ITPP2/443-99a/10/AF - Określenie obowiązków podatkowych, w tym dokumentacyjnych, związanych z nabyciem używanych samochodów osobowych i ciężarowych na terytorium innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 27 kwietnia 2010 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP2/443-99a/10/AF Określenie obowiązków podatkowych, w tym dokumentacyjnych, związanych z nabyciem używanych samochodów osobowych i ciężarowych na terytorium innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 5 stycznia 2010 r. (data wpływu 8 lutego 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązków podatkowych, w tym dokumentacyjnych, związanych z nabyciem na terytorium innego państwa członkowskiego używanych samochodów osobowych i ciężarowych - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 lutego 2010 r. złożono wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązków podatkowych, w tym dokumentacyjnych, związanych z nabyciem na terytorium innego państwa członkowskiego używanych samochodów osobowych i ciężarowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Prowadzi Pan działalność gospodarczą polegającą m.in. na handlu oraz sprowadzaniu z zagranicy używanych samochodów osobowych oraz ciężarowych. Jako osoba, która sprowadziła auto jest zobowiązany do dokonania niezbędnych opłat potrzebnych do rejestracji pojazdu w kraju (koszt przeglądu technicznego, zapłata podatku akcyzowego, uiszczenie opłaty recyklingowej, itd.). Wskazał Pan, że od dnia 1 stycznia 2009 r. nie ma już obowiązku składania deklaracji VAT-23 i VAT-24 do urzędu skarbowego, w przypadku, gdy sprzedając wystawia fakturę, a podatek rozlicza w deklaracji VAT-7.

Najczęściej samochód sprzedawany jest w ciągu miesiąca oraz przed pierwszą rejestracją. Są jednak sytuacje, gdy nie może Pan dłużej znaleźć klienta na swój towar i jest "zmuszony" do zarejestrowania pojazdu. Przykładowo: przegląd techniczny oraz zaświadczenie o zapłacie akcyzy dla wydziału komunikacji są ważne 1 m-c (a samochód czasami "stoi" po kilka miesięcy), albo potencjalny klient chce kupić samochód już zarejestrowany. Są również sytuacje, gdy samochodu nie ma fizycznie w kraju. Przykładowo kupuje Pan samochód, płaci za niego i - z różnych przyczyn - nie przywozi go od razu (np. nie ma kompletu dokumentów, nie ma transportu, samochód jest obciążony zastawem bankowym i trzeba załatwić formalności z tym związane). Zdarza się również, że przywozi Pan uszkodzony samochód, naprawa trwa dłużej niż 14 dni, a w związku z tym nie może w tym czasie zrobić badania technicznego.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1.

W jakim terminie Wnioskodawca musi zapłacić podatek od towarów i usług od zakupu wewnątrzwspólnotowego używanych pojazdów osobowych i ciężarowych...

2.

Na jakim druku musi dokonać rozliczenia tego podatku...

3.

Czy jest zobowiązany i w jakim terminie składać deklaracje VAT-23 lub VAT-24...

4.

Czy urząd skarbowy, w przypadku złożenia deklaracji VAT-23 (w celu zarejestrowania samochodu) w terminie dłuższym niż 14 dni od daty zakupu, może ukarać Wnioskodawcę...

Zdaniem Wnioskodawcy, skoro w sytuacji gdy nie rejestruje pojazdu w Polsce nie musi składać informacji VAT-23 lub VAT-24, to również chcąc go zarejestrować (nadal jest to jego towar handlowy), nie powinno się wymagać od niego takiej informacji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 103 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą - podatnicy oraz podmioty wymienione w art. 108 są obowiązani, bez wezwania naczelnika urzędu skarbowego, do obliczania i wpłacania podatku za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy, na rachunek urzędu skarbowego, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 33 i 33b.

W przypadku, o którym mowa w art. 99 ust. 9 i 10, podatnicy są obowiązani, bez wezwania naczelnika urzędu skarbowego, do obliczania i wpłacania podatku w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego na rachunek urzędu skarbowego (art. 103 ust. 3 ustawy).

W myśl ust. 4 cyt. artykułu, przepis ust. 3 stosuje się także w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia nowych środków transportu lub innych środków transportu, od których podatek jest rozliczany zgodnie z art. 99 ust. 1-3 lub 8, jeżeli środek transportu ma być przez nabywcę zarejestrowany na terytorium kraju lub jeżeli nie podlega rejestracji, a jest użytkowany na terytorium kraju.

Według zapisu ust. 5 tegoż artykułu, w przypadkach, o których mowa w ust. 3 i 4, podatnicy są obowiązani przedłożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgodnie z ustalonym wzorem informację o nabywanych środkach transportu. Do informacji dołącza się kopię faktury potwierdzającej nabycie środka transportu przez podatnika.

Na podstawie ust. 6 ww. artykułu, informacja, o której mowa w ust. 5, wraz z kopią faktury potwierdzającej nabycie środka transportu i dowodem zapłaty, stanowią podstawę do wydania zaświadczenia, o którym mowa w art. 105 ust. 1 pkt 1.

W świetle art. 105 ust. 1 ustawy, naczelnicy urzędów skarbowych dla celów związanych z rejestracją środków transportu są obowiązani do wydawania zaświadczeń potwierdzających:

1.

uiszczenie przez podatnika podatku - w przypadkach, o których mowa w art. 103 ust. 3 i 4, lub

2.

brak obowiązku uiszczenia podatku z tytułu przywozu nabywanych z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju pojazdów, które mają być dopuszczone do ruchu na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem podlegają:

1.

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2.

eksport towarów;

3.

import towarów;

4.

wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5.

wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W świetle art. 9 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

W myśl ust. 2 ww. artykułu, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że:

1.

nabywcą towarów jest:

a.

podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć czynnościom wykonywanym przez niego jako podatnika,

b.

osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w lit. a - z zastrzeżeniem art. 10;

2.

dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w pkt 1 lit. a).

Zgodnie z art. 20 ust. 5, w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów obowiązek podatkowy powstaje 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia, z zastrzeżeniem ust. 6-9.

Ust. 6 ww. artykułu przesądza, że w przypadku gdy przed terminem, o którym mowa w ust. 5, podatnik podatku od wartości dodanej wystawił fakturę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą polegającą m.in. na sprowadzaniu z zagranicy (inne kraje członkowskie Wspólnoty) i sprzedaży używanych samochodów osobowych i ciężarowych. Jako osoba, która sprowadziła pojazd, jest zobowiązany do dokonania niezbędnych opłat potrzebnych do jego rejestracji w kraju. Najczęściej samochód sprzedawany jest w ciągu miesiąca i przed pierwszą rejestracją. Są jednak sytuacje kiedy Wnioskodawca nie może przez dłuższy czas znaleźć klienta na swój towar i jest "zmuszony" do zarejestrowania pojazdu lub kiedy samochodu nie ma fizycznie w kraju.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz powołane regulacje ustawy o podatku od towarów i usług, stwierdzić należy, że jeżeli Wnioskodawca nabywając towar w postaci samochodów (osobowych i ciężarowego) od podatnika podatku od wartości dodanej z innego kraju członkowskiego, rozpoznaje wewnątrzwspólnotowe nabycie, o którym mowa w art. 9 ust. 1 ustawy, i nie dokonuje rejestracji tych pojazdów na terytorium kraju, nie jest zobowiązany do zapłaty podatku z tytułu tegoż nabycia, w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego oraz złożenia informacji o nabywanym środku transportu (VAT-23). Wówczas rozliczenie należnego podatku winno być dokonane na zasadach ogólnych, tj. w przypadku stosowania miesięcznego trybu rozliczania podatku (w ramach którego składana jest deklaracja VAT-7), w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy. Natomiast w sytuacji, gdy Wnioskodawca - z różnych przyczyn np. losowych, związanych z ryzykiem prowadzenia działalności gospodarczej - dokonuje rejestracji takich pojazdów, zobowiązany jest do zastosowania schematu rozliczenia podatku określonego w art. 103 ust. 3 i 4 ustawy. W związku z tym - wobec rozpoznania wewnątrzwspólnotowego nabycia używanych pojazdów samochodowych - ma obowiązek, bez wezwania naczelnika urzędu skarbowego, do obliczania i wpłacania podatku z tego tytułu w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego oraz do przedłożenia naczelnikowi urzędu skarbowego informacji o nabywanych środkach transportu (VAT-23). Jednakże zaznaczyć należy, że zgodnie z § 3 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 22 lipca 2002 r. w sprawie rejestracji i oznaczenia pojazdów (tekst jedn. Dz. U. z 2007 r. Nr 186, poz. 1322 z późn. zm.), w przypadku zgłoszenia do pierwszej rejestracji pojazdu sprowadzonego z zagranicy jego właściciel dołącza do wniosku o rejestrację, z zastrzeżeniem ust. 2-5, zaświadczenie wydane przez właściwy organ potwierdzające uiszczenie podatku od towarów i usług, jeżeli pojazd został sprowadzony z terytorium państwa członkowskiego lub brak tego obowiązku.

Jednocześnie informuje się, że kwestię dotyczącą możliwości nałożenia sankcji za złożenie informacji VAT-23 lub VAT-24 po terminie rozstrzygnięto w postanowieniu o odmowie wszczęcia postępowania Nr ITPP2/443-99b/10/AF.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl