ITPP2/4512-652/15/PB

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 1 czerwca 2015 r. (data wpływu 24 czerwca 2015) uzupełnionym w dniu 19 sierpnia 2015 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odzyskania podatku naliczonego - jest prawidłowe.

W dniu 24 czerwca 2015 został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 19 sierpnia 2015 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odzyskania podatku naliczonego.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Klub Sportowy działając jako stowarzyszenie realizuje rewitalizację miejscowości W. poprzez podniesienie standardu istniejącego już obiektu sportowego. Boisko jest miejscem organizowania imprez społeczno-kulturowych, sportowych i rekreacyjnych. Realizacja projektu pozwoli uatrakcyjnić organizowane imprezy, przyciągnie większą liczbą osób, a dzięki temu ludzie będą mogli aktywniej spędzać czas. Wpłynie to pozytywnie na potrzeby społeczne, kulturalne, sportowe i rekreacyjne mieszkańców: W., Gminy S., a także sąsiednich gmin. Na terenie obiektu będzie można organizować imprezy, spotkania sportowe uczniów Szkoły Podstawowej w W. z zaproszonymi rówieśnikami z innych szkół z terenu Gminy S. i sąsiadujących gmin. Takie działania pomogą rozwijać aktywność fizyczną wśród dzieci i młodzieży. Będzie można organizować również spotkania rekreacyjne dla dorosłych, którym aktywność fizyczna też jest niezbędna. Dzięki realizacji ww. projektu zostanie podniesiona estetyka boiska sportowego i terenu wokół niego, co uczyni ten obiekt bardziej przyjaznym i funkcjonalnym do organizowania spotkań sportowych, kulturalnych i rekreacyjnych. Teren stanie się bardziej atrakcyjny i przyciągnie większą ilość osób chcących uprawiać sport. Zakup nowoczesnej "kosiarki-traktora" i wyposażenia (walec, wertykulator, skartyfikator, wykaszarka spalinowa, wózek do kredowania) pozwoli przygotować płytę boiska i miejsca dla kibiców w wyższym standardzie niż dotychczas, który jest wymagany przez Związek Piłki Nożnej. Zakupione nowoczesne boksy dla zawodników rezerwowych poprawią funkcjonalność obiekty. Zamontowane piłkochwyty za bramkami przyczynią się do sprawniejszego organizowania spotkań piłkarskich i treningów. Oddzielą boisko od upraw rolniczych za bramkami. Klub nie był i nie jest podatnikiem VAT. Nie prowadzi i nie będzie prowadzić działalności, która wiązałaby się z występowaniem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Klub Sportowy użycza nieodpłatnie obiekt sportowy do organizowania imprez społeczno-kulturalnych, sportowych i rekreacyjnych. Nie pobiera też opłat w czasie organizowania ww. imprez.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy przy realizacji ww. inwestycji Klub Sportowy faktycznie nie ma możliwości odzyskania podatku od towarów i usług zaliczonego do kosztów kwalifikowanych realizowanego projektu.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedmiotowej sprawie, na gruncie przepisów w zakresie dotyczącym podatku od towarów i usług, w żaden sposób nie przysługuje możliwość odzyskania uiszczonego VAT. Stowarzyszenie jakim jest Klub Sportowy nie ma możliwości odzyskania w żaden sposób podatku od towarów i usług stanowiącego koszt kwalifikowany projektu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

W myśl postanowień art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Z treści powyższych przepisów wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje tylko czynnym podatnikom podatku od towarów i usług w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego. Wskazana norma prawna wyraża zasadę neutralności podatku od towarów i usług, w następstwie której podatnicy realizujący czynności zwolnione, są w podobnej sytuacji jak ostateczny nabywca (konsument) towaru lub usługi, z wyjątkiem przypadków jednoznacznie wskazanych w ustawie o podatku od towarów i usług. Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

W rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług (Dz. U. z 2013 r. poz. 1656) przewidziano przypadki, w których kwota podatku naliczonego może być zwrócona jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług finansowanego ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej, oraz warunki i tryb dokonywania tego zwrotu.

Przepisy powołanego rozporządzenia określają katalog środków, które stanowią ww. środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej (§ 8 ust. 3 i 4). Uzyskanie pomocy finansowej pochodzącej ze źródeł, o których mowa w tych przepisach, daje prawo do ubiegania się o zwrot podatku na podstawie przepisów zawartych w rozdziale 4 tego rozporządzenia.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz treści powołanych przepisów pozwala na stwierdzenie, że Klubowi Sportowemu nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu, na zasadach wynikających z ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż - jak wskazano w treści wniosku - dokonane zakupy nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Wnioskodawcy nie będzie przysługiwał również zwrot podatku, gdyż środki, o których mowa we wniosku, nie są środkami wskazanymi w powołanym rozporządzeniu.

Końcowo należy zaznaczyć, że niniejsza interpretacja nie odnosi się do kwestii możliwości zaliczenia wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowalnych, ponieważ kwestię tę rozstrzygają przepisy regulujące zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej.

Jednocześnie podkreślić należy, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.