ITPP2/4512-167/15/AP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 9 lutego 2015 r. (data wpływu 12 lutego 2015 r.), uzupełnionym w dniu 24 kwietnia 2015 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* zwolnienia od podatku szkoleń prowadzonych na rzecz instytucji publicznych oraz firm prywatnych, finansowanych w co najmniej 70% ze środków publicznych - jest prawidłowe,

* zwolnienia od podatku usług polegających na prowadzeniu wykładów dla studentów publicznych szkół wyższych - jest nieprawidłowe.

W dniu 12 lutego 2015 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 24 kwietnia 2015 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku szkoleń prowadzonych na rzecz instytucji publicznych oraz firm prywatnych, finansowanych w co najmniej 70% ze środków publicznych, a także usług polegających na prowadzeniu wykładów dla studentów publicznych szkół wyższych.

We wniosku przedstawiono następujące stany faktyczne i zdarzenie przyszłe.

Prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie szkoleń z dziedziny prawa oraz usług w zakresie wydawania opinii i ekspertyz prawnych. Wykonuje również zawód nauczyciela akademickiego. "Podstawowy" przedmiot działalności został sklasyfikowany zgodnie z polską klasyfikacją działalności pod kodem 85.59.B - pozostałe pozaszkolne formy edukacji, gdzie indziej niesklasyfikowane.

Szkolenia są przeprowadzane dwojako:

1. Zleceniodawcą są firmy prywatne, które pozyskują klientów z instytucji publicznych typu urzędy miast, starostwa, ministerstwa, etc. W takiej sytuacji wykonuje Pan usługę szkoleniową dla urzędników z tych instytucji. Obciąża firmę prywatną fakturą VAT, która jest opłacana ze środków pochodzących w co najmniej 70% ze środków publicznych, bowiem uczestnicy szkoleń, czyli urzędnicy, uiszczają opłatę za udział w szkoleniu na rzecz firmy prywatnej.

2. Zleceniodawcą są instytucje publiczne (gminy, powiaty, województwa, ministerstwa, etc.). Szkolenie jest przeprowadzane na rzecz pracowników tych instytucji publicznych. Obciąża Pan instytucję publiczną fakturą VAT, która jest opłacana ze środków pochodzących w co najmniej 70% ze środków publicznych.

W obu przypadkach szkolenie zawsze ma na celu podnoszenie kwalifikacji oraz uaktualnienie wiedzy pracowników instytucji publicznych. Szkolenia te pozostają w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem pracowników instytucji publicznych. Celem tych wszystkich szkoleń jest podniesienie poziomu wiedzy urzędników na temat funkcjonowania ustawy o dostępie do informacji publicznej z dnia 6 września 2001 r., która musi być obowiązkowo stosowana przez wszystkie podmioty zobowiązane do udzielania informacji publicznych będących w ich posiadaniu. Każde tego typu szkolenie jest ściśle związane z funkcjonowaniem urzędów będących strukturami pomocniczymi wobec organów administracji publicznej. Służą one uaktualnianiu wiedzy wynikającej nie tylko z treści obowiązującego bogatego orzecznictwa sądów administracyjnych, które stanowią ważne źródło prawa administracyjnego stosowanego przez urzędy administracji publicznej.

Ponadto ma Pan zamiar wykonywać usługi polegające na przeprowadzaniu wykładów z dziedziny prawa dla studentów publicznych szkół wyższych, na podstawie umowy zlecenia, bądź o dzieło, podpisywane z publicznymi szkołami wyższymi. Usługi te finansowane byłyby w całości ze środków publicznych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

* Czy będzie korzystało ze zwolnienia z podatku od towarów i usług, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług oraz § 3 ust. 1 pkt 14 rozporządzenia wykonawczego Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień, szkolenie mające na celu podniesienie kwalifikacji zawodowych, przeprowadzone na zlecenie firmy prywatnej, która pozyskuje klientów z instytucji publicznych typu urzędy miast, starostwa, ministerstwa, etc., podczas gdy koszt uczestnictwa w szkoleniu jest opłacany ze środków pochodzących w co najmniej 70% ze środków publicznych.

* Czy szkolenie przeprowadzone na zlecenie instytucji publicznej na rzecz jej pracowników w celu podniesienia ich kwalifikacji zawodowych, sfinansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych, będzie korzystało ze zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług oraz § 3 ust. 1 pkt 14 rozporządzenia wykonawczego Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień.

* Czy przeprowadzanie wykładów dla studentów publicznych szkół wyższych podlegałoby zwolnieniu z podatku od towarów i usług na podstawie art. 41 ust. 1 pkt 26 lit. b ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, przedstawionym w uzupełnieniu wniosku, przeprowadzane przez niego szkolenia na rzecz pracowników instytucji publicznych spełniają definicję usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego zgodnie z art. 44 rozporządzenia wykonawczego

Rady UE nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. Zgodnie z jego treścią, usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, finansowane w całości ze środków publicznych, oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane. Nie ma znaczenia czy faktura jest wystawiana na rzecz instytucji publicznej lub firmy prywatnej. Ważne jest źródło finansowania. Dodatkowo, na podstawie art. 43 ust. 17a ustawy, niniejsze zwolnienie ma zastosowanie do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe.

Z kolei zgodnie z przepisem § 3 ust. 1 pkt 14 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług, ze zwolnienia korzystają także usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych oraz świadczenie usług i dostawa towarów ściśle z tymi usługami związane.

Pana zdaniem, szkolenia przeprowadzane na rzecz pracowników instytucji publicznych korzystają ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku od towarów i usług w powiązaniu z § 3 ust. 1 pkt 14 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług.

Pana zdaniem, możliwe jest zwolnienie z podatku VAT usług przeprowadzania wykładów dla studentów studiów dziennych na zlecenie państwowych uczelni wyższych, finansowanych w całości ze środków publicznych, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. b ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych stanów faktycznych i zdarzenia przyszłego jest:

* prawidłowe - w zakresie zwolnienia od podatku szkoleń prowadzonych na rzecz instytucji publicznych oraz firm prywatnych, finansowanych w co najmniej 70% ze środków publicznych,

* nieprawidłowe - w zakresie zwolnienia od podatku usług polegających na prowadzeniu wykładów dla studentów publicznych szkół wyższych.

Stosownie do dyspozycji art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Według art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl postanowień art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Stawka podatku - na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy - wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do treści art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zastosowanie obniżonej stawki podatku lub zwolnienia od podatku, jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ww. ustawie lub w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

- oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

- oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Zgodnie z § 3 ust. 1 pkt 14 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień (Dz. U. z 2013 r. poz. 1722, z późn. zm.), zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Wskazane wyżej regulacje zawarte w art. 43 ust. 1 pkt 26 i 29 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. oraz ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. stanowią odzwierciedlenie prawa unijnego.

W świetle art. 132 ust. 1 lit. i Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 347 str. 1, z późn. zm.), zwolnione jest kształcenie dzieci lub młodzieży, kształcenie powszechne lub wyższe, kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie, łącznie ze świadczeniem usług i dostawą towarów ściśle z taką działalnością związanych, prowadzone przez odpowiednie podmioty prawa publicznego lub inne instytucje działające w tej dziedzinie, których cele uznane są za podobne przez dane państwo członkowskie.

Cytowany przepis umiejscowiony został w tytule IX, rozdziale 2 tego aktu, zatytułowanym "Zwolnienia dotyczące określonych czynności wykonywanych w interesie publicznym", co oznacza, że usługi szkoleniowe na gruncie Dyrektywy VAT podlegają zwolnieniu od podatku wyłącznie, gdy są wykonywane w interesie publicznym, tzn. wypełniają obowiązki, jakie ciążą na danym państwie wobec jego obywateli.

Dla uznania, czy dana usługa spełnia definicję usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego należy odnieść się do art. 44 rozporządzenia Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiające środki wykonawcze do Dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 77/1, z późn. zm.), zgodnie z którym usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zapewniane na warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i) Dyrektywy 2006/112/WE Rady obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania nie ma w tym przypadku znaczenia.

W kontekście powyższego należy wskazać - co wielokrotnie podkreślał Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej - że zakres zwolnień przewidzianych w Dyrektywie nie może być interpretowany w sposób rozszerzający. Czynności zwolnione zgodnie z Dyrektywą stanowią autonomiczne pojęcia prawa wspólnotowego, a ich ujednolicona interpretacja ma służyć unikaniu rozbieżności w stosowaniu systemu podatku od wartości dodanej w poszczególnych państwach członkowskich. Jednocześnie, pojęcia używane do opisania zwolnień wymienionych w art. 132 Dyrektywy Rady 2006/112/WE, powinny być interpretowane w sposób ścisły, jako że stanowią odstępstwa od ogólnej zasady powszechności opodatkowania. Jednakże interpretacja tych pojęć powinna być zgodna z celami realizowanymi przez te zwolnienia oraz z zasadą neutralności podatkowej, na której zasadza się wspólny system podatku VAT. Zatem powyższa zasada ścisłej interpretacji nie oznacza, że pojęcia użyte w celu opisania zwolnień z art. 132 powinny być interpretowane w sposób, który uniemożliwiałby osiągnięcie zakładanych przez nie skutków.

W wyroku Trybunału z dnia 19 listopada 2009 r. w sprawie C-461/08 wyrażony został pogląd, że pojęcia używane do opisania zwolnień wymienionych w art. 13 Dyrektywy 77/388/EWG powinny być interpretowane w sposób ścisły, ponieważ stanowią one odstępstwo od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatkiem VAT objęta jest każda dostawa towarów i każda usługa świadczona odpłatnie przez podatnika. Również w wyroku z dnia 20 czerwca 2002 r. w sprawie C-287/00 Trybunał w swym orzeczeniu wskazał, jak należy interpretować zwolnienia przedmiotowe w VAT uregulowane w Dyrektywie 77/388/EWG. W wyroku tym podkreślono, że pojęcia używane do doprecyzowania zakresu zwolnienia powinny być interpretowane ściśle m.in. dlatego, że zwolnienia stanowią wyjątek od zasady powszechności opodatkowania i choćby z tych przyczyn muszą być interpretowane jednolicie.

Należy zwrócić uwagę, że przepis art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy o podatku od towarów i usług, uzależnia stosowanie zwolnienia od podatku od tego, czy świadczona przez dany podmiot usługa kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego będzie finansowana w 100% ze środków publicznych. Powyższy wymóg finansowania w określonej wysokości przedmiotowej usługi ze środków publicznych jest spełniony w przypadku, gdy rzeczywistym (w znaczeniu ekonomicznym) źródłem finansowania tej usługi są środki publiczne. Powyższego nie wyklucza fakt, że w świadczeniu tej usługi uczestniczą podmioty trzecie w charakterze podwykonawców (niezależnie od tego, którym z kolei zleceniobiorcą w ewentualnym łańcuchu podwykonawców jest dany podwykonawca). Wydatkowanie przekazanych na realizację danego projektu środków publicznych przez ich dysponenta na realizację poszczególnych jego części (całości) przez podwykonawców, oznacza bowiem, że poszczególne części (całość) projektu realizowane przez podwykonawców są - z ekonomicznego punktu widzenia - finansowane ze środków publicznych. W konsekwencji względem nich znajduje zastosowanie zwolnienie, o którym mowa w ww. przepisie (przy spełnieniu pozostałych warunków). Przedmiotowy warunek "finansowania ze środków publicznych" jest zatem spełniony zarówno w przypadku, gdy otrzymujący dofinansowanie ze środków publicznych sam świadczy przedmiotową usługę, jak również gdy w realizację tej usługi zaangażowany jest podwykonawca (kolejni podwykonawcy). Istotne jest jedynie to, żeby środki publiczne stanowiły rzeczywiste (w znaczeniu ekonomicznym) źródło finansowania przedmiotowych usług (co zakłada istnienie ścisłego związku pomiędzy otrzymanymi środkami publicznymi a realizowanymi świadczeniami). Podwykonawca korzystający ze zwolnienia winien zatem posiadać stosowną dokumentację potwierdzającą, że źródłem finansowania tej usługi są środki publiczne.

Według art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy, zwalnia się od podatku usługi prywatnego nauczania na poziomie przedszkolnym, podstawowym, gimnazjalnym, ponadgimnazjalnym i wyższym, świadczone przez nauczycieli.

Powyższy przepis stanowi implementację do polskiego porządku prawnego przepisu art. 132 ust. 1 lit. j Dyrektywy 2006/112/WE.

Na podstawie ust. 17 ww. artykułu, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

Według treści ust. 17a tego artykułu, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18a, 23, 26, 28, 29 i 33 lit. a, mają zastosowanie do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe.

Należy zaznaczyć, że zgodnie ze stanowiskiem Trybunału Sprawiedliwości UE, zajętym w wyroku C-445/05 z dnia 14 czerwca 2007 r. w sprawie Werner Haderer, nauczanie prywatne obejmuje czynności wykonywane przez nauczycieli na ich własny rachunek i odpowiedzialność. Nie ma przy tym znaczenia okoliczność, czy usługa jest świadczona indywidualnemu uczniowi/słuchaczowi, czy też jednocześnie większej liczbie osób. Z kolei, w wyroku C-473/08 z dnia 28 stycznia 2010 r. w sprawie Eulitz, Trybunał stwierdził, że nauczyciele świadczący usługi w ramach kursów organizowanych przez podmiot trzeci nie mogą zostać uznani za osoby nauczające "prywatnie" w rozumieniu art. 13 część A ust. 1 lit. j Szóstej Dyrektywy (obecnie art. 132 ust. 1 lit. j) Dyrektywy 2006/112/WE).

W orzeczeniu C-445/05 Trybunał również wskazał, że pojęcie edukacja szkolna i uniwersytecka nie obejmuje jedynie nauczania, które kończy się egzaminem w celu uzyskania danych kwalifikacji lub które umożliwia uzyskanie określonego wykształcenia, lecz obejmuje także inną działalność, w ramach której prowadzi się nauczanie w celu poszerzania wiedzy i umiejętności uczniów lub studentów, pod warunkiem, że działalność ta nie będzie miała charakteru wyłącznie rekreacyjnego. Jednocześnie, zdaniem Trybunału, przyjęcie szczególnie ścisłej wykładni pojęcia "edukacji szkolnej i uniwersyteckiej" groziłoby powstaniem rozbieżności w stosowaniu systemu podatku VAT w państwach członkowskich, z tego powodu, że systemy nauczania w każdym państwie członkowskim są zorganizowane w różny sposób.

Trybunał w powyższym orzeczeniu wyznaczył szeroki zakres interpretacyjny pojęcia edukacja szkolna i uniwersytecka, z uwagi na różny sposób organizacji systemu nauczania w państwach członkowskich. Polski ustawodawca zwolnił od VAT nauczanie prywatne przez nauczycieli, obejmujące wyłącznie kształcenie powszechne lub wyższe.

Analiza przedstawionych stanów faktycznych oraz przywołanych regulacji prawnych prowadzi do stwierdzenia, że podstawą do zwolnienia od podatku świadczonych przez Pana usług szkoleniowych, o których mowa we wniosku, nie może być art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, gdyż z wniosku nie wynika, aby prowadził Pan działalność jako jednostka objęta systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty. Usługi te, które - jak wskazał Pan we wniosku - stanowią usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, korzystają jednakże ze zwolnienia od podatku:

* na podstawie § 3 ust. 1 pkt 14 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. - w przypadku gdy finansowane były/są ze środków publicznych w wysokości 70% - 99%,

* na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy - w przypadku gdy finansowane były/są w 100% ze środków publicznych.

Odnośnie usług polegających na prowadzeniu wykładów dla studentów uczelni wyższych należy stwierdzić, że podstawą do zwolnienia od podatku tych usług nie może być art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy, gdyż z wniosku nie wynika, aby prowadził Pan działalność jako jednostka objęta systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty. Pana działalność nie spełnia również warunków do zastosowania zwolnienia wynikającego z ust. 1 pkt 26 lit. b ww. artykułu, w którym zwolnienie przewidziane jest dla usług świadczonych przez uczelnie, jednostki naukowe PAN i jednostki badawczo-rozwojowe.

Również art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy nie może w tym przypadku być podstawą do zastosowania zwolnienia od podatku tych usług, gdyż - jak Pan wskazał - będą one prowadzone na podstawie umów zawieranych z publicznymi szkołami wyższymi. Nie będą to zatem usługi prywatnego nauczania.

Usługi edukacyjne kierowane do studentów mają na celu zdobycie wiedzy w zakresie wynikającym z programu nauczania na wybranym kierunku studiów, zatem nie stanowią one usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego. Tym samym wykłady, które zamierza Pan prowadzić dla studentów uczelni wyższych, nie będą spełniały podstawowego warunku wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT. Z uwagi na powyższą okoliczność, bez znaczenia pozostaje fakt, że ww. usługi będą finansowane w całości ze środków publicznych.

Ponadto, przy świadczeniu przedmiotowych usług nie będzie Pan mógł korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 17a ustawy. Przepis ten umożliwia zastosowanie zwolnienia do usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, ale wykonywanych przez te same podmioty, które świadczą usługi podstawowe. W tym przypadku nie będzie Pan podmiotem świadczącym usługi podstawowe, gdyż podmiotami tymi będą uczelnie.

Wobec powyższego, wykłady dla studentów świadczone na rzecz uczelni wyższych będą podlegały opodatkowaniu stawką podstawową w wysokości 23%, a tym samym Pana stanowisko w tym zakresie należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanów faktycznych przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia, a w zakresie zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.