ITPP2/4512-211/15/RS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 18 lutego 2015 r. (data wpływu 23 lutego 2015 r.), uzupełnionym w dniu 18 marca 2015 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* wyłączenia z opodatkowania aportu w postaci samobilansującego się oddziału generującego przychody z energii odnawialnej - jest prawidłowe,

* wyłączenia z opodatkowania aportu w postaci samobilansującego się oddziału nie generującego przychody z energii odnawialnej - jest nieprawidłowe.

W dniu 23 lutego 2015 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 18 marca 2015 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia z opodatkowania aportu w postaci samobilansującego się oddziału generującego przychody z energii odnawialnej oraz wyłączenia z opodatkowania aportu w postaci samobilansującego się oddziału nie generującego przychody z energii odnawialnej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie świadczenia usług techniczno-prawnych związanych z energetyką wiatrową. Zamierza wnieść do spółki komandytowej, której będzie komandytariuszem, tytułem wkładu samobilansujący oddział. Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności podjął uchwałę o założeniu oddziału i złożył w tym zakresie wniosek do KRS. Oddział Wnioskodawcy będzie prowadzić działalność w zakresie produkcji i sprzedaży energii ze źródeł odnawialnych.

Celem wyodrębnienia działalności dotyczącej produkcji i sprzedaży energii w jego strukturze jest usprawnienie zarządzania (również finansowego) tym segmentem działalności oraz rozwój tego segmentu, tj. sprzedaży energii ze źródeł odnawialnych.

Planowana jest poprzez oddział sprzedaż energii ze źródeł odnawialnych, tj. energii wiatrowej oraz energii promieniowania słonecznego. Do sprzedaży energii promieniowania słonecznego oddział Wnioskodawcy planuje zakup ogniw fotowoltanicznych do bezpośredniego wytwarzania energii elektrycznej. Do sprzedaży energii wiatrowej oddział planuje wybudować farmę wiatrową. Przychody ze sprzedaży energii elektrycznej pozyskanej z promieniowania słonecznego oddział planuje uzyskać w pierwszym kwartale 2015 r. Oddział będzie jednostką samodzielnie sporządzającą sprawozdanie finansowe, posiadającą swój REGON oraz NIP.

W skład oddziału wchodzić będą - stanowiąc o samodzielności i wyodrębnieniu funkcjonalnym w ramach Wnioskodawcy, m.in. składniki niezbędne do realizacji sprzedaży energii wiatrowej poprzez farmę J. oraz sprzedaży energii z promieniowania słonecznego, w tym:

a. Środki pieniężne na odrębnym rachunku bankowym,

b. Umowy dzierżawy nieruchomości dotyczące farmy wiatrowej J. oraz ogniw fotowoltaicznych,

c. Decyzje i pozwolenia dotyczące farmy J. oraz ogniw fotowoltaicznych,

d. Aktywa trwałe,

e. Zobowiązania,

f. Odrębne konta księgowe,

g. Odrębna kasa,

h. Formalne procedury wewnętrzne regulujące sposób funkcjonowania oddziału itp.

Struktura organizacyjna przedsiębiorstwa Wnioskodawcy, uwzględniająca oddział przedsiębiorstwa zajmujący się produkcją i sprzedażą energii odnawialnej, jest zawarta w Regulaminie i innych wewnętrznych aktach (w tym w stosownych uchwałach).

W oddziale będzie zatrudniony pracownik posiadający odpowiednie kompetencje do realizacji zadań, które będą przedmiotem działalności, tj. produkcji i sprzedaży energii. Pracownik ten zapewni m.in. samodzielne funkcjonowanie oddziału jako wyodrębnionej części przedsiębiorstwa. Specyfika działalności sprzedaży energii ze źródeł odnawialnych nie wymaga zatrudnienia większej ilości pracowników dla efektywnego zapewnienia bieżącej działalności oddziału.

Na potrzeby oddziału istnieje możliwość opracowania odrębnych od pozostałej części przedsiębiorstwa budżetów oraz planów finansowych.

Wnioskodawca zamierza wnieść oddział do spółki komandytowej, której będzie komandytariuszem, tytułem wkładu - na jego podniesienie. W związku z tym, że czynności prawne związane z wniesieniem oddziału jako aportu mogą rozciągnąć się w czasie to wniesienie aportu może nastąpić:

a. w momencie kiedy oddział będzie generował przychody ze sprzedaży energii słonecznej, a farma wiatrowa będzie w trakcie budowy (jest gotowy projekt i jest pozwolenie na budowę)

lub

b. w momencie kiedy oddział nie będzie jeszcze generował przychodów ze sprzedaży energii słonecznej ani wiatrowej a farma wiatrowa będzie w trakcie budowy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

* Czy transakcja wniesienia przez Wnioskodawcę wkładu w postaci samobilansującego oddziału generującego przychody z energii odnawialnej, tj. słonecznej z farmą wiatrową w budowie, przedstawiona w opisie zdarzenia przyszłego, nie będzie skutkować powstaniem obowiązku podatkowego w VAT po stronie Wnioskodawcy na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, z uwagi na to, że przedmiot wkładu (oddział Wnioskodawcy) do spółki komandytowej kwalifikować się będzie jako zorganizowana część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT.

* Czy transakcja wniesienia przez Wnioskodawcę wkładu w postaci samobilansującego oddziału nie generującego przychodów z energii odnawialnej z farmą wiatrową w budowie, przedstawiona w opisie zdarzenia przyszłego, nie będzie skutkować powstaniem obowiązku podatkowego w VAT po stronie Wnioskodawcy na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, z uwagi na to, że przedmiot wkładu (oddział Wnioskodawcy) do spółki komandytowej kwalifikować się będzie jako zorganizowana część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, opisana transakcja wniesienia wkładu niepieniężnego do spółki komandytowej w postaci oddziału nie będzie skutkować powstaniem obowiązku podatkowego w VAT po jego stronie, ponieważ przedmiot wkładu do spółki komandytowej kwalifikować się będzie jako zorganizowana część przedsiębiorstwa.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatne dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z kolei, zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto zgodnie z art. 2 pkt 27e tej ustawy, za zorganizowaną część przedsiębiorstwa uważa się "organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania".

W związku z tym, w oparciu o argumentację dotyczącą statusu zespołu składników majątkowych posiadanych przez oddział jako zorganizowanej części przedsiębiorstwa generującego przychody przytoczoną w uzasadnieniu stanowiska Wnioskodawcy, jego zdaniem, przedmiot wkładu do spółki komandytowej będzie stanowił na dzień wniesienia wkładu zorganizowaną część przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy o VAT. Ponadto, zdaniem Wnioskodawcy, zbycie, o którym mowa w art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, jest pojęciem szerszym niż sprzedaż i obejmuje każde rozporządzenie przedmiotem skutkujące przeniesieniem własności, tj. prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. W szczególności pod pojęciem "zbycie" rozumie się także np. zamianę, darowiznę czy każdą inną czynność skutkującą przeniesieniem własności (w tym przeniesienie w formie wkładu niepieniężnego i aportu). Takie stanowisko zostało wielokrotnie potwierdzone przez organy podatkowe (np. w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie sygn. IPPP3/443-792/12-4/SM z dnia 25 października 2012 r. a także w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach sygn. IBPP3/443-1214/11/AB z dnia 7 lutego 2012 r.).

Mając powyższe na uwadze, w "opinii Wnioskodawcy", wniesienie wkładu wyodrębnionego oddziału do spółki komandytowej będzie stanowiło transakcję zbycia na gruncie ustawy o VAT, jednak z uwagi na fakt, że przedmiotem wkładu będzie zespół składników majątkowych oddziału spełniający definicję zorganizowanej części przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, przedmiotowa transakcja nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

Odnośnie drugiego pytania Wnioskodawca stoi na stanowisku, że opisana transakcja wniesienia wkładu niepieniężnego do spółki komandytowej w postaci oddziału nie będzie skutkować powstaniem obowiązku podatkowego w VAT po jego stronie, ponieważ przedmiot wkładu do spółki komandytowej kwalifikować się będzie jako zorganizowana część przedsiębiorstwa.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatne dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z kolei, zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto zgodnie z art. 2 pkt 27e tej ustawy, za zorganizowaną część przedsiębiorstwa uważa się "organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania".

Oddział Wnioskodawcy samodzielnie realizuje działalność gospodarczą. W związku z tym, w oparciu o argumentację dotyczącą statusu zespołu składników majątkowych posiadanych przez oddział jako zorganizowanej części przedsiębiorstwa przytoczoną w uzasadnieniu stanowiska Wnioskodawcy, jego zdaniem, przedmiot wkładu do spółki komandytowej będzie stanowił na dzień wniesienia wkładu zorganizowaną część przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy o VAT. Ponadto, zdaniem Wnioskodawcy, zbycie, o którym mowa w art. 6 pkt 1 ustawy o VAT jest pojęciem szerszym niż sprzedaż i obejmuje każde rozporządzenie przedmiotem skutkujące przeniesieniem własności, tj. prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. W szczególności pod pojęciem zbycie rozumie się także np. zamianę, darowiznę czy każdą inną czynność skutkującą przeniesieniem własności (w tym przeniesienie w formie wkładu niepieniężnego i aportu). Takie stanowisko zostało wielokrotnie potwierdzone przez organy podatkowe (np. w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie sygn. IPPP3/443-792/12-4/SM z dnia 25 października 2012 r. a także w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach sygn. IBPP3/443-1214/11/AB z dnia 7 lutego 2012 r.).

Mając powyższe na uwadze, w opinii Wnioskodawcy, wniesienie wkładu w postaci samobilansującego oddziału do spółki komandytowej będzie stanowiło transakcję zbycia na gruncie ustawy o VAT, jednak z uwagi na fakt, że przedmiotem wkładu będzie zespół składników majątkowych oddziału spełniający definicję zorganizowanej części przedsiębiorstwa o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, przedmiotowa transakcja nie będzie podlegała opodatkowaniu VAT zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych zdarzeń przyszłych jest:

* prawidłowe - w zakresie wyłączenia z opodatkowania aportu w postaci samobilansującego się oddziału generującego przychody z energii odnawialnej,

* nieprawidłowe - w zakresie wyłączenia z opodatkowania aportu w postaci samobilansującego się oddziału nie generującego przychody z energii odnawialnej.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii, o czym stanowi art. 2 pkt 6 powołanej ustawy.

Stosownie do postanowień art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Pojęcie "transakcja zbycia" należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu "dostawa towarów" w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. "zbycie" obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Przepis art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług stanowi, że pod pojęciem zorganizowanej części przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Dla uznania, że część przedsiębiorstwa stanowi zorganizowaną jego część, podstawowym wymogiem jest, aby ta część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze.

Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalne, niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać uznany za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy więc do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

Tę ostatnią przesłankę rozumie się zazwyczaj jako potencjalną zdolność (zorganizowanej części przedsiębiorstwa) do niezależnego działania gospodarczego jako samodzielnego podmiotu gospodarczego i to jeszcze w ramach istniejącego przedsiębiorstwa. Powinien on mieć również zdolność zaistnienia jako niezależne przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 551 Kodeksu cywilnego.

Zgodnie z art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 347 str. 1, z późn. zm.), wcześniej art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (Dz.Urz.UE.L 145, str. 1, z późn. zm.), w przypadku przekazania, odpłatnie lub nieodpłatnie lub jako aportu do spółki całości lub części majątku, państwa członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie miała miejsca i że w takim przypadku osoba, której przekazano towary, będzie traktowana jako następca prawny przekazującego. W przypadkach gdy odbiorca nie podlega w pełni opodatkowaniu, państwa członkowskie mogą przedsięwziąć środki niezbędne w celu uniknięcia zakłóceń konkurencji. Mogą także przyjąć wszelkie niezbędne środki, aby zapobiec uchylaniu się od opodatkowania lub unikaniu opodatkowania poprzez wykorzystanie przepisów niniejszego artykułu.

Z powyższego przepisu wynika, że wprowadza on, tak samo jak ma to miejsce w ustawie o podatku od towarów i usług, możliwość wyłączenia z zakresu opodatkowania przekazania całości lub części majątku przedsiębiorstwa.

Zakres powyższego wyłączenia zdefiniował w wyrokach Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W wyroku z dnia 27 listopada 2003 r. sprawa C-497/01, Zita Modes Sarl stwierdził, że celem ww. opcji jest uproszczenie rozliczeń związanych z przeniesieniem majątku przedsiębiorstwa lub jego części, bądź wniesieniem ich aportem. W wyroku tym przyjęto, że jeżeli państwo członkowskie wprowadziło do swojego systemu VAT opcję zawartą w pierwszym zdaniu art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy uznając, że w przypadku wydania całości majątku nie ma miejsca dostawa towarów w rozumieniu regulacji VAT, to zasada ta ma zastosowanie - nie wyłączając możliwości ograniczenia jej stosowania do okoliczności zawartych w zdaniu drugim tego samego paragrafu - do każdego wydania przedsiębiorstwa lub samodzielnej części przedsiębiorstwa, włączając składniki materialne i niematerialne, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa, mogącego samodzielnie prowadzić działalność gospodarczą. Nabywca musi jednak wyrazić zamiar dalszego prowadzenia nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie jego bezpośredniej likwidacji i sprzedaży zapasów. TSUE wskazał, że biorąc pod uwagę cel dyrektywy, pojęcia w niej użyte powinny być interpretowane w sposób jednolity i niezależny (autonomiczny), uwzględniając kontekst i cel regulacji. W wyroku tym, dokonując wykładni funkcjonalnej art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy, TSUE uznał, że celem wyłączenia zbycia przedsiębiorstwa z opodatkowania jest zapewnienie neutralności podatkowej takiej czynności, która obciążając stronę istotnym zobowiązaniem podatkowym i tak rodziłaby prawo do odliczenia lub zwrotu podatku naliczonego. Trybunał podkreślił, że przeniesienie, o jakim mowa w art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE, dotyczy między innymi części przedsiębiorstwa, a istotne znaczenie ma funkcjonalne powiązanie składników majątkowych umożliwiające realizację określonego zadania gospodarczego. Natomiast w wyroku C-444/10 z dnia 10 listopada 2011 r. TSUE wywiódł, że jeżeli działalność gospodarcza tego nie wymaga, przedmiotem zbycia nie muszą być wszystkie składniki z nią związane, aby czynność ta wyłączona była z opodatkowania na podstawie art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy.

Mając na uwadze przedstawione zdarzenia przyszłe oraz treść powołanych przepisów należy stwierdzić, że w sytuacji, kiedy przedmiotem aportu będzie oddział generujący przychody, a więc dokonujący sprzedaży energii ze źródeł odnawianych, stanowić będzie on zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług, którego zbycie - zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy - będzie wyłączone z opodatkowania tym podatkiem.

Natomiast gdy przedmiotem aportu będzie oddział, który nie będzie jeszcze generował przychodów, nie będzie stanowił on zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27 ustawy. Zatem przedmiotem powyższej transakcji będą poszczególne składniki przekazywanego majątku, które będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Odnosząc się do powołanych w stanowisku interpretacji indywidualnych należy wskazać, że rozstrzygnięcia w nich dokonano na podstawie innych okoliczności niż te które zostały przedstawione we wniosku Spółki. I tak, interpretacja nr IPPP3/443-792/12-4/SM dotyczyła sytuacji, kiedy spółka wnosiła aportem całe swoje przedsiębiorstwo a interpretacja nr IBPP3/443-1214/11/AB przypadku, w którym osoba fizyczna rozważa wniesienie przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego lub jego zorganizowanej części w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług.

Końcowo należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzeń przyszłych przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.