ITPP2/4512-1059/15/EB

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 9 listopada 2015 r. (data wpływu 13 listopada 2015 r.), uzupełnionym w dniu 2 lutego 2016 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* prawa do odliczenia 50% kwot podatku naliczonego od nabycia, przy użyciu kart flotowych, towarów i usług związanych z pojazdami samochodowymi, w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 lipca 2015 r. - jest prawidłowe,

* prawa do odliczenia 50% kwot podatku naliczonego od nabycia, przy użyciu kart flotowych, artykułów spożywczych, w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 lipca 2015 r. - jest nieprawidłowe.

W dniu 13 listopada 2015 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 2 lutego 2016 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia 50% kwot podatku naliczonego od nabycia, przy użyciu kart flotowych, towarów i usług związanych z pojazdami samochodowymi oraz artykułów spożywczych, w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 lipca 2015 r.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu, przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością sp.k. (dalej: Wnioskodawca, Spółka) jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, prowadzącym działalność gospodarczą w zakresie produkcji oraz dystrybucji mięsa oraz wyrobów z mięsa. W związku z prowadzoną działalnością gospodarczą Wnioskodawca korzysta z pojazdów samochodowych. Pojazdy samochodowe stanowią własność Wnioskodawcy, bądź są przez niego używane na podstawie umów leasingu, najmu lub dzierżawy. W celu zmniejszenia kosztów operacyjnych, Wnioskodawca zawarł z X. X. S. A. (dalej: Dostawca) umowę współpracy, której celem jest korzystanie z systemu kart flotowych. Ideą systemu kart flotowych jest ich używanie przez Wnioskodawcę przede wszystkim na Stacjach Paliw X. lub Stacjach Paliw Y. prowadzonych przez Dostawcę lub przez inne podmioty, z którymi Dostawca zawarł stosowne umowy (dalej: Operatorzy), poprzez dokonywanie transakcji bez użycia gotówki (dalej: Transakcje Bezgotówkowe), z odroczonym terminem płatności. Umowy te definiują zasady współpracy Operatorów z Dostawcą, sposób ustalania cen jakie płaci Dostawca, terminy płatności, etc. Operatorem może być również podmiot prowadzący punkt poboru opłat na drogach płatnych, akceptujący karty flotowe na podstawie umowy zawartej z Dostawcą. Karty flotowe upoważniają Wnioskodawcę do dokonywania Transakcji Bezgotówkowych związanych z eksploatacją pojazdów samochodowych, w szczególności do nabycia oleju napędowego, benzyny, LPG, olejów silnikowych, płynów eksploatacyjnych, olejów smarowych, pozostałych produktów naftowych, akcesoriów samochodowych, artykułów spożywczych i przemysłowych, a także usług samochodowych i opłat za autostrady (dalej: odpowiednio Produkty i Usługi). Zakres świadczeń możliwych do otrzymania przez Wnioskodawcę jest zdefiniowany w umowie zawartej z Dostawcą. Po spełnieniu pewnych warunków zdefiniowanych w umowie Dostawca może udzielić Wnioskodawcy rabatu wolumenowego. Faktury za Transakcje Bezgotówkowe są wystawiane na rzecz Spółki bezpośrednio przez Dostawcę po zakończeniu każdego z uzgodnionych okresów rozliczeniowych. Dniem sprzedaży jest ostatni dzień okresu rozliczeniowego. Dostawca udostępnia Wnioskodawcy zestawienie transakcji za pośrednictwem spersonalizowanej witryny internetowej. Ponadto, wydruk zestawienia jest załączony do faktur. Dostawca występuje zarówno w charakterze nabywcy Produktów i Usług od Operatorów, jak i dostawcy Produktów i Usług na rzecz Spółki, na rzecz których odsprzedaje ww. świadczenia. Fakt skorzystania przez Spółkę z kart flotowych na Stacjach Paliw X. lub Stacjach Paliw Y. prowadzonych przez Operatorów skutkuje więc nabyciem przez Dostawcę Produktów i Usług od Operatorów oraz następującym bezpośrednio po nim nabyciem Produktów i Usług przez Spółkę od Dostawcy. Karty flotowe są wydawane przez Dostawcę na żądanie Wnioskodawcy, który udostępnia je kierowcom pojazdów samochodowych pozostających do dyspozycji Wnioskodawcy. W przypadku gdy podmioty korzystające z systemu kart flotowych nabywają Produkty i Usługi na Stacjach Paliw X. lub Stacjach Paliw Y. prowadzonych przez Operatorów, Operatorzy obciążają z tego tytułu Dostawcę wystawiając na jego rzecz faktury wraz ze specyfikacją towarów i usług wydanych podmiotom korzystającym z systemu kart flotowych. Pojazdy samochodowe, z których korzysta Wnioskodawca, nie są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej Wnioskodawcy na podstawie art. 86a ust. 4 pkt 1 Ustawy VAT. Dostawca ma wpływ na warunki dokonywania przez Spółkę zakupu towarów i usług na stacjach paliw należących do Operatorów, a w szczególności katalog towarów możliwych do nabycia przy użyciu kart flotowych, sposób ustalania ich ceny, terminy płatności, itd. Jak wskazała już Spółka "Zakres świadczeń możliwych do otrzymania przez Wnioskodawcę jest zdefiniowany w umowie zawartej z Dostawcą. Po spełnieniu pewnych warunków zdefiniowanych w umowie Dostawca może udzielić Wnioskodawcy rabatu wolumenowego". Z opisu zawartego w interpretacji indywidualnej z dnia 11 września 2012 r. (sygn. XXX/XXX- XXX/XX/XX) wydanej na rzecz X. S. A. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, a dotyczącej skutków na gruncie Ustawy VAT związanych z oferowaniem kart flotowych (z których korzysta również Wnioskodawca) wynika ponadto, że: "Na udział Spółki w łańcuchu dostaw i świadczeniu usług wskazuje również sam charakter jej działań. Jest ona bowiem aktywnym uczestnikiem transakcji, gdyż negocjuje odpowiednie warunki z Dostawcą w zakresie oferowanych przez niego towarów i usług, a następnie ustala odpowiednie zasady współpracy i dostaw towarów i usług z Klientami. W jej zakresie leży również uzgodnienie listy towarów i usług, które będą mogły zostać nabyte przy użyciu kart paliwowych oraz zasięg obowiązywania tych kart. To również Spółka odpowiednio kształtuje sposób ustalania cen pomiędzy nią, a Klientami. Spółka dokonując więc dostawy towarów i usług działa jako podatnik, o którym mowa w art. 15 ust. 1 i 2 ustawy. Zgodnie z tym przepisem za podatników uznaje się osoby prawne, jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, która obejmuje m.in. wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców (...). Taka sytuacja ma właśnie miejsce w przedstawionym przez Spółkę stanie faktycznym, gdyż występuje ona w roli handlowca nabywającego i odprzedającego towary i usługi (dokonuje obrotu)." Biorąc pod uwagę fakt, że ww. interpretacja indywidualna została wydana na rzecz X. S. A., tj. Dostawcy wskazanego we wniosku z dnia 9 listopada 2015 r. i dotyczy modelu funkcjonowania kart flotowych, z których korzysta Wnioskodawca, ww. fragment opisu stanowi jednocześnie element okoliczności niniejszej sprawy. Przy użyciu kart flotowych Spółka nabywa takie akcesoria jak: ulepszacze do paliwa niezbędne w okresach mrozów, żarówki, gaśnice, apteczki, itp. Są to produkty, których nabycie i posiadanie jest niezbędne do prawidłowej i zgodnej z prawem eksploatacji samochodów. Istnieje bezpośredni i bezsporny związek nabywanych ww. artykułów przemysłowych i artykułów spożywczych z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą i czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Spółka prowadzi działalność w zakresie produkcji, przetwórstwa oraz sprzedaży mięsa i jego przetworów. Ponoszone przez Spółkę wydatki dotyczą samochodów użytkowanych przez kadrę zarządzającą, pracowników odpowiedzialnych za ciągłość produkcji oraz handlowców, którzy jeżdżą po terytorium kraju poszukując nowych klientów, oferując towary dotychczasowym klientom, sprawdzając ciągłość realizacji dostaw, organizując promocje, itp.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 lipca 2015 r. Spółce przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o 50% kwot podatku naliczonego, związanego z nabyciem Produktów i Usług na Stacjach Paliw X. lub Stacjach Paliw Y., wynikającego z faktur wystawionych przez Dostawcę.

Zdaniem Wnioskodawcy, w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 lipca 2015 r., Spółce przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o 50% kwot podatku naliczonego, związanego z nabyciem Produktów i Usług na Stacjach Paliw X. lub Stacjach Paliw Y., wynikającego z faktur wystawionych przez Dostawcę.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 Ustawy VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Niemniej jednak, jak stanowi art. 86a ust. 1 pkt 1 Ustawy VAT, w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika. W myśl art. 86a ust. 2 Ustawy VAT, do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz innych ustaw (Dz. U. z 2014 r. poz. 312), obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika do dnia 30 czerwca 2015 r. paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu:

Wskazany wyżej przepis ma charakter przejściowy i wprowadza czasowe wyłączenie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu. Od dnia 1 lipca 2015 r. wskazane wyżej wyłączenie przestało obowiązywać. Tym samym, prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku nabyciem paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu będzie przysługuje podatnikom w takim samym zakresie, jak od innych wydatków związanych pojazdami samochodowymi. W opisanym w treści niniejszego wniosku zdarzeniu przyszłym, Spółka nabywa Produkty na Stacjach Paliw X. lub Stacjach Paliw Y., należących zarówno do Dostawy jak i Operatorów. W ocenie Spółki, niezależnie od tego, czy właścicielem Stacji Paliw X. lub Stacji Paliw Y. jest Dostawca, czy Operator, w przypadku wystawienia faktury z tytułu nabycia Produktów i Usług przez Dostawcę, w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 lipca 2015 r., Spółce przysługuje prawo do odliczenia 50% kwoty podatku naliczonego wynikającego z tej faktury, jako dokumentującej wydatki związane z pojazdami samochodowymi. Jak stanowi art. 7 ust. 1 Ustawy VAT, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Jednocześnie, w myśl art. 7 ust. 8 Ustawy VAT, w przypadku gdy kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy, uznaje się, że dostawy towarów dokonał każdy z podmiotów biorących udział w tych czynnościach. Jak stanowi natomiast art. 8 ust. 1 Ustawy VAT, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7. Co istotne, zgodnie z art. 8 ust. 2a Ustawy VAT, w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi. Zdaniem Wnioskodawcy, wskazane wyżej przepisy znajdują zastosowanie w niniejszej sprawie. W przypadku, gdy przy użyciu kart flotowych Spółka nabywa Produkty i Usługi na Stacjach Paliw X. lub Stacjach Paliw Y. należących do Operatorów, natomiast faktury obejmujące te transakcje są wystawiane przez Dostawcę, to dostawcą/usługodawcą realizującym świadczenie na rzecz Spółki na gruncie VAT, zarówno w jednym jak i drugim przypadku jest Dostawca. Pomimo faktu, że Produkty i Usługi są wydawane Spółce na Stacjach Paliw X. lub Stacjach Paliw Y. należących do Operatorów, to dostawcą/usługodawcą w rozumieniu przywołanych wyżej regulacji Ustawy VAT jest Dostawca.

Z treści art. 7 ust. 8 oraz art. 8 ust. 2a Ustawy VAT wynika fikcja prawna, zgodnie z którą w przypadku gdy Spółka używa kart flotowych do nabycia Produktów oraz Usług na stacjach prowadzonych przez Operatorów, to transakcje te należy traktować na gruncie VAT tak, jakby to Dostawca nabywał Produkty oraz Usługi od Operatorów i odprzedawał je na rzecz Spółki. Na gruncie VAT dochodzi w istocie do dwóch świadczeń, tj. dostawy towarów/świadczenia usług przez Operatora na rzecz Dostawcy oraz do dostawy towarów/świadczenia usług przez Dostawcę na rzecz Spółki. Bez znaczenia przy tym jest fakt, że Dostawca nie dysponuje fizycznie Produktami nabywanymi przez Spółkę, ani nie świadczy fizycznie Usług na jej rzecz.

Podkreślenia w niniejszej sprawie wymaga, że Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie wydał w dniu 11 września 2012 r. na rzecz Dostawcy interpretację indywidualną (sygn. XXX/XXX-XXX/XX/XX), w której potwierdził, że w przypadku systemu kart flotowych oferowanego przez Dostawcę, transakcje dokonywane pomiędzy Dostawcą oraz jego klientami (a więc również Spółką) polegające na obciążeniu klientów za towary i usługi wydane im bezpośrednio przez Operatorów, stanowią odpłatną dostawę towarów lub odpłatne świadczenie usług w rozumieniu ustawy o VAT. Ponadto, dnia 12 czerwca 2015 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie wydał interpretację indywidualną (sygn. IPPP1/4512-240-15-2/BS) odnoszącą się analogicznych okoliczności, jak te przedstawione w niniejszym wniosku.

Mając na uwadze powyższe, Spółka wnosi o potwierdzenie prawidłowości swojego stanowiska.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego:

* jest prawidłowe - w zakresie prawa do odliczenia 50% kwot podatku naliczonego od nabycia, przy użyciu kart flotowych, towarów i usług związanych z pojazdami samochodowymi, w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 lipca 2015 r.;

* jest nieprawidłowe - w zakresie prawa do odliczenia 50% kwot podatku naliczonego od nabycia, przy użyciu kart flotowych, artykułów spożywczych, w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 lipca 2015 r.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z ust. 2 pkt 1 lit. a powołanego artykułu wynika, że kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z art. 86 ust. 1 ustawy wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje tylko podatnikom podatku od towarów i usług w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Wskazana norma prawna wyraża zasadę neutralności podatku od towarów i usług, w następstwie której podatnicy realizujący czynności zwolnione, są w podobnej sytuacji jak ostateczny nabywca (konsument) towaru lub usługi, z wyjątkiem przypadków jednoznacznie wskazanych w ustawie o podatku od towarów i usług. Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

Zgodnie z art. 88 ust. 1 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika:

W myśl ust. 1a tego artykułu, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do wydatków, o których mowa w art. 29a ust. 7 pkt 3.

Według ust. 3a ww. artykułu, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy:

Kwestie dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego m.in. przy nabyciu paliwa do napędu samochodów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów są uregulowane w art. 86a ustawy o podatku od towarów i usług, który od dnia 1 kwietnia 2014 r. otrzymał, nadane ustawą z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2014 r. poz. 312), następujące brzmienie.

Zgodnie z ust. 1 pkt 1 ww. artykułu, w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika.

Przez pojazdy samochodowe - stosownie do art. 2 pkt 34 ustawy - rozumie się pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Natomiast w myśl art. 2 pkt 33 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2012 r. poz. 1137, z późn. zm.), przez pojazd samochodowy rozumie się pojazd silnikowy, którego konstrukcja umożliwia jazdę z prędkością przekraczającą 25 km/h; określenie to nie obejmuje ciągnika rolniczego.

Stosownie do zapisu art. 86a ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

Na podstawie ust. 3 ww. artykułu, przepis ust. 1 nie ma zastosowania:

W świetle ust. 4 powołanego artykułu, pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

Jak stanowi ust. 5 ww. artykułu, warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych:

Zgodnie z ust. 6 tego artykułu, ewidencja przebiegu pojazdu jest prowadzona od dnia rozpoczęcia wykorzystywania pojazdu samochodowego wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika do dnia zakończenia wykorzystywania tego pojazdu wyłącznie do tej działalności.

W myśl ust. 7 ww. artykułu, ewidencja przebiegu pojazdu powinna zawierać:

Stosownie do treści ust. 8 ww. artykułu, w przypadku gdy pojazd samochodowy jest udostępniany osobie niebędącej pracownikiem podatnika, wpis, o którym mowa w ust. 7 pkt 4:

W świetle ust. 9 powołanego artykułu, do pojazdów samochodowych, o których mowa w ust. 4 pkt 2, należą:

* jeżeli z dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym wynika, że dany pojazd jest pojazdem specjalnym.

Zgodnie z ust. 10 przywołanego artykułu, spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 9:

Na podstawie ust. 12 ww. artykułu, podatnicy wykorzystujący wyłącznie do działalności gospodarczej pojazdy samochodowe, dla których są obowiązani prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu, mają obowiązek złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego informację o tych pojazdach w terminie 7 dni od dnia, w którym poniosą pierwszy wydatek związany z tymi pojazdami.

W myśl ust. 13 tegoż artykułu, w przypadku niezłożenia w terminie informacji, o której mowa w ust. 12, uznaje się, że pojazd samochodowy jest wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika dopiero od dnia jej złożenia.

Stosownie do treści art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika do dnia 30 czerwca 2015 r. paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu:

Jak stanowi ust. 2 ww. artykułu, przepis ust. 1 nie dotyczy pojazdów samochodowych, które są wykorzystywane przez podatnika wyłącznie do działalności gospodarczej.

W myśl ust. 3 tego artykułu, dopuszczalna ładowność pojazdu oraz liczba miejsc (siedzeń), o których mowa w ust. 1 pkt 2, są określane na podstawie dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym. Pojazdy, które w dokumentach, o których mowa w zdaniu pierwszym, nie mają określonej dopuszczalnej ładowności lub liczby miejsc, uznaje się również za samochody osobowe, o których mowa w ust. 1 pkt 1.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 tej ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii, o czym stanowi art. 2 pkt 6 ww. ustawy.

Artykuł 7 ust. 8 ustawy stanowi, że w przypadku gdy kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy, uznaje się, że dostawy towarów dokonał każdy z podmiotów biorących udział w tych czynnościach.

Z przepisu tego wynika, że w sytuacji, w której podatnik, działając we własnym imieniu, bierze udział w dostawie towaru w taki sposób, że zakupiony przez niego towar wydaje pierwszy z podmiotów na rzecz ostatniego w kolejności nabywcy, przyjmuje się, że podatnik ten nabył towar, a następnie dokonał dostawy tego towaru. Dotyczy to sytuacji, w której podatnik kupuje towar, a następnie w stanie "nieprzetworzonym" odsprzedaje go swojemu kontrahentowi.

Analiza treści wniosku oraz przywołanych regulacji prawnych prowadzi do stwierdzenia, że skoro - jak wskazano we wniosku - Dostawca ma wpływ na cenę, ilość i rodzaj towarów nabywanych przez Spółkę z udziałem kart flotowych, to dokonuje/będzie dokonywał transakcji (dostaw), o których mowa w art. 7 ust. 8 ustawy o podatku od towarów i usług. Wobec tego, przy uwzględnieniu faktu, że pojazdy samochodowe, z których korzysta Spółka, nie są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej, należy potwierdzić stanowisko Spółki, że na podstawie art. 86a ustawy o podatku od towarów i usług, przysługuje jej/będzie przysługiwało prawo do odliczenia 50% kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktur otrzymanych od Dostawcy dokumentujących nabycie: oleju napędowego, benzyny, LPG, olejów silnikowych, płynów eksploatacyjnych, olejów smarowych, pozostałych produktów naftowych, akcesoriów samochodowych, artykułów przemysłowych, usług samochodowych, opłat za przejazdy autostradą i art. przemysłowych (ulepszaczy do paliwa, żarówek, gaśnic i apteczek) związanych z tymi pojazdami.

Natomiast - wbrew stanowisku zawartemu we wniosku - od zakupu artykułów spożywczych, które nie są wydatkami, o których mowa w art. 86a ustawy, związanymi z pojazdami samochodowymi, Spółce nie przyługuje/nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia 50% kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktur otrzymanych od Dostawcy dokumentujących te zakupy. O ile rzeczywiście - jak stwierdziła Spółka - istnieje bezpośredni i bezsporny związek tych zakupów z prowadzoną przez nią działalnością gospodarczą (produkcja, przetwórstwo oraz sprzedaż mięsa i jego produktów) i czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, to przy uwzględnieniu art. 86 ust. 1 ustawy, przysługuje/będzie przysługiwało jej prawo do odliczenia 100% podatku naliczonego przy tych zakupach.

Należy przy tym podkreślić, że prawo do odliczenia podatku naliczonego od wszystkich ww. zakupów przysługuje/będzie przysługiwąło, o ile nie zachodzą/nie zajdą wyłączenia wskazane w art. 88 ww. ustawy.

Należy podkreślić, że niniejszą interpretację wydano w odniesieniu do przedstawionych okoliczności sprawy, co oznacza, że jeżeli w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Ponadto należy wskazać, że zgodnie z art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Wniosek o interpretację indywidualną może dotyczyć zaistniałego stanu faktycznego lub zdarzeń przyszłych (art. 14b § 2 ustawa - Ordynacja podatkowa). Zatem wniosek o wydanie interpretacji może być złożony tylko w indywidualnej sprawie zainteresowanego. Z tych też względów - z uwagi na indywidualny charakter interpretacji przepisów prawa podatkowego - zaznacza się, że niniejsza interpretacja indywidualna dotyczy jedynie Spółki, nie zaś Dostawcy, czy Operatorów. W konsekwencji, regulacje zawarte w art. 14k-14n ustawy - Ordynacja podatkowa nie będą miały zastosowania dla tych podmiotów.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia, a w przypadku zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.