ITPP2/443W-18/09/MD

W odpowiedzi na wezwanie z dnia 17 kwietnia 2009 r. (data wpływu 20 kwietnia 2009 r.) do usunięcia naruszenia prawa poprzez zmianę interpretacji z dnia 31 marca 2009 r. znak ITPP2/443-4/09/AW, złożone na podstawie art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów, w wyniku ponownej analizy sprawy, z uwzględnieniem zarzutów przytoczonych w wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa, stwierdza podstawy do zmiany ww. indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów zmienia swoje stanowisko zawarte w indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego z dnia 31 marca 2009 r. znak ITPP2/443-4/09/AW, uznając stanowisko Wnioskodawcy w zakresie wyłączenia od opodatkowania czynności, za które udzielane są i będą premie pieniężne, za prawidłowe.

W dniu 7 stycznia 2009 r. złożono wniosek, uzupełniony pismem z dnia 23 marca 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności, za które udzielane są i będą premie pieniężne.

W przedmiotowym wniosku, oraz piśmie stanowiącym jego uzupełnienie, przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka dokonuje wewnąrzwspólnotowego nabycia towarów od kontrahentów posiadających siedzibę na terytorium innych krajów członkowskich UE. Zakupione towary nie są odsprzedawane, lecz zużywane w toku produkcji. Zgodnie z umowami zawartymi z dostawcami, po przekroczeniu określonego wolumenu zakupów Spółka otrzymuje od nich premie pieniężne z tytułu nabyć dokonanych w danym okresie rozliczeniowym - najczęściej jest to rok kalendarzowy. Udzielona premia dotyczy całej sumy nabyć od danego dostawcy, w danym okresie rozliczeniowym, ale nie odnosi się bezpośrednio do konkretnych, pojedynczych transakcji zakupu towarów.

Spółka nadmieniła, że nie zobowiązywała się do dokonywania zakupów na określonym poziomie, czy też do dokonywania zamówień wyłącznie od podmiotu udzielającego premii. Nie ciążą na niej żadne inne obowiązki, z tytułu których należna będzie premia pieniężna. Spółka przewiduje, że otrzyma kolejne bonusy od dostawców.

Na tym tle Spółka powzięła wątpliwość co do kwestii, czy dokonanie nabyć na określonym poziomie wolumenu, skutkujące otrzymaniem premii pieniężnej, należy traktować jako odpłatne świadczenie usług, a w konsekwencji, czy podlega ono opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów w wydanej interpretacji indywidualnej stwierdził, że otrzymanie premii pieniężnej będzie rodzajem wynagrodzenia za określone zachowanie nabywcy, tj. za przekroczenie określonego wolumenu zakupów. Tym samym zachowanie to stanowi odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretację doręczono Spółce, zgodnie ze zwrotnym potwierdzeniem odbioru, w dniu 3 kwietnia 2009 r.

Wezwanie do usunięcia naruszenia prawa wniesiono w dniu 17 kwietnia 2009 r. (data stempla pocztowego), zachowując tym samym czternastodniowy termin do jego wniesienia.

Treść zarzutów zawartych w wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa.

W uzasadnieniu wniesionego wezwania do usunięcia naruszenia prawa Spółka pokrótce przedstawiła dotychczasowy przebieg postępowania w sprawie, wskazując na przedmiot zagadnienia oraz stanowisko zaprezentowane we wniosku o wydanie interpretacji, jak również ocenę tego stanowiska dokonaną przez tut. organ.

Nie zgadzając się z argumentacją zawartą w ww. interpretacji Spółka podniosła, że podtrzymuje wszystkie argumenty przedstawione w toku prowadzonego postępowania, wskazujące na fakt, iż otrzymanie przez nią premii pieniężnej nie stanowi wynagrodzenia za czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Odwołując się do treści art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług stwierdziła, że aby dane zdarzenie można było uznać za odpłatne świadczenie usług, konieczne jest wystąpienie pewnych istotnych elementów, których brak uniemożliwia uznanie go za świadczenie usługi, a w konsekwencji za czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Wskazała, że do takich istotnych elementów zaliczyć należy:

* wystąpienie określonego świadczenia, czyli obiektywnego zachowania się danego podmiotu oraz

* istnienie beneficjenta tego świadczenia, czyli podmiotu osiągającego wymierną korzyść na skutek tego zachowania.

Zdaniem Spółki, w analizowanym stanie faktycznym Jej aktywność ogranicza się jedynie do dokonywania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów (które stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług). Zgodnie z zawartymi umowami na Spółce nie ciążą żadne obowiązki, z tytułu których należna będzie premia pieniężna. Jedynym zobowiązanym pozostaje udzielający premii (dostawca), który przekazuje oznaczone świadczenie pieniężne w przypadku przekroczenia przez Spółkę określonego wolumenu zakupów. Udzielający premii nie może zatem domagać się spełnienia jakiegokolwiek świadczenia od Spółki. W opinii Spółki, nie można uznać, iż "świadczeniem" jest sam fakt dokonywania zakupów o określonej wartości, bowiem dokonuje zakupów jedynie w takim zakresie, w jakim jest to niezbędne dla prowadzonej działalności gospodarczej (i wynikającej z tego konieczności zapewnienia bieżących dostaw materiałów do produkcji własnych wyrobów), a nie w związku z jakimkolwiek zobowiązaniem do ich dokonania. W ocenie Spółki nie można uznać, że świadczy specyficzną usługę, gdyż Jej zachowanie niczym nie różni się od zachowań innych nabywców, którym taka premia nie przysługuje, a tym samym nie wykonuje żadnej czynności, którą można by określić jako "świadczenie".

Odpowiedź na zarzuty.

Po ponownej analizie przedstawionego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) oraz przepisów prawa podatkowego mających zastosowanie w przedmiotowej sprawie, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy zmieniając swoje stanowisko zawarte w indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego z dnia 31 marca 2009 r. znak ITPP2/443-4/09/AW stwierdza, co następuje.

Zgodnie z brzmieniem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez świadczenie usług, w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

* przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

* zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

* świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Z treści cytowanego art. 8 ust. 1 ustawy wynika, że pojęcie "świadczenie usług", ma bardzo szeroki zakres, nie obejmuje wyłącznie działań podatnika, lecz także jego zaniechania poprzez zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji. Usługa w rozumieniu omawianej regulacji jest transakcją gospodarczą, co oznacza, że stosunek prawny łączący strony musi wiązać się ze świadczeniem wzajemnym. Aby uznać jakieś zdarzenie za odpłatne świadczenie usług musi zatem wystąpić stosunek zobowiązaniowy pomiędzy podmiotami biorącymi udział w tym zdarzeniu, czyli strony muszą zobowiązać się do określonego działania bądź powstrzymania się od dokonania określonych czynności, np. w zawartej umowie. Jednoznaczny podział czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na dostawy towarów oraz świadczenie usług (który to podział wynika z treści analizowanego przepisu), nie może prowadzić do uznania, że dana sytuacja faktyczna, stanowić może jednocześnie dostawę towaru i świadczenie usługi.

Z opisu zawartego w złożonym wniosku wynika, iż zgodnie z umowami zawartymi z dostawcami z krajów członkowskich UE, po przekroczeniu określonego wolumenu zakupów, Spółka otrzymuje od nich świadczenie pieniężne nazywane "premią pieniężną", z tytułu wewnątrzwspólnotowych nabyć towarów dokonanych w danym okresie rozliczeniowym. Premie te przysługują Spółce ze względu na dokonywanie - w porównaniu z odbiorcami nie otrzymującymi premii - zakupów towarów w większej ilości. Spółka dodała, iż nie ciążą na niej żadne inne obowiązki związane z wypłaceniem ww. świadczenia pieniężnego, a w szczególności, nie zobowiązała się do dokonywania zakupów na określonym poziomie, czy też do dokonywania zamówień wyłącznie od podmiotu udzielającego "premii". Ponadto wskazano, iż Spółka przewiduje otrzymanie kolejnych "bonusów" od dostawców.

Tak skonstruowane relacje handlowe nie wiążą się z wykonywaniem przez Spółkę na rzecz sprzedawców czynności innych niż dokonywanie zakupów na określonym poziomie. Poza transakcjami kupna-sprzedaży, pomiędzy kupującym, a sprzedającymi nie doszło do rzeczywistego i odrębnego od tych transakcji świadczenia nabywcy na rzecz zbywających towary. Nie ma zatem podstaw aby uznać - w tak przedstawionym stanie faktycznym (zdarzeniu przyszłym) - że "premie", które zostały wypłacone (lub będą wypłacone) stanowiły (bądź będą stanowić) wynagrodzenia za realizowane jednocześnie przez nią usługi. Nabywanie towarów, choć wiąże się ściśle z działalnością prowadzoną przez kupującego, nie wchodzi w zakres istoty tej działalności, zatem nie może stanowić usług świadczonych przez Spółkę na rzecz dostawców. Tym samym - w tym konkretnym przypadku - należy uznać, że zachowania Spółki, za które były, a w przyszłości mogą być wypłacane "premie pieniężne", nie podlegają przepisom ustawy o podatku od towarów i usług.

Na zmienioną niniejszym aktem pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie z dnia 31 marca 2009 r. znak ITPP2/443-4/09/AW, stronie przysługuje prawo wniesienia skargi z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenie niniejszej odpowiedzi (art. 53 § 2 ww. ustawy) za pośrednictwem organu, który wydał interpretację (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.