ITPP2/4512-53/16/RS

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 29 marca 2016 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP2/4512-53/16/RS

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 7 stycznia 2016 r. (data wpływu 12 stycznia 2016 r.), uzupełnionym w dniu 15 marca 2016 r. (data wpływu) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania czynności przekazania samochodu na cele prywatne oraz braku opodatkowania dostawy ww. pojazdu po wycofaniu z działalności - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 stycznia 2016 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 15 marca 2016 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania czynności przekazania samochodu na cele prywatne oraz braku opodatkowania dostawy ww. pojazdu po wycofaniu z działalności.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe.

Jako osoba fizyczna zamierza Pan dokonać zakupu samochodu osobowego od osoby fizycznej, która wykorzystywała samochód w działalności gospodarczej i który był zaewidencjonowany jako środek trwały. Ze względu na fakt, że sprzedający prowadzi działalność gospodarczą w całości zwolnioną z VAT to sprzedaż samochodu będzie objęta zwolnieniem z tytułu sprzedaży (stawka ZW). Po zakupie zamierza Pan wprowadzić samochód do ewidencji środków trwałych w ramach prowadzonej w całości opodatkowanej działalności gospodarczej. W trakcie eksploatacji samochodu w działalności gospodarczej dokonywane będą bieżące naprawy eksploatacyjne takie jak wymiany filtrów, płynów eksploatacyjnych, wymiana opon i części, które ulegają zużyciu podczas użytkowania samochodu. Od dokonywanych zakupów odliczany będzie VAT "w wysokości, zgodnie z obowiązującymi przepisami." Po kilku latach eksploatacji zamierza Pan wycofać samochód z ewidencji środków trwałych, przeznaczyć na cele prywatne a następnie dokonać sprzedaży. Wycofany z działalności gospodarczej samochód będzie wykorzystywany prze co najmniej kilka miesięcy wyłącznie do celów prywatnych. Sprzedaż samochodu odbywać się będzie na zwykłych zasadach bez jakichkolwiek szczególnych działań marketingowych (wyłącznie ogłoszenia na portalach internetowych).

Wymiana w samochodzie opon, części, w odniesieniu do których przysługiwać będzie prawo do odliczenia podatku naliczonego nastąpi w ramach dostawy towarów i świadczenia usług. W zależności od okoliczności będzie dokonywany oddzielnie zakup części, a następnie zakup usługi montażu tej części lub będzie zakup usługi, w ramach której dokonany zostanie zakup części wraz z usługą montażu. Przedmiotowy samochód po wycofaniu z działalności gospodarczej będzie wykorzystywany wyłącznie na cele prywatne i nie będzie udostępniany innym osobom na podstawie umowy najmu, dzierżawy itp.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług przekazanie samochodu na cele prywatne będzie podlegało VAT i czy późniejsza sprzedaż samochodu już wycofanego z działalności będzie podlegała VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, zarówno transakcja przekazana samochodu na cele prywatne oraz późniejsza sprzedaż prywatnego samochodu osobowego nie będzie podlegała ustawie o podatku od towarów i usług. Nie każde nieodpłatne przekazanie majątku podatnika będzie podlegać opodatkowaniu VAT (art. 7 ustawy o VAT). Jeżeli bowiem podatnik nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu lub wytworzeniu tego składnika lub jego części składowych, wówczas nie będzie na nim ciążyć obowiązek opodatkowania tego nieodpłatnego przekazania. Jeżeli więc podatnik nabył dany składnik od osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej, albo od podmiotu zwolnionego podmiotowo z VAT, bądź też na podstawie faktury VAT marża, wówczas późniejsze nieodpłatne przekazanie tego składnika nie będzie rodzić obowiązków w zakresie VAT. Inaczej może być w sytuacji, gdy w trakcie użytkowania nabywane były części składowe do tego towaru, od których odliczono VAT. Ustawa o VAT nie definiuje pojęcia części składowych. W opublikowanych wyjaśnieniach Ministerstwo Finansów wskazało jednak, że w art. 7 ust. 2 ustawy o VAT chodzi o takie części składowe, które spowodowały trwały wzrost wartości towaru do momentu jego nieodpłatnego przekazania. Wcześniej Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku w połączonych sprawach C-322/99 (Hans-Georg Fischer) oraz C-323/99 (Klaus Brandenstein) podkreślił, że w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania nie chodzi o prawo do odliczenia VAT od części, które służyły wyłącznie utrzymaniu danego towaru w należytym stanie, lecz o takie, które zwiększają jego wartość. W Pana przypadku zakup części do samochodu w ramach normalnej eksploatacji nie można zakwalifikować do zakupu części składowych w myśl art. 7 ust. 2 ustawy o VAT. Analizując drugą wątpliwość należy mieć na uwadze, że od momentu przekazania samochodu na cele prywatne przestaje Pan występować jako podatnik w zakresie czynności związanych z tym samochodem. Wykorzystywany będzie prywatnie. Sprzedaż tego samochodu będzie stanowiła sprzedaż prywatnego majątku i nie będzie podlegała VAT, gdyż zgodnie z art. 15 u.p.t.u. nie będę występował Pan w roli podatnika. Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. W świetle art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z uwagi na powyższe uregulowania, sprzedaż samochodu stanowi dostawę towaru w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, a więc, co do zasady, czynność podlegającą opodatkowaniu. Istotnym jest jednak, aby podmiot działał w charakterze podatnika, a więc osoby prowadzącej działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy - podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza - mocą art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej. Dokonując sprzedaży samochodu nie będzie działał Pan w charakterze podatnika, a czynność ta nie będzie nosiła znamion działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Sprzedaż samochodu stanowić będzie zwykłe wykonywanie prawa własności. Tym samym zbywając samochód stanowiący Pana majątek prywatny, korzysta Pan z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem. Skutkiem powyższego transakcja zbycia samochodu nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych zdarzeń przyszłych jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii, o czym stanowi art. 2 pkt 6 ww. ustawy.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W ust. 2 powołanego artykułu wskazano, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1.

przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

2.

wszelkie inne darowizny

#8722; jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Z powyższych przepisów wynika, że co do zasady, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów (przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel), a także wszelkie inne przekazania oraz darowizny wskazane w art. 7 ust. 2, pod warunkiem, że podatnikowi przysługiwało w całości lub w części prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Tym samym, niespełnienie powyższego warunku jest podstawą do traktowania nieodpłatnego przekazania towarów w świetle art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, jako wyłączonego spod zakresu działania ustawy o podatku od towarów i usług, bez względu na cel, na który zostały one przekazane.

Jednakże, w przypadku, gdy w towarach tych, np. samochodach zostały wymienione części składowe, przy nabyciu których podatnikowi przysługiwało częściowe lub całkowite prawo do odliczenia i które spowodowały trwały wzrost wartości towarów "nieskonsumowanych" całkowicie do momentu ich bezpłatnego przekazania, nieodpłatne przekazanie towarów (np. samochodów), z tytułu nabycia których nie przysługiwało częściowe lub całkowite prawo do odliczenia podatku, będzie podlegało także opodatkowaniu tym podatkiem.

W myśl art. 29a ust. 2 ustawy, w przypadku dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 2, podstawą opodatkowania jest cena nabycia towarów lub towarów podobnych, a gdy nie ma ceny nabycia - koszt wytworzenia, określone w momencie dostawy tych towarów.

Podstawą opodatkowania będzie, co do zasady, cena nabycia części składowych określona w momencie przekazania, czyli uwzględniająca ich realną wartość w momencie przekazania.

Zatem sam brak prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu zakupu samochodu nie jest wystarczającą przesłanką do uznania czynności przekazania samochodu na cele prywatne za czynność niepodlegającą opodatkowaniu.

Niemniej, aby dostawa samochodu podlegała opodatkowaniu powinna być wykonana przez podatnika podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych, okazjonalnych transakcji oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności. Zatem, jeśli osoba fizyczna dokonuje zbycia swojego majątku prywatnego, a czynność ta wykonywana jest jednorazowo lub okazjonalnie, w warunkach wskazujących, że działanie to nie jest czynione z zamiarem jego powtarzania (kontynuowania) i nie zmierza do nadania mu stałego charakteru, transakcja taka nie może być uznana za działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 powołanej ustawy.

Zatem warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem był podatnikiem podatku od towarów i usług.

W myśl art. 47 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121, z późn. zm.), częścią składową rzeczy jest wszystko, co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego.

Nie będą zatem spełnione przesłanki do opodatkowania w przypadku gdy wymienione towary będą uznane za przynależności, przez które - jak stanowi art. 51 § 1 Kodeksu cywilnego - rozumie się rzeczy ruchome potrzebne do korzystania z innej rzeczy (rzeczy głównej) zgodnie z jej przeznaczeniem, jeżeli pozostają z nią w faktycznym związku odpowiadającemu temu celowi.

Przesłanka do opodatkowania wystąpi natomiast w przypadku, gdy fakt dokonania przez podatnika ulepszeń będzie wywierał wpływ na podwyższenie wartości samochodu w chwili przekazania samochodu na cele osobiste.

Analiza przestawionych zdarzeń przyszłych oraz powołanych przepisów prowadzi do stwierdzenia, że skoro - jak wynika z treści wniosku - części i opony, w stosunku do których będzie przysługiwało Panu prawo do odliczenia podatku naliczonego, nie będą stanowić części składowych, o których mowa w art. 7 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, i które to ulegną zużyciu podczas użytkowania przedmiotowego samochodu, planowana czynność przekazania samochodu na cele prywatne nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W przypadku planowanej przez Pana sprzedaży ww. samochodu wycofanego uprzednio z działalności gospodarczej nie będzie działał Pan w charakterze podatnika, a czynność ta nie będzie nosiła znamion działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Powyższe wynika z faktu, że sprzedaż przedmiotowego majątku prywatnego stanowić będzie zwykłe wykonywanie prawa własności. Zatem będzie Pan korzystał z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem, co oznacza, że nie wypełni przesłanek zawartych w art. 15 ust. 1 i 2 ustawy i tym samym, transakcja sprzedaży samochodu nie będzie stanowiła czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionych we wniosku zdarzeń przyszłych, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostaną określone odmienne stany faktyczne i o ile przepisy w tym zakresie nie ulegną zmianie, to interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzeń przyszłych przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięska 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl