ITPP2/4512-305/15/AW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia z dnia 12 marca 2015 r. (data wpływu 17 marca 2015 r.), uzupełnionym w dniu 2 czerwca 2015 r. (data wpływu) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia z opodatkowania dostawy działek gruntu - jest prawidłowe.

W dniu 17 marca 2015 r. został złożony ww. wniosek, uzupełnionym w dniu 2 czerwca 2015 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia z opodatkowania dostawy działek gruntu.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe.

Od 1980 r. prowadzi Pan działalność rolniczą na terenie miasta G. Grunty rolne otrzymał Pan od rodziców na podstawie aktu notarialnego z 1980 r. Od tamtej pory nieprzerwanie zajmuje się Pan uprawą tej "ziemi". Jednakże od pewnego czasu rozwój budownictwa w sąsiedztwie i natężenie ruchu nie pozwala Panu swobodnie prowadzić tej działalności. Ze względu na bliskie sąsiedztwo bloków mieszkalnych i duży ruch nie może się Pan poruszać drogami ze sprzętem rolniczym. W 2010 r. i 2011 r. zdecydował się Pan na zakup, do wspólnego majątku z żoną, dwóch działek rolnych w "spokojniejszej okolicy". W związku z ciągle rosnącym natężeniem ruchu i rozwojem miasta, zdecydował się Pan sprzedać część gruntu i za uzyskane pieniądze zakupił 2 lokale usługowe. Z uwagi na fakt, że zamierzał Pan wynajmować lokale, w dniu 28 lipca 2014 r. złożył deklarację VAT-R. Od zakupionych lokali wystąpił Pan o zwrot podatku VAT, który został pozytywnie rozpatrzony.

Miasto nieprzerwanie rozwija się i uprawa ziemi w tej lokalizacji stała się całkowicie niemożliwa. W związku z tym zamierza Pan sprzedać działki, które posiada. Są one objęte miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego z przeznaczeniem pod zabudowę mieszkaniową. Potencjalnymi kontrahentami będą prawdopodobnie firmy deweloperskie.

Odprowadza Pan składki do KRUS i w dalszym ciągu pozostaje rolnikiem. Nie prowadzi Pan żadnej działalności gospodarczej.

Grunty, które zamierza Pan sprzedać, to działki o nr:

* 359/12 przy ul. D. w miejscowości G., o powierzchni 18.722 m², którą otrzymał Pan od rodziców aktem notarialnym z dnia 5 listopada 1980 r.;

* 267/4, nabyta w 2011 r., o powierzchni ok. 4.000 m² przy ul. N. w miejscowości G.;

* 266/3, 266/4, 266/5, 266/6 i 266/7, nabyte w 2010 r., o łącznej powierzchni ok. 4.000 m²,które zamierza Pan sprzedać łącznie.

które zamierza Pan sprzedać łącznie.

Działki nabył Pan w 2010 r. i 2011 r., gdyż potrzebował Pan miejsca do garażowania na nich sprzętu rolniczego (przyczepy, trzy ciągniki i inne maszyny rolnicze). Z powodu bardzo intensywnego natężenia ruchu, spowodowanego rozbudową miasta, nie mógł Pan wyjeżdżać ze swojego siedliska na bardzo ruchliwą ul. Ś. Ruch przy ul. N., przy której znajdują się ww. działki, też z czasem stał się intensywny i nie pozwala Panu normalnie funkcjonować jako rolnikowi. Z działek tych nie może Pan korzystać rolniczo, a podatek rolny trzeba opłacać. Dotyczy to też działki 359/12. Wyjazd z maszynami rolniczymi jest bardzo ryzykowny ze względu na bliskie sąsiedztwo nowopowstałych osiedli.

Działki, nabyte w 2010 i 2011 r., były użytkowane częściowo do garażowania sprzętu rolniczego i częściowo pod uprawę. Nie były przedmiotem najmu ani dzierżawy. Wszystkie działki (w tym nr 359/12)"nie były opodatkowane podatkiem VAT w produkcji rolnej".

Uchwalenie planu zagospodarowania przestrzennego dla przedmiotowych gruntów nie nastąpiło na Pana wniosek. Nie wykonał Pan żadnych czynności w celu przygotowania tych działek do sprzedaży. W przypadku działki nr 359/12 zgłosił się do Pana pośrednik, który twierdzi, że ma klienta. Nie zamieszczał Pan ogłoszeń w prasie i internecie. Nie prowadził Pan, ani nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie najmu lokali usługowych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy w którejkolwiek z opisanych sytuacji będzie Pan musiał zapłacić podatek VAT od sprzedaży gruntów.

2. Czy złożenie deklaracji VAT-R będzie miało wpływ na to, że może Pan zostać "zakwalifikowany do opłacenia podatku VAT" od sprzedaży gruntów.

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż gruntów rolnych stanowiących jego własność, nie powinna "podlegać pod podatek VAT" tym bardziej, że prowadzone gospodarstwo rolne "nigdy nie było opodatkowane podatkiem VAT". Grunty, których jest Pan właścicielem, wykorzystywał Pan w działalności rolniczej i "podlegały pod podatek rolny".

W uzupełnieniu wniosku, w odniesieniu do pytania nr 2, stwierdził Pan, że nie powinien płacić podatku przy sprzedaży działek.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych zdarzeń przyszłych jest prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Artykuł 7 ust. 1 ww. ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii, o czym stanowi art. 2 pkt 6 ww. ustawy.

W myśl zapisów art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (ust. 2 powołanego artykułu).

Na podstawie art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 347 str. 1, z późn. zm.), działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców i osób świadczących usługi włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów. Za działalność gospodarczą uznaje się również wykorzystywanie, w sposób ciągły, własności dóbr materialnych lub niematerialnych do celów zarobkowych.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług - w świetle powyższych przepisów - jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze, czynność winna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - musi być dokonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zatem jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku osobistego, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, nie oznacza to prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Analiza przedstawionych we wniosku zdarzeń przyszłych, treści powołanych przepisów prawa, jak również aktualnego orzecznictwa sądowego, w tym wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby (C-180/10) i Emilian Kuć, Halina Jeziorska-Kuć (C-181/10), prowadzi do wniosku, że planowane zbycie działek gruntu nie będzie stanowić działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Z treści wniosku wynika bowiem, że część działek otrzymał Pan w 1980 r. od rodziców, a pozostałe nabył w latach 2010-2011 w celu garażowania sprzętu rolniczego oraz pod uprawę. Na gruntach tych nieprzerwanie prowadzi Pan działalność rolniczą. Ponadto, nie podjął Pan żadnych czynności zmierzających do przygotowania tych działek do sprzedaży. W konsekwencji stwierdzić należy, że w tej konkretnej sprawie aktywność Pana nie będzie porównywalna do działań handlowca wykonywanych w ramach profesjonalnego obrotu nieruchomościami. Zatem w odniesieniu do tych czynności nie wystąpi Pan w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ww. ustawy, a czynności te będą mieścić się w zakresie zarządu majątkiem prywatnym.

Należy przy tym podkreślić, że bez wpływu na powyższe rozstrzygnięcie pozostaje fakt złożenia przez Pana w dniu 28 lipca 2014 r. zgłoszenia rejestracyjnego VAT-R w związku z zamiarem wynajmu lokali usługowych.

Zaznaczenia wymaga, że niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o przedstawione we wniosku zdarzenia przyszłe, co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzeń przyszłych przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.