ITPP2/4512-487/15/AP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 27 kwietnia 2015 r. (data wpływu 8 maja 2015 r.), uzupełnionym w dniu 11 czerwca 2015 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania czynności sprzedaży działek gruntu stanowiących majątek osobisty - jest prawidłowe.

W dniu 8 maja 2015 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 11 czerwca 2015 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania czynności sprzedaży działek gruntu stanowiących majątek osobisty.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W marcu 2005 r. nabył Pan wraz z żoną Joanną udziały wynoszące 1500/6100 w działce nr 284 oraz udział wynoszący 500/70931 w działce nr 283/35 w G. J. W umowie zakupu zawarto zapis dotyczący sposobu zniesienia współwłasności poprzez wskazanie, która działka po podziale nieruchomości stanie się Pana i żony wyłączną własnością w ramach zakupionych udziałów. W 2007 r. zrealizował Pan z żoną umowę zniesienia współwłasności i dokupując dodatkową część nieruchomości, stali się wyłącznymi współwłaścicielami niezabudowanych działek nr 283/47 i 284/5 o łącznej powierzchni 2.740 m² stanowiących jedną funkcjonalną całość. Nieruchomość została nabyta prywatnie do Pana i żony majątku wspólnego z zamiarem budowy domu. W 2010 r. Gmina zajęła pod drogę część działki nr 284/5 obszaru 55 m² i wypłaciła odszkodowanie. Pozostały działki nr 283/47 i 284/15 łącznego obszaru 2.685 m2.

W związku z budową obiektu biurowo-magazynowego w pobliżu oraz zakupem kilkuhektarowego gruntu sąsiedniego przez dewelopera, zrezygnował Pan wraz z żoną z wykorzystania tej nieruchomości pod budowę domu. Działki są objęte planem miejscowym pod zabudowę usługowo-mieszkaniową. W ewidencji gruntów są oznaczone jako grunty orne. Powyższe działki nie były przez Pana i żonę uzbrajane, dzielone lub łączone i nie podejmowano żadnych czynności profesjonalnych zmierzających do podniesienia ich wartości lub sprzedaży. Działka nie była przez Pana i żonę wynajmowana, dzierżawiona lub wykorzystywana zarobkowo. Nie została nawet ogrodzona. Nie prowadził na niej Pan wraz z żoną działalności gospodarczej ani gospodarstwa rolnego.

Od lutego 2005 r. zawodowo, jako radca prawny, zajmuje się Pan obrotem i obsługą nieruchomości w ramach zwykłej działalności gospodarczej. Przedmiotem działalności jest także nabywanie i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek. Udziały małżonków w przedmiotowych działkach nie zostały jednak nabyte w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, a prywatnie do majątku wspólnego małżonków. Wszystkie inne nieruchomości nabywane i sprzedawane przez Pana, jako towar, nabywane są do majątku osobistego w związku z prowadzoną działalnością i przy sprzedaży objęte są podatkiem VAT.

W 2008 r. utworzył Pan wraz z żoną spółkę z o.o., celem nabycia i odsprzedaży innej nieruchomości w G. K. Nabyta przez spółkę z o.o. nieruchomość została podzielona na 4 działki. W 2009 r. spółka z o.o. została przekształcona w spółkę jawną i dokonała sprzedaży 2 z 4-ech działek. Obie sprzedaże były objęte podatkiem od towarów i usług i skutkowały odprowadzeniem podatku przez spółkę jawną. Pana żona nie pełniła w spółkach żadnej funkcji. W 2012 r. spółka jawna została zlikwidowana i obie pozostałe do sprzedaży działki stały się majątkiem wspólnym małżonków.

Pana żona (poza spółką jawną) nie prowadziła i nie prowadzi żadnej działalności gospodarczej, nie pracuje zawodowo. Zajmuje się domem. Poza ww. nieruchomością oraz działkami nabytymi wskutek likwidacji spółki nie posiada żadnych nieruchomości. Nigdy nie sprzedała żadnej nieruchomości lub udziału w nieruchomości.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż nieruchomości stanowiącej działki nr 283/47 i 284/15 łącznego obszaru 2.685 m² będzie objęta podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, transakcja nie będzie objęta podatkiem od towarów i usług. Nabycie nieruchomości w 2005 r. i 2007 r. było nabyciem do majątku wspólnego małżonków i nie było związane z prowadzoną przez Pana działalnością gospodarczą. Natomiast Pana żona nie zajmuje się obrotem nieruchomościami i nigdy w życiu nie nabyła ani sprzedała żadnej własnej nieruchomości. Przemawia za tym również bardzo długi okres czasu, który dzieli nabycie od ewentualnej sprzedaży. Bez znaczenia jest, że żona była wspólnikiem czy udziałowcem spółki, która zajmowała się obrotem innymi nieruchomościami dokonując dwóch transakcji sprzedaży. Podobnie "vatowcem" nie staje się osoba, która nabędzie akcje spółki zajmującej się obrotem nieruchomościami. Istotne jest, że działka stanowi majątek osobisty małżonków.

Podobnie należy interpretować sytuację drugiego współwłaściciela - Pana. Fakt, że prowadzi Pan działalność gospodarczą polegającą na obrocie nieruchomościami nie przesądza, że każda nabyta nieruchomość stanowi towar w rozumieniu ustawy o VAT. Możliwe jest nabycie i sprzedaż nieruchomości niezwiązanej z prowadzoną działalnością gospodarczą i tak jest w tej sprawie. Wskazują na to okoliczności nabycia, zamiar wykorzystania działek na cele prywatne, długi okres czasu pomiędzy zakupem a ewentualną sprzedażą, brak działań profesjonalisty zmierzających do podniesienia wartości gruntu i fakt jego nabycia wraz z żoną do majątku wspólnego. Należy też zauważyć, że nieruchomość stanowi majątek wspólny małżonków i nie mogą oni oddzielnie sprzedawać swoje udziały - Pan z podatkiem, zaś żona bez podatku. Rozstrzygające znaczenie mają orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach C-180/10 i C-181/10, czy też interpretacja indywidualna IPTPP2/4512-45/15-4/AJB.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii, o czym stanowi art. 2 pkt 6 ww. ustawy.

W świetle zapisów art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - zgodnie z ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z cytowanych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze czynność winna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - musi być zrealizowana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku osobistego, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, nie oznacza prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz treści powołanych regulacji prawnych prowadzi do stwierdzenia, że sprzedaż działek nr 283/47 i 284/15, o których mowa we wniosku, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Z opisu sprawy wynika bowiem, że grunty stanowiące przedmiotowe działki zostały nabyte w celu zaspokojenia potrzeb osobistych (budowy domu). Nie stanowiły towaru w prowadzonej przez Pana działalności w zakresie obrotu nieruchomościami, nie były wykorzystywane w prowadzonej działalności gospodarczej, nie były również przedmiotem najmu/dzierżawy. Działki te nie były przez Pana uzbrajane, dzielone, łączone, nie podejmował Pan żadnych czynności zmierzających do podniesienia ich wartości, a zamiar ich sprzedaży wynika z rezygnacji budowy domu w tym miejscu, spowodowanej - jak wynika z wniosku - budową w pobliżu budynku biurowo-magazynowego i zakupem dużego obszaru sąsiedniego gruntu przez developera. Należy przy tym uznać, że fakt, że zamiar sprzedaży przedmiotowych gruntów powstał po okresie 10 lat od nabycia potwierdza przeznaczenie ich w momencie zakupu na cele osobiste.

Powyższe okoliczności wskazują, że w związku ze sprzedażą ww. działek nie wystąpi Pan w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, gdyż w tym zakresie sprzedaż nie będzie stanowiła działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Czynność ta będzie sprzedażą majątku osobistego, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania.

Wobec powyższego należy stwierdzić - mając również na uwadze aktualne orzecznictwo sądowe - że sprzedaż przedmiotowych działek nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż brak jest normatywnych przesłanek, aby uznać Pana za podatnika tego podatku.

Podkreślić należy, że powyższe orzeczenie TSUE wyznacza aktualnie kierunki interpretacyjne i stanowi podstawę orzeczeń Naczelnego Sądu Administracyjnego i Wojewódzkich Sądów Administracyjny, np. NSA z dnia 23 stycznia 2014 r. (sygn. akt I FSK 143/13), z dnia 17 grudnia 2013 r. (sygn. akt I FSK 114/13), z dnia 9 listopada 2011 r. (sygn. akt. I FSK 1656/11) oraz WSA z dnia 10 października 2013 r. (sygn. akt I SA/Po 379/13), z dnia 14 grudnia 2011 r. (sygn. akt I SA/Po 730/11), które zapadły na tle wyroku Trybunału.

Z powyższych wyroków wynika, że podejmowanie zorganizowanych działań, takich jak podział gruntu na mniejsze działki, uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych, uzyskanie przed sprzedażą decyzji o warunkach zabudowy, wykonywanie czynności marketingowych, świadczy o tym, że czynności te przybierają formę zawodową (profesjonalną), a ponieważ w przedmiotowej sprawie nie mamy do czynienia ze zbiorem tych zorganizowanych działań - zbycie działek gruntu nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Podkreślić należy, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Ponadto należy zaznaczyć, że niniejsza interpretacja nie ma mocy wiążącej dla Pana żony, która chcąc uzyskać interpretację indywidualną winna wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej udzielenie. W konsekwencji regulacje zawarte w art. 14k-14n ustawy - Ordynacja podatkowa nie będą miały zastosowania dla Pana żony.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.