ITPP2/4512-150/16/AGW - Brak prawa do odzyskania podatku naliczonego związanego realizacją inwestycji.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 22 lutego 2016 r. (data wpływu 29 lutego 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odzyskania podatku naliczonego związanego realizacją inwestycji "XXX." - jest prawidłowe.

W dniu 29 lutego 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odzyskania podatku naliczonego związanego realizacją inwestycji "XXX."

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Planowana inwestycja "XXX", dofinansowana z Programu Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020, dla Działania "YYY", Poddziałania "ZZZ" na operacje typu "BBB."

Planowana inwestycja będzie realizowana na odcinku od G. do R., na terenie gminy R. Roboty budowlane będą prowadzone na długości 4,416 km Na odcinku od miejscowości G. do skrzyżowania z drogą do miejscowości K. o długości 4,170 km planowane jest wyrównanie istniejącej nawierzchni masą betonu asfaltowego oraz ułożenie warstwy ścieralnej grubości 4 cm z masy betonu asfaltowego na całej długości odcinka. Po przebudowie jezdnia na terenie niezabudowanym będzie miała szerokość 4,5 m, a pobocza będą obustronne o szerokości 1 m z kruszywa naturalnego. Na tym odcinku zaplanowano też wykonanie zatoki autobusowej z kostki betonowej wraz z peronem oraz wykonanie 13 zjazdów na drogi leśne o nawierzchni z betonu i 4 sztuki o nawierzchni żwirowej grubości 20 cm. Zostanie również wykonane oznakowanie poziome w postaci krawędziowych linii poziomych. W miejscowości R. na ul. L. jezdnia zostanie poszerzona do 5,5 m oraz będzie wykonany jednostronny chodnik o szerokości 2 m, oddzielony od jezdni krawężnikiem betonowym, natomiast na pozostałym odcinku pobocze o szerokości 1 m. Planowane jest również wyrównanie istniejącej nawierzchni masą betonu asfaltowego oraz ułożenie warstwy ścieralnej grubości 4 cm z masy betonu asfaltowego. Przewiduje się ponadto wykonanie zjazdów indywidualnych przez chodnik do posesji z kostki betonowej oraz zjazdów na drogi lokalne o nawierzchni z betonu asfaltowego. Ponadto na ul. L. zostanie wykonane oznakowanie pionowe i poziome.

Efekt realizacji projektu dla społeczności lokalnej:

Całkowita wartość projektu - 1.895.233 zł.

Źródła finansowania: 63,63% Program Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020 i 36,37% środki własne Powiatu, Gminy i Nadleśnictwa.

W związku z ubieganiem się o przyznanie dofinansowania w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020, Powiat złoży oświadczenie o braku możliwości odzyskania podatku VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w związku z planowaną realizacją inwestycji "XXX", ma możliwość odzyskania poniesionego kosztu podatku VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, zarówno w trakcie realizacji projektu, jak i po jego zakończeniu w żaden sposób nie ma możliwości odzyskania poniesionego kosztu podatku VAT, którego wysokość została określona we wniosku o dofinansowanie projektu. Brak możliwości odzyskania podatku VAT wynika z faktu, że Powiat jest "płatnikiem" podatku VAT tylko "do" umów cywilno-prawnych - art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), oraz że zrealizowane inwestycje nie będą wykorzystywane na cele związane z czynnościami opodatkowanymi - art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.)

W związku z powyższym Powiat realizując ten projekt w żaden sposób nie może odzyskać poniesionego kosztu podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z ww. przepisu wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje tylko podatnikom podatku od towarów i usług w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego. Wskazana norma prawna wyraża zasadę neutralności podatku od towarów i usług, w następstwie której podatnicy realizujący czynności zwolnione, są w podobnej sytuacji jak ostateczny nabywca (konsument) towaru lub usługi, z wyjątkiem przypadków jednoznacznie wskazanych w ustawie o podatku od towarów i usług. Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

W rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług (Dz. U. z 2013 r. poz. 1656) przewidziano przypadki, w których kwota podatku naliczonego może być zwrócona jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług finansowanego ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej, oraz warunki i tryb dokonywania tego zwrotu. W § 8 ust. 3 i 4 tego rozporządzenia określono katalog środków, które stanowią ww. środki bezzwrotnej pomocy.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz treści przywołanych przepisów prawa prowadzi do wniosku, że Powiatowi nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z realizacją przedmiotowego projektu gdyż wymienione we wniosku wydatki, które Powiat będzie ponosił, nie będą miały związku z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług. Wnioskodawcy nie będzie przysługiwał również zwrot podatku, gdyż środki, o których mowa we wniosku, nie są środkami wskazanymi w powołanym rozporządzeniu.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Gminę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.