ITPP2/4512-542/15/EK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 11 maja 2015 r. (data wpływu 20 maja 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do rozliczenia przez następcę prawnego faktur korygujących dokumentujących zwrot towarów do dostawcy lub korektę wartości dostarczonych towarów, prawa do rozliczenia przez następcę prawnego faktur dokumentujących dokonany uprzednio przez przedsiębiorcę zwrot towarów, prawa do wystawienia i rozliczenia faktur korygujących przez następcę prawnego - jest prawidłowe.

W dniu 20 maja 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do rozliczenia przez następcę prawnego faktur korygujących dokumentujących zwrot towarów do dostawcy lub korektę wartości dostarczonych towarów, prawa do rozliczenia przez następcę prawnego faktur dokumentujących dokonany uprzednio przez przedsiębiorcę zwrot towarów, prawa do wystawienia i rozliczenia faktur korygujących przez następcę prawnego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest spółką komandytową (dalej: Spółka lub Spółka komandytowa) i jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W przyszłości ma zostać wniesiony do Spółki wkład niepieniężny (aport) w postaci przedsiębiorstwa, w rozumieniu art. 55 (1) Kodeksu cywilnego (dalej: przedsiębiorstwo), prowadzonego przez przedsiębiorcę jednoosobowego (dalej: przedsiębiorca). Przyjęcie przez Spółkę aportu w postaci istniejącego i efektywnie działającego przedsiębiorstwa osoby fizycznej ma na celu rozwój jej działalności gospodarczej. Przyjęcie przez Spółkę aportu (wkładu niepieniężnego) w postaci przedsiębiorstwa powiązane będzie z przejęciem zobowiązań (długów) przedsiębiorcy, związanych funkcjonalnie z działalnością gospodarczą prowadzoną w ramach przedsiębiorstwa. Po wniesieniu przedsiębiorstwa, tytułem wkładu do Spółki, osoba fizyczna zamierza zaprzestać wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i zgłosić zaprzestanie działalności właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego.

Po przyjęciu aportu przez Spółkę mogą wystąpić następujące zdarzenia:

a. Spółka komandytowa, do której zostanie wniesiony aport w postaci przedsiębiorstwa, dokona zwrotu do dostawcy niesprzedanych towarów otrzymanych w ramach aportu lub po dniu wniesienia aportu dostawca towarów dokona korekty wartości towarów wniesionych w ramach aportu;

b. przedsiębiorca przed dniem wniesieniem do Spółki komandytowej aportu w postaci przedsiębiorstwa dokona zwrotu niesprzedanych towarów do dostawcy, ale przed wniesieniem aportu nie otrzyma od dostawcy faktury korygującej, a więc o wystawienie faktury korygującej starać się będzie sukcesor podatkowy, czyli Spółka komandytowa;

c. Spółka komandytowa przyjmie zwrot lub dokona korekty wartości towarów sprzedanych przez przedsiębiorcę w ramach przedsiębiorstwa (będącego przedmiotem aportu) lub dokona korekty wartości wykonanych usług przez przedsiębiorcę w ramach tego przedsiębiorstwa.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy w sytuacji opisanej pod lit. a Spółka komandytowa (a nie przedsiębiorca) będzie uprawniona do otrzymania od dostawcy faktury korygującej dokumentującej zwrot towarów do dostawcy lub korektę wartości towarów, a następnie do przyjęcia tej faktury korygującej do własnych rozliczeń podatku od towarów i usług za okres, w którym otrzyma fakturę korygującą.

2. Czy w sytuacji opisanej pod lit. b Spółka komandytowa (a nie przedsiębiorca) będzie uprawniona do otrzymania od dostawcy faktury korygującej i jej przyjęcia do własnych rozliczeń podatku od towarów i usług za okres, w którym otrzymała fakturę korygującą, dokumentującą dokonany uprzednio przez przedsiębiorcę zwrot towarów.

3. Czy w sytuacji opisanej pod lit. c Spółka komandytowa (a nie przedsiębiorca) będzie uprawniona do przyjęcia od odbiorcy zwrotu towarów lub do dokonania korekty wartości sprzedanych towarów lub usług, a następnie do wystawienia z tego tytułu faktury korygującej oraz przyjęcia tej faktury do własnych rozliczeń podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, we wszystkich opisanych powyżej sytuacjach jako sukcesor praw i obowiązków jest upoważniony do wystawiania i przyjęcia faktur korygujących.

Zagadnienie sukcesji podatkowej w polskim prawie podatkowym regulują m.in. przepisy zawarte w art. 93-93e Ordynacji podatkowej. W przepisach tych ustawodawca przedstawił katalog sytuacji, w których zachodzi sukcesja podatkowa, tj. sukcesja praw i obowiązków następców prawnych oraz podmiotów przekształcanych. Zgodnie z art. 93 § 1 Ordynacji podatkowej, osoba prawna zawiązana (powstała) w wyniku łączenia się:

* wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki każdej z łączących się osób lub spółek.

W myśl § 2 tego artykułu, przepis § 1 stosuje się odpowiednio do osoby prawnej łączącej się przez przejęcie:

Stosownie do art. 93a § 1 Ordynacji podatkowej, osoba prawna zawiązana (powstała) w wyniku:

* wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki przekształcanej osoby lub spółki.

Zgodnie z art. 93a § 2 Ordynacji podatkowej, przepis § 1 stosuje się odpowiednio do:

W omawianym przypadku mamy do czynienia z sukcesją podatkową wynikającą z przepisu art. 93a § 2 pkt 2 Ordynacji podatkowej.

Przywołane przepisy polskiej ustawy stanowią implementację art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 347, str. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym, w przypadku przekazania, odpłatnie lub nieodpłatnie lub jako aportu do spółki całości lub części majątku, państwa członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie miała miejsca i że w takim przypadku osoba, której przekazano towary, będzie traktowana jako następca prawny przekazującego. W przypadkach, gdy odbiorca nie podlega w pełni opodatkowaniu, państwa członkowskie mogą przedsięwziąć środki niezbędne w celu uniknięcia zakłóceń konkurencji. Mogą także przyjąć wszelkie niezbędne środki, aby zapobiec uchylaniu się od opodatkowania lub unikaniu opodatkowania poprzez wykorzystanie przepisów niniejszego artykułu.

W świetle cyt. regulacji należy uznać, że przyjęta w art. 6 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług opcja wyłączenia od opodatkowania czynności zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części wymaga, aby w przypadku zbycia tak określonego przedmiotu, jego nabywca traktowany był jako następca prawny podatnika dokonującego zbycia. W konsekwencji, w takiej sytuacji dochodzi do sukcesji prawnopodatkowej w zakresie podatku od towarów i usług - następuje przeniesienie na nabywcę zasad dotyczących opodatkowania tym podatkiem w odniesieniu do czynności związanych z nabytym mieniem na warunkach identycznych, jakie obowiązywały zbywcę, gdyby do zbycia nie doszło. W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, w sytuacjach opisanych w stanie faktycznym pod lit. c, gdy nastąpi zdarzenie skutkujące zmniejszeniem lub zwiększeniem podstawy opodatkowania, to on (po otrzymaniu aportu przedsiębiorstwa) będzie zobowiązany, na podstawie odpowiednich przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, wystawić faktury korygujące i przyjąć je do własnych rozliczeń.

Podobnie w sytuacjach, gdy wystąpią zdarzenia skutkujące wystawieniem faktury korygującej przez dostawcę towarów lub usług, opisane w stanie faktycznym pod lit. a i b) Spółka komandytowa, jako następca prawny, będzie uprawniona do zmniejszenia lub zwiększenia podatku naliczonego, odliczonego przez przedsiębiorcę przed wniesieniem aportu.

Reasumując, z przedstawionych powyżej względów uznać należy, że po przyjęciu przez Spółkę aportu w postaci przedsiębiorstwa to na niej, jako następcy prawnym, a nie na przedsiębiorcy, który wniósł aportem przedsiębiorstwo, ciążą wszystkie obowiązki wynikające z przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, odnoszące się do wystawiania i przyjmowania faktur korygujących związanych z przedmiotem aportu (przedsiębiorstwem).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zagadnienie sukcesji podatkowej w polskim prawie podatkowym regulują m.in. przepisy zawarte w art. 93-93e ustawy z dnia z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613). W przepisach tych ustawodawca przedstawił katalog sytuacji, w których zachodzi sukcesja podatkowa, tj. sukcesja praw i obowiązków następców prawnych oraz podmiotów przekształcanych.

Zgodnie z art. 93 § 1 Ordynacji podatkowej, osoba prawna zawiązana (powstała) w wyniku łączenia się:

* wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki każdej z łączących się osób lub spółek.

W myśl § 2 tego artykułu, przepis § 1 stosuje się odpowiednio do osoby prawnej łączącej się przez przejęcie:

Stosownie do art. 93a § 1 Ordynacji podatkowej, osoba prawna zawiązana (powstała) w wyniku:

* wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki przekształcanej osoby lub spółki.

Według art. 93a § 2 ustawy - Ordynacja podatkowa, przepis § 1 stosuje się odpowiednio do:

Zgodnie z art. 93e ww. ustawy, przepisy art. 93-93d stosuje się w zakresie, w jakim odrębne ustawy, umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz inne ratyfikowane umowy międzynarodowe, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, nie stanowią inaczej.

Określona cytowanymi przepisami Ordynacji podatkowej sukcesja jest sukcesją uniwersalną, co oznacza, że następca prawny wstępuje we wszystkie (z uwzględnieniem postanowień art. 93e Ordynacji podatkowej) przewidziane przepisami prawa podatkowego prawa i obowiązki podatnika.

Z powyższego wynika, że przepisy Ordynacji podatkowej przewidują możliwość przeniesienia obowiązków m.in. w przypadku wniesienia aportu w postaci przedsiębiorstwa osoby fizycznej do spółki niemającej osobowości prawnej.

Zgodnie z art. 551 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121, z późn. zm.), przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej.

Obejmuje ono w szczególności:

W myśl art. 552 ustawy - Kodeks cywilny, czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Przedmiotem następstwa podatkowego są prawa i obowiązki wynikające z przepisów prawa podatkowego, przy czym zgodnie z art. 3 pkt 2 ustawy - Ordynacja podatkowa, rozumie się przez to prawa i obowiązki zawarte we wszelkich aktach normatywnych prawa podatkowego, a więc wniesienie aportem przez osobę fizyczną przedsiębiorstwa do spółki komandytowej powoduje sukcesję podatkową praw i obowiązków określonych w ustawie.

Następstwo prawne, polega na przejściu z jednego podmiotu na drugi określonych praw i obowiązków. W przypadku prawa podatkowego mamy do czynienia z pochodnym nabyciem praw, kiedy to następca prawny nabywa prawa i obowiązki przysługujące jego poprzednikowi prawnemu. Jest to nabycie translatywne, gdyż dotyczy praw poprzednio już istniejących. W prawie podatkowym z reguły ma miejsce następstwo prawne pod tytułem ogólnym (sukcesja uniwersalna), kiedy to mocą jednego zdarzenia prawnego dochodzi do nabycia całego lub części majątku, a nabywca wchodzi zarówno w prawa jak i w obowiązki swego poprzednika prawnego.

Nadmienić przy tym należy, że - jak wskazano powyżej - na podstawie art. 93e Ordynacji podatkowej, przepisy art. 93-93d stosuje się w zakresie, w jakim odrębne ustawy, umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz inne ratyfikowane umowy międzynarodowe, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, nie stanowią inaczej. Oznacza to, że aby określić zakres przejmowanych przez następcę prawnego praw i obowiązków, należy dokonać oceny nie tylko przepisów Ordynacji podatkowej, ale także innych aktów prawnych. Określona wyżej cytowanymi przepisami Ordynacji podatkowej sukcesja jest sukcesją uniwersalną, co oznacza, że następca prawny wstępuje we wszystkie (z uwzględnieniem postanowień art. 93e Ordynacji podatkowej) przewidziane przepisami prawa podatkowego prawa i obowiązki podatnika.

Należy wskazać, że tworzenie, organizację, funkcjonowanie, rozwiązywanie, łączenie, podział i przekształcanie spółek handlowych reguluje ustawa z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1030, z późn. zm.).

W myśl art. 1 § 2 cyt. ustawy, spółkami handlowymi są: spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa, spółka komandytowo-akcyjna, spółka z ograniczoną odpowiedzialnością i spółka akcyjna.

Natomiast zgodnie z art. 4 § 1 pkt 1 tej ustawy, użyte w ustawie określenie spółka osobowa oznacza - spółkę jawną, spółkę partnerską, spółkę komandytową i spółkę komandytowo-akcyjną.

W myśl art. 102 ww. ustawy, spółką komandytową jest spółka osobowa mająca na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której wobec wierzycieli za zobowiązania spółki co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczenia (komplementariusz), a odpowiedzialność co najmniej jednego wspólnika (komandytariusza) jest ograniczona.

Ponadto stosownie do art. 116 tej ustawy, w przypadku zawarcia umowy spółki komandytowej z przedsiębiorcą prowadzącym przedsiębiorstwo we własnym imieniu i na własny rachunek, komandytariusz odpowiada także za zobowiązania powstałe przy prowadzeniu tego przedsiębiorstwa, a istniejące w chwili wpisu spółki do rejestru.

Zatem wniesienie aportem przez osobę fizyczną przedsiębiorstwa do spółki komandytowej powoduje, jak wskazano wyżej, sukcesję podatkową praw i obowiązków określonych w ustawie.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii, o czym stanowi art. 2 pkt 6 cyt. ustawy.

W świetle art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Stosownie do brzmienia art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Jak stanowi ust. 10 tego artykułu, podstawę opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 13, obniża się o:

Według regulacji ust. 13 powyższego artykułu, w przypadkach, o których mowa w ust. 10 pkt 1-3, obniżenia podstawy opodatkowania, w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze z wykazanym podatkiem, dokonuje się pod warunkiem posiadania przez podatnika, uzyskanego przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługobiorca otrzymał fakturę korygującą, potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez nabywcę towaru lub usługobiorcę, dla którego wystawiono fakturę. Uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę towaru lub usługobiorcę faktury korygującej po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy uprawnia podatnika do uwzględnienia faktury korygującej za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyskano.

Na podstawie ust. 14 tego artykułu, przepis ust. 13 stosuje się odpowiednio w przypadku stwierdzenia pomyłki w kwocie podatku na fakturze i wystawienia faktury korygującej do faktury, w której wykazano kwotę podatku wyższą niż należna.

W ust. 15 tego artykułu postanowiono, że warunku posiadania przez podatnika potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez nabywcę towaru lub usługobiorcę nie stosuje się w przypadku:

Jak wynika z treści ust. 16 tego artykułu, w przypadku, o którym mowa w ust. 15 pkt 4, obniżenie podstawy opodatkowania następuje nie wcześniej niż w deklaracji podatkowej składanej za okres rozliczeniowy, w którym zostały łącznie spełnione przesłanki określone w ust. 15 pkt 4.

Z powyższych przepisów wynika, że kwoty, o które zmniejsza się podstawę opodatkowania oraz podatek należny muszą zostać udokumentowane fakturą korygującą. Jeżeli więc faktura dokumentująca zdarzenie gospodarcze zawiera pomyłki lub też zdarzenie, które faktura ta dokumentowała uległo zmianie, to powinna zostać skorygowana w ten sposób, aby odzwierciedlała faktycznie dokonaną transakcję między określonymi podmiotami. Faktury korygujące są specyficznym rodzajem faktur, zaś celem ich wystawienia jest doprowadzenie faktury pierwotnej do stanu odpowiadającego rzeczywistości.

W myśl art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

W praktyce w obrocie gospodarczym zdarzają się sytuacje, w których należy skorygować uprzednio wystawiony i wprowadzony do obrotu prawnego dokument.

Zgodnie z regulacją art. 106j ust. 1 ustawy, w przypadku gdy po wystawieniu faktury:

* podatnik wystawia fakturę korygującą.

Stosownie do ust. 2 powyższego artykułu, faktura korygująca powinna zawierać:

Z przytoczonych uregulowań wynika, że istotą faktur korygujących jest korekta faktur pierwotnych. Faktury korygujące wystawia się w celu udokumentowania ostatecznej wielkości sprzedaży w danym okresie rozliczeniowym.

Stwierdzić należy, że - co do zasady - prawo do wystawiania faktury korygującej przysługuje wyłącznie sprzedawcy. Jedynie wskutek sukcesji podatkowej, zgodnie z art. 93-93e Ordynacji podatkowej, to nowy podmiot przejmuje obowiązki i prawa związane z fakturami i fakturami korygującymi, o ile dotyczą one przedsiębiorstwa, którego jest następcą prawnym. W takim przypadku bowiem, w świetle powołanych przepisów, powstały podmiot wstąpił we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki wynikające z ustawy o podatku od towarów i usług oraz jej przepisów wykonawczych.

Stosownie do brzmienia art. 86 ust. 19a tej ustawy, w przypadku gdy nabywca towaru lub usługi otrzymał fakturę korygującą, o której mowa w art. 29a ust. 13 i 14, jest on obowiązany do zmniejszenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym tę fakturę korygującą otrzymał. Jeżeli podatnik nie obniżył kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego określonego w fakturze, której korekta dotyczy, a prawo do takiego obniżenia mu przysługuje, zmniejszenie kwoty podatku naliczonego uwzględnia się w rozliczeniu za okres, w którym podatnik dokonuje tego obniżenia.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz treści przywołanych przepisów prawa prowadzi do stwierdzenia, że skoro do Spółki - jak wskazano we wniosku - zostanie wniesiony wkład niepieniężny w postaci przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 551 Kodeksu cywilnego, to na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług będzie ona następcą prawnym przedsiębiorcy wnoszącego aport.

W konsekwencji, zarówno w przypadku, gdy Spółka, do której zostanie wniesiony aport w postaci przedsiębiorstwa, dokona zwrotu do dostawcy niesprzedanych towarów otrzymanych w ramach aportu, jak również, gdy po dniu wniesienia aportu dostawca towarów dokona korekty wartości towarów wniesionych w ramach aportu, Spółka będzie zobowiązana do uwzględnienia faktur korygujących w swoich rozliczeniach dotyczących podatku od towarów i usług (zmniejszenia kwoty odliczonego podatku naliczonego lub zwiększenia kwoty podatku naliczonego) w rozliczeniu za okres, w którym otrzyma od dostawcy faktury korygujące.

Podobnie w przypadku, gdy przedsiębiorca (przed dniem wniesienia do Spółki aportu) dokona zwrotu niesprzedanych towarów do dostawcy, ale przed dniem aportu nie otrzyma od niego faktury korygującej i Spółka będzie wnosiła o wystawienie takiej faktury, to ona będzie zobowiązana zgodnie z art. 86 ust. 19a do uwzględnienia tej faktury w swoich rozliczeniach dotyczących podatku od towarów i usług (skorygowania kwoty odliczonego podatku naliczonego) w rozliczeniu za okres, w którym ją otrzyma.

Natomiast w przypadku, gdy Spółka przyjmie zwrot towarów lub dokona korekty wartości towarów sprzedanych/usług wykonanych przez przedsiębiorcę w ramach jego przedsiębiorstwa, będzie uprawniona do skorygowania wartości sprzedaży w swoich rozliczeniach dotyczących podatku od towarów i usług na podstawie wystawionych przez nią faktur korygujących, z uwzględnieniem regulacji art. 29a ust. 13-16 ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.