ITPP2/4512-295/15/AJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 27 lutego 2015 r. (data wpływu 10 marca 2015 r.), uzupełnionym w dniu 27 kwietnia 2015 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie podlegania opodatkowaniu usług najmu budynku o przeznaczeniu usługowo-mieszkalnym - jest prawidłowe.

W dniu 10 marca 2015 r. został złożony ww. wniosek uzupełniony w dniu 27 kwietnia 2015 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie podlegania opodatkowaniu usług najmu budynku o przeznaczeniu usługowo-mieszkalnym.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu, przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Podatnik będący osobą fizyczną, prowadzi działalność gospodarczą, której przedmiotem jest sprzedaż artykułów gospodarstwa domowego oraz usługi serwisowe odnoszące się do ww. artykułów. W aktywach związanych z tą działalnością gospodarczą znajduje się nieruchomość zabudowana budynkiem o przeznaczeniu na cele usługowo-mieszkalne. Przedmiotowy budynek znajduje się w ewidencji środków trwałych. W przeszłości stanowił miejsce wykonywanej działalności w ww. zakresie oraz miejsce spotkań z klientami i podmiotami współpracującymi. Obecnie wraz z przylegającym gruntem jest w całości przedmiotem wynajmu w ramach wskazanej działalności gospodarczej. Przedmiotowy wynajem realizowany jest w oparciu o umowę cywilnoprawną w przedmiocie najmu, w której podatnik ma status przedsiębiorcy. Wymieniona działalność gospodarcza od chwili zawarcie umowy najmu jest prowadzona w całkowicie innym miejscu wskazanym w stosownej ewidencji działalności gospodarczej. Jest Pan czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług w zakresie ww. działalności.

Najemcą z tytułu powyższej umowy najmu jest placówka konsularna, która wykorzystuje przy całkowitej powierzchni użytkowej ok 390 m², powierzchnię 340 m² na cele konsularne oraz 50 m² na cele mieszkalne (dla pracownika personelu).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy późniejsze tj. po wycofaniu z ww. działalności przedmiotowej nieruchomości, świadczenie (sprzedaż) usług będzie podlegało podatkowi od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle brzmienia art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. oraz obowiązującej umowy najmu uznać należy, że świadczone usługi mają charakter trwały oraz służą celom zarobkowym i tym samym ich sprzedaż podlega podatkowi od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii, o czym stanowi art. 2 pkt 6 ww. ustawy.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Na podstawie art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121), przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Stosownie do treści powyższego przepisu, oddanie rzeczy innej osobie do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony na podstawie umowy najmu związane jest z wzajemnym świadczeniem najemcy polegającym na zapłacie umówionego czynszu. Z powyższego wynika, że umówiony między stronami czynsz jest wynagrodzeniem za możliwość korzystania z cudzej własności i stanowi świadczenie wzajemne należne za używanie rzeczy przez jego najemcę.

Tak więc najem jest umową dwustronnie obowiązującą i wzajemną; odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu.

W świetle zapisów art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

Z przytoczonych przepisów wynika, że świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy dokonywane jest przez podatnika podatku od towarów i usług. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" te podmioty, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Artykuł 15 ust. 2 ustawy stanowi implementację art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 34 str. 1, z późn. zm.), na mocy którego, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców i osób świadczących usługi włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów. Za działalność gospodarczą uznaje się również wykorzystywanie, w sposób ciągły, własności dóbr materialnych lub niematerialnych do celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 cyt. Dyrektywy, państwa członkowskie mogą również uznać za podatnika każdego, kto okazjonalnie zawiera transakcje związane z działalnością gospodarczą w rozumieniu ww. art. 9 ust. 1, w szczególności (...) dostawy działek budowlanych. Przez działkę budowlaną rozumie się każdą działkę nieuzbrojoną lub uzbrojoną, uznaną za budowlaną przez państwa członkowskie.

Mając na względzie powołane przepisy prawa oraz opisane zdarzenie przyszłe wskazać należy, że z uwagi na fakt, że składnik majątku - budynek o przeznaczeniu na cele usługowo-mieszkalne - który Pan wynajmuje, po jego wycofaniu z ewidencji środków trwałych prowadzonej firmy, będzie nadal przez Pana wykorzystywany w sposób ciągły do celów zarobkowych tj. do prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, to czynność ta będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - (Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.