ITPP2/4512-818/15/KK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 6 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 13 sierpnia 2015 r. (data wpływu 14 sierpnia 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia z opodatkowania na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy czynności zbycia zorganizowanych części przedsiębiorstwa prowadzonego przez męża - jest nieprawidłowe.

W dniu 14 sierpnia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia z opodatkowania na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy czynności zbycia zorganizowanych części przedsiębiorstwa prowadzonego przez męża.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni nie prowadzi działalności gospodarczej. Przedsiębiorcą jest natomiast mąż, który prowadzi działalność gospodarczą pod firmą M. Pozostaje w związku małżeńskim, w którym obowiązuje ustrój małżeńskiej wspólności majątkowej "nieograniczony".

W skład przedsiębiorstwa prowadzonego przez męża wchodzą między innymi Stacja Paliw w Z., Stacja Paliw w Z. i Stacja Paliw w B.

Wszystkie ww. stacje paliw prowadzone są na podstawie umów franczyzy podpisanych z PKN S.A. - dla każdej stacji obowiązują odrębne umowy franczyzy.

W związku z działalnością każdej ze stacji prowadzona jest sprzedaż paliw, sprzedaż pozostałych towarów oraz usługi towarzyszące (dwie myjnie automatyczne działające w ramach Stacji Paliw w Z.).

Mąż prowadzi pełną księgowość zgodnie z przepisami ustawy o rachunkowości z dnia 29 września 1994 r. (Dz. U. z 2013 r. poz. 330 z późn. zm.) i na podstawie prowadzonych ksiąg rachunkowych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do działalności wykonywanej w ramach poszczególnych stacji paliw.

W przedsiębiorstwie prowadzone są księgi rachunkowe, a w poszczególnych miejscach wykonywania działalności prowadzone są ewidencje sprzedaży, można więc mówić o wydzieleniu finansowym zakładów (zorganizowanych części przedsiębiorstwa). Każda ze stacji posiada wyodrębnienie organizacyjne, finansowe i funkcjonalne.

W skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa Stacji Paliw w Z. wchodzą w szczególności:

W skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa Stacji Paliw w Z. wchodzą w szczególności:

W skład zorganizowanych części przedsiębiorstwa Stacja Paliw w Z. i Stacja Paliw Z. nie wchodzą należności (zapłata dokonywana jest w chwili zakupu towarów lub usług).

Małżeństwo (Wnioskodawczyni i mąż prowadzący ww. przedsiębiorstwo) zamierzają sprzedać zorganizowane części przedsiębiorstwa tj. Stację Paliw w Z. i Stację Paliw Z, w skład których wchodzą wszystkie składniki w szczególności wymienione w punktach od 1) do 8) oraz od a) do h).

Nieruchomości opisane w punktach 1) i a) zakupione zostały przez Wnioskodawczynię i męża w dniu 29 marca 1999 r. od osób fizycznych i wprowadzone zostały jako środki trwałe do prowadzonego przez męża przedsiębiorstwa pod firmą M.

Ze względu na fakt, że Wnioskodawczyni i mąż prowadzący ww. przedsiębiorstwo pozostają w związku z małżeńskim, w którym obowiązuje ustrój małżeńskiej wspólności majątkowej "nieograniczony", w księgach wieczystych prowadzonych dla nieruchomości opisanych w punktach 1) i a), jako właściciele nieruchomości wpisani są Wnioskodawczyni i mąż na zasadzie wspólności ustawowej majątkowej małżeńskiej.

Tym samym zawarcie umów sprzedaży, których przedmiotem będą zorganizowane części przedsiębiorstwa stanowiące Stację Paliw w Z. oraz Stację Paliw Z. wraz z wchodzącymi w ich skład nieruchomościami, wymagać będzie złożenia stosownych oświadczeń woli przez Wnioskodawczynię (nieprowadzącą działalności gospodarczą) i Jej męża prowadzącego ww. przedsiębiorstwo.

Wnioskodawczyni i Jej mąż zawarli z kupującym warunkowe przedwstępne umowy sprzedaży. Kupujący zamierza kontynuować działalność zorganizowanych części przedsiębiorstwa (Stacja Paliw w Z. i Stacja Paliw Z.) w pełnym zakresie.

W związku z powyższym wśród zastrzeżonych warunków, których spełnienie jest koniecznym dla zawarcia umowy przyrzeczonej, wskazano między innymi uzyskanie przez kupującego promesy koncesji na obrót paliwami płynnymi (zgodnie z przepisami ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne, Dz. U. z 2012 r. poz. 1059) oraz wyrażenie przez franczyzodawcę zgody na wstąpienie przez kupującego w prawa i obowiązki męża Wnioskodawczyni wynikające z umów franczyzy zawartych na potrzeby działalności przedmiotowych zorganizowanych części przedsiębiorstwa.

W przypadku zawarcia umów przyrzeczonych kupujący przejmie prawa i obowiązki męża Wnioskodawczyni wynikające z umów zawartych w związku z działalnością zorganizowanych części przedsiębiorstwa (Stacja Paliw w Z. i Stacja Paliw Z.) w tym zobowiązania dotyczące zapłaty jak również zobowiązania dotyczące świadczeń niepieniężnych, które powstaną z mocy wspomnianych umów po dacie zawarcia umowy przyrzeczonej w wyniku zdarzeń, które będą miały miejsce po dacie zawarcia umowy przyrzeczonej.

Należy podkreślić, że kupujący przejmie m.in. prawa i obowiązki wynikające z umów franczyzy i umów o pracę zawartych na potrzeby i w związku z działalnością ww. zorganizowanych części przedsiębiorstwa (działających w ramach przedsiębiorstwa prowadzonego przez męża Wnioskodawczyni).

Mąż Wnioskodawczyni, przedsiębiorca prowadzący działalność gospodarczą pod firmą M. wystąpił z odrębnym wnioskiem o wydanie indywidualnej interpretacji prawa podatkowego obejmującym stan faktyczny tożsamy z opisanym powyżej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy planowana sprzedaż Stacji Paliw w Z. oraz Stacji Paliw w Z. (stanowiących zorganizowane części przedsiębiorstwa) podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, czy też nie będzie podlegać temu opodatkowaniu na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, zdarzenia przyszłe polegające na sprzedaży dwóch zorganizowanych części przedsiębiorstwa, tj. Stacji Paliw w Z. oraz Stacji Paliw Z. nie będzie podlegać podatkowi od towarów i usług ze względu na brzmienie art. 6 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.). W szczególności należy podkreślić, że Wnioskodawczyni nie prowadzi działalności gospodarczej - nie jest więc przedsiębiorcą, także w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

Ponadto, planowane czynności spełniają warunki do uznania ich za sprzedaż zorganizowanych części przedsiębiorstwa w ramach przedsiębiorstwa prowadzonego przez męża Wnioskodawczyni.

Należy podkreślić, że zgodnie z brzmieniem art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, przepisów ww. ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Przedmiotem planowanych umów sprzedaży są stacje paliw objęte wyodrębnieniem organizacyjnym (zlokalizowane są w innych miejscowościach niż pozostała działalność prowadzona przez męża Wnioskodawczyni). Są one kompletne i zdatne do użytku w momencie zbycia (obiekty czynne), co przesądza o tym, że mogą stanowić niezależne przedsiębiorstwa.

Nabywca zamierza kontynuować dotychczasową działalność w przedmiotowych zorganizowanych częściach przedsiębiorstwa. Wśród warunków zastrzeżonych w warunkowych przedwstępnych umowach sprzedaży wymieniono między innymi wyrażenie przez franczyzodawcę zgody na wstąpienie kupującego w prawa i obowiązki męża Wnioskodawczyni wynikające z umów franczyzy (odrębnych dla każdej ze stacji), a ponadto uzyskanie przez kupującego promesy koncesji na obrót paliwami płynnymi (zgodnie z przepisami ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne, Dz. U. z 2012 r. poz. 1059).

W tym miejscu należy podkreślić, że przepis art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług stanowi, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Podstawowym wymogiem jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań).

Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Przedmiotowe stacje paliw objęte są wyodrębnieniem organizacyjnym - stanowią odrębne zakłady działające w innych miejscowościach. Podlegają one ponadto wyodrębnieniu finansowemu.

W związku z prowadzeniem przez męża Wnioskodawczyni pełnej księgowości zgodnie z przepisami ustawy o rachunkowości z dnia 29 września 1994 r. (Dz. U. z 2013 r. poz. 330 z późn. zm.) na podstawie prowadzonych ksiąg rachunkowych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do działalności wykonywanej w ramach poszczególnych stacji paliw.

W przedsiębiorstwie męża Wnioskodawczyni prowadzone są księgi rachunkowe, a ponadto w poszczególnych miejscach wykonywania działalności prowadzone są ewidencje sprzedaży, można więc mówić o wydzieleniu finansowym zakładów (zorganizowanych części przedsiębiorstwa).

Należy również podkreślić, że zorganizowane części przedsiębiorstwa (Stacja Paliw w Z. i Stacja Paliw Z.) mogą stanowić potencjalne, niezależne przedsiębiorstwa, samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służą w przedsiębiorstwie męża Wnioskodawczyni.

Tym samym za spełnione należy uznać następujące przesłanki wymagane dla uznania opisanych stacji paliw za zorganizowane części przedsiębiorstwa:

* istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań,

* zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,

* składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,

* zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Wydzielenie zespołów składników materialnych i niematerialnych w przedsiębiorstwie zachodzi bowiem jednocześnie na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, funkcjonalnej i finansowej.

Należy również podkreślić, że warunkiem uznania danego zespołu składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań) za zorganizowaną cześć przedsiębiorstwa jest, aby zespół ten mógł funkcjonować jako samodzielne przedsiębiorstwo. Przy czym chodzi tu wyłącznie o potencjalną możliwość funkcjonowania danego zespołu składników jako niezależnego przedsiębiorstwa.

Tym samym brak przeniesienia koncesji, które z mocy prawa nie mogą być przedmiotem obrotu nie stanowi przeszkody do uznania przedmiotowych stacji paliw za zorganizowane części przedsiębiorstwa, tym bardziej, że kupujący zamierza prowadzić dotychczasową działalność (w ramach dotychczas obowiązujących umów franczyzy), a jednym z warunków koniecznych dla zawarcia umów przyrzeczonych jest uzyskanie przez kupującego, zgodnie z obowiązującymi przepisami, promesy koncesji na obrót paliwami płynnymi.

Godzi się również zauważyć, że zgodnie z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 20 marca 2012 r. (I FSK 815/11) stacja paliw jest zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa i nie podlega podatkowi od towarów i usług. Co więcej NSA wydając ww. wyrok stwierdził, że jego teza jest aktualna nawet w przypadku gdy na nabywcę nie przechodzą wierzytelności i długi sprzedawcy. Sąd podkreślił, że zorganizowana część przedsiębiorstwa musi charakteryzować się odpowiednim stopniem wyodrębnienia finansowego i organizacyjnego, a o transakcji zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa można mówić wtedy, gdy zespół składników wchodzących w jego skład stanowi niezbędne minimum, bez którego nie mogłoby ono realizować swoich zadań gospodarczych.

Mąż Wnioskodawczyni, przedsiębiorca prowadzący działalność gospodarczą pod firmą M., wystąpił z odrębnym wnioskiem o wydanie indywidualnej interpretacji prawa podatkowego obejmującym stanowisko Wnioskodawczyni tożsame z opisanym powyżej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 - w myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy - rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii, o czym stanowi art. 2 pkt 6 ww. ustawy.

Stosownie do postanowień art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Pojęcie "transakcja zbycia" należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu "dostawa towarów" w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. "zbycie" obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

W świetle zapisów art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

Na mocy art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 347 str. 1, z późn. zm.), działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców i osób świadczących usługi włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów. Za działalność gospodarczą uznaje się również wykorzystywanie, w sposób ciągły, własności dóbr materialnych lub niematerialnych do celów zarobkowych.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług - w świetle powyższych przepisów - jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze czynność winna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - musi być zrealizowana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W związku z tym, że planowana dostawa dotyczy majątku wspólnego małżonków należy przytoczyć przepisy ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. Nr 9, poz. 59 z późn. zm.). W myśl art. 31 § 1 tej ustawy, z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa), obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Zatem istotą wspólności majątkowej małżeńskiej, zarówno ustawowej, jak i umownej, jest to, że każdy z małżonków jest współwłaścicielem poszczególnych składników majątku wspólnego (dorobkowego) na zasadach współwłasności łącznej (bezudziałowej).

W czasie trwania wspólności ustawowej żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Nie może również rozporządzać lub zobowiązywać się do rozporządzania udziałem, który w razie ustania wspólności przypadnie mu w majątku wspólnym lub w poszczególnych przedmiotach należących do tego majątku (art. 35 ww. Kodeksu). Wspólność ustawowa obejmuje przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

W myśl art. 36 § 1 oraz § 2 ww. Kodeksu, oboje małżonkowie są obowiązani współdziałać w zarządzie majątkiem wspólnym, w szczególności udzielać sobie wzajemnie informacji o stanie majątku wspólnego, o wykonywaniu zarządu majątkiem wspólnym i o zobowiązaniach obciążających majątek wspólny. Każdy z małżonków może samodzielnie zarządzać majątkiem wspólnym, chyba że przepisy poniższe stanowią inaczej. Wykonywanie zarządu obejmuje czynności, które dotyczą przedmiotów majątkowych należących do majątku wspólnego, w tym czynności zmierzające do zachowania tego majątku.

Przedmiotami majątkowymi służącymi małżonkowi do wykonywania zawodu lub prowadzenia działalności zarobkowej małżonek ten zarządza samodzielnie. W razie przemijającej przeszkody drugi małżonek może dokonywać niezbędnych bieżących czynności (art. 36 § 3 Kodeksu).

Zgodnie z art. 37 § 1 pkt 1 cyt. ustawy, zgoda drugiego małżonka jest potrzebna do dokonania czynności prawnej prowadzącej do zbycia, obciążenia, odpłatnego nabycia nieruchomości lub użytkowania wieczystego, jak również prowadzącej do oddania nieruchomości do używania lub pobierania z niej pożytków.

Na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług małżonkowie nie są uznawani za jeden podmiot podatkowy. Powyższe stwarza dla małżonków prowadzących działalność gospodarczą szczególną sytuację prawną, bowiem żaden z przepisów ustawy nie zabrania im prowadzenia działalności gospodarczej jako odrębnym podatnikom. Nie ma przy tym przeszkód, aby pomiędzy małżonkami prowadzącymi odrębne działalności istniała ustawowa wspólność majątkowa.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawczyni nie prowadzi działalności gospodarczej, przedsiębiorcą jest mąż. Wnioskodawczyni pozostaje w związku małżeńskim, w którym obowiązuje ustrój małżeńskiej wspólnoty majątkowej nieograniczonej. Wnioskodawczyni zamierza wraz z mężem sprzedać Stację Paliw w Z. oraz Stację Paliw w Z. (stanowiące zorganizowane części przedsiębiorstwa), wraz z nieruchomościami zakupionymi przez Wnioskodawczynię i męża, które - jak wynika z wniosku - wprowadzone zostały jako środki trwałe do prowadzonej przez męża działalności gospodarczej, z tytułu której jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz treści przywołanych przepisów prawa, prowadzi do konkluzji, że skoro jedynie mąż wykorzystuje składniki majątkowe mające być przedmiotem sprzedaży w prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, to jedynie do niego mogą mieć zastosowania przepisy dotyczące podatku od towarów i usług. Pomimo, że prawidłowo Wnioskodawczyni stwierdziła, że czynność ich zbycia nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ze względu na wskazanie błędnej argumentacji stanowisko całościowo należało uznać za nieprawidłowe.

Końcowo zaznaczyć należy, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.