ITPP2/4512-409/16/KK - VAT w zakresie zwolnienia od podatku zbycia prawa użytkowania wieczystego działki gruntu zabudowanego nr 126/2 w zamian za odszkodowanie.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 9 czerwca 2016 r. (data wpływu 13 czerwca 2016 r.), uzupełnionym w dniu 1 sierpnia 2016 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku zbycia prawa użytkowania wieczystego działki gruntu zabudowanego nr 126/2 w zamian za odszkodowanie - jest prawidłowe.

W dniu 13 czerwca 2016 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 1 sierpnia 2016 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług zwolnienia od podatku zbycia prawa użytkowania wieczystego działki gruntu zabudowanego nr 126/2 w zamian za odszkodowanie.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka była użytkownikiem wieczystym nieruchomości - działki nr 126 położonej w obrębie X.X., gmina X. Y. KW nr (...) i właścicielem posadowionych na niej nieruchomości:

* budynku administracji o powierzchni 412,50 m²,

* warsztatu naprawczego ciągników o powierzchni 550 m²,

* szopy garażowej o powierzchni 688 m²,

* magazynu nawozów o powierzchni użytkowej 347 m²,

* budynku wagi o powierzchni użytkowej 12 m²,

* warsztatu naprawczego ciągników o powierzchni 216 m²,

* magazynu olejów i smarów o powierzchni użytkowej 14,3 m²,

* portierni o powierzchni 36 m².

Przedmiotowe zabudowania ujęte były przez Spółkę w ewidencji środków trwałych i Spółka dokonywała z tego tytułu odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowych każdego z budynków z osobna. W dniu 8 grudnia 2015 r. Starosta dokonał zmian w ewidencji gruntów i budynków. Podzielił działkę nr 126 o powierzchni 1,5212 ha objętą KW (...) na dwie działki:

Spółka prowadzi działalność gospodarczą w następującym zakresie:

1. Przedmiot przeważającej działalności przedsiębiorcy - brak

12. Przedmiot pozostałej działalności przedsiębiorcy:

PKD 21.23.Z - produkcja papierowych artykułów piśmiennych;

PKD 21.21.Z - produkcja papieru falistego i tektury falistej oraz opakowań z papieru i tektury;

PKD 21.25.Z - produkcja pozostałych artykułów z papieru i tektury, gdzie indziej niesklasyfikowana;

PKD 29.55.Z - produkcja maszyn dla przemysłu papierniczego;

PKD 29.24 - produkcja pozostałych maszyn ogólnego przeznaczenia, gdzie indziej niesklasyfikowana;

PKD 51 - handel hurtowy i komisowy, z wyłączeniem handlu pojazdami samochodowymi, motocyklami;

PKD 70.20.Z - wynajem nieruchomości na własny rachunek;

PKD 65.2 - pośrednictwo finansowe pozostałe.

Oddanie do użytkowania wszystkich budynków, o których mowa powyżej, miało miejsce w dniu 18 marca 1998 r. Spółka nabyła prawo użytkowania wieczystego działki nr 126, obszaru 1,5212 ha, położonej w X. X., gmina X. Y. wraz z prawem własności wszystkich budynków, o których mowa we wniosku. Spółka nie wybudowała żadnych budynków. Sprzedający - S. K. R. w X. Y. z siedzibą w X. X. w likwidacji - nie wystawiła faktury VAT z wykazanym podatkiem. Budynki (z wyjątkiem budynku wagi 12 m²) były przedmiotem najmu. Najem poszczególnych budynków na działce nr 126/1 przedstawiał się następująco:

Spółka "w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, poniosła wydatki na ulepszenie" tylko jednego budynku - budynku administracji o powierzchni 412,50 m². Ulepszenie stanowiło więcej niż 30% wartości początkowej. Spółka miała prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na te ulepszenia. Ulepszenia zostały dokonane: 31 grudnia 2004 r., 31 grudnia 2005 r., 7 grudnia 2006 r., i 21 lutego 2007 r.

Najem poszczególnych budynków na działce nr 126/2 przedstawiał się następująco:

* od 18 marca 1998 r. do 2004 r.

Decyzją Wojewody. z dnia 30 grudnia 2014 r. Nr (...) GDDKiA uzyskała zezwolenie na realizację inwestycji drogowej pn.: "....". Przedmiotowa inwestycja drogowa obejmuje m.in. działkę nr 126/1 położoną w obrębie X. X., gmina X. Y. KW nr...), wobec czego GDDKiA przedłożyła Spółce ofertę odszkodowania za przejmowaną na rzecz Skarbu Państwa nieruchomość (działkę nr 126/1 położoną w obrębie X. X., gmina X. Y. KW nr (...) z tytułu wygaśnięcia prawa użytkowania wieczystego w kwocie 2.122,605,00 zł plus 106.130,25 zł z tyt. powiększenia odszkodowania o 5% wartości nieruchomości za wydanie nieruchomości - łącznie: 2.228.735,25 zł (dwa miliony dwieście dwadzieścia osiem tysięcy siedemset trzydzieści pięć złotych 25/100). Spółka zdecydowała się przyjąć tą ofertę i opuścić nieruchomość w dniu 23 marca 2015 r., dzięki czemu nabyła prawo do ww. 5% odszkodowania za wyprowadzenie się w terminie do 30 dni od daty złożenia oświadczenia o chęci wydania nieruchomości do GDDKiA. Łączna kwota przysługującego Spółce odszkodowania wynosi zatem 2.228.735,25 zł. Odszkodowanie ustalane zostało na podstawie wyceny rzeczoznawcy.

Pismem z dnia 25 stycznia 2016 r. Spółka uzyskała informację od GDDKiA, że jej wniosek o wykup prawa użytkowania wieczystego działki nr 126/2 obejmującej nieruchomość położoną poza pasem drogowym został rozpatrzony pozytywnie, a po otrzymaniu operatu szacunkowego od rzeczoznawcy GDDKiA przedstawi Spółce ofertę kupna tej nieruchomości. Koszt sporządzenia wyceny i zawarcia umowy sprzedaży ma być pokryty przez GDDKiA. Spółka w dniu 30 września 2015 r. uzyskała interpretację indywidualną wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy nr (...) dotyczącą opodatkowania podatkiem VAT odszkodowania od GDDKiA za przejmowaną na rzecz Skarbu Państwa nieruchomość (działkę nr 126/1 położoną w obrębie X. X., gmina X. Y. KW nr (...) i związane z tym wygaśnięcie prawa użytkowania wieczystego (powiększone o 5% wartości nieruchomości za wydanie nieruchomości) - w łącznej kwocie 2.228.735,25 zł.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Spółka w momencie uzyskania odszkodowania od GDDKiA za przejmowaną na rzecz Skarbu Państwa nieruchomość (działkę nr 126/2 położoną w obrębie X. X., gmina X. Y. KW nr (...) i związane z tym wygaśnięcie prawa użytkowania wieczystego obowiązana będzie odprowadzić podatek od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

W myśl art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie.

"W świetle zapisów art. ust. ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne (...)."

Na podstawie art. 43 ust. pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Przez pierwsze zasiedlenie rozumie się przez to oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Zgodnie z art. 43 ust. 10a ww. ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

W przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu (art. 29a ust. 8 ustawy o VAT). Przepis ten odnosi się także do zbycia prawa wieczystego użytkowania zabudowanego gruntu.

W myśl art. 98 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651 z późn. zm.), działki gruntu wydzielone pod drogi publiczne: gminne, powiatowe, wojewódzkie, krajowe - z nieruchomości, której podział został dokonany na wniosek właściciela, przechodzą, z mocy prawa, odpowiednio na własność gminy, powiatu, województwa lub Skarbu Państwa z dniem, w którym decyzja zatwierdzająca podział stała się ostateczna albo orzeczenie o podziale prawomocne. Przepis ten stosuje się także do nieruchomości, której podział został dokonany na wniosek użytkownika wieczystego, z tym że prawo użytkowania wieczystego działek gruntu wydzielonych pod drogi publiczne wygasa z dniem, w którym decyzja zatwierdzająca podział stała się ostateczna albo orzeczenie o podziale prawomocne. Przepis stosuje się odpowiednio przy wydzielaniu działek gruntu pod poszerzenie istniejących dróg publicznych.

Za działki gruntu, o których mowa w ust. 1, przysługuje odszkodowanie w wysokości uzgodnionej między właścicielem lub użytkownikiem wieczystym a właściwym organem. Przepis art. 131 stosuje się odpowiednio. Jeżeli do takiego uzgodnienia nie dojdzie, na wniosek właściciela lub użytkownika wieczystego odszkodowanie ustala się i wypłaca według zasad i trybu obowiązujących przy wywłaszczaniu nieruchomości (art. 98 ust. 3 ww. ustawy). Zgodnie z art. 112 ust. 2 tej ustawy, wywłaszczenie nieruchomości polega na pozbawieniu albo ograniczeniu, w drodze decyzji, prawa własności, prawa użytkowania wieczystego lub innego prawa rzeczowego na nieruchomości. Wywłaszczenie własności nieruchomości, użytkowania wieczystego lub innego prawa rzeczowego następuje za odszkodowaniem na rzecz osoby wywłaszczonej odpowiadającym wartości tych praw (art. 128 ust. 1 ww. ustawy). Stosownie do art. 12 ust. 4 ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 687, z późn. zm.), nieruchomości lub ich części, o których mowa w art. 11f ust. 1 pkt 6, stają się z mocy prawa:

* z dniem, w którym decyzja o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej stała się ostateczna.

Zgodnie z art. 12 ust. 4a ww. ustawy, decyzję ustalającą wysokość odszkodowania za nieruchomości, o których mowa w ust. 4, wydaje organ, który wydał decyzję o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej.

W myśl art. 12 ust. 4f ww. ustawy, odszkodowanie za nieruchomości, o których mowa w ust. 4, przysługuje dotychczasowym właścicielom nieruchomości, użytkownikom wieczystym nieruchomości oraz osobom, którym przysługuje do nieruchomości ograniczone prawo rzeczowe.

W tym stanie prawnym, w ocenie Spółki - pomimo, że w przedmiotowej sprawie nastąpi odpłatne przeniesienie prawa do rozporządzania budynkami i gruntem będącym w użytkowaniu wieczystym jak właściciel - czynność ta będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT, gdyż została dokonana po pierwszym zasiedleniu i po upływie 2 lat od tego zasiedlenia. Na podstawie art. 29a ust. 8 ustawy o VAT - zwolnione od podatku VAT będzie również zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntu, na którym posadowione są budynki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Według regulacji art. 5 ust. 1 pkt 1 cyt. ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Na podstawie art. 2 pkt 6 cyt. ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do treści art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Według art. 43 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Przez pierwsze zasiedlenie - zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy - rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Wskazać należy, że Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 14 maja 2015 r., sygn. akt I FSK 382/14 stwierdził, że pojęcie pierwszego zasiedlenia należy rozumieć szeroko jako używanie przez pierwszego nabywcę lub użytkownika budynków, budowli lub ich części, po ich wybudowaniu.

Na podstawie art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

Jak stanowi ust. 11 powyższego artykułu, oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

Na podstawie art. 29a ust. 8 cyt. ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Z powyższego przepisu jednoznacznie wynika, że - co do zasady - grunt będący przedmiotem zbycia podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku, również sprzedaż gruntu, w tym zbycie prawa wieczystego użytkowania, korzysta ze zwolnienia od podatku.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego i powołanych regulacji prawnych prowadzi do stwierdzenia, że dostawa budynków posadowionych na działce nr 126/2 (warsztatu naprawczego samochodów, portierni i stacji paliw z magazynem olejów i paliw) w zamian za odszkodowanie, będzie podlegała zwolnieniu od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż nastąpi po pierwszym zasiedleniu w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy i po upływie 2 lat od tego zasiedlenia.

Z uwagi na regulację art. 29a ust. 8 ustawy, dostawa prawa użytkowania wieczystego gruntu, na którym budynki te są posadowione, również będzie zwolniona od podatku.

Podkreślić należy, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.