ITPP2/4512-1107/15/AW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko #61485; przedstawione we wniosku z dnia 24 listopada 2015 r. (data wpływu 30 listopada 2015 r.), uzupełnionym w dniach 4 stycznia 2016 r. oraz 1 i 5 lutego 2016 r. (daty wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku opodatkowania nieodpłatnego przekazania egzemplarzy czasopisma oraz braku obowiązku ewidencjonowania tej czynności - jest prawidłowe.

W dniu 30 listopada 2015 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniach 4 stycznia 2016 r. oraz 1 i 5 lutego 2016 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku opodatkowania nieodpłatnego przekazania egzemplarzy czasopisma oraz braku obowiązku ewidencjonowania tej czynności.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe.

Wnioskodawca jest nowo założoną spółką cywilną (data rejestracji w CEiDG - 1 listopada 2015 r.), która posiada nadany NIP i jest zarejestrowana jako czynny podatnik podatku VAT (w tym na potrzeby transakcji wspólnotowych). Spółka wydaje zarejestrowane czasopismo (dwumiesięcznik) pod nazwą "M.", posiadające numer ISSN. Pismo jest drukowane w Polsce i adresowane przede wszystkim do polskiego odbiorcy. Podstawowy nakład czasopisma jest rozprowadzany odpłatnie w formie prenumeraty oraz odpłatnej wysyłki pojedynczych, zamówionych egzemplarzy. Spółka stosuje tzw. "uproszczoną księgowość", tj. podatkową księgę przychodów i rozchodów oraz ewidencję VAT.

Spółka zamierza promować swoje czasopismo, rozsyłając nieodpłatnie pojedyncze egzemplarze promocyjne do podmiotów, które mogą być zainteresowane jego odpłatną prenumeratą. Pewną część nakładu czasopisma zamierza (także w celach promocyjnych) nieodpłatnie przekazywać w formie promocji/zachęty do prenumeraty potencjalnym prenumeratorom na targach i imprezach branżowych. Egzemplarze promocyjne, przeznaczone do nieodpłatnej wysyłki/przekazania potencjalnym prenumeratorom, zostaną oznaczone naklejką "E." oraz będą posiadały widoczne, rzucające się w oczy logo magazynu. Wartość pojedynczego egzemplarza nie będzie przekraczała 20 zł. Z założenia, w skali roku potencjalny klient nie powinien otrzymać więcej niż 1 egzemplarz promocyjnego czasopisma.

Jednostkowy koszt wytworzenia czasopisma nie będzie przekraczać 10 zł i w konsekwencji Spółka nie zamierza prowadzić ewidencji pozwalającej na ustalenie tożsamości osób, którym przekazywane będą nieodpłatne egzemplarze promocyjne czasopisma.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

* Czy nieodpłatny kolportaż prasy do potencjalnych jej prenumeratorów, w celach promocyjnych, stanowi czynność zrównaną z dostawą towarów za wynagrodzeniem w rozumieniu art. 7 ust. 2 w zw. z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, a w konsekwencji podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

* Jak należy ewidencjonować promocyjne egzemplarze czasopisma przekazane bezpłatnie potencjalnym prenumeratorom do celów podatku VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, bezpłatny kolportaż prasy w celach promocyjnych nie stanowi czynności zrównanej z dostawą towarów za wynagrodzeniem w rozumieniu art. 7 ust. 2 w zw. z art. 5 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w związku z czym nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Z art. 7 ust. 2 ustawy o VAT a contrario wynika, że nieodpłatne przekazanie przez podatnika towarów na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem (promocja tytułu i zachęta dla potencjalnych prenumeratorów do zamówienia płatnej prenumeraty) nie jest dostawą towarów w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, a więc nie podlega opodatkowaniu. Potwierdzeniem powyższego rozumowania jest zmiana treści art. 7 ust. 3 ustawy o VAT w wyniku jej nowelizacji z dnia 21 kwietnia 2005 r. ze skutkiem od dnia 1 czerwca 2005 r. Zgodnie z art. 7 ust. 3 ustawy, w aktualnym brzmieniu, przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych prezentów o małej wartości, próbek, jeżeli przekazanie to następuje na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika. Opisany w art. 7 ust. 3 wyjątek dotyczy kolportażu pojedynczych numerów "M.", oznaczonych logo wydawnictwa oraz naklejką "E.". Nieodpłatne przekazywanie egzemplarzy magazynu należy łączyć z prowadzonym przedsiębiorstwem (promocja czasopisma), a więc na zasadzie wynikającej z art. 7 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług, czynność ta nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT. Przekazywane egzemplarze są małej wartości (w stosunku do prenumeraty) oraz noszą cechę próbek. Powyższe stanowisko znajduje poparcie w orzecznictwie sądów administracyjnych: por. wyrok NSA z dnia 13 maja 2008 r. o sygn. akt I FSK 600/07 oraz z dnia 23 marca 2009 r. o sygn. akt I FPS 6/08, wyrok WSA w Warszawie z dnia 17 marca 2008 r. o sygn. akt III SA/Wa 2075/07, wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 3 kwietnia 2007 r. o sygn. akt I SA/Wr 152/07 oraz z dnia 23 czerwca 2009 r. o sygn. akt I SA/Wr 508/09, wyrok SN z dnia 22 października 1992 r. o sygn. akt III ARN 50/92

Stanowisko tożsame z przedstawionym zostało zajęte w interpretacji Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 21 stycznia 2011 r. o nr ITPP1/4440-20/10/AT.

W odniesieniu do pytania drugiego Spółka stwierdziła, że skoro bezpłatny kolportaż egzemplarzy promocyjnych dwumiesięcznika nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT (zgodnie ze stanowiskiem dotyczącym pytania pierwszego), nie wymaga też szczególnej ewidencji (a w szczególności nie podlega odzwierciedleniu w ewidencji VAT).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych zdarzeń przyszłych jest prawidłowe.

Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy).

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do treści ust. 2 ww. artykułu, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Jak wynika z powyższych uregulowań, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych.

W myśl art. 7 ust. 3 ustawy, przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych prezentów o małej wartości i próbek, jeżeli przekazanie to następuje na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika.

Stosownie do ust. 4 analizowanego artykułu, przez prezenty o małej wartości, o których mowa w ust. 3, rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

Z powyższych przepisów wynika, że nie jest opodatkowane podatkiem od towarów i usług nieodpłatne przekazanie prezentów o małej wartości, których jednostkowa cena nabycia (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie tego przekazania, nie przekraczają 10 zł. Nie jest również opodatkowane przekazanie na rzecz jednej osoby towarów o łącznej wartości mieszczącej się w przedziale od 10,01 zł do 100 zł, jednak pod warunkiem prowadzenia ewidencji osób obdarowanych. Jeżeli wartość przekazanych towarów przekracza 100 zł, podatnik ma obowiązek opodatkować nieodpłatne świadczenie.

Zgodnie z art. 7 ust. 7 ustawy, przez próbkę, o której mowa w ust. 3, rozumie się identyfikowalne jako próbka egzemplarz towaru lub jego niewielką ilość, które pozwalają na ocenę cech i właściwości towaru w jego końcowej postaci, przy czym ich przekazanie (wręczenie) przez podatnika:

W świetle powyższego, próbką jest niewielka ilość towaru lub jego egzemplarz zachowujący cechy i właściwości danego towaru. Przekazanie próbki nie podlega opodatkowaniu, jeżeli ma miejsce w celach promocyjno-reklamowych, czyli umożliwia klientom (potencjalnym klientom) poznanie właściwości i efektów działania towaru oferowanego przez podatnika, a dzięki temu wychwycenie jego zalet lub wad oraz różnic w porównaniu z innymi produktami dostępnymi na rynku. Przekazanie próbki służy zachęceniu odbiorcy do zakupu oferowanego towaru. Należy jednak zauważyć, że o uznaniu towaru za próbkę, obok innych przesłanek, decyduje brak charakteru handlowego przekazania, oceniany ze względu na ilość lub wartość przekazywanych przez podatnika próbek. W sytuacji, gdy pokrywają one lub mogą pokryć - ze względu na swoją ilość lub wartość - jego potencjalne zapotrzebowanie na dany towar lub część tego zapotrzebowania, eliminując lub ograniczając potrzebę dokonania zakupów tego towaru, uznać należy, że wspomniana przesłanka nie jest spełniona, a w konsekwencji nie ma również zastosowania wyłączenie z opodatkowania na podstawie art. 7 ust. 3 ustawy, który jako przepis szczególny i wyjątkowy nie powinien być interpretowany w sposób prowadzący do rozszerzenia zakresu jego stosowania.

Według art. 109 ust. 3 ustawy, podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 oraz podatników, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą: kwoty określone w art. 90, dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania, wysokość podatku należnego, kwoty podatku naliczonego obniżające kwotę podatku należnego oraz kwotę podatku podlegającą wpłacie do urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu oraz inne dane służące do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej, a w przypadkach określonych w art. 120 ust. 15, art. 125, art. 134 oraz art. 138 - dane określone tymi przepisami niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej.

Analiza przedstawionego opisu sprawy oraz treści powołanych przepisów prawa prowadzi do stwierdzenia, że nieodpłatne przekazanie egzemplarzy czasopisma potencjalnym prenumeratorom nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, z treści wniosku wynika bowiem, że czynność ta będzie związana z działalnością gospodarczą Spółki, przy czym przekazywane czasopisma nie będą stanowić próbki, lecz prezenty o małej wartości, o których mowa w art. 7 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług. W konsekwencji, skoro jednostkowy koszt wytworzenia przekazywanych czasopism nie będzie przekraczać kwoty 10 zł, Spółka nie będzie zobowiązana do prowadzenia ewidencji osób obdarowanych, o której mowa w art. 7 ust. 4 pkt 1 ustawy. Ponadto, nie będzie zobowiązana do ujęcia nieodpłatnego przekazania czasopism, jako czynności niepodlegającej opodatkowaniu, w ewidencji prowadzonej dla potrzeb podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzeń przyszłych przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.