 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a.

dostawa dokonywana jest w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b.

pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawa budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż dwa lata.

Przez pierwsze zasiedlenie - zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy - rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

a.

wybudowaniu lub

b.

ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Z treści powyższego przepisu wynika, że aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynków (budowli) lub ich części do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Jeżeli zatem podatnik wybuduje obiekt, bądź go zmodernizuje, przy czym nakłady na ulepszenie stanowić będą co najmniej 30% wartości początkowej, a następnie obiekt ten (lub ulepszenie) zostanie oddany do użytkowania (wprowadzony przez podatnika do ewidencji środków trwałych), nie oznacza to, że został on zasiedlony. Oddanie do użytkowania nie nastąpiło bowiem w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie miało miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany obiekt zostanie sprzedany lub np. oddany w dzierżawę lub najem, bowiem zarówno sprzedaż, dzierżawa, czy najem są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnienie, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

a.

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

b.

dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku naliczonego, a jeżeli ponosi takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat (art. 43 ust. 7a ustawy).

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

W przypadku dostawy budynku lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu (art. 29 ust. 8 ustawy).

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz treści przywołanych przepisów prawa prowadzi do stwierdzenia, że planowana dostawa lokalu mieszkalnego nr 16 wraz z udziałem we współwłasności części domu przeznaczonych do wspólnego korzystania w ramach postępowania egzekucyjnego, będzie zwolniona od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów, ponieważ - jak wynika z treści wniosku - będzie dokonana po pierwszym zasiedleniu w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy (lokal od chwili zakupu był wynajmowany a więc został oddany do użytkowania w ramach czynności podlegających opodatkowaniu) i po upływie dwóch lat od tego zasiedlenia. W konsekwencji - przy uwzględnieniu treści art. 29a ust. 8 ustawy - zwolnieniu podlegać będzie również zbycie przypadającego do lokalu udziału w prawie wieczystego użytkowania grunt, na którym posadowiony jest budynek.

Powyższe oznacza, że nie będzie Pan zobowiązany do obliczenia i pobrania podatku od towarów i usług, a w związku z tym, z tytułu planowanej dostawy nie będzie płatnikiem podatku w rozumieniu art. 8 Ordynacji podatkowej.

Końcowo należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej został (zostanie) określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - (Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl