ITPP2/4512-332/15/AK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 19 marca 2015 r. (data wpływu 23 marca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczania pełnej kwoty podatku naliczonego z tytułu wydatków związanych z pojazdami samochodowymi spełniającymi wymagania określone w art. 86a ust. 9 pkt 1 ustawy - jest prawidłowe.

W dniu 23 marca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczania pełnej kwoty podatku naliczonego z tytułu wydatków związanych z pojazdami samochodowymi spełniającymi wymagania określone w art. 86a ust. 9 pkt 1 ustawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, prowadzącym działalność gospodarczą m.in. w zakresie dostawy systemów informatycznych, sieci telekomunikacyjnych, jak również integracji systemów teleinformatycznych.

W toku prowadzonej działalności gospodarczej korzysta m.in. z pojazdów samochodowych spełniających definicję zawartą w art. 86a ust. 4 pkt 2 ustawy VAT (dalej: Pojazdy Samochodowe), czyli pojazdów samochodowych innych niż samochody osobowe, mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą:

Ponadto, powyższe jest stwierdzone dodatkowymi badaniami technicznymi przeprowadzonymi przez właściwe okręgowe stacje kontroli pojazdów, potwierdzone zaświadczeniami wydanym przez te stacje, oraz dowodami rejestracyjnymi pojazdów zawierającymi odpowiednie adnotacje o spełnieniu tych wymagań, zgodnie z art. 86a ust. 10 pkt 1 ustawy VAT.

Pojazdy Samochodowe są wykorzystywane wyłącznie do celów prowadzenia działalności gospodarczej. Niemniej jednak, Spółka podpisuje ze swoimi pracownikami umowy, które regulują zasady wykorzystywania ww. Pojazdów Samochodowych m.in. również do celów prywatnych pracowników. Wykorzystywanie do celów prywatnych ma miejsce sporadycznie. Intencją Spółki jest umożliwienie pracownikom m.in. szybkiego dojazdu z miejsca zamieszkania do miejsca pracy lub do miejsca wykonywania czynności służbowych, ponieważ osoby korzystające z samochodów ciężarowych pracują najczęściej jako serwisanci i świadczą usługi w różnych punktach miasta.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w okolicznościach wskazanych w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego niniejszego wniosku, Pojazdy Samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, zgodnie z art. 86a ust. 4 pkt 2 ustawy VAT, a w związku z tym Spółce przysługuje prawo do odliczenia 100% kwot podatku naliczonego od wydatków, o których mowa w art. 86a ust. 2 ustawy VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, w okolicznościach wskazanych w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego niniejszego wniosku, Pojazdy Samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, zgodnie z art. 86a ust. 4 pkt 2 ustawy VAT, w związku z czym przysługuje prawo do odliczenia 100% kwot podatku naliczonego od wydatków, o których mowa w art. 86a ust. 2 ustawy VAT.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy VAT, podatnikowi przysługuje co do zasady prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. W myśl art. 86a ust. 1 tej ustawy, w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego stanowi 50% kwoty podatku należnego. Niemniej jednak, zgodnie z art. 86a ust. 3 ustawy VAT, ograniczenie z art. 86a ust. 1 nie ma zastosowania, między innymi, gdy pojazdy wykorzystywane są wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.

Jak stanowi natomiast art. 86a ust. 4 pkt 2 ustawy VAT, pojazdy samochodowe uznawane są za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej, jeżeli konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością jest nieistotne.

Jednocześnie art. 86a ust. 9 pkt 1 ustawy VAT wskazuje, że do pojazdów samochodowych, o których mowa w ust. 4 pkt 2, należą pojazdy samochodowe, inne niż samochody osobowe, mające jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą:

Zdaniem Spółki, wskazane wyżej przepisy znajdują zastosowanie w niniejszej sprawie. Pojazdy samochodowe wykorzystywane w Spółce należą do kategorii, o której mowa w art. 86a ust. 9 pkt 1 ustawy VAT. Jest to stwierdzone dodatkowymi badaniami technicznymi przeprowadzonymi przez właściwe okręgowe stacje kontroli pojazdów, potwierdzone zaświadczeniami wydanym przez te stacje, oraz dowodami rejestracyjnymi pojazdów zawierającymi odpowiednie adnotacje o spełnieniu tych wymagań, zgodnie z art. 86a ust. 10 pkt 1 ustawy VAT.

Zawarte z pracownikami umowy dotyczące użytkowania Pojazdów Samochodowych są w tym wypadku bez znaczenia, gdyż sama konstrukcja tych pojazdów powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne. Fakt zawarcia umów z pracownikami nie zmienia faktu, iż Pojazdy Samochodowe spełniają kryteria do uznania ich za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej w rozumieniu art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a ustawy VAT. W rezultacie, Spółce przysługuje prawo do odliczenia 100% kwot podatku naliczonego od wydatków, o których mowa w art. 86a ust. 2 ustawy VAT, związanych z Pojazdami Samochodowymi wskazanymi w niniejszym wniosku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny i zdarzenie przyszłe, stosownie do art. 14c § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia, a w przypadku zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.