ITPP2/4512-688/15/EK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 15 września 2015 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP2/4512-688/15/EK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia "7 lipca" 2015 r. (data wpływu 3 lipca 2015 r.), uzupełnionym w dniu 8 września 2015 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia 50% kwoty podatku naliczonego w związku z nabyciem samochodu ciężarowego oraz prawa do odliczenia 50% kwoty podatku naliczonego od wydatków eksploatacyjnych i paliwa do napędu tego samochodu aktualnie i w przyszłości - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 lipca 2015 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 8 września 2015 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia 50% kwoty podatku naliczonego w związku z nabyciem samochodu ciężarowego oraz prawa do odliczenia 50% kwoty podatku naliczonego od wydatków eksploatacyjnych i paliwa do napędu tego samochodu aktualnie i w przyszłości.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu, przedstawiono następujące stany faktyczne i zdarzenie przyszłe.

Jest Pan przedsiębiorcą samodzielnie prowadzącym działalność gospodarczą pod nazwą: XXX z siedzibą w miejscowości X. Jest Pan podatnikiem VAT czynnym, w zakresie podatku od towarów i usług zobowiązanym do składania deklaracji podatkowych miesięcznych. Głównym przedmiotem działalności gospodarczej jest wykonywanie usług budowlanych na zlecenie. W 2015 r. w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych jest Pan zobowiązany do prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów, od dochodu z uzyskiwanej działalności jest zobowiązany opłacać podatek dochodowy od osób fizycznych według stawki podatkowej w wysokości 19%, zaliczki na podatek dochodowy opłaca kwartalnie. W dniu 22 stycznia 2015 r. nabył Pan od spółki R. sp. z o.o. z siedzibą w miejscowości X., zwanej dalej sprzedawcą, podatnika VAT czynnego, samochód ciężarowy marki Ford, o dopuszczalnej ładowności 1173 kg, liczbie miejsc siedzących 6, zwany dalej samochodem ciężarowym, który to pojazd wpisał do ewidencji środków trwałych. Ww. samochód został nabyty w ramach prowadzonej samodzielnej działalności gospodarczej. W dniu nabycia ww. pojazdu nie uzyskał Pan zaświadczenia, o którym mowa w art. 86 ust. 5 p.t.u. "że powyżej wymieniony pojazd spełnia wymagania o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 1-4". Samochód ciężarowy został przyjęty do użytkowania w dniu 22 stycznia 2015 r. i jest użytkowany wyłącznie przy prowadzeniu działalności gospodarczej. Od dnia przyjęcia do użytkowania nie prowadzi Pan dla niego ewidencji przejazdów. W dniu 22 stycznia 2015 r., ani do dnia złożenia niniejszego wniosku nie złożył Pan w Pierwszym Urzędzie Skarbowym w miejscowości X. informacji na druku VAT-26, o której mowa w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 21 marca 2014 r. w sprawie wzoru informacji o pojazdach samochodowych wykorzystywanych wyłącznie do działalności gospodarczej (Dz. U. z 2012 r. poz. 371), dalej w skrócie rozporządzenie oraz nie zamierza Pan złożyć przedmiotowej informacji w przyszłości. Od dnia 22 stycznia 2015 r. nie założył i nie prowadzi Pan dla ww. samochodu ewidencji przebiegu pojazdu, o której mowa w art. 86a ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2014 r. Sprzedaż samochodu została udokumentowana przez sprzedawcę fakturą, doręczoną Panu w dniu 22 stycznia 2015 r., z której wynikają następujące dane: wartość netto sprzedaży 21.000,00 zł, podatek naliczony 4.830,00 zł. Postanowił Pan, że od podatku należnego za miesiąc styczeń 2015 r. z tytułu nabycia ww. samochodu ciężarowego odliczy 50% podatku naliczonego, tj. kwotę w wysokości 2.415,00 zł oraz że od dnia 22 stycznia 2015 r. będzie odliczać od podatku należnego za dany miesiąc rozliczeniowy 50% podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie paliwa i z faktur dokumentujących wydatki związane z eksploatacją oraz materiałami wykorzystanymi do napraw ww. samochodu. Samochód ten nie spełnia wymagań określonych w art. 86a ust. 9 pkt 1 lit. a lub lit. b lub pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, które to wymagania powinny zostać stwierdzone dodatkowym badaniem technicznym przeprowadzonym przez okręgową stację kontroli pojazdów.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy od dnia 22 stycznia 2015 r. do dnia zakończenia użytkowania ww. samochodu ciężarowego przy prowadzeniu działalności gospodarczej, ma Pan prawo do odliczania od podatku należnego za dany miesiąc rozliczeniowy 50% podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki zwane dalej wydatkami eksploatacyjnymi, w tym w szczególności z faktur dokumentujących wydatki związane z naprawami bieżącymi pojazdu i jego eksploatacją oraz z faktur dokumentujących nabycie paliwa do przedmiotowego samochodu oraz czy miał Pan prawo do odliczenia od podatku należnego za miesiąc styczeń 2015 r. podatku naliczonego w kwocie 2.415,00 zł z faktury dokumentującej nabycie w dniu 22 stycznia 2015 r. opisanego powyżej samochodu.

Zdaniem Wnioskodawcy, wyrażonym w uzupełnieniu wniosku, z uwagi na fakt, że opisany powyżej samochód ciężarowy jest pojazdem, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 2 "lit. b" ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług, od dnia 22 stycznia 2015 r. do dnia zakończenia użytkowania ww. samochodu ciężarowego przy prowadzeniu działalności gospodarczej, ma prawo do odliczania od podatku należnego za dany miesiąc rozliczeniowy 50% podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki związane z eksploatacją ww. pojazdu samochodowego, w tym w szczególności z faktur dokumentujących wydatki związane z naprawami bieżącymi samochodu ciężarowego i z faktur dokumentujących nabywanie paliwa do ww. pojazdu samochodowego.

Wskazał Pan, że miał prawo do odliczenia od podatku należnego za miesiąc styczeń 2015 r. podatku naliczonego w kwocie 2.415,00 zł z faktury dokumentującej nabycie w dniu 22 stycznia 2015 r. opisanego powyżej samochodu ciężarowego. Stwierdził, że bez znaczenia w niniejszej sprawie jest fakt, że nie złożył w Pierwszym Urzędzie Skarbowym w miejscowości X. informacji na druku VAT-26, o której mowa w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 21 marca 2014 r. w sprawie wzoru informacji o pojazdach samochodowych wykorzystywanych wyłącznie do działalności gospodarczej (Dz. U. z 2014 r. poz. 371), dalej w skrócie rozporządzenie oraz nie zamierza złożyć przedmiotowej informacji w przyszłości. Bez znaczenia jest fakt, że od dnia 22 stycznia 2015 r. nie założył i nie prowadzi dla ww. samochodu ewidencji przebiegu pojazdu, o której mowa w art. 86a ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2014 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych stanów faktycznych i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na podstawie ust. 2 pkt 1 lit. a ww. artykułu, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Na podstawie art. 86 ust. 10 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

Według regulacji ust. 10b pkt 1 cytowanego artykułu, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a - powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny.

W myśl z art. 86a ust. 1 pkt 1 ustawy, w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika.

Stosownie do zapisu ust. 2 tego artykułu, do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

1.

nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;

2.

używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową, inne niż wymienione w pkt 3;

3.

nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.

Jak stanowi art. 2 pkt 34 ustawy, przez pojazdy samochodowe rozumie się pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Na podstawie art. 86a ust. 3 ww. ustawy, przepis ust. 1 nie ma zastosowania:

1.

w przypadku gdy pojazdy samochodowe są:

a.

wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika lub

b.

konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą, jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;

2.

do towarów montowanych w pojazdach samochodowych i do związanych z tymi towarami usług montażu, naprawy i konserwacji, jeżeli przeznaczenie tych towarów wskazuje obiektywnie na możliwość ich wykorzystywania wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.

W świetle ust. 4 cytowanego artykułu, pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

1.

sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub

2.

konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.

Jak stanowi ust. 5 ww. artykułu, warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych:

1.

przeznaczonych wyłącznie do:

a.

odprzedaży,

b.

sprzedaży, w przypadku pojazdów wytworzonych przez podatnika,

c.

oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze

* jeżeli odprzedaż, sprzedaż lub oddanie w odpłatne używanie tych pojazdów stanowi przedmiot działalności podatnika;

2.

w odniesieniu do których:

a.

kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych podatnik oblicza zgodnie z ust. 1 lub

b.

podatnikowi nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych.

W ust. 6 tego artykułu przewidziano, że ewidencja przebiegu pojazdu jest prowadzona od dnia rozpoczęcia wykorzystywania pojazdu samochodowego wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika do dnia zakończenia wykorzystywania tego pojazdu wyłącznie do tej działalności.

W świetle ust. 9 przywołanego artykułu, do pojazdów samochodowych, o których mowa w ust. 4 pkt 2, należą:

1.

pojazdy samochodowe, inne niż samochody osobowe, mające jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą:

a.

klasyfikowane na podstawie przepisów o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van lub

b.

z otwartą częścią przeznaczoną do przewozu ładunków;

2.

pojazdy samochodowe, inne niż samochody osobowe, które posiadają kabinę kierowcy z jednym rzędem siedzeń i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;

3.

pojazdy specjalne, które spełniają również warunki zawarte w odrębnych przepisach, określone dla następujących przeznaczeń:

a.

agregat elektryczny/spawalniczy,

b.

do prac wiertniczych,

c.

koparka, koparko-spycharka,

d.

ładowarka,

e.

podnośnik do prac konserwacyjno-montażowych,

f.

żuraw samochodowy

* jeżeli z dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym wynika, że dany pojazd jest pojazdem specjalnym.

Zgodnie z ust. 10 ww. artykułu, spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 9:

1.

pkt 1 i 2 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację, oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu zawierającego odpowiednią adnotację o spełnieniu tych wymagań;

2.

pkt 3 stwierdza się na podstawie dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym.

Jak stanowi ust. 12 omawianego artykułu, podatnicy wykorzystujący wyłącznie do działalności gospodarczej pojazdy samochodowe, dla których są obowiązani prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu, mają obowiązek złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego informację o tych pojazdach w terminie 7 dni od dnia, w którym poniosą pierwszy wydatek związany z tymi pojazdami.

Zgodnie z brzmieniem art. 2 pkt 40 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2012 r. poz. 1137 z późn. zm.), przez samochód osobowy rozumie się pojazd samochodowy przeznaczony konstrukcyjnie do przewozu nie więcej niż 9 osób łącznie z kierowcą oraz ich bagażu.

W świetle pkt 42 tego artykułu, samochód ciężarowy to pojazd samochodowy przeznaczony konstrukcyjnie do przewozu ładunków; określenie to obejmuje również samochód ciężarowo-osobowy przeznaczony konstrukcyjnie do przewozu ładunków i osób w liczbie od 4 do 9 łącznie z kierowcą.

Według treści art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2014 r. poz. 312), zwanej dalej "ustawą nowelizującą", obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika do dnia 30 czerwca 2015 r. paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu:

1.

samochodów osobowych;

2.

innych niż samochody osobowe pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, w których liczba miejsc (siedzeń) łącznie z miejscem dla kierowcy wynosi:

a.

1 #8722; jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 425 kg,

b.

2 #8722; jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 493 kg,

c.

3 lub więcej #8722; jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 500 kg.

Jak stanowi ust. 2 ww. artykułu, przepis ust. 1 nie dotyczy pojazdów samochodowych, które są wykorzystywane przez podatnika wyłącznie do działalności gospodarczej.

W myśl ust. 3 tegoż artykułu, dopuszczalna ładowność pojazdu oraz liczba miejsc (siedzeń), o których mowa w ust. 1 pkt 2, są określane na podstawie dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym. Pojazdy, które w dokumentach, o których mowa w zdaniu pierwszym, nie mają określonej dopuszczalnej ładowności lub liczby miejsc, uznaje się również za samochody osobowe, o których mowa w ust. 1 pkt 1.

Jak wynika z art. 12 ust. 1 ustawy nowelizującej, do dnia 30 czerwca 2015 r. nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od nabywanych paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych. Dnia 1 lipca 2015 r. wygasł, wprowadzony treścią ww. przepisu całkowity zakaz odliczania podatku naliczonego od nabycia paliwa wykorzystywanego do napędu samochodów osobowych oraz niektórych innych pojazdów samochodowych, wykorzystywanych przez podatnika do celów "mieszanych" (czyli do działalności gospodarczej i do celów prywatnych). Oznacza to, że od dnia 1 lipca 2015 r. podatek naliczony z tytułu nabycia paliwa wykorzystywanego do napędu ww. pojazdów jest odliczany tak jak pozostałe wydatki związane z pojazdami samochodowymi wykorzystywanymi do celów mieszanych, czyli na ogólnych zasadach wynikających z art. 86a ustawy o VAT.

Stosowanie do brzmienia art. 19a ust. 1 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Analiza przedstawionych okoliczności sprawy oraz treści przywołanych przepisów prawa prowadzi do stwierdzenia, że w związku z nabyciem samochodu, o którym mowa we wniosku, przysługiwało Panu prawo do odliczenia podatku naliczonego w wysokości 50% kwoty podatku zawartego w fakturze dokumentującej to nabycie. Wprawdzie z treści wniosku wynika, że samochód jest wykorzystywany dla celów prowadzonej działalności gospodarczej, jednak prawo do odliczenia nie przysługiwało w pełnym zakresie, gdyż nie założył Pan dla ww. samochodu ewidencji przebiegu pojazdu, ani nie złożył w urzędzie skarbowym informacji VAT- 26, a samochód ten nie spełnia wymagań określonych w art. 86a ust. 9 pkt 1 lit. a, lit. b lub pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, a zatem nie można uznać, że - w rozumieniu zakreślonym przez przepisy ustawy o podatku od towarów i usług - jest wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej. Fakturę otrzymał Pan dnia 22 stycznia 2015 r., a zatem prawo to przysługiwało w rozliczeniu za styczeń 2015 r., o ile - na co wskazuje treść wniosku - obowiązek podatkowy u sprzedawcy powstał w tym miesiącu.

W związku z wydatkami eksploatacyjnymi dotyczącymi ww. samochodu przysługuje i będzie Panu przysługiwało prawo do odliczenia 50% podatku naliczonego, z uwagi na regulację art. 86a ust. 2 ustawy w związku z ust. 1 pkt 1 tego artykułu.

Podobnie w związku z nabyciem paliwa do napędu ww. samochodu - w świetle treści art. 86a ust. 2 ustawy w związku z ust. 1 pkt 1 tego artykułu - przysługuje i będzie Panu przysługiwało prawo do odliczenia 50% podatku naliczonego, gdyż wyłączenie prawa do odliczenia podatku przewidziane w art. 12 ust. 1 ustawy zmieniającej, obowiązujące do dnia 30 czerwca 2015 r., nie miało zastosowania do tego samochodu, o ile - jak Pan wskazał - jest to samochód ciężarowy, a jego ładowność to 1173 kg oraz liczba miejsc siedzących to 6.

Końcowo należy podkreślić, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga prawidłowości wskazanych przez Pana kwot odliczonego podatku naliczonego, gdyż kwestia ta nie jest możliwa do rozstrzygnięcia w drodze interpretacji indywidualnej wydawanej na podstawie regulacji art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa.

Interpretacja dotyczy stanów faktycznych przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia, a w przypadku zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl