ITPP2/4512-4512/577/15/AD

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.), w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 25 maja 2014 r. (data wpływu 2 czerwca 2014 r.), uzupełnionym w dniu 14 sierpnia 2015 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania procedury opodatkowania marży do transakcji dostawy samochodu - jest prawidłowe.

W dniu 2 czerwca 2015 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 14 sierpnia 2015 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania procedury opodatkowania marży do transakcji dostawy samochodu.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu, przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka cywilna K. K. i P. K zajmuje się wynajmem i zarządzaniem nieruchomości własnych lub dzierżawionych - czynności te podlegają opodatkowaniu VAT oraz świadczy usługi ubezpieczeń na życie i ubezpieczeń komunikacyjnych, które podlegają zwolnieniu z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) dalej u.p.t.u. W 2012 r., do prowadzonej przez Panią K. K. działalności gospodarczej, wprowadzono samochód osobowy z majątku prywatnego, który został nabyty przez małżonków K. w 2009 r. na podstawie faktury VAT marża. W 2013 r. wyżej wymieniona działalność została przekształcona w spółkę cywilną, której wspólnikami zostali małżonkowie K. Przedmiotowy samochód został aportem wprowadzony do Spółki. Z tytułu wprowadzenia samochodu najpierw do jednoosobowej działalności, a potem do spółki cywilnej, nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. W 2015 r. wspólnicy Spółki zamierzają sprzedać przedmiotowy samochód.

W uzupełnieniu Spółka wskazała, że przedmiotowy pojazd został nabyty jako używany celem przeznaczenia go na potrzeby działalności gospodarczej. W chwili nabycia jego odsprzedaż nie była głównym celem, a jedynie celem drugorzędnym, gdyż nabywając przedmiotowy pojazd Spółka myślała o jego odsprzedaży w przyszłości. Środki trwałe (w szczególności komputery, samochody) starzeją się technologicznie dość szybko, a działalność gospodarcza Spółki rozwija się między innymi również poprzez nowości technologiczne, które ułatwiają jej pracę. Dlatego też nie zamierzała nie odsprzedawać w przyszłości nabytego samochodu. Pojazd ten, w aktualnym stanie, nadaje się do dalszego użytku jednakże technologicznie jest samochodem przestarzałym niespełniającym już potrzeb Spółki.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, sprzedaż samochodów osobowych wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności gospodarczej, jeżeli z tytułu ich wprowadzenia Spółce nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego podlega zwolnieniu z VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Przepis powyższy uzależnia zastosowanie zwolnienia od łącznego spełnienia dwóch warunków. Po pierwsze - towary maja być wykorzystywane wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, a po drugie - podatnik nie powinien mieć prawa do odliczenia z tytułu nabycia, importu bądź wytworzenia tych towarów.

Zgodnie z art. 120 ust. 4 ustawy, regulującym sposób ustalenia podstawy opodatkowania od marży, ten sposób opodatkowania może być stosowany m.in. przy dostawie towarów używanych "nabytych uprzednio w celu odsprzedaży". Jednakże to stwierdzenie jest niezgodne z przepisami unijnymi, zgodnie z którymi w art. 311 ust. 1 pkt 5 Dyrektywy 2006/112/WE Rady, jest odniesienie także do "wykorzystywania" towarów w działalności gospodarczej, co oznacza, że szczególna procedura marży dotyczy również sprzedaży środków trwałych używanych w działalności gospodarczej o ile spełnione są pozostałe warunki do tego sposobu opodatkowania, tj. zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy przy zakupie samochodu VAT nie podlegał odliczeniu, poza tym pojazd spełnia definicję towaru używanego, w myśl art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy, a spółka cywilna jest podatnikiem w myśl art. 15 ustawy. Dlatego Spółka uważa, że w momencie sprzedaży będzie mogła zastosować szczególną procedurę marży.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Jednocześnie należy wskazać, że tut. organ podatkowy nie ocenia niezgodności uregulowania art. 120 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług z Dyrektywą 2006/112/WE Rady w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej z dnia 28 listopada 2006 r. (Dz.Urz.UE.L 347, str. 1, z późn. zm.), gdyż możliwość stosowania bezpośrednio prawa wspólnotowego istnieje jedynie wówczas, gdy dane państwo członkowskie w sposób niewłaściwy zaimplementowało postanowienia Dyrektywy do przepisów krajowych. Natomiast prawidłowość dokonania implementacji powołanego wyżej przepisu Dyrektywy 2006/112/WE na grunt przepisów krajowych nie została dotychczas zakwestionowana ani przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej, ani Naczelny Sąd Administracyjny, zatem nie ma podstaw prawnych do zastosowania art. 311 ust. 1 pkt 5 Dyrektywy 2006/112/WE, pomijając istniejące w tym zakresie uregulowania art. 120 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.