ITPP2/4512-1002/15/KK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 20 października 2015 r. (data wpływu 23 października 2015 r.), uzupełnionym w dniu 29 grudnia 2015 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia z opodatkowania przekazania części składników majątku Spółki na rzecz spółki przejmującej w związku z dokonaniem na podstawie art. 529 § 1 pkt 4 k.s.h. podziału przez wydzielenie - jest nieprawidłowe.

W dniu 23 października 2015 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 29 grudnia 2015 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług wyłączenia z opodatkowania przekazania części składników majątku Spółki na rzecz spółki przejmującej w związku z dokonaniem na podstawie art. 529 § 1 pkt 4 k.s.h. podziału przez wydzielenie.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Zgodnie z art. 529 § 1 pkt 4 k.s.h. dokonano podziału Spółki R. Sp. z o.o. (Spółka dzielona) przez przeniesienie części majątku (środki trwałe i materiały magazynowe) na istniejącą Spółkę M. Sp. z o.o. (Spółka przejmująca). Przekazany majątek nie stanowi zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

W wyniku podziału przez wydzielenie kapitał zakładowy Spółki dzielonej został obniżony poprzez dobrowolne umorzenie udziałów Spółki dzielonej, za zgodą wspólnika tej spółki bez wynagrodzenia.

Spółka dzielona i spółka przejmująca mają tego samego udziałowca posiadającego 100% udziałów w każdej z tych spółek. W zamian za umorzone udziały w Spółce dzielonej, dotychczasowy udziałowiec tej Spółki otrzymał udziały w spółce przejmującej o tej samej wartości, stanowiącej wartość przekazanego majątku.

W uzupełnieniu przedstawionego stanu faktycznego Spółka dzielona poinformowała, że:

1. Przekazano następujące środki trwałe: żuraw stały masztowy, półautomaty spawalnicze, tunel osłonowy do spawania, zestaw rusztowań, urządzenie do cięcia plazmą, obrabiarka do ukosowania rur, wózek widłowy, pompa hydrauliczna z manometrem i konwerterem, samochody osobowe, rozdzielnice elektryczne, wciągarka łańcuchowa, przecinarka z szyną prowadzącą, kratownica oraz materiały: blacha, oporniki spawalnicze, prądownica wodna, pręty, redukcja acytelynowa, rury, tuleje żeliwne, wąż p.poż., wciągarka linowa elektryczna, wciągnik łańcuchowy, wózek do palet i zawiesie łańcuchowe.

2. Prawo do odliczenia podatku naliczonego nie przysługiwało z tytułu nabycia samochodu osobowego, od pozostałych składników Spółka miała prawo odliczyć podatek naliczony z tytułu ich nabycia.

3. Przekazane składniki w Spółce dzielonej nie były wyodrębnione organizacyjnie, finansowo ani funkcjonalnie.

Zarówno Spółka dzielona jak i spółka przejmująca wykonują działalność opodatkowaną podatkiem od towarów i usług, a wydzielane składniki majątkowe były i będą wykorzystywane do prowadzenia działalności opodatkowanej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy przeniesienie majątku Spółki dzielonej do spółki przejmującej w wyniku podziału przez wydzielenie, dokonane na podstawie art. 529 § 1 pkt 4 k.s.h. jest wyłączone z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, określona czynność podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, o ile dokonywana jest przez podatnika tego podatku, działającego w takim charakterze w odniesieniu do konkretnej czynności art. 15 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.) - dalej u.p.t.u.#61533;. Zgodnie z zasadami tego podatku ocena, czy dany podmiot posiada status podatnika, powinna być dokonywana odrębnie w odniesieniu do każdej czynności. Fakt, że określony podmiot jest zarejestrowany jako podatnik oraz prowadzi działalność opodatkowaną tym podatkiem nie przesądza, iż na wszelkich polach swojej aktywności występuje jako podatnik, gdyż opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów na terytorium państwa członkowskiego przez podatnika działającego w takim charakterze.

Należy uznać, że podział Spółki nie stanowi czynności wykonanej w ramach prowadzonej przez nią działalności gospodarczej, a więc, w odniesieniu do tej czynności nie działa ona w charakterze podatnika.

Nawet gdyby uznać, że opisane wydzielenie dokonywane jest przez nią w charakterze podatnika VAT, to i tak nie podlegałoby ono opodatkowaniu, brak jest bowiem wynagrodzenia płaconego w zamian za przenoszone składniki majątkowe. Opodatkowaniu podlega bowiem odpłatna dostawa towarów (art. 5 ust. 1 pkt 1 u.p.t.u,), co oznacza, że transakcja jest opodatkowana wówczas, gdy można w niej wskazać element wynagrodzenia. Tymczasem podział przez wydzielenie następuje bez wynagrodzenia, gdyż spółka przejmująca niczego nie świadczy Spółce dzielonej w zamian za przejmowane składniki majątkowe. Jedynym przesunięciem majątkowym odbywającym się w związku z podziałem jest przekazanie "udziałowcom" Spółki dzielonej udziałów w kapitale zakładowym spółki przejmującej. Operacja ta nie ma na celu wynagradzania Spółki dzielonej, jest to raczej rozliczenie z udziałowcem Spółki dzielonej, dokonane po to, ażeby nie został on w wyniku podziału poszkodowany. Nie ma tu natomiast wynagrodzenia w rozumieniu podatku od towarów i usług.

Skoro - zgodnie z planem podziału - Spółka dzielona dokonuje przekazania majątku na rzecz spółki przejmującej, a ta dokonuje zapłaty za ten majątek na rzecz udziałowca Spółki dzielonej (stosownie do art. 429 i n.k.s.h.), a nie samej Spółki dzielonej, to opisana czynność podziału spółki kapitałowej przez wydzielenie części jej majątku i przeniesienie go na rzecz spółki przejmującej i wydanie udziałowcowi Spółki dzielonej nowych udziałów spółki przejmującej nie podlega, w świetle art. 5 ust. 1 pkt 1 u..p.t.u., opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (por. wyrok WSA z dnia 10 września 2009 r., I SA/Gd 403/09).

Jak wskazała Spółka, aby dana czynność podlegała opodatkowaniu VAT przede wszystkim musi być dokonana przez podmiot działający w charakterze podatnika. Zgodnie z art. 15 ust. 1 i 2 u.p.t.u. podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje zaś wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Spółka uważa, że podział nie wpisuje się w żadną czynność, która została wymieniona w definicji działalności gospodarczej. W szczególności nie stanowi ona działalności producentów, handlowców lub usługodawców. Tym samym, skoro Spółka nie działa w tym zakresie w charakterze podatnika VAT, to bez względu na to czy czynność podziału Spółki ma charakter odpłatny czy też nieodpłatny, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Według art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

* jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Wskazać należy, że nieodpłatne przekazanie towarów (darowiznę) uznaje się za odpłatną dostawę towarów, jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku od towarów i usług w związku z ich nabyciem lub wytworzeniem. W sytuacji gdy warunek ten nie zostanie spełniony, wówczas nieodpłatne przekazanie towarów (darowizna) jest czynnością wyłączoną spod zakresu działania ustawy.

Należy natomiast zauważyć, że zarówno odpłatna dostawa towarów jak i odpłatne świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wtedy, gdy są dokonywane przez podmiot o statusie podatnika działającego w takim charakterze w odniesieniu do tych czynności. Zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wyznacza czynnik przedmiotowy - opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług oraz czynnik podmiotowy - czynności muszą być wykonywane przez podatnika działającego w takim charakterze.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - w świetle ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przez sprzedaż - stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy - rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Zasady dotyczące umorzenia udziałów w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością zostały zawarte w art. 199 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 199 § 1 k.s.h., udział może być umorzony jedynie po wpisie spółki do rejestru i tylko w przypadku, gdy umowa spółki tak stanowi. Udział może być umorzony za zgodą wspólnika w drodze nabycia udziału przez spółkę (umorzenie dobrowolne) albo bez zgody wspólnika (umorzenie przymusowe). Przesłanki i tryb przymusowego umorzenia określa umowa spółki.

W myśl § 2 powyższego artykułu, umorzenie udziału wymaga uchwały zgromadzenia wspólników, która powinna określać w szczególności podstawę prawną umorzenia i wysokość wynagrodzenia przysługującego wspólnikowi za umorzony udział. Wynagrodzenie to, w przypadku umorzenia przymusowego, nie może być niższe od wartości przypadających na udział aktywów netto, wykazanych w sprawozdaniu finansowym za ostatni rok obrotowy, pomniejszonych o kwotę przeznaczoną do podziału między wspólników. W przypadku umorzenia przymusowego uchwała powinna zawierać również uzasadnienie.

Z powyższych przepisów wynika, że umorzenie udziałów jest czynnością zmierzającą do likwidacji pewnej partii lub wszystkich udziałów, a w konsekwencji powoduje likwidację określonej części kapitału zakładowego albo samych udziałów - w przypadku, gdy umorzenie nie jest połączone z obniżeniem kapitału zakładowego (odbywa się z zysku). Umorzenie dobrowolne zostało zdefiniowane jako dokonywane za zgodą wspólnika, w drodze nabycia udziału przez spółkę (np. sprzedaż, darowizna).

Analiza przedstawionego stanu faktycznego oraz treści przywołanych przepisów prawa prowadzi do stwierdzenia, że przekazując składniki majątku wykorzystywane przez Spółkę w jej działalności gospodarczej, o których mowa we wniosku, Spółka działała w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Wobec tego, że przy nabyciu składników majątku takich jak: żuraw stały masztowy, półautomaty spawalnicze, tunel osłonowy do spawania, zestaw rusztowań, urządzenie do cięcia plazmą, obrabiarka do ukosowania rur, wózek widłowy, pompa hydrauliczna z manometrem i konwerterem, rozdzielnice elektryczne, wciągarka łańcuchowa, przecinarka z szyną prowadzącą, kratownica oraz blacha, oporniki spawalnicze, prądownica wodna, pręty, redukcja acytelynowa, rury, tuleje żeliwne, wąż p.poż., wciągarka linowa elektryczna, wciągnik łańcuchowy, wózek do palet i zawiesie łańcuchowe Spółce przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, ich zbycie na rzecz spółki przejmującej - w świetle art. 7 ust. 2 ustawy - stanowiło odpłatną dostawę towarów. Natomiast zbycie samochodu, o którym mowa we wniosku, w świetle ww. przepisu nie będzie stanowiło odpłatnej dostawy towaru, skoro przy jego nabyciu Spółce nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Podkreślić należy, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Końcowo zaznaczyć należy, że niniejsza interpretacja została wydana przy założeniu, że sposób postępowania opisany we wniosku był prawnie skuteczny.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.