ITPP2/4512-81/16/AJ - VAT w zakresie prawa do odliczenia 50% podatku naliczonego z faktur dokumentujących poniesione wydatki związane z zakupem paliwa, samarów oraz z faktur dokumentujących bieżące naprawy i naprawę powypadkową dotyczących samochodu marki Fiat Ducato.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 20 stycznia 2016 r. (data wpływu 26 stycznia 2016 r.), uzupełniony w dniu 9 marca 2016 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia 50% podatku naliczonego z faktur dokumentujących poniesione wydatki związane z zakupem paliwa, samarów oraz z faktur dokumentujących bieżące naprawy i naprawę powypadkową dotyczących samochodu marki Fiat Ducato - jest prawidłowe.

W dniu 26 stycznia 2016 r. został złożony ww. wniosek uzupełniony w dniu 9 marca 2016 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia 50% podatku naliczonego z faktur dokumentujących poniesione wydatki związane z zakupem paliwa, samarów oraz z faktur dokumentujących bieżące naprawy i naprawę powypadkową dotyczących samochodu marki Fiat Ducato.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka prowadząca działalność gospodarczą pod firmą: R. Sp. z o.o., jest podatnikiem VAT czynnym, zobowiązanym do składania miesięcznych deklaracji dla podatku od towarów i usług. Głównym przedmiotem działalności Spółki jest wykonywanie na zlecenie tynków w budynkach. W dniu 18 listopada 2014 r. Spółka nabyła od podatnika VAT czynnego poniżej opisany samochód ciężarowy zwany dalej pojazdem samochodowym.

Samochód ciężarowy marki Fiat Ducato, użytkowany od dnia nabycia przy prowadzeniu działalności gospodarczej, zaewidencjonowany w ewidencji środków trwałych prowadzonej przez Spółkę pod datą 18 listopada 2014 r., nabycie pojazdu zostało udokumentowane fakturą. W dowodzie rejestracyjnym ww. pojazdu zostały wpisane między innymi następujące dane: liczba miejsc siedzących - 3, maksymalna masa całkowita 3.300 kg. W dniu 19 listopada 2014 r. okręgowa stacja kontroli pojazdów wydała na wniosek Spółki zaświadczenie, że ww. pojazd samochodowy odpowiada dodatkowym warunkom technicznym przewidzianym dla VAT 1a. Do dnia złożenia wniosku powyższa informacja nie została wpisana do dowodu rejestracyjnego.

Opisany pojazd samochodowy nie jest użytkowany przez Spółkę wyłącznie przy prowadzeniu działalności gospodarczej, gdyż prawo wykorzystywania go do celów prywatnych mają także pracownicy zatrudnieni przez Spółkę.

Do dnia złożenia wniosku Spółka nie złożyła w urzędzie skarbowym informacji na druku (VAT-26), o której to informacji mowa w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 21 marca 2014 r. w sprawie wzoru informacji o pojazdach samochodowych wykorzystywanych wyłącznie do działalności gospodarczej (Dz. U. "z 2012 r.", poz. 371), że powyżej opisany pojazd samochodowy jest użytkowany wyłącznie przy działalności gospodarczej. Spółka postanowiła, że od dnia przyjęcia do użytkowania będzie odliczała od podatku należnego za dany miesiąc rozliczeniowy 50% podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie paliwa usług remontowych napraw, w tym napraw powypadkowych oraz wydatki eksploatacyjne.

Spółka od dnia nabycia ww. pojazdu samochodowego nie prowadzi ewidencji przebiegu pojazdu, o której mowa w art. 86a ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2014 r. i nie zamierza prowadzić przedmiotowej ewidencji w przyszłości.

W dniu 4 grudnia 2015 r. ww. pojazd samochodowy uległ wypadkowi i Spółka poniosła w miesiącu grudniu 2015 r. wydatki na jego naprawę udokumentowane fakturami wystawionym przez podatnika VAT czynnego w następujących kwotach, tj. w kwocie 12.418,19 zł, w tym podatek naliczony 2.322,10 zł, odliczono od podatku należnego za grudzień 2015 r. podatek naliczony w kwocie 1.161,00 zł, oraz w kwocie brutto 3.848,92 zł, w tym podatek naliczony 719,72 zł, odliczono od podatku należnego za grudzień 2015 r. podatek naliczony w kwocie 359,00 zł.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy na Spółce spoczywa obowiązek odliczania za dany miesiąc od podatku należnego 50% podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących wydatki związane z eksploatacją ww. pojazdu samochodowego marki Fiat Ducato, np. z faktur dokumentujących nabycie paliwa, smarów, części zamiennych oraz z faktur dokumentujących naprawy bieżące oraz naprawy powypadkowe.

Zdaniem Wnioskodawcy, co do zasady, gdy podatnik posiada dla opisanego powyżej samochodu ciężarowego zaświadczenia VAT-1a wpisane do dowodu rejestracyjnego, stosownie do treści art. 9 ust. 3 ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2014., poz. 312), należałoby uznać, że opisany powyżej pojazd samochodowy, jest samochodem ciężarowym w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, co stanowi, że na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, Spółka ma prawo do odliczania 100% podatku naliczonego, wyszczególnionego w fakturach dokumentujących wydatki wiązane z eksploatacją ww. pojazdu. Spółka nie wpisała do dnia złożenia wniosku do dowodu rejestracyjnego informacji o zaświadczeniu VAT-1a, a opisany powyżej samochód ciężarowy nie jest wykorzystywany wyłącznie do celów związanych z działalnością gospodarczą.

Reasumując powyższe należy uznać, że na Spółce spoczywa obowiązek odliczania za dany miesiąc od podatku należnego wyłącznie 50% podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących wydatki związane z eksploatacją samochodu marki Fiat Ducato, np. z faktur dokumentujących nabycie paliwa, smarów, części zamiennych oraz z faktur dokumentujących naprawy bieżące oraz naprawy powypadkowe. Natomiast bez znaczenia jest fakt, że Spółka nie prowadzi ewidencji przebiegu dla ww. pojazdu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Natomiast, w myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ww. ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

W myśl ust. 2 pkt 1 lit. a powołanego artykułu, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Jak wynika z art. 86 ust. 1 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Od dnia 1 kwietnia 2014 r. na podstawie ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2014 r. poz. 312) wprowadzono nowe zasady odliczania podatku od wydatków dotyczących samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej 3,5 tony.

Zgodnie z art. 86a ust. 1 pkt 1 ustawy, w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika.

Stosownie do zapisu ust. 2 tego artykułu, do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

Jak stanowi art. 2 pkt 34 ustawy, przez pojazdy samochodowe rozumie się pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Na podstawie art. 86a ust. 3 ww. ustawy, przepis ust. 1 nie ma zastosowania:

W świetle ust. 4 cytowanego artykułu, pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

Jak stanowi ust. 5 ww. artykułu, warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych:

Zgodnie z ust. 6 tego artykułu, ewidencja przebiegu pojazdu jest prowadzona od dnia rozpoczęcia wykorzystywania pojazdu samochodowego wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika do dnia zakończenia wykorzystywania tego pojazdu wyłącznie do tej działalności.

W myśl ust. 7 ww. artykułu, ewidencja przebiegu pojazdu powinna zawierać:

W świetle ust. 9 przywołanego artykułu, do pojazdów samochodowych, o których mowa w ust. 4 pkt 2, należą:

* jeżeli z dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym wynika, że dany pojazd jest pojazdem specjalnym.

Zgodnie z ust. 10 pkt 1 ww. artykułu, spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 9 pkt 1 i 2 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację, oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu zawierającego odpowiednią adnotację o spełnieniu tych wymagań;

Jak wynika z ust. 12 tego artykułu, podatnicy wykorzystujący wyłącznie do działalności gospodarczej pojazdy samochodowe, dla których są obowiązani prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu, mają obowiązek złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego informację o tych pojazdach w terminie 7 dni od dnia, w którym poniosą pierwszy wydatek związany z tymi pojazdami.

Na podstawie ust. 13 cyt. artykułu, w przypadku niezłożenia w terminie informacji, o której mowa w ust. 12, uznaje się, że pojazd samochodowy jest wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika dopiero od dnia jej złożenia.

Na podstawie art. 12 ust. 1 ww. ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika do dnia 30 czerwca 2015 r. paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu:

Jak wynika z regulacji ust. 2 tego artykułu, przepis ust. 1 nie dotyczy pojazdów samochodowych, które są wykorzystywane przez podatnika wyłącznie do działalności gospodarczej.

Według ust. 3 ww. artykułu, dopuszczalna ładowność pojazdu oraz liczba miejsc (siedzeń), o których mowa w ust. 1 pkt 2, są określane na podstawie dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym. Pojazdy, które w dokumentach, o których mowa w zdaniu pierwszym, nie mają określonej dopuszczalnej ładowności lub liczby miejsc, uznaje się również za samochody osobowe, o których mowa w ust. 1 pkt 1.

Analiza przedstawionego stanu faktycznego oraz powołanych regulacji prawnych prowadzi do stwierdzenia, że pomimo, że - jak wynika z treści wniosku - dla samochodu marki Fiat Ducato (samochodu ciężarowego z jednym rzędem siedzeń, o dopuszczalnej masie całkowitej 3.300 kg i z trzema miejscami siedzącymi) zostało wydane przez okręgową stację kontroli pojazdów zaświadczenie, że odpowiada warunkom technicznym przewidzianym dla samochodów VAT 1a, to ze względu na brak stosownej adnotacji w dowodzie rejestracyjnym, od dnia 18 listopada 2014 r. (data zakupu) do chwili obecnej, Spółce przysługuje prawo do odliczenia 50% kwoty podatku naliczonego z tytułu poniesienia wydatków związanych z zakupem części zamiennych, smarów, napraw bieżących i powypadkowych. Również w odniesieniu do podatku naliczonego z tytułu zakupu paliwa stwierdzić należy, że prawo to przysługuje w takim samym zakresie, przy czym w okresie od dnia 18 listopada 2014 r. do dnia 30 czerwca 2015 r. prawo to przysługiwało o ile w dowodzie rejestracyjnym widniała informacja potwierdzająca, że jego dopuszczalna ładowność wynosi co najmniej 500 kg.

Podkreślić należy, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionych we wniosku okoliczności, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - (Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.